بی‌بی‌سی: فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها "کودکان افغانستان" را آموزش می‌دهند
بی‌سی‌سی نوشت: در ننگرهار ۸۰ فارغ‌التحصیل دانشگاه‌های افغانستان در حال آموزش به بیش از ۲۳ هزار دختر و پسر در ۲۱ مدرسه هستند و این میتواند باعث شکوفا شدن آموزش و پرورش این کشور شود.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش سرویس بین الملل بی‌بی‌سی در گزارشی نوشت: ایده معلم کردن فارغ التحصیلان جدید در مناطق دوردست هم در آمریکا و هم انگلیس مورد استفاده بوده است.
اما آیا این مدل میتواند در مدارس کشوری که چهار دهه در جنگ بوده یعنی افغانستان نیز قابل اجرا باشد.
در ادامه این گزارش آمده است: پاسخ این سوال را می توان در برنامه «آموزش برای افغانستان» در ولایت شرقی افغانستان «ننگرهار» که در آن 80 فارغ التحصیل دانشگاه‌های افغانستان در حال آموزش به بیش از 23 هزار دختر وپسر در 21 مدرسه هستند را جستجو کرد.
این طرح در حقیقت برآورده کردن آرزوی «رحمت الله آرمین» موسسه و رئیس این طرح است، وی با چالش‌هایی روبرو است که ممکن است شجاع‌ترین مصلح اجتماعی افغانستان را از این کار منصرف کند.
آرمین در سال 2011 بعد از فارغ التحصیل شدن از دانشگان پون(Pune ) هند به افغانستان بازگشت.
ارمین با دیدن تحولی که در مدارس هند شاهد آن بود، تصمیم گرفت اقدام مشابهی را در مدارس افغانستان انجام دهد.
وی بعد از بررسی نظام آموزشی افغانستان هم امیدوار و هم شوکه شد. بعد از 14 سال بازسازی افغانستان به رهبری آمریکا هنوز بیش از 3.6 میلیون دانش آموز به مدرسه نمی رفتند و بیش از نیمی از معلمان آموزش‌های لازم را ندیده و 75 درصد از دانش آموزان در سن 15 سالگی ترک تحصیل کرده و نرخ سواد بزگسالان در حد 60 درصد است.
آرمین می‌گوید بزرگترین الهام برای من زمانی است که به مدارس قدم می گذارم و می‌بینم باوجود اینکه هیچ صندلی و یا میزی وجود ندارد و حتی معلمی در مدرسه پیدا نمی‌شود، اما این مدارس مملو از دانش آموز است.
وی افزود: من خانواده‌هایی را می‌بینم که با وجود اینکه بمب هر روزه در حال انفجار شدن است و تمام مشکلات امنیتی که همگی ما از آن اطلاع داریم، بچه‌هایشان را به مدرسه می‌فرستند.
ارمین می‌گوید: من امید را در میان مردم مشاهده می‌کنم، والدینی که خود آینده را از دست داده‌اند ولی تلاش دارند آینده خوبی برای بچه‌های خود بسازند.
وی به مرور به این نتیجه می‌رسد که می تواند برای کودکان نه تنها آموزش بلکه آموزش باکیفیت ارائه دهد آنهم توسط خود افغان‌ها.
بنابراین در سال 2013 طرح «آموزش برای افغانستان» را با کمک سازمان‌های بین‌المللی راه اندازی کرد.
وی برای استخدام معیارهای سخت‌گیرانه‌ای را اعلام میکند، درخواست کنندگان نه تنها باید مدرک دانشگاهی داشته باشند بلکه در تمامی دروس حداقل باید 75 درصد نمره را کسب کنند، همچنین باید تجربه مدیریت و توانایی ارتباطی داشته باشند.
وی می گوید: امر فوق العاده‌ای در این زمینه روی داد و برای 80 پست بیش از 3 هزار نفر درخواست کننده از دانشگاه‌های افغانستان دریافت کردیم.
بسیار مهم است که بسیاران از این درخواست کنندگان خانم بودند، این نشانی از این بود که یک دختر هم میتواند درس بخواند، و هم اینکه هم کار خوب داشته و هم ازدواج کند و بچه‌دار شود.
در جامعه سنتی افغانستان سواد خواندن و نوشتن برای دختر کافی دانسته می‌شود، اما برنامه آموزش برای افغانستان دیدگاه متفاوتی در این زمینه دارد.
آرمین می‌گوید که این مرتبط به تغییر دیدگاه‌های موجود در این زمینه است و فرآیند بسیار زمان بری خواهد بود.
بی‌بی‌سی می‌نویسد: برای مثال یک از خانم‌های معلم متوجه می شود که والدین دو دختر می‌خواهند آنها را از درس خواندن محروم کنند. این خانم معلم از والدین خواهش میکند که به مدرسه بیایند و از نزدیک دروسی که تدریس می‌شود را ببیند، این والدین بعد از اینکه صبحت با این خانم معلم تصمیم می‌گیرند تا دخترانشان ادامه تحصیل دهند.
آیا با وجود افزایش خشونت‌ها در افغانستان آرمین نگران امنیت خود است؟ وی در این زمینه می‌گوید که خطری متوجه وی نیست چون توانسته ارتباط خوبی با افراد محلی و رهبران مذهبی برقرار کند.
بعد از آغاز به کار این برنامه ما شاهد حمله به دانش آموزان و معلمان خود نبودیم.
وی می‌گوید معلمان این طرح همانند معلمان دولتی حقوق دریافت می‌کنند. هرچند حقوق مناسبی نیست اما آنها را قانع کرده‌ایم آینده خوبی برای آنها فراهم ایجاد خواهیم کرد.
آرمین می‌گوید: آینده افغانستان بستگی به آزاد کردن پتانسیل موجود در جوانان دارد، افغانستان جوانترین جمعیت دنیا را دارد و من مطمئنم که این ثروت عظیمی خواهد بود.
آموزش موثرترین راه برای مبارزه با تروریسم و افراطی‌گری است
وی می‌گوید: آموزش موثرترین راه برای مبارزه با تروریسم و افراطی‌گری است. وی در این رابطه نقل قولی از فعال حقوق بشر پاکستانی «ملاله یوسف‌زی» ذکر میکند: ملاله می‌گوید ما نمی‌خواهیم تروریسم را بکشیم بلکه می‌خواهیم به بچه‌های آن درس بدهیم.
با کمک موسسه خیریه ملاله، وی توانسته 30 معلم دیگر را نیز استخدام کند که این معلمان در ولایت پروان مشغول آموزش کودکان شدند.
وی در نهایت امیدوار است که معلمان را برای تمام 34 ولایت افغانستان فراهم آورد؛ می‌گوید ما باید نیاز تمام کشور را در مورد معلمان تامین کنیم و این حرکت بسیار بزرگی است که به سمت آن حرکت خواهیم کرد.
/
به گزارش سرویس بین الملل بی‌بی‌سی در گزارشی نوشت: ایده معلم کردن فارغ التحصیلان جدید در مناطق دوردست هم در آمریکا و هم انگلیس مورد استفاده بوده است. اما آیا این مدل میتواند در مدارس کشوری که چهار دهه در جنگ بوده یعنی افغانستان نیز قابل اجرا باشد.
در ادامه این گزارش آمده است: پاسخ این سوال را می توان در برنامه «آموزش برای افغانستان» در ولایت شرقی افغانستان «ننگرهار» که در آن 80 فارغ التحصیل دانشگاه‌های افغانستان در حال آموزش به بیش از 23 هزار دختر وپسر در 21 مدرسه هستند را جستجو کرد.
این طرح در حقیقت برآورده کردن آرزوی «رحمت الله آرمین» موسسه و رئیس این طرح است، وی با چالش‌هایی روبرو است که ممکن است شجاع‌ترین مصلح اجتماعی افغانستان را از این کار منصرف کند.
آرمین در سال 2011 بعد از فارغ التحصیل شدن از دانشگان پون(Pune ) هند به افغانستان بازگشت.
ارمین با دیدن تحولی که در مدارس هند شاهد آن بود، تصمیم گرفت اقدام مشابهی را در مدارس افغانستان انجام دهد.
وی بعد از بررسی نظام آموزشی افغانستان هم امیدوار و هم شوکه شد. بعد از 14 سال بازسازی افغانستان به رهبری آمریکا هنوز بیش از 3.6 میلیون دانش آموز به مدرسه نمی رفتند و بیش از نیمی از معلمان آموزش‌های لازم را ندیده و 75 درصد از دانش آموزان در سن 15 سالگی ترک تحصیل کرده و نرخ سواد بزگسالان در حد 60 درصد است.
آرمین می‌گوید بزرگترین الهام برای من زمانی است که به مدارس قدم می گذارم و می‌بینم باوجود اینکه هیچ صندلی و یا میزی وجود ندارد و حتی معلمی در مدرسه پیدا نمی‌شود، اما این مدارس مملو از دانش آموز است.
وی افزود: من خانواده‌هایی را می‌بینم که با وجود اینکه بمب هر روزه در حال انفجار شدن است و تمام مشکلات امنیتی که همگی ما از آن اطلاع داریم، بچه‌هایشان را به مدرسه می‌فرستند.
ارمین می‌گوید: من امید را در میان مردم مشاهده می‌کنم، والدینی که خود آینده را از دست داده‌اند ولی تلاش دارند آینده خوبی برای بچه‌های خود بسازند.
وی به مرور به این نتیجه می‌رسد که می تواند برای کودکان نه تنها آموزش بلکه آموزش باکیفیت ارائه دهد آنهم توسط خود افغان‌ها.
بنابراین در سال 2013 طرح «آموزش برای افغانستان» را با کمک سازمان‌های بین‌المللی راه اندازی کرد.
وی برای استخدام معیارهای سخت‌گیرانه‌ای را اعلام میکند، درخواست کنندگان نه تنها باید مدرک دانشگاهی داشته باشند بلکه در تمامی دروس حداقل باید 75 درصد نمره را کسب کنند، همچنین باید تجربه مدیریت و توانایی ارتباطی داشته باشند.
وی می گوید: امر فوق العاده‌ای در این زمینه روی داد و برای 80 پست بیش از 3 هزار نفر درخواست کننده از دانشگاه‌های افغانستان دریافت کردیم.
بسیار مهم است که بسیاران از این درخواست کنندگان خانم بودند، این نشانی از این بود که یک دختر هم میتواند درس بخواند، و هم اینکه هم کار خوب داشته و هم ازدواج کند و بچه‌دار شود.
در جامعه سنتی افغانستان سواد خواندن و نوشتن برای دختر کافی دانسته می‌شود، اما برنامه آموزش برای افغانستان دیدگاه متفاوتی در این زمینه دارد.
آرمین می‌گوید که این مرتبط به تغییر دیدگاه‌های موجود در این زمینه است و فرآیند بسیار زمان بری خواهد بود.
بی‌بی‌سی می‌نویسد: برای مثال یک از خانم‌های معلم متوجه می شود که والدین دو دختر می‌خواهند آنها را از درس خواندن محروم کنند. این خانم معلم از والدین خواهش میکند که به مدرسه بیایند و از نزدیک دروسی که تدریس می‌شود را ببیند، این والدین بعد از اینکه صبحت با این خانم معلم تصمیم می‌گیرند تا دخترانشان ادامه تحصیل دهند.
آیا با وجود افزایش خشونت‌ها در افغانستان آرمین نگران امنیت خود است؟ وی در این زمینه می‌گوید که خطری متوجه وی نیست چون توانسته ارتباط خوبی با افراد محلی و رهبران مذهبی برقرار کند.
بعد از آغاز به کار این برنامه ما شاهد حمله به دانش آموزان و معلمان خود نبودیم.
وی می‌گوید معلمان این طرح همانند معلمان دولتی حقوق دریافت می‌کنند. هرچند حقوق مناسبی نیست اما آنها را قانع کرده‌ایم آینده خوبی برای آنها فراهم ایجاد خواهیم کرد.
آرمین می‌گوید: آینده افغانستان بستگی به آزاد کردن پتانسیل موجود در جوانان دارد، افغانستان جوانترین جمعیت دنیا را دارد و من مطمئنم که این ثروت عظیمی خواهد بود.
آموزش موثرترین راه برای مبارزه با تروریسم و افراطی‌گری است
وی می‌گوید: آموزش موثرترین راه برای مبارزه با تروریسم و افراطی‌گری است. وی در این رابطه نقل قولی از فعال حقوق بشر پاکستانی «ملاله یوسف‌زی» ذکر میکند: ملاله می‌گوید ما نمی‌خواهیم تروریسم را بکشیم بلکه می‌خواهیم به بچه‌های آن درس بدهیم.
با کمک موسسه خیریه ملاله، وی توانسته 30 معلم دیگر را نیز استخدام کند که این معلمان در ولایت پروان مشغول آموزش کودکان شدند.
وی در نهایت امیدوار است که معلمان را برای تمام 34 ولایت افغانستان فراهم آورد؛ می‌گوید ما باید نیاز تمام کشور را در مورد معلمان تامین کنیم و این حرکت بسیار بزرگی است که به سمت آن حرکت خواهیم کرد.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *