الکساندر نوری سرمربی ایرانی‌الاصل که به جوانان اعتماد زیادی دارد

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، الکساندر نوری که این روزها در ایران و تهران به سر می‌برد، امشب (دوشنبه) میهمان ویژه دیدار ایران و ازبکستان در مرحله پایانی انتخابی جام جهانی 2018 روسیه بود و بازی شارگردان کارلوس کی‌روش را از نزدیک تماشا کرد. به بهانه حضور نوری در ورزشگاه آزادی به سراغ بیوگرافی این سرمربی موفق آلمانی - ایرانی رفتیم.

زندگی شخصی

نوری در تاریخ 20 آگوست 1979 در شهر بوکست‌هوده واقع در شمال آلمان از پدری که اصالتی رشتی دارد و مادری آلمانی چشم به جهان گشود. او ازدواج کرده و صاحب دو فرزند با نام‌های مینو و آریان است. الکساندر شهروند دو کشور آلمان و ایران به حساب می‌آید.

دوران بازیگری

الکساندر نوری که ملیتی آلمانی دارد، زمانی خود فوتبالیست بود و 14 سال سابقه بازی دارد و پست تخصصی‌اش هم هافبک بوده است. او بازی خود را در سال 1998 زمانی که تیم ملی ایران راهی جام جهانی فرانسه شد با تیم دوم وردربرمن آغاز کرد و در سال 1999 به تیم سیاتل ساندرز آمریکا پیوست. نوری در سال 2001 به آلمان بازگشت و در تیم‌هایی اوسنابروک، هولشتین کیل و اولدنبرگ بازی کرد و در نهایت در سال 2011 با پیراهن تیم اولدنبرگ کفش‌هایش را آویخت.

دوران مربیگری

نوری در همان سال 2011 در تیم اولدنبرگ به عنوان دستیار مربی مشغول به کار شد و در سال 2013 هم سمت سرمربیگری این تیم به او رسید. نوری سپس در سال 2014 به کادرفنی وردبرمن پیوست و به عنوان دستیار سرمربی مشغول به کار شد. الکساندر سپس بین سال‌های 2014 تا 2016 هدایت تیم زیر 23 ساله‌های وردربرمن را بر عهده گرفت و در نهایت در سال 2016 به عنوان سرمربی تیم اصلی وردبرن منصوب شد و فصل جدیدی از دوران حرفه‌ای‌ او رقم خورد.

اتفاقی که زندگی نوری را متحول کرد

در تاریخ 18 سپتامبر 2016 بود که السکاندر نوری در پی شکست 4 بر یک وردربرمن برابر بورسیا مونش‌گلادباخ جانشین ویکتور اسکریپنیک شد تا تبدیل به اولین سرمربی ایرانی‌الاصل تاریخ رقابت‌های بوندس‌لیگای آلمان شود.

تیمی که وی هدایت آن را بر عهده گرفت، وضعیت خوبی نداشت و در رده‌های پایین جدول خطر سقوط به دسته پایین‌تر را احساس می‌کرد اما این مربی 37 ساله با تفکرات خود سبزپوشان برمن را متحول کرد. نوری در 31 بازی از رقابت‌های فصل اخیر که روی نیمکت این تیم بود آمار 13 برد، 6 تساوی و 12 باخت را از خود به جای گذاشت.

تیم تحت‌هدایت وی حتی تا آستانه کسب سهمیه لیگ اروپا پیش رفت، هر چند در نهایت تنها 3 امتیاز کم آورد و فصل را در رده هشتم به پایان برد تا شانس حضور در این رقابت‌ها را از دست دهد.