حساسیت به انسولین را با این توصیه ها برطرف کنید
بسیاری از سلول‌های بدن مانند عضلات و بافت چربی به‌تنهایی قادر به جذب گلوکز نیستند.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش گروه فضای مجازی،بسیاری از سلول‌های بدن مانند عضلات و بافت چربی به‌تنهایی قادر به جذب گلوکز نیستند. انسولین به جذب گلوکز توسط این سلول‌ها کمک می‌کند.
هورمون انسولین از پانکراس (لوزالمعده) ترشح شده و به جذب قند توسط بدن و حفظ قند خون در محدوده طبیعی کمک می‌کند.
بسیاری از سلول‌های بدن مانند عضلات و بافت چربی به‌تنهایی قادر به جذب گلوکز نیستند. انسولین به جذب گلوکز توسط این سلول‌ها کمک می‌کند. در مقاومت به انسولین حساسیت سلول‌ها نسبت به انسولین<Insulin> کاهش یافته و جذب قند مختل می‌شود. بنابراین به منظور حفظ قند خون در محدوده طبیعی، بدن باید انسولین بیشتری تولید کند. با گذشت زمان مقاومت به انسولین سبب افزایش قند خون و آسیب سلول‌ها می‌شود. افراد مبتلا به مقاومت به انسولین در معرض خطر ابتلا به پیش‌دیابت و سپس دیابت نوع ۲ قرار دارند.
رژیم غذایی و مقاومت به انسولین
_غذاهای پرفیبر مانند حبوبات و غلات سبوس‌دار
_غذاهای غنی از پروتئین مانند ماهی، گوشت بدون چربی و آجیل‌ها
_غذاهای غنی از امگا ۳ مانند سالمون
_غذاهای غنی از آنتی‌اکسیدان مانند انواع توت
برخی مواد غذایی قند خون را بیشتر افزایش می‌دهند
به منظور حفظ سطوح قند خون مصرف این نوع مواد غذایی باید محدود شود یا از مصرف آنها خودداری شود. این مواد غذایی عبارتند از:
_نوشیدنی‌های شیرین شامل نوشابه و آبمیوه‌ها
_الکل
_غلات تصفیه شده مانند نان‌های سفید
_سبزیجات نشاسته‌ای مانند سیب‌زمینی، ذرت و کدو تنبل
_فست‌فود و مواد غذایی فرآوری شده
_شیرینی، کیک و بستنی
_غذاهای سرخ شده
چاقی و مقاومت به انسولین
ورزش و مقاومت به انسولین
به گزارش گروه فضای مجازی،بسیاری از سلول‌های بدن مانند عضلات و بافت چربی به‌تنهایی قادر به جذب گلوکز نیستند. انسولین به جذب گلوکز توسط این سلول‌ها کمک می‌کند.هورمون انسولین از پانکراس (لوزالمعده) ترشح شده و به جذب قند توسط بدن و حفظ قند خون در محدوده طبیعی کمک می‌کند.
بسیاری از سلول‌های بدن مانند عضلات و بافت چربی به‌تنهایی قادر به جذب گلوکز نیستند. انسولین به جذب گلوکز توسط این سلول‌ها کمک می‌کند. در مقاومت به انسولین حساسیت سلول‌ها نسبت به انسولین<Insulin> کاهش یافته و جذب قند مختل می‌شود. بنابراین به منظور حفظ قند خون در محدوده طبیعی، بدن باید انسولین بیشتری تولید کند. با گذشت زمان مقاومت به انسولین سبب افزایش قند خون و آسیب سلول‌ها می‌شود. افراد مبتلا به مقاومت به انسولین در معرض خطر ابتلا به پیش‌دیابت و سپس دیابت نوع ۲ قرار دارند.
رژیم غذایی و مقاومت به انسولین
رژیم غذایی مدیترانه‌ای که سرشار از مواد غذایی گیاهی و روغن زیتون به عنوان منبع اصلی چربی است در بهبود حساسیت به انسولین نقش دارد. در این رژیم ماهی، ماکیان و لبنیات در حد اعتدال مصرف می‌شوند. مصرف گوشت قرمز نیز به مقدار بسیار کم توصیه می‌شود.
مصرف مواد غذایی با نمایه گلایسمی (GI) پایین به منظور مقابله با مقاومت به انسولین توصیه می‌شود. غذاهای با GI پایین مانند غذاهای حاوی فیبر و سبوس به آرامی هضم شده و قند خون را به مقدار زیاد افزایش نمی‌دهند. مواد غذایی حاوی کربوهیدرات با GI بالا قند خون را به سرعت افزایش می‌دهند. بنابراین پانکراس باید انسولین بیشتری تولید کند. توصیه می‌شود افراد مبتلا به مقاومت به انسولین از منابع غذایی حاوی منیزیم، کلسیم، پتاسیم و فیبر مانند میوه‌ها، سبزیجات و لبنیات کم‌چرب که در تنظیم قند خون نقش دارند، استفاده کنند.
مواد غذایی که به بهبود حساسیت به انسولین کمک می‌کنند، عبارتند از:
_ سبزیجات غیرنشاسته‌ای مانند بروکلی و فلفل دلمه‌ای_غذاهای پرفیبر مانند حبوبات و غلات سبوس‌دار
_غذاهای غنی از پروتئین مانند ماهی، گوشت بدون چربی و آجیل‌ها
_غذاهای غنی از امگا ۳ مانند سالمون
_غذاهای غنی از آنتی‌اکسیدان مانند انواع توت
_آب، به خصوص زمانی که جایگزین مصرف نوشیدنی‌های شیرین می‌شود.
به منظور حفظ سطوح قند خون مصرف این نوع مواد غذایی باید محدود شود یا از مصرف آنها خودداری شود. این مواد غذایی عبارتند از:
_نوشیدنی‌های شیرین شامل نوشابه و آبمیوه‌ها
_الکل
_غلات تصفیه شده مانند نان‌های سفید
_سبزیجات نشاسته‌ای مانند سیب‌زمینی، ذرت و کدو تنبل
_فست‌فود و مواد غذایی فرآوری شده
_شیرینی، کیک و بستنی
_غذاهای سرخ شده
_مواد غذایی سرشار از چربی‌های اشباع مانند شکلات و کره.
چاقی احتمال ابتلا به مقاومت به انسولین را افزایش می‌دهد. افراد دارای مقادیر زیاد چربی در نواحی مرکزی بدن و شکم بیشتر در معرض خطر ابتلا به مقاومت به انسولین قرار دارند. چربی تجمع یافته در بدن هورمون‌ها و سایر موادی را ترشح می‌کند که با انسولین تداخل ایجاد می‌کنند. همچنین وجود چربی اضافی در اطراف شکم و کمر با بروز التهاب مزمن در ارتباط است. التهاب به مقاومت به انسولین منجر می‌شود.
عدم فعالیت بدنی کافی بر عملکرد انسولین به منظور تنظیم قند خون اثر می‌گذارد. فعالیت بدنی در حفظ ثبات قند خون نقش اساسی دارد. انجام فعالیت بدنی سبک بعد از صرف وعده غذایی سبب می‌شود عضلات از قند خون استفاده کنند. درنتیجه سطوح قند خون کاهش می‌یابد.
منبع : دکترسلام
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *