دورترین سیاره در منظومه تراپیست 1 رصد شد
تلسکوپ فضایی کپلر موفق شد دورترین سیاره موجود در منظومه تراپیست 1 یعنی "تراپیستh1" را رصد کند.
خبرگزاری میزان -
تراپیست 1h هر 18.77 روز یک بار به دور ستاره مرکزی این سیاره میچرخد و دمای آن حدودا منفی 100 درجه سانتیگراد است.
بررسی پیشبینیها در رابطه با این سیاره نیز این اطلاعات را تایید میکند.
مدار سیارات در منظومه تراپیست 1 شدیدا به هم نزدیک هستند اما تنظیم نیروهای بین سیارهای سبب شده که این منظومه حالت پایداری داشته باشد و سیارات با هم برخورد نکنند.
پیش از این نیز نظریه ای در رابطه با سرعت گردش سیارات این منظومه منتشر شده بود که نتایج آن با مطالعات محققان دانشگاه واشنگتن همخوانی دارد.
نتایج این تحقیق در نشریه علمی Nature Astronomy منتشر شده است.
به گزارش گروه فضای مجازی، رصد سیارههای فراخورشیدی به دلیل نور زیاد ستاره اصلی آنها فقط در صورتی امکان پذیر است که از مقابل ستاره خود عبور کنند.
با استفاده از دادههای تلسکوپ کپلر محققان دانشگاه واشنگتن موفق شدند به اطلاعاتی در رابطه با این سیاره سرد در منظومه تراپیست 1 دست پیدا کنند.
محققان شانسهایی برای وجود حیات در این سیارات قائل هستند و اطمینان از این موضوع نیازمند اطلاعات دقیقتر از سیارات، مدار گردش آنها، دمای سطح آنها و جنس جو آنهاست.
"رودریگو لوگر" (Rodrigo Luger) دانشجوی مقطع دکترا در دانشگاه واشنگتن در 79 روز گذشته به بررسی وضعیت دورترین سیاره در منظومه تراپیست 1 پرداخته است و موفق به کسب اطلاعاتی درباره این سیاره شده است.
با استفاده از دادههای تلسکوپ کپلر محققان دانشگاه واشنگتن موفق شدند به اطلاعاتی در رابطه با این سیاره سرد در منظومه تراپیست 1 دست پیدا کنند.
محققان شانسهایی برای وجود حیات در این سیارات قائل هستند و اطمینان از این موضوع نیازمند اطلاعات دقیقتر از سیارات، مدار گردش آنها، دمای سطح آنها و جنس جو آنهاست.
"رودریگو لوگر" (Rodrigo Luger) دانشجوی مقطع دکترا در دانشگاه واشنگتن در 79 روز گذشته به بررسی وضعیت دورترین سیاره در منظومه تراپیست 1 پرداخته است و موفق به کسب اطلاعاتی درباره این سیاره شده است.
تراپیست 1h هر 18.77 روز یک بار به دور ستاره مرکزی این سیاره میچرخد و دمای آن حدودا منفی 100 درجه سانتیگراد است.
بررسی پیشبینیها در رابطه با این سیاره نیز این اطلاعات را تایید میکند.
مدار سیارات در منظومه تراپیست 1 شدیدا به هم نزدیک هستند اما تنظیم نیروهای بین سیارهای سبب شده که این منظومه حالت پایداری داشته باشد و سیارات با هم برخورد نکنند.
پیش از این نیز نظریه ای در رابطه با سرعت گردش سیارات این منظومه منتشر شده بود که نتایج آن با مطالعات محققان دانشگاه واشنگتن همخوانی دارد.
نتایج این تحقیق در نشریه علمی Nature Astronomy منتشر شده است.
منبع: ایسنا
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *