سکوت مسئولان در برابر فاش شدن راز هیرکان/ ۲۰۳۰؛ سندی وارداتی! / دست کارگران ساختمانی به بیمه نمی‌رسد

 

مهر: فرشته حشمتیان معاون سابق وزیر و رئیس سازمان مدارس غیر دولتی وزارت آموزش وپرورش درباره سند ۲۰۳۰ گفته که سند ۲۰۳۰ یک سند وارداتی به کشور است. بنده اعتقادی به سند ۳۰، ۲۰ ندارم. هنگامی که سند تحول بنیادین آموزش وپرورش را در مقابل سند ۲۰۳۰ داریم، اگر ضمانت اجرایی آنگونه که مورد انتظار شورای عالی انقلاب فرهنگی بوده است، در مسیر ظهور گذاشته شود قطعا نتیجه‌ای بهتر از سند ۲۰۳۰ برای جامعه خواهد داشت. ما برای اجرای سند ۲۰۳۰ باید مجری برنامه حکومت یکپارچه در سازمان ملل باشیم. به هر حال ایران در اجلاس شرکت کرده است و متعهد به اجرای سند شده است، اما در این تعهد غافل از سند تحول وزارت آموزش و پرورش بوده است. سند ملی آموزش ۲۰۳۰ برنامه ریزی دفتر یونسکو در ایران بوده است. با تشکیل کارگروه زمینه برای رونمایی فراهم شد که مسیر مناسب خود را پیش نبرد. به نظرم رهبران کشورهای عضو سازمان ملل در اجلاس عالی رتبه خود، این فضا را فراهم کرده اند تا کشور‌ها را زیر چتر خود ببرند. باتوجه به اینکه ایران به اصول و ارزش‌های خود پایند است ضرورتی ندارند این برنامه را اجرایی کند. چراکه وزارت آموزش وپرورش خود در سند تحول بنیادین بسیار کار کرده است. در واقع مولفه هایی که در آموزش ۲۰۳۰ مورد نظر بوده است با چهارچوب اصول ارزشی ما تطابق ندارد.

 

 

جام جم آنلاین: برف و باران هم می‌تواند آن‌ها را بیکار کند. قشری که به اشتغال فردای خودش هم امید ندارد و در بهترین حالت می‌تواند فقط چند ماه در سال کار کند. هیچ آمار رسمی از تعداد دقیق کارگران ساختمانی وجود ندارد، چون تعداد کارگران ساختمانی کاملا متغیر است و آمار آن‌ها از فصلی تا فصلی دیگر، حسابی تکان می‌خورد. پیش‌بینی می‌شود بین یک میلیون و ۴۰۰ هزار تا چهار میلیون کارگر ساختمانی داشته باشیم که در شاخه‌های مختلف صنعت ساختمان فعال هستند، اما خیلی از آن‌ها از کف پوشش‌های بیمه‌ای هم محروم هستند. در حالی که براساس آمارهای رسمی، بیش از ۵۰ درصد از حوادث حین کار در بخش ساختمان اتفاق می‌افتد، اما کارگران عرصه ساخت و ساز از حداقل‌های بیمه‌ای هم محروم هستند. حتی در این بین، عده‌ای هم خود را به جای کارگر ساختمانی جا زده‌اند تا حق بیمه کمتری بپردازند و در نتیجه به همین راحتی، حق قانونی کارگران واقعی ساختمان را پایمال کرده‌اند. اگرچه تاکنون بیمه بیش از ۲۰۰ هزار نفر از افراد متخلفی که خود را به‌جای کارگر ساختمان جا زده بودند، قطع شده است، اما هنوز هم کم نیستند افرادی که برای فرار کردن از پرداخت حق بیمه ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومانی، خود را به جای کارگر ساختمان جا زده‌اند تا فقط حدود ۸۰ هزار تومان در ماه، حق بیمه پرداخت کنند. جالب است که چند ماه قبل، اکبر شوکت، رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی کشور با اشاره به سوء‌استفاده‌هایی که از بیمه کارگران ساختمانی می‌شود، اعلام کرد که افرادی به نام کارگران ساختمانی بیمه شده بودند که شغل‌هایی با درآمد بالا داشتند. به گفته او، درجریان بررسی هویت بیمه‌شدگان کارگر، افرادی با مالکیت بیش از ۱۳۰ خودروی لوکس شناسایی شدند که بعد‌ها مشخص شد این افراد در حوزه واردات خودرو فعال بوده‌اند، اما به نام کارگران ساختمانی بیمه شده بودند. گرچه اعلام شده که پوشش بیمه‌های ساختمانی بسیاری از این افراد قطع شده است، اما باید در نظر داشت که دولت از منابع عمومی، سال‌ها حق بیمه ده‌ها هزار نفری را پرداخت کرده که شغلشان هیچ ربطی به کارگری ساختمان نداشته است.

 

تسنیم: افشاگری مستند و جنجال‌برانگیز محیط‌بانان استان گلستان، درباره گذشت ۹ ماه از کشف لاشه پلنگی که مسئولان محیط زیست تا همین چند روز پیش ادعای زنده بودنش را داشتند تاکنون توضیحی را از سوی مقامات سازمان حفاظت محیط زیست به همراه نداشته است. مسئولانی که از زمان مرگ هیرکان تا کنون با توسل به روشی غیراخلاقی، ماه‌ها گردنبند ردیاب این پلنگ دفن شده را در پارک ملی گلستان جابه‌جا کرده‌اند تا با استناد به مسیر حرکت گردنبند ردیاب، مرگ این حیوان را کتمان کنند. در حالی که تلاش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، برای گفت‌وگو با مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست و اداره کل حفاظت محیط زیست استان گلستان بی‌نتیجه مانده و مسئولان پارک ملی گلستان، جایی که هیرکان شهریور ۹۵ با حضور معصومه ابتکار رهاسازی شده بود، گفت‌وگو با رسانه‌ها را مشروط بر موافقت اداره کل حفاظت محیط زیست استان گلستان، می‌دانند، خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم طی تماسی با سیاوش روشنیان، که توسط سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان مسئول تیمار و نگهداری حیات وحش معرفی می‌شود و به مدت دو سال، تغذیه و نگهداری هیرکان و ورکان را عهده‌دار بوده و همچنین هنگام نصب گردنبد ردیاب و رهاسازی هیرکان در پارک ملی گلستان، حضور داشته، خواهان ارائه توضیحاتی درباره چرایی سکوت وی در برابر دروغپردازی‌ها و فریبکاری‌های ۹ ماه گذشته مسئولان اداره کل حفاظت محیط زیست استان گلستان و علت اصرار مسئولان این اداره بر پنهان کردن خبر مرگ هیرکان شد. روشنیان، اما در پاسخ به پرسش‌های خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، با تاکید بر اینکه تا اطلاع ثانوی از گفت‌وگو با رسانه‌ها معذور است، می‌گوید: توضیحاتم را فقط در جلسه‌ای رسمی در دفتر بازرسی سازمان حفاظت محیط زیست و یا در حضور مسئولان ذی‌ربط این سازمان مطرح خواهم کرد. روشنیان در روزهای نخست پس از رهاسازی هیرکان و بحبوحه انتقادات نسبت به رهاسازی بی‌مقدمه این ماده پلنگ دو ساله به رسانه‌ها گفته بود: روزی که ما توله پلنگ‌های دو ماه تا ۴۵ روزه را تحویل گرفتیم در اصل مرده بودند. چرا که مادر نداشتند. زحمات زیادی کشیده و هزینه بسیاری صرف شد که آن‌ها شانس دوباره‌ای برای زندگی پیدا کنند. این در واقع یک فرصت ۵ درصدی برای آن‌ها بود که ما با تلاش توانستیم از آن استفاده کرده و آن‌ها را زنده نگه داریم و بزرگ کنیم. امکان داشت همان روزهای اول بدون مادر بمیرند؛ چیز عجیبی هم نبود. اما ما با همراهی و امکانات اداره کل و بدون بودجه‌ای که از سازمان رسیده باشد آن‌ها را نگه داشته و بزرگ کردیم و در نهایت رهاسازی شدند. ضمن اینکه در طی مدت ۲۰ سالی که در این حوزه کار می‌کنم بیش از ۳۰ قلاده پلنگ تلف شده را پوست کنده و تاکسیدرمی کرده ام که در حدود ۳۰ درصد در اثر تلفات جاده‌ای و ۱۵ درصد در اثر درگیری و نزاع بر سر قلمرو و ... مرده بودند و ۳۰ درصد بقیه نیز شکار شده و بقیه هم به مرگ طبیعی و یا بیماری بوده است. حالا این دو قلاده پلنگ را که در اصل از دست رفته بودند و اداره کل آمده همت و دلسوزی پشتش گذاشته و با مراقبت‌های طبیعی، اما ویژه، آن‌ها را به اکوسیستم بازگردانده را نباید قدر دانست؟ به فرض اینکه بعد از رهاسازی هم بمیرند باز کار ارزشمندی در حوزه تحقیقات حیات وحش انجام شده و تجربه منحصر به فردی است. گفتنی است: هیرکان، ماده پلنگی که در مرداد ۹۳ به همراه برادرش، ورکان توسط افرادی ناشناس در مقابل اداره محیط زیست کردکوی ر‌ها شده و به مدت دو سال در قفسی در نزدیکی اداره کل حفاظت محیط زیست استان گلستان نگهداری شده بود، علی‌رغم مخالفت‌های متخصصانی که معتقد بودند با فنس کشی ساده و اختصاص فضایی مناسب می‌توان این دو پلنگ ارزشمند را طی چند ماه با زندگی در طبیعت سازگار و سپس در صورت اطمینان از توانایی ادامه حیات آن‌ها در طبیعت، مورد رهاسازی قرارداد، دوم شهریور ۹۵، پس از مجهز شدن به گردنبند ردیاب ماهواره‌ای در حضور معصومه ابتکار در پارک ملی گلستان رهاسازی شد. لاشه دریده شده هیرکان که ۳۵ روز پس از رهاسازی کشف شده بود، به دستور مسئولان محیط زیست استان گلستان بدون کالبدگشایی و تشخیص علت مرگ در پارک ملی گلستان دفن شد. خبر مرگ این گربه‌سان ارزشمند، پس از ۹ ماه پنهان‌کاری مسئولان محیط زیست، سرانجام در خرداد ۹۶ توسط محیط‌بانان منطقه فاش شد.