پیامدها مثبت حمله موشکی آمریکا به سوریه
حمله موشکی آمریکا به سوریه هیچ پیامد منفی برای ایران نخواهد شد بلکه پیامدهای مثبت آن نمایان تر خواهد شد.
به گزارش گروه فضای مجازی به نقل از اتاق خبر 24، از زمانی که آمریکا به سوریه حمله موشکی انجام داده است، بسیاری از کشورها از این اقدام حمایت کرده اند و بسیاری دیگر هم آن را محکوم، گروه های تروریستی حاضر در سوریه هم از حمله نظامی آمریکا ابراز خوشحالی کرده اند، اما در این میان رژیم اسرائیل حمله موشکی آمریکا به یک پایگاه هوایی سوریه را دارای پیامی برای جمهوری اسلامی ایران دانسته است.
نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی در این باره گفته است؛«پژواک این پیام جدی در قبال اقدامات دولت بشار اسد نه فقط در دمشق بلکه در تهران، پیونگ یانگ و دیگر اماکن نیز درک شود.»
نتانیاهو نه این که نام روسیه را فراموش کرده باشد، بلکه به خاطر هراس از مسکو از واژه «دیگر اماکن» استفاده کرده و نتوانسته نام روسیه را بر زبان بیاورد.
تصوری که آمریکا و همپیمانان او دارند بر این است که حمله موشکی آمریکا به سوریه باعث عقب نشینی روسیه و ایران از مواضع خود می شود.
آنها اعتقاد دارند که ورود مستقیم آمریکا به بحران سوریه علیه دولت این کشور، حامیان بشار اسد را عقب می راند.
در معادلات یک جنگ تمام عیار پرتاب چند موشک از ناوهای جنگی و پس از آن رجز خوانی و تهدید، جایگاهی ندارد و تنها به عنوان یک واکنش غیر منطقی و غیر عقلانی تعبیر می شود، چرا که حمله موشکی آمریکا به سوریه از یک سو ثابت می کند ایالات متحده اراده ای برای مبارزه با گروه های تروریستی ندارد و از سوی دیگر واکنش نظامی آنها از سر درماندگی و نداشتن هدف و برنامه صورت گرفته است.
شاید برخی تصور می کنند که باید از سوی روسیه و یا ایران یک واکنش سریع نسبت به تجاوز نظامی آمریکا انجام می شد، تفاوت میان تصمیم گیری های روسیه و ایران با آمریکا و کشورهای همپیمان او در همین است.
آمریکایی ها تصمیمات عجولانه، رفتارها و واکنش های غیر منطقی و غیر عقلانی و ناقض قوانین بین الملل از خود بروز می دهند و همین مجموعه رفتارها باعث به وجود آمدن بسیاری از بحران های دنیا می شود.
آمریکا شاید انتظار دارد واکنش روسیه و ایران به حمله موشکی ایالات متحده به سوریه، عملی باشد، آمریکا در حمله به پایگاه الشعیرات با احتیاط بسیار بالایی عمل کرد، در جریان قرار دادن روسیه برای انجام این عملیات نشان از ترس آمریکا در قبال واکنش روسیه بود.
پایگاه شعیرات، محل استقرار هواپیماها و نیروهای روسی هم بود، با خبر کردن روسیه از اقدام به حمله آمریکا، باعث شد تا پایگاه از نیروهای روسیه و سوریه خالی شود در غیر این صورت تعداد کشته های حمله موشکی آمریکا بیشتر می شد و هواپیماهای زیادی نابود می شد.
اگر آمریکا حمله موشکی خود را، به روسیه خبر نمی داد و نیروهای روسیه در پایگاه هوایی الشعیرات حضور داشتند و کشته می شدند، آنگاه شرایط می توانست بسیار تفاوت داشته باشد.
هم اکنون روسیه و شخص پوتین نسبت به حمله آمریکا به سوریه واکنش تندی نشان داده است، قطع ارتباطات واشنگتن و مسکو در زمینه هماهنگی در پرواز جنگنده بمب افکن های دو کشور که اهمیت بسیاری هم دارد، یک واکنش قاطع در مقابل اقدام آمریکا است.
روسیه پس از حمله موشکی آمریکا به پایگاه هوایی العشیرات قصد دارد ساختار پدافند هوایی سوریه را تقویت کند و تجهیزات و تسلیحات بیشتر و مدرنتری را روانه این کشور سازد تا در مقابل حملات بعدی آمریکا، سوریه از توان بیشتری برای دفاع از خود برخوردار باشد.
باید منتظر بود و دید که آیا آمریکایی ها قصد دارند باز هم به حملات هوایی خود به سوریه ادامه دهند، آنگاه روسیه و ایران آسانتر می توانند درباره واکنش های بعدی خود تصمیم گیری منطقی و معقولی داشته باشند.
آمریکا باید متوجه عواقب اقدام خود باشد، چرا که تنها روزنه ریز باقی مانده برای حل بحران سوریه از راه گفت وگو و دیپلماسی با موشکباران سوریه از سوی ناوهای آمریکایی از بین خواهد رفت.
و البته یک نکته مهم دیگر هم در اقدام آمریکا وجود دارد. تصور می شد روسیه و آمریکا در زمان ترامپ بتوانند اختلافات خود را کنار بگذارند و از یک روابط و همکاری نزدیک که حتی آنها را بر سر مسائلی همچون بحران سوریه پای میز مذاکره بنشاند و معامله ای هم میان آن دو صورت گیرد، اما اقدام آمریکا همه این پیش بینی ها و برنامه ریزی ها را به هم ریخت.
روسیه اکنون واقف تر شده است که نمی تواند به آمریکا حتی ذره ای اعتماد داشته باشد، در مقابل، جمهوری اسلامی ایران تنها کشوری است که پایبندی خود را به توافقات میان دو کشور اجرا کرده و ثابت نموده که یک کشور دوست و همپیمان قابل اعتماد است.
اکنون زمانی است که دو کشور می توانند با بهره گیری از ظرفیت های بزرگی که دارند، به طراحی و برنامه ریزی برای چگونگی مقابله با دست درازی های آمریکا کنند.
حال که آمریکا برای چندمین بار متوالی قوانین بین المللی را زیر پا گذاشته است، می تواند دلیلی بر این باشد که روسیه هم قطعنامه ها و اقدامات خلاف قوانینی که آمریکا و دیگر متحدینش اجرا می کنند نادیده بگیرد.
روسیه اکنون در تحریم آمریکا و اروپا قرار دارد، جمهوری اسلامی ایران هم علیرغم توافق هسته ای وپایبندی به تعهدات خود بر اساس برجام، هنوز تحریم های آمریکا لغو یا تعلیق نشده است، رفتارهای آمریکا در منطقه هم نشان از حسن نیت و همکاری برای حل بحران غرب آسیا ندارد، به ترامپ هم نمی توان اعتماد و اطمینان داشت چرا که رئیس جمهور آمریکا غیرقابل انتظار است و امکان واکنش ها و رفتارهای نامعقول و غیر منطقی از او می رود.
حمله آمریکا به پایگاه هوایی سوریه در حمص، نه تنها سوریه و حامیان این کشور را ناامید نمی کند بلکه باعث همکاری های بیشتر و گسترش روابط آنها در شرایط جدید خواهد شد.
تردیدها میان دو کشور ایران و روسیه باید کنار گذاشته شود، ایران شکی در غیر قابل اعتماد بودن آمریکا نداشته و نخواهد داشت، میان آمریکا و روسیه سراب توافق بزرگ هم محو شده است، مسکو باید به پیام هایی که از سوی کشورهای منطقه به خاطر حمله آمریکا به سوریه شنیده می شود، توجه کند، حتی ترکیه هم از اقدام آمریکا دفاع و حمایت کرد، کشوری که خود را وارد حلقه ایران، روسیه و سوریه کرد تا نقشی در روند حل بحران سوریه داشته باشد.
تشخیص دوست و دشمن در چنین وقایعی به راحتی صورت می گیرد.
آمریکا جرأت و جسارت ورود به سوریه را ندارد، به همین خاطر باید کار در این کشور یکسره شود. باید مواضع گروه های تروریستی و نیروهای مسلح مخالف اسد که از سوی آمریکا، ترکیه، اسرائیل و عربستان سعودی حمایت می شوند، شخم زده شود.
نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی در این باره گفته است؛«پژواک این پیام جدی در قبال اقدامات دولت بشار اسد نه فقط در دمشق بلکه در تهران، پیونگ یانگ و دیگر اماکن نیز درک شود.»
نتانیاهو نه این که نام روسیه را فراموش کرده باشد، بلکه به خاطر هراس از مسکو از واژه «دیگر اماکن» استفاده کرده و نتوانسته نام روسیه را بر زبان بیاورد.
تصوری که آمریکا و همپیمانان او دارند بر این است که حمله موشکی آمریکا به سوریه باعث عقب نشینی روسیه و ایران از مواضع خود می شود.
آنها اعتقاد دارند که ورود مستقیم آمریکا به بحران سوریه علیه دولت این کشور، حامیان بشار اسد را عقب می راند.
در معادلات یک جنگ تمام عیار پرتاب چند موشک از ناوهای جنگی و پس از آن رجز خوانی و تهدید، جایگاهی ندارد و تنها به عنوان یک واکنش غیر منطقی و غیر عقلانی تعبیر می شود، چرا که حمله موشکی آمریکا به سوریه از یک سو ثابت می کند ایالات متحده اراده ای برای مبارزه با گروه های تروریستی ندارد و از سوی دیگر واکنش نظامی آنها از سر درماندگی و نداشتن هدف و برنامه صورت گرفته است.
شاید برخی تصور می کنند که باید از سوی روسیه و یا ایران یک واکنش سریع نسبت به تجاوز نظامی آمریکا انجام می شد، تفاوت میان تصمیم گیری های روسیه و ایران با آمریکا و کشورهای همپیمان او در همین است.
آمریکایی ها تصمیمات عجولانه، رفتارها و واکنش های غیر منطقی و غیر عقلانی و ناقض قوانین بین الملل از خود بروز می دهند و همین مجموعه رفتارها باعث به وجود آمدن بسیاری از بحران های دنیا می شود.
آمریکا شاید انتظار دارد واکنش روسیه و ایران به حمله موشکی ایالات متحده به سوریه، عملی باشد، آمریکا در حمله به پایگاه الشعیرات با احتیاط بسیار بالایی عمل کرد، در جریان قرار دادن روسیه برای انجام این عملیات نشان از ترس آمریکا در قبال واکنش روسیه بود.
پایگاه شعیرات، محل استقرار هواپیماها و نیروهای روسی هم بود، با خبر کردن روسیه از اقدام به حمله آمریکا، باعث شد تا پایگاه از نیروهای روسیه و سوریه خالی شود در غیر این صورت تعداد کشته های حمله موشکی آمریکا بیشتر می شد و هواپیماهای زیادی نابود می شد.
اگر آمریکا حمله موشکی خود را، به روسیه خبر نمی داد و نیروهای روسیه در پایگاه هوایی الشعیرات حضور داشتند و کشته می شدند، آنگاه شرایط می توانست بسیار تفاوت داشته باشد.
هم اکنون روسیه و شخص پوتین نسبت به حمله آمریکا به سوریه واکنش تندی نشان داده است، قطع ارتباطات واشنگتن و مسکو در زمینه هماهنگی در پرواز جنگنده بمب افکن های دو کشور که اهمیت بسیاری هم دارد، یک واکنش قاطع در مقابل اقدام آمریکا است.
روسیه پس از حمله موشکی آمریکا به پایگاه هوایی العشیرات قصد دارد ساختار پدافند هوایی سوریه را تقویت کند و تجهیزات و تسلیحات بیشتر و مدرنتری را روانه این کشور سازد تا در مقابل حملات بعدی آمریکا، سوریه از توان بیشتری برای دفاع از خود برخوردار باشد.
باید منتظر بود و دید که آیا آمریکایی ها قصد دارند باز هم به حملات هوایی خود به سوریه ادامه دهند، آنگاه روسیه و ایران آسانتر می توانند درباره واکنش های بعدی خود تصمیم گیری منطقی و معقولی داشته باشند.
آمریکا باید متوجه عواقب اقدام خود باشد، چرا که تنها روزنه ریز باقی مانده برای حل بحران سوریه از راه گفت وگو و دیپلماسی با موشکباران سوریه از سوی ناوهای آمریکایی از بین خواهد رفت.
و البته یک نکته مهم دیگر هم در اقدام آمریکا وجود دارد. تصور می شد روسیه و آمریکا در زمان ترامپ بتوانند اختلافات خود را کنار بگذارند و از یک روابط و همکاری نزدیک که حتی آنها را بر سر مسائلی همچون بحران سوریه پای میز مذاکره بنشاند و معامله ای هم میان آن دو صورت گیرد، اما اقدام آمریکا همه این پیش بینی ها و برنامه ریزی ها را به هم ریخت.
روسیه اکنون واقف تر شده است که نمی تواند به آمریکا حتی ذره ای اعتماد داشته باشد، در مقابل، جمهوری اسلامی ایران تنها کشوری است که پایبندی خود را به توافقات میان دو کشور اجرا کرده و ثابت نموده که یک کشور دوست و همپیمان قابل اعتماد است.
اکنون زمانی است که دو کشور می توانند با بهره گیری از ظرفیت های بزرگی که دارند، به طراحی و برنامه ریزی برای چگونگی مقابله با دست درازی های آمریکا کنند.
حال که آمریکا برای چندمین بار متوالی قوانین بین المللی را زیر پا گذاشته است، می تواند دلیلی بر این باشد که روسیه هم قطعنامه ها و اقدامات خلاف قوانینی که آمریکا و دیگر متحدینش اجرا می کنند نادیده بگیرد.
روسیه اکنون در تحریم آمریکا و اروپا قرار دارد، جمهوری اسلامی ایران هم علیرغم توافق هسته ای وپایبندی به تعهدات خود بر اساس برجام، هنوز تحریم های آمریکا لغو یا تعلیق نشده است، رفتارهای آمریکا در منطقه هم نشان از حسن نیت و همکاری برای حل بحران غرب آسیا ندارد، به ترامپ هم نمی توان اعتماد و اطمینان داشت چرا که رئیس جمهور آمریکا غیرقابل انتظار است و امکان واکنش ها و رفتارهای نامعقول و غیر منطقی از او می رود.
حمله آمریکا به پایگاه هوایی سوریه در حمص، نه تنها سوریه و حامیان این کشور را ناامید نمی کند بلکه باعث همکاری های بیشتر و گسترش روابط آنها در شرایط جدید خواهد شد.
تردیدها میان دو کشور ایران و روسیه باید کنار گذاشته شود، ایران شکی در غیر قابل اعتماد بودن آمریکا نداشته و نخواهد داشت، میان آمریکا و روسیه سراب توافق بزرگ هم محو شده است، مسکو باید به پیام هایی که از سوی کشورهای منطقه به خاطر حمله آمریکا به سوریه شنیده می شود، توجه کند، حتی ترکیه هم از اقدام آمریکا دفاع و حمایت کرد، کشوری که خود را وارد حلقه ایران، روسیه و سوریه کرد تا نقشی در روند حل بحران سوریه داشته باشد.
تشخیص دوست و دشمن در چنین وقایعی به راحتی صورت می گیرد.
آمریکا جرأت و جسارت ورود به سوریه را ندارد، به همین خاطر باید کار در این کشور یکسره شود. باید مواضع گروه های تروریستی و نیروهای مسلح مخالف اسد که از سوی آمریکا، ترکیه، اسرائیل و عربستان سعودی حمایت می شوند، شخم زده شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *