قلعه‌ای برای تاخت‌وتاز شاهان در "افغانستان"
قلعه بالاحصار که در مرکز شهر کابل قرار دارد، چندین قرن مرکز تاخت‌وتاز و حکمرانی شاهان و حاکمان این منطقه بوده است.
به گزارش سرویس بین الملل قلعه بالاحصار کابل که در مرکز شهر کابل، پایتخت افغانستان قرار دارد، چندین قرن مرکز تاخت‌وتاز و حکمرانی شاهان و حاکمان کابل بوده است.
تاریخ دقیق ساخت قلعه بالاحصار کابل معلوم نیست، اما اسناد موجود گواهی می‌دهند که حداقل 2 قرن قبل از میلاد ساخته شده است.
این قلعه در گام نخست مکان دفاعی مطلوبی در زمان جنگ بوده و دیوارهای قلعه کوه شیردروازه نمایانگر وجود قلعه نظامی و استحکامات مربوط به آن است.
یفتلی‌ها در نواحی زابل، غزنی و کابل حکومت می‌کردند و مردمانی جنگ‌جو و سلحشور بودند و به احتمال زیاد موقعیت حساس و کلیدی کابل فکر حفر کوه‌ها را در ذهن شاهان یفتلی القاء کرده تا جلو حملات احتمالی مهاجمان و متجاوزان را بتوتنند بگیرند.
در زمان حضور سپاه عرب به رهبری «عبدالرحمن بن اشعث» و «رتبیل‌شاه» قلعه بالاحصار دوباره استحکام یافت و در زمان خلفای اموی چندین بار به کابل لشکرکشی شد و به این صورت آسیب‌هایی به بالاحصار و دیوارهای آن وارد شد، اما هر بار شاهان کابل به مرمت و تحکیم استحاکامت قلعه بالاحصار و کوه‌های اطراف «شیر دروازه و آسمایی» می‌پرداختند.
در زمان حکم‌روایی «تیمور گورگانی» بالاحصار کابل به زور گرفته شد و «پولادبوقا و آق بوقا» مدافعان این قلعه توسط نظامیان تیمور به اسارت گرفته شدند.
قلعه بالاحصار کابل در طول تاریخ اقامت‌گاه شاهان و شاهزادگان بوده و «پیرمحمد جهانگیر» پسر تیمور گورگانی در بالاحصار کابل زندگی کرده است.
در زمان بابرشاه بالاحصار کابل مراکز اداری و نظامی وجود داشته و مرکز حکمرانی وی بود، اما در زلزله سال 911 هجری که در کابل اتفاق افتاد اکثر بخش‌های آن ویران شد. اما به امر بابرشاه در مدت یک ماه دوباره ساخته شد.
بابر در سال 913 هجری قمری در قلعه بالاحصار اعلام پادشاهی کرد و بیشترین فرزندان بابر در قلعه بالاحصار متولد شدند.
در سال 1151 هجری بالاحصار کابل بدست گماشتگان «نادر قلی» افتاد و پس از نادر افشار، «احمدشاه درانی» در سال 1160 هجری در قندهار به پادشاهی رسید و «تیمورشاه» پسر احمدشاه درانی در سال 1186 پایتخت را از قندهار به کابل انتقال داد.
از زمان زمامداری تیمور درانی تا حضور پررنگ انگلیسی‌ها در افغانستان، قلعه بالاحصار مرکز زمامداری و حکمرانی سلسله ابدالی‌ها بود، اما زمانی که «کیوناری» انگلیس برای گرفتن انتقام «مکناتن» وارد کابل شد، این قلعه را با استفاده از پیشرفته‌ترین سلاح‌های موجود تخریب کرد.
با این وجود، در زمان پادشاهی «محمد نادرخان» قلعه بالاحصار بار دیگر بازسازی و مدرسه نظامی در آن ایجاد شد، اما در سال 1370 که یک بخش نظامی بنام «گارد» در آنجا بود، بالاحصار شب هنگام در آتش سوخت و تا امروز ویران باقی مانده است.
اینک با اینکه بیش از 13 سال از زمامداری دولت جدید افغانستان می‌گذرد، اما توجه کافی به نگهداری این قلعه به عنوان با ارزش‌ترین مکان تاریخی نشده است.
/
تاریخ دقیق ساخت قلعه بالاحصار کابل معلوم نیست، اما اسناد موجود گواهی می‌دهند که حداقل 2 قرن قبل از میلاد ساخته شده است.
قلعه بالاحصار کابل یکی از قلعه‌های مستحکمی است که در گذشته عظمت و شکوه آن از مقام و موقعیت کلیدی برخوردار بود و با دیوارهای پر پیچ‌وخم در قلب شهر کابل، پایتخت افغانستان استوار است.
این قلعه در گام نخست مکان دفاعی مطلوبی در زمان جنگ بوده و دیوارهای قلعه کوه شیردروازه نمایانگر وجود قلعه نظامی و استحکامات مربوط به آن است.
بر اساس اظهارات تاریخ‌نویسان تاریخ احداث دیوارهای این قلعه به قرن پنجم میلادی، زمان حکمرانی «یفتلی‌ها» می‌رسد.
یفتلی‌ها در نواحی زابل، غزنی و کابل حکومت می‌کردند و مردمانی جنگ‌جو و سلحشور بودند و به احتمال زیاد موقعیت حساس و کلیدی کابل فکر حفر کوه‌ها را در ذهن شاهان یفتلی القاء کرده تا جلو حملات احتمالی مهاجمان و متجاوزان را بتوتنند بگیرند.
بالاحصار با توجه به موقعیت ویژه خود به عقیده باستان‌شناسان، معبد بودائی‌ها بوده و در کتب تاریخ قدیم ذکری از «حصار»، «دژ»، «قلعه» «قهندژ» کابل، شده و این قلعه به استواری، استحکام «حصین» توصیف شده است.
در زمان حضور سپاه عرب به رهبری «عبدالرحمن بن اشعث» و «رتبیل‌شاه» قلعه بالاحصار دوباره استحکام یافت و در زمان خلفای اموی چندین بار به کابل لشکرکشی شد و به این صورت آسیب‌هایی به بالاحصار و دیوارهای آن وارد شد، اما هر بار شاهان کابل به مرمت و تحکیم استحاکامت قلعه بالاحصار و کوه‌های اطراف «شیر دروازه و آسمایی» می‌پرداختند.
بالاحصار حدود 200 سال مقاومت خوبی از خود نشان داد، در طول این 2 قرن دیوارهای شیردروازه و کنگره‌های بالاحصار شکاف برداشتند و دیوارها شکست و ریخت، اما در زمان عقوب لیث صفار دوباره ساخته شد.
در زمان حکم‌روایی «تیمور گورگانی» بالاحصار کابل به زور گرفته شد و «پولادبوقا و آق بوقا» مدافعان این قلعه توسط نظامیان تیمور به اسارت گرفته شدند.
قلعه بالاحصار کابل در طول تاریخ اقامت‌گاه شاهان و شاهزادگان بوده و «پیرمحمد جهانگیر» پسر تیمور گورگانی در بالاحصار کابل زندگی کرده است.
در زمان بابرشاه بالاحصار کابل مراکز اداری و نظامی وجود داشته و مرکز حکمرانی وی بود، اما در زلزله سال 911 هجری که در کابل اتفاق افتاد اکثر بخش‌های آن ویران شد. اما به امر بابرشاه در مدت یک ماه دوباره ساخته شد.
بابر در سال 913 هجری قمری در قلعه بالاحصار اعلام پادشاهی کرد و بیشترین فرزندان بابر در قلعه بالاحصار متولد شدند.
در سال 1151 هجری بالاحصار کابل بدست گماشتگان «نادر قلی» افتاد و پس از نادر افشار، «احمدشاه درانی» در سال 1160 هجری در قندهار به پادشاهی رسید و «تیمورشاه» پسر احمدشاه درانی در سال 1186 پایتخت را از قندهار به کابل انتقال داد.
از زمان زمامداری تیمور درانی تا حضور پررنگ انگلیسی‌ها در افغانستان، قلعه بالاحصار مرکز زمامداری و حکمرانی سلسله ابدالی‌ها بود، اما زمانی که «کیوناری» انگلیس برای گرفتن انتقام «مکناتن» وارد کابل شد، این قلعه را با استفاده از پیشرفته‌ترین سلاح‌های موجود تخریب کرد.
با این وجود، در زمان پادشاهی «محمد نادرخان» قلعه بالاحصار بار دیگر بازسازی و مدرسه نظامی در آن ایجاد شد، اما در سال 1370 که یک بخش نظامی بنام «گارد» در آنجا بود، بالاحصار شب هنگام در آتش سوخت و تا امروز ویران باقی مانده است.
اینک با اینکه بیش از 13 سال از زمامداری دولت جدید افغانستان می‌گذرد، اما توجه کافی به نگهداری این قلعه به عنوان با ارزش‌ترین مکان تاریخی نشده است.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *