رفراندوم صدام،رفراندوم یک کشور همسایه!

به گزارش گروه فضای مجازی به نقل از اتاق خبر 24، برگزاری رفراندوم و هر گونه انتخاباتی نشان دهنده سقف دموکراسی در آن کشور است.

هر کشوری که بتواند به طور واقعی و به دور ارعاب و فشار به مردم یک انتخابات یا همه پرسی برگزار کند که اکثریت مردم به میل خود در آن شرکت کنند، به واقع حاکمیت دموکراسی را در کشور خود به اثبات رسانده است.

بسیاری از کشورها در دنیا هستند که سعی دارند با نشان دادن چهره دموکراتیک با برگزاری انتخابات یا همه پرسی، به دنیا نشان دهند که مردم کشور در اساسی ترین مسائل نقش دارد و تعیین کننده است. اما چه بسا در پشت پرده آن انتخابات و همه پرسی فریب مردم دنیا و حتی مردم خود نهفته است.

یکی از آن دست انتخاباتی که در دنیا زیر فشار، تهدید و ارعاب شدید حکومت برگزار شد، رفراندومی بود که صدام در سال 1374 در عراق برگزار کرد.

از ایران یک تیم خبری پس از مدت ها پیگیری توانست به عنوان نخستین گروه رسانه ای ایران پس از انقلاب و پایان دوران دفاع مقدس به عراق سفر کند.

انتخاباتی که صدام برگزار کرد، هیج شباهتی با یک انتخابات عادی که در عقب افتاده ترین کشورهای دنیا برگزار می شود نداشت.

یک انتخابات فرمایشی و نمایشی که تنها کاندیدای آن هم صدام حسین بود با برگه رأی نعم(آری) به للقاعد صدام حسین!

مردم به طریقی ویژه موظف و مجبور شرکت در این انتخابات یا رفراندوم بودند. اگر در این انتخابات شرکت نمی کردند، به سرعت شناسایی شده و برخوردهای بسیار تند و شدیدی با خود و خانواده کسی که رأی نداده می شد.

حوزه های انتخاباتی برای هر محله تدارک دیده شده بود و در این حوزه نام های افرادی که در این منطقه و محله موظف به رأی دادن بودند نوشته شده بود.

هر فردی که واجد شرایط رأی دادن بود باید با درد دستداشتن شناسنامه به حوزه انتخابیه منطقه خود مراجعه می کرد و رأی آری خود را به صدام، درون صندوق می انداخت.

رفراندوم عراق با شیوه «هر کسی باید نظر موافق خود را در باره صدام درون صندوق بیندازد» برگزار شد و دیکتاتور عراق در یک انتخابات نمایشی و فرمایشی با اکثریت 100 درصدی در دیکتاتوری خود ابقاء شد.

مردم در این انتخابات حضور داشتند اما حضور آنها تعیین کننده نبود، اگر مردم در یک فضای انتخاباتی آزاد و دموکراتیک در انتخابات عراق شرکت می کردند، آیا صدام می توانست 100 درصد آراء «نعم» را به خود اختصاص دهد؟!

مردم عراق در شرایطی پای صندوق های رأی آمدند که جانشان، ناموسشان و مالشان در گرو حکومت رژیم بعثی صدام بود.

اما هم اکنون در کشوری دیگر که اتفاقاً همسایه ایران است، قرار است رفراندومی برگزار شود که باعث میشود، سیستم حکومتی در این کشور ریاستی شود.

در واقع سیستم پارلمانی در این کشور با برگزاری رفراندوم قانون اساسی به ریاستی تبدیل می شود و پست نخست وزیر هم در حکومت این کشور حذف می شود. رئیس جمهور می شود همه کاره آن کشور.

چند سال است که رئیس جمهور این کشور سعی دارد تا سیستم پارلمانی را به ریاستی تغییر دهد، اما هر بار که به سراغ آن می رود، با مشکلاتی روبرو می شود که مجبور به کنار گذاشتنش می شود.

اما این بار توانسته است رفراندوم تغییر قانون اساسی را در میان مهاجرین مقیم خارج از کشور خود برگزار کند و قرار است تا چند روز آینده در داخل کشور هم برگزار شود و تکلیف این پروژه او هم روشن گردد.

راهی که این کشور با وجود دولتی که اکنون بیش از یک دهه بر آن حاکم است، راهی به سوی دیکتاتوری است. حاکم آن هم اکنون یک دیکتاتوری بزک کرده را در کشور خود پیاده کرده است.

در صورت تصویب تغییر قانون اساسی در این کشور، که اختیارات زیادی به رئیس جمهور می دهد، راه برای حکومت آن کشور باز می شود تا بتواند، شرایط را برای مخالفین خود تنگ تر کند.

هم اکنون مخالفین دولت و برگزاری همه پرسی برای تغییر قانون اساسی، در شرایط بسیار سختی قرار دارند به گونه ای که صدای این مخالفین به هیچ وجه شنیده نمی شود.

رفراندومی که دراین کشور برگزار خواهد شد بی شباهت به رفراندوم «نعم» به صدام نیست. دیکتاتور عراق مردم را وادار کرد تا پای صندوقهای رأی بیایند و به او رأی دهند.

هم اکنون شرایط در کشوری که قرار است رفراندوم تغییر قانون اساسی برگزار شود، دست کمی از عراق دوران صدام ندارد.

فضایی که در این کشور حاکم گشته، باعث شده تا مردم چاره ای جز حضور پای صندوقهای رأی نداشته باشند، هم اکنون رسانه های این کشور و حتی روزنامه ها و رسانه های مخالف دولت هم با فشارهای حکومت مجبور به تمکین به خواسته آنها شده اند و هیچ صدای مخالفی از آن ها پخش نمیشود.

اما راهی که دولت این کشور در پیش گرفته راهی نیست که بتواند همیشه و همواره مردم را همراه خود سازد. اگر بار دیگر حکومت بخواهد مردم را وادار به حضور پای صندوق های رأی کند و آنچیزی که دلخواه حاکمیت است از صندوق ها بیرون بیاید، نباید روی همراهی مردم حساب کند.

رفتارهای حاکمان این کشور باعث شده تا مردم در شرایط سختی قرار بگیرند، اوضاع اقتصادی وخیم شده و شرایط امنیتی بسیار نابسامان است چرا که دولتمردان این کشور امور کشورداری و مردمداری را کنار گذاشته و به امور دخالت در دیگر کشورها رو آورده اند.

چند روز دیگر رفراندوم تغییر قانون اساسی در این کشور همسایه برگزار خواهد شد. اکنون هم مردم میتوانند با رأی خود زیر سایه تهدید و ارعاب سرنوشت خود را رقم بزنند و نگذارند که دیکتاتوری حاکم شود.