4 نکته درباره انتخابات انگلیس
میزان مشارکت در انتخابات انگلیس، 68.7 درصد بوده است که بیشترین میزان مشارکت از زمان پیروزی تونی بلر در سال 1997 است.
خبرگزاری میزان -
هر طور حساب کنیم، انتخابات انگلیس، انتخاباتی حیرت انگیز بود. نخست وزیر تحقیر شد، رهبر حزب کارگر فراتر از انتظار عمل کرد، دولت انگلیس و خروج این کشور از اتحادیه اروپا در محاق فرو رفت.
به نقل از پولیتیکو، در ادامه به 4 نکته مهم انتخابات 8 ژوئن انگلیس اشاره می شود.
1- بازگشت دوران دو حزبی
مجموع آرای دو حزب اصلی (محافظه کار و کارگر) در انتخابات 82.7 درصد بوده است که این میزان در مقایسه با 67.3 درصد انتخابات دو سال گذشته بالاتر بوده است و همچنین بیشترین میزان از سال 1970 تاکنون است.
حزب محافظه کار با وجود این که تعدادی از کرسی هایش را از دست داد اما با کسب 42.3 درصد آرا بهترین نتیجه اش را از سال 1983 کسب کرد. حزب کارگر هم با کسب 40.4 درصد بهترین عملکردش در سطح ملی را از سال 2001 و دومین دوره نخست وزیری تونی بلر کسب کرد.
حزب استقلال انگلیس فروپاشید. در انتخابات های اخیر این حزب ضد اروپا، آرای معترضین را کسب می کرد و در انتخابات 2015، آرای کسانی را که نگران مهاجرت و نفوذ بروکسل بودند را به دست آورد. این حزب در آن سال 12.7 درصد آرا را به دست آورد. اما در انتخابات امسال هیچ کرسی ای به دست نیاورد.
2- شکست داده های سیاسی
افرادی که نظرسنجی ها را تنظیم می کنند نباید پیش بینی شان از انتخابات 2015 را که بدجوری غلط از آب در آمد را فراموش کنند. آنها در آن سال پیش بینی کرده بودند که رقابت، شانه به شانه خواهد بود، اما در عمل، حزب محافظه کار به راحتی پیروز شد و به عنوان بزرگترین حزب پارلمان، به تنهایی تشکیل دولت داد.
اکثر موسسات نظرسنجی در روزهای منتهی به انتخابات، پیش بینی پیروزی راحت حزب محافظه کار را کردند. اما نتیجه واقعی انتخابات نشان دهنده نزدیک تر بودن دو حزب بود. اما این فقط تنظیم کنندگان نظرسنجی نبودند که اشتباه کردند، بلکه هیچ کدام از اعضای محافظه کار و کارگر پارلمان که پولیتیکو با آنها در روزهای آخر تبلیغات انتخاباتی مصاحبه کرد، پیش بینی این نتایج را نداشتند.
جیم مسینا، کارشناس انتخابات که در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به اوباما مشاوره می داد و در این انتخابات به تیم ترزا می (نخست وزیر محافظه کار) مشاوره می داد، نظرسنجی روز 31 می موسسه یوگاو، که در آن پیش بینی عدم موفقیت حزب محافظه کار در به دست آوردن اکثریت پارلمان و تشکیل «پارلمان معلق» شده بود را «خنده دار» نامیده بود.
3- انقلاب دموکراتیک برگزیت تمام نشده است
میزان مشارکت در انتخابات انگلیس، 68.7 درصد بوده است که بیشترین میزان مشارکت از زمان پیروزی تونی بلر در سال 1997 است. به نظر می رسد بسیاری از افرادی که برای اولین بار در انتخابات رفراندوم باقی ماندن در اتحادیه اروپا رای دادند، در این انتخابات هم شرکت کردند.
میزان حمایت جوانان از جرمی کوربین، رهبر حزب کارگر بیشتر از حد طبیعی بوده است. تنها 43 درصد از جوانان 18 تا 24 ساله در سال 2015 در انتخابات رای دادند. اما به نظر می رسد در این انتخابات حدود 70 درصد آنها رای داده باشند. این در حالی است که افراد سالمند از خروج انگلیس از اتحادیه اروپا و حزب محافظه کار حمایت می کنند.
4- سقوط چهره های بزرگ
در هر انتخاباتی فارغ از برندگان انتخابات، چهره های معروفی هم وجود دارند که شکست می خورند. انتخابات 2017 هم از این قاعده مستثنی نبود.
تعدادی از وزرای محافظه کار کرسی شان را به حزب کارگر باختند. بن گامر، وزیر دفتر کابینه، کرسی اش در ایپسویچ را به سندی مارتین از حزب کارگر واگذار کرد. نیکولا بلک وود، وزیر بهداشت، کرسی اش در غرب آکسفورد را به لیلا موران از حزب لیبرال دموکرات واگذار کرد. و نیک کلگ، رهبر سابق حزب لیبرال دموکرات هم کرسی اش در شفیلد هالم را به حزب کارگر واگذار کرد.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
به گزارش گروه فضای مجازی ، میزان مشارکت در انتخابات انگلیس، 68.7 درصد بوده است که بیشترین میزان مشارکت از زمان پیروزی تونی بلر در سال 1997 است.
هر طور حساب کنیم، انتخابات انگلیس، انتخاباتی حیرت انگیز بود. نخست وزیر تحقیر شد، رهبر حزب کارگر فراتر از انتظار عمل کرد، دولت انگلیس و خروج این کشور از اتحادیه اروپا در محاق فرو رفت.
به نقل از پولیتیکو، در ادامه به 4 نکته مهم انتخابات 8 ژوئن انگلیس اشاره می شود.
1- بازگشت دوران دو حزبی
مجموع آرای دو حزب اصلی (محافظه کار و کارگر) در انتخابات 82.7 درصد بوده است که این میزان در مقایسه با 67.3 درصد انتخابات دو سال گذشته بالاتر بوده است و همچنین بیشترین میزان از سال 1970 تاکنون است.
حزب محافظه کار با وجود این که تعدادی از کرسی هایش را از دست داد اما با کسب 42.3 درصد آرا بهترین نتیجه اش را از سال 1983 کسب کرد. حزب کارگر هم با کسب 40.4 درصد بهترین عملکردش در سطح ملی را از سال 2001 و دومین دوره نخست وزیری تونی بلر کسب کرد.
حزب استقلال انگلیس فروپاشید. در انتخابات های اخیر این حزب ضد اروپا، آرای معترضین را کسب می کرد و در انتخابات 2015، آرای کسانی را که نگران مهاجرت و نفوذ بروکسل بودند را به دست آورد. این حزب در آن سال 12.7 درصد آرا را به دست آورد. اما در انتخابات امسال هیچ کرسی ای به دست نیاورد.
2- شکست داده های سیاسی
افرادی که نظرسنجی ها را تنظیم می کنند نباید پیش بینی شان از انتخابات 2015 را که بدجوری غلط از آب در آمد را فراموش کنند. آنها در آن سال پیش بینی کرده بودند که رقابت، شانه به شانه خواهد بود، اما در عمل، حزب محافظه کار به راحتی پیروز شد و به عنوان بزرگترین حزب پارلمان، به تنهایی تشکیل دولت داد.
اکثر موسسات نظرسنجی در روزهای منتهی به انتخابات، پیش بینی پیروزی راحت حزب محافظه کار را کردند. اما نتیجه واقعی انتخابات نشان دهنده نزدیک تر بودن دو حزب بود. اما این فقط تنظیم کنندگان نظرسنجی نبودند که اشتباه کردند، بلکه هیچ کدام از اعضای محافظه کار و کارگر پارلمان که پولیتیکو با آنها در روزهای آخر تبلیغات انتخاباتی مصاحبه کرد، پیش بینی این نتایج را نداشتند.
جیم مسینا، کارشناس انتخابات که در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به اوباما مشاوره می داد و در این انتخابات به تیم ترزا می (نخست وزیر محافظه کار) مشاوره می داد، نظرسنجی روز 31 می موسسه یوگاو، که در آن پیش بینی عدم موفقیت حزب محافظه کار در به دست آوردن اکثریت پارلمان و تشکیل «پارلمان معلق» شده بود را «خنده دار» نامیده بود.
3- انقلاب دموکراتیک برگزیت تمام نشده است
میزان مشارکت در انتخابات انگلیس، 68.7 درصد بوده است که بیشترین میزان مشارکت از زمان پیروزی تونی بلر در سال 1997 است. به نظر می رسد بسیاری از افرادی که برای اولین بار در انتخابات رفراندوم باقی ماندن در اتحادیه اروپا رای دادند، در این انتخابات هم شرکت کردند.
میزان حمایت جوانان از جرمی کوربین، رهبر حزب کارگر بیشتر از حد طبیعی بوده است. تنها 43 درصد از جوانان 18 تا 24 ساله در سال 2015 در انتخابات رای دادند. اما به نظر می رسد در این انتخابات حدود 70 درصد آنها رای داده باشند. این در حالی است که افراد سالمند از خروج انگلیس از اتحادیه اروپا و حزب محافظه کار حمایت می کنند.
4- سقوط چهره های بزرگ
در هر انتخاباتی فارغ از برندگان انتخابات، چهره های معروفی هم وجود دارند که شکست می خورند. انتخابات 2017 هم از این قاعده مستثنی نبود.
تعدادی از وزرای محافظه کار کرسی شان را به حزب کارگر باختند. بن گامر، وزیر دفتر کابینه، کرسی اش در ایپسویچ را به سندی مارتین از حزب کارگر واگذار کرد. نیکولا بلک وود، وزیر بهداشت، کرسی اش در غرب آکسفورد را به لیلا موران از حزب لیبرال دموکرات واگذار کرد. و نیک کلگ، رهبر سابق حزب لیبرال دموکرات هم کرسی اش در شفیلد هالم را به حزب کارگر واگذار کرد.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
منبع: عصر ایران
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *