روایتگران طلوع حقیقت باز هم حماسه دیگری آفریدند/ خسته نباشی خبرنگار
با بالا آمدن آفتاب روز شنبه (30 اردیبهشت) مردم یک روز جدید را با کسب یک افتخار دیگر آغاز خواهند کرد، افتخاری که خبرنگاران در تحقق آن نقش مهمی را ایفا میکنند.پس به افتخار خبر و خبرنگار باید دست به سینه ایستاد و با درشتترین فونتها تیتر زد: خسته نباشی خبرنگار.
خبرگزاری میزان -
به گزارش خبرنگار گروه سیاسی ، با ورود به سال جدید تب و تاب انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای شهر و روستا به صورت جسته و گریخته آغاز شد.
شورای نگهبان، وزارت کشور، فرمانداریها، قوه قضائیه و دهها ارگان و دستگاه ریز و درشت دیگر از مجموعههای نظام جمهوری اسلامی ایران بودند که اگرچه قبل از آغاز انتخابات برنامهها و وظایف محوله قانونی خود را شروع کرده بودند؛ اما با استارت رسمی ثبت نامهای کاندیداهای ریاست جمهوری فعالیتها را به طور جهادگونهتری ادامه دادند.
اما در بین این همه کار، فعالیت، وظیفه، دغدغه و خدمت یکی از مهمترین وظایف بر دوش صحاب رسانه بود. هرچند اصحاب رسانه چه مکتوب و چه غیرمکتوب از ماهها قبل برای برگزاری یک انتخابات شکوهمند دیگر تب و تاب وسیعی داشتند؛ اما با کلید خوردن ثبت نام نامزدها، فعالیتشان دوچندان شد.
به طوری که قبل از آغاز رسمی زمان ثبت نامها این خبرنگاران و عکاسان بودند که با حضور در وزارت کشور، اخبار را به بهترین شکل و سریعترین زمان منعکس کردند.
درست در زمانی که هر فردی با هر سن و شخصیت و سابقه و هدفی در وزارت کشور حضور مییافت و به نوعی خود را کاندیدای ریاست جمهوری میکرد این عکاسان و خبرنگاران بودند که با پوشش لحظه به لحظهای، اخبار را به گوش مردم ایران و حتی دنیا میرسانند تا همگان بدانند ایران به بهترین شکل در حال تدارک یک انتخابات شکوهمند دیگر است.
روزها و هفتهها گذشت و مردم در انتظار احراز صلاحیتها بودند و باز هم این اصحاب رسانه بودند که در متن ماجرا بودند و با تحلیلهای فنی و تخصصی خود مردم را از ریز و بم سیاست و جریانها اگاه میکردند.
تایید صلاحیتها اعلام شد و قانوناً عدهای از فضای انتخابات کنار رفتند. اما بازهم خبرنگاران در میدان ماندند. حالا کار به صورت بسیار جدی تری دنبال میشد. از پوشش اخبار در شهرستانها و استانها، پوشش اخبار و حواشی در ساعات پایانی شب، انعکاس خلاصه و مشروح نظرات کاندیداها از پای تلویزیون و رادیو و پوشش مناظرهها، همه و همه نوشته و خوانده شد.
هرچه به زمان انتخابات نزدیکتر میشدیم فضای کشور هم انتخاباتیتر میشد. هر مسئولی حسب وظیفه خود اخباری داشت برای مردم و این خبرنگاران بودند که پای کار بودند. فلانی گفت، فلانی ادامه داد، فلانی اظهار کرد، فلانی افزود و ... همه هزاران هزار بار در گوش و در چشم ما رژه رفتند تا مردم بدانند پرچم آزادی بیان در کشور به معنای واقعی در حال اهتزاز است.
درست در شب قبل از انتخابات که همه مردم با رصد همه جزئیات و حواشی، به یک نتیجه واحد رسیده بودند که اولا پای صندوقهای اخذ رای حاضر شوند دوماً به نامزد مورد نظر خود رای دهند این خبرنگاران در تحریریه در حال تهیه چک لیست خود برای ماموریت نهایی بودند.
دوربین، لنز، رم، رکوردر، شارژر، مودم، هندزفری، باطری، کارت خبرنگاری، برگه خبر، خودکار و پاوربانک همه اماده و تهیه شده بودند برای ثبت یک حماسه دیگر.
بالاخره روز انتخابات فرا رسید و بازهم خبرنگاران بودند که ورق خوردن برگ زرین دیگری از مردمسالاری دینی را به رشته تحریر درآوردند.
حضور مسئولان مختلف، ورزشکاران، هنرمندان و از همه مهمتر حضور پرشکوه مردم خبری بود که در صدر اخبار کشور و دنیا قرار داشت. دنیا در حال رصد حماسه حضور دیگری بود که از کانال اصحاب رسانه به دنیا مخابره میشد.
زمان حضور پای صندوقهای رای گیری ساعت به ساعت تمدید میشد و بازهم اصحاب رسانه بودند که با عکس و خبرهای خود به دشمنان این مرز و بودم با عهد خود با امام و شهدا برای حفظ نظام جمهوری اسلامی پایبند هستند و به دعوت رهبرشان لبیک میگویند.
انتخابات با همه تبلیغات و حواشی پایان یافت و مردم حالا فقط دنبال این تیتر هستند که «دوازدهمین رئیس جمهور مشخص شد»
با بالا آمدن آفتاب روز شنبه (30 اردیبهشت) مردم یک روز جدید را با کسب یک افتخار دیگر آغاز خواهند کرد، افتخاری که خبرنگاران در تحقق آن نقش مهمی را ایفا میکنند.پس به افتخار خبر و خبرنگار باید دست به سینه ایستاد و با درشتترین فونتها تیتر زد: خسته نباشی خبرنگار.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *