هیچ‌کس صدایم را نمی‌شنود/ مسئولان فدراسیون کاراته من را فراموش کردند
مربی تیم ملی کاراته گفت: مسئولان فدراسیون کاراته من را فراموش کرده‌اند و انگار نه انگار که مربی تیم ملی هستم.
خبرگزاری میزان - 
* ممنوع‌الخروج بودن شما به کجا کشیده شد؟
متاسفانه در فدراسیون کاراته هیچ‌کس صدای من را نمی‌شنود. چند روز پیش یک نامه از فدراسیون گرفتم و خودم پیگیر کارهایم هستم.
* چرا مشکل شما هنوز برطرف نشده است؟
حدود یک سال است که ممنوع‌الخروج هستم و چند مسابقه مهم را هم به خاطر همین موضوع از دست دادم. متاسفانه مسئولان فدراسیون من را فراموش کرده‌اند و انگار نه انگار که یک روز حسین روحانی قهرمان این کشور بوده و برای کاراته افتخارآفرینی کرده است. حالا رزومه مربیگری هم پیشکش!
* شاید به خاطر اینکه مشکل شما شخصی بوده فدراسیون کمکی نمی‌کند.
درست است که مشکلم شخصی است اما مگر من کم برای کاراته زحمت کشیدم؟ تا زمانی که در اردو هستیم و به تیم کمک می‌کنم برای‌شان مهم هستم و نزدیک سفر که می‌شود من را جا می‌گذارند. حداقل توقع من این است که مسئولان فدراسیون یک گوشه کار را بگیرند.
* می‌شود کمی بیشتر توضیح دهید؟
مشکل من با حدود 30 میلیون تومان حل می‌شود و حداقل می‌توانند نصف این مبلغ را به من بدهند و باقی آن را خودم حل کنم. آیا این واقعا توقع زیادی است؟ می‌دانم فدراسیون دغدغه مالی دارد اما من چه کار می‌توانم انجام دهم؟
* پس از بازی‌های کشورهای اسلامی با رئیس فدراسیون صحبت کردید؟
خیر، پس از کشورهای اسلامی هیچ صحبتی با فرجی نداشتم و خودم یک‌تنه پیگیر کارهایم هستم. اگر چیزی نمی‌گویم چون دوست ندارم فدراسیون دچار حاشیه شود ولی دوستان رفتند و من را جا گذاشتند. به خدا ما هم حرف زدن بلدیم و ای کاش مسئولان به جای اینکه بگویند در حال مکاتبه هستیم، عملا پیگیر کار من شوند.
* در آخر صحبت خاصی دارید؟
آدم دوستان واقعی خود را در شرایط سخت می‌شناسد و باز هم امیدوارم با مساعدت مسئولان فدراسیون هر چه زودتر مشکل خروج از کشور من حل شود.
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، حسین روحانی، مربی تیم ملی کاراته کشورمان حدود یک سال است که با مشکل ممنوع‌الخروجی مواجه است و چند سفر مهم تیم ملی را به خاطر همین موضوع از دست داده است. روحانی این روزها بیشتر از هر زمان دیگری به کمک مسئولان فدراسیون احتیاج دارد اما گویا مسندنشینان کاراته او را فراموش کرده‌اند. گفت‌وگوی مربی تیم ملی کاراته را با خبرنگار میزان در زیر می‌خوانید:
* ممنوع‌الخروج بودن شما به کجا کشیده شد؟
متاسفانه در فدراسیون کاراته هیچ‌کس صدای من را نمی‌شنود. چند روز پیش یک نامه از فدراسیون گرفتم و خودم پیگیر کارهایم هستم.
* چرا مشکل شما هنوز برطرف نشده است؟
حدود یک سال است که ممنوع‌الخروج هستم و چند مسابقه مهم را هم به خاطر همین موضوع از دست دادم. متاسفانه مسئولان فدراسیون من را فراموش کرده‌اند و انگار نه انگار که یک روز حسین روحانی قهرمان این کشور بوده و برای کاراته افتخارآفرینی کرده است. حالا رزومه مربیگری هم پیشکش!
* شاید به خاطر اینکه مشکل شما شخصی بوده فدراسیون کمکی نمی‌کند.
درست است که مشکلم شخصی است اما مگر من کم برای کاراته زحمت کشیدم؟ تا زمانی که در اردو هستیم و به تیم کمک می‌کنم برای‌شان مهم هستم و نزدیک سفر که می‌شود من را جا می‌گذارند. حداقل توقع من این است که مسئولان فدراسیون یک گوشه کار را بگیرند.
* می‌شود کمی بیشتر توضیح دهید؟
مشکل من با حدود 30 میلیون تومان حل می‌شود و حداقل می‌توانند نصف این مبلغ را به من بدهند و باقی آن را خودم حل کنم. آیا این واقعا توقع زیادی است؟ می‌دانم فدراسیون دغدغه مالی دارد اما من چه کار می‌توانم انجام دهم؟
* پس از بازی‌های کشورهای اسلامی با رئیس فدراسیون صحبت کردید؟
خیر، پس از کشورهای اسلامی هیچ صحبتی با فرجی نداشتم و خودم یک‌تنه پیگیر کارهایم هستم. اگر چیزی نمی‌گویم چون دوست ندارم فدراسیون دچار حاشیه شود ولی دوستان رفتند و من را جا گذاشتند. به خدا ما هم حرف زدن بلدیم و ای کاش مسئولان به جای اینکه بگویند در حال مکاتبه هستیم، عملا پیگیر کار من شوند.
* در آخر صحبت خاصی دارید؟
آدم دوستان واقعی خود را در شرایط سخت می‌شناسد و باز هم امیدوارم با مساعدت مسئولان فدراسیون هر چه زودتر مشکل خروج از کشور من حل شود.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *