برای آمرزش گناهان چه نمازهایی بخوانیم؟ + فهرست نمازها

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، نماز همواره اصلی ترین عبادت در دین اسلام محسوب می شود از این رو نمازهایی برای امور مختلف زندگی انسان مورد سفارش قرار گرفته است.

یکی از نمازهایی که همواره برای آمرزش گناهان انسان مورد تاکید قرار می گیرد، خواندن نمازهایی برای آمرزش گناهان انسان است.

جعفر ابن ابی طالب ملقب به «ذوالجناحین» و مشهور به «جعفر طیار» از صحابه پیامبر گرامی اسلام(ص) و برادر امام علی(ع) بود که در غزوه «موته» دستانش توسط رومیان بریده شد و به شهادت رسید.

بیشتر ما نام جعفر طیار را به عنوان نمازی طولانی می‌شناسیم که از امام صادق(ع) نقل شده است، اما پپیشینه این نماز به کجا بر می‌گردد و خواندن آن چه ثوابی دارد؟

 این نماز در واقع هدیه‌ای از سوی پیامبر اسلام(ص) به جعفر بن ابی‌طالب است و در روایات آمده زمانی‌که جعفر در روز فتح خیبر، از «حبشه» به «مدینه» آمد، رسول خدا(ص) به استقبال او رفت و پیشانى او را بوسید آن‌گاه رو به مردم کرد و فرمود: «نمی‌دانم به کدام یک از این‌دو خوشحالی کنم، به فتح خیبر یا به برگشتن پسر عمویم جعفر؟» سپس این نماز را به او آموختند و فرمودند: «اگر توانستى این نماز را هر روز، و اگر نتوانستى هر هفته، و اگر نتوانستى هر ماه، و اگر نتوانستى هر سال، و اگر نتوانستى در عمر خود یک بار این نماز را بخوان. اگر این نماز را خواندى، خداوند گناهان بزرگ و کوچک، قدیم و جدید و گناه عمدى و اشتباهى تو را مى‌‏بخشد».

امام کاظم(ع) فرمود: «کسی که نماز جعفر را بخواند اگر گناه او به عدد ریگ‌هاى درهم فشرده بیابان و به اندازه کف‌هاى دریا باشد، خداوند همه آنها را مى‌‏بخشد».

نماز جعفر طیار دارای چهار رکعت است که به صورت دو نماز مستقل دو رکعتی خوانده می‌شود و بهترین وقت خواندن آن ظهر روز جمعه است، اما می‌توان در هر روز و هر ساعتی آن را خواند. نحوه خواندن نماز جعفر طیار به این شرح است:

چهار رکعت نماز – دو تا دو رکعتی -  خوانده شود که در رکعت اول، بعد از تکبیرة الاحرام، سوره حمد و سپس سوره «زلزال» خوانده شود و بعد پانزده مرتبه گفته شود: «سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ»

سپس به رکوع رفته ده بار همین ذکر، تکرار گردد و سر از رکوع بر داشته ده بار این ذکر را بگوید، آنگاه به سجده رفته ده بار آن ذکر را تکرار نموده، سپس سر از سجده بر داشته در حال نشسته ده بار آن ذکر گفته شود، دوباره به سجده رفته ده بار آن ذکر را تکرار کند و سر از سجده بر دارد در حالت نشسته ده بار دیگر آن ذکر را گفته سپس بلند ‌شده و رکعت دوم را شروع کرده و در آن حمد و سپس سوره «عادیات» را خوانده، و قبل از رکوع پانزده مرتبه همان ذکر را تکرار کرده، آنگاه قنوت گفته بعد به رکوع رفته ده بار آن ذکر را گفته سپس سر از رکوع بر داشته ده بار ذکر را بگوید.

آنگاه به سجده رفته همانند رکعت اول در دو سجده و پس از سر برداشتن از هر سجده ذکر را ده بار گفته پس از آن تشهد خوانده و نماز را سلام داده و بعد دو رکعت دیگر را با تکبیرة الاحرام آغاز نموده که در رکعت اول – از دو رکعت دوم - بعد از حمد، سوره «نصر»  و در رکعت دوم – از دو رکعت دوم – بعد از حمد، سوره «توحید» خوانده شود و مانند دو رکعت اول ذکرها را بعد از اتمام سوره قبل از رکوع و هنگام رکوع بعد از رکوع، در حال سجده، بعد از هر سجده به همان ترتیب و تعداد بگوید و نماز را با تشهد و سلام به اتمام ‌رساند. همچنین می توان در هر چهار رکعت بعد از حمد، سوره توحید را خواند.

حضرت رسول خدا صلی الله و علیه و آله فرمود:

همانا مَثَل نماز در میان شما، مانند نهری است بر در خانه شما. هر گاه در شبانه روز، پنج بار از خانه بیرون آمده و بدن را در نهر شستشو دهید، اثری از چرک و آلودگی در بدنتان نخواهد ماند.

همچنین است اثر گناهان، که با پنج بار نماز در شبانه روز، از بین می‌رود.

یکی از پاک کننده های گناه، نماز و عبادت فرد مؤمن در شب می‌باشد، یعنی غیر از ثوابی که نماز شب دارد، یکی از آثارش شستشو دادن گناه مؤمن می‌باشد. ابِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ قَالَ صَلَاةُ الْمُؤْمِنِ بِاللَّیْلِ تَذْهَبُ به ما عَمِلَ مِنْ ذَنْبٍ بِالنَّهَار : امام صادق (علیه‌السلام) در کلام خداوند عزوجل می‌باشد  که نیکی‌ها بدی‌ها را از بین می‌برد که امام (علیه‌السلام) فرمودند : نما ز مؤمن در شب گناهانی که در روز انجام داده است را از بین می‌برد. (الکافی، ج 3، ص 266)

 

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام أَنَّهُ سُئِلَ عَنِ الْقُنُوتِ فِی الْوَتْرِ هَلْ فِیهِ شَیْ‌ءٌ مُوَقَّتٌ یُتَّبَعُ وَ یُقَالُ فَقَالَ لَا أَثْنِ عَلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ صلی الله علیه وآله عَلَی النَّبِیِّ صلی الله علیه وآله وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِکَ الْعَظِیمِ ثُمَّ قَالَ کُلُّ ذَنْبٍ عَظِیمٌ : از امام صادق (علیه‌السلام) سؤال شده است که :آیا در قنوت نماز وتر دعای کوتاهی که گفته شود وجود دارد؟  امام فرمودند :نزد خداوند عزوجل ثنایی بهتراز درود بر نبی اکرم (صلی الله علیه و آ له) و استغفار برای گناه بزرگت نمی‌باشد سپس فرمودند: هر گناه بزرگ! (الکافی ج 3، ص 450)

أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ مَنْ صَلَّی أَرْبَعَ رَکَعَاتٍ بِمِائَتَیْ مَرَّةٍ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ خَمْسُونَ مَرَّةً لَمْ یَنْفَتِلْ وَ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ ذَنْبٌ إِلَّا غُفِرَ لَهُ امام  صادق (علیه السلام) : هر کسی چهار رکعت نماز به دویست مرتبه قل هو الله احد که در هر رکعت پنجاه مرتبه بگوید، هنوز نماز تمام نشده بین او و خداوند گناهی نیست مگر اینکه بخشیده می‌شود. (الکافی ج 3، ص 468)

وَ قَالَ علیه السلام مَنْ أَذَّنَ سَبْعَ سِنِینَ مُحْتَسِباً جَاءَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ لَا ذنبَ لَهُ : امام (علیه السلام) : کسی که هفت سال حساب شده و با توجه اذان بگوید، می‌آید روز قیامت در حالی گناهی بر او نمی‌باشد. (من‌لایحضره‌الفقیه ج 1، ص 2866)

 

الصَّادِقِ علیه السلام قَالَ مَنْ صَلَّی رَکْعَتَیْنِ خَفِیفَتَیْنِ بِقُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ سِتِّینَ مَرَّةً انْفَتَلَ وَ لَیْسَ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ذَنْبٌ ، امام صادق (علیه السلام) :کسی که دو رکعت نماز آرام بگزارد که در هر رکعت شصت مرتبه قل هو الله احد باشد. نماز تمام نشده که بین او و خداوند عز و جل گناهی نباشد. (من‌لایحضره‌الفقیه ج 11 )

 

عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ مَنِ اسْتَغْفَرَ اللَّهَ بَعْدَ صَلَاةِ الْفَجْرِ سَبْعِینَ مَرَّةً غَفَرَ اللَّهُ لَهُ وَ لَوْ عَمِلَ ذَلِکَ الْیَوْمَ أَکْثَرَ مِنْ سَبْعِینَ أَلْفَ ذَنْبٍ وَ مَنْ عَمِلَ أَکْثَرَ مِنْ سَبْعِینَ أَلْفَ ذَنْبٍ فَلَا خَیْرَ فِیهِ ، امام باقر (علیه السلام) : کسی که بعد از نماز صبح هفتاد مرتبه اسنغفار کند، خداوند او را می‌بخشد اگر چه عمل آن روز او بیشتر از هفتاد هزار گناه باشد. و کسی که در روز عمل او اکثر از هفتاد هزار گناه باشد خیری در آن روز برای او نمی‌باشد.(وسائل‌الشیعة ج 6، ص 4800)

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام أَنَّهُ قَالَ مَنِ اسْتَغْفَرَ اللَّهَ بَعْدَ صَلَاةِ الْعَصْرِ سَبْعِینَ مَرَّةً غَفَرَ اللَّهُ لَهُ سَبْعَمِائَةِ ذَنْبٍ ، امام صادق (علیه السلام) :کسی که بعد از نماز عصر هفتاد مرتبه استغفار کند، خداوند هفتصد گناه او را می‌بخشد. (وسائل‌الشیعة ج 6، ص 4822)

 

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ مَنْ یَسْتَغْفِرِ اللَّهَ تَعَالَی یَوْمَ الْجُمُعَةِ بَعْدَ الْعَصْرِ سَبْعِینَ مَرَّةً یَقُولُ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذَنْبَهُ فِیمَا سَلَفَ وَ عَصَمَهُ فِیمَا بَقِیَ فَإِنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ ْبٌ غَفَرَ لَهُ ذُنُوبَ وَالِدَیْهِ ، امام صادق  (علیه السلام) : کسی که در روز جمعه بعد از نماز عصر طلب استغفار از خدای متعال نماید هفتاد مرتبه بگوید استغفر الله و اتوب الیه خداوند گناه او را می‌بخشد در گذشته و پاک می‌دارد او را در آنچه باقی است و اگر چه برای او گناهی نباشد، گناهان والدین او را می‌بخشد. (مستدرک‌الوسائل ج 6، ص 95)

 

الْهِدَایَةُ، وَقْتُ صَلَاةِ اللَّیْلِ إِذَا دَخَلَ الثُّلُثُ الْأَخِیرُ مِنَ اللَّیْلِ وَ هِیَ إِحْدَی عَشْرَةَ رَکْعَةً مِنْهَا ثَمَانُ رَکَعَاتٍ صَلَاةُ اللَّیْلِ وَ رَکْعَتَا الشَّفْعِ وَ رَکْعَةُ الْوَتْرِ تَقْرَأُ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ مَا تَیَسَّرَ لَکَ مِنَ الْقُرْآنِ لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ فَاقْرَؤُا ما تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ صَلَّی الرَّکْعَتَیْنِ الْأُولَیَیْنِ مِنْ صَلَاةِ اللَّیْلِ بِالْحَمْدِ وَ ثَلَاثِینَ مَرَّةً قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ انْفَتَلَ وَ لَیْسَ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ذَنْبٌ إِلَّا غَفَرَ لَهُ

معصوم (علیه السلام) فرمود: وقت نماز شب هنگامی که داخل شد ثلث از شب و آن یازده رکعت می‌باشد که هشت رکعت آن نماز شب و دو رکعت آن شفع و یک رکعت وتر و در هر رکعت آنچه را میسر است برای تو قرآن بخوان. خداوند عز وجل فرمود: بخوانید آنچه میسر است از قرآن و کسی که دو رکعت اول نماز شب را به حمد و سه مرتبه قل هو الله احد در هر رکعت تمام کند که در این صورت نیست بین او و بین خدا گناهی مگر اینکه خداوند می‌بخشد. (بحارالأنوار ج 84، ص 223)

 

عَنِ الصَّادِقِ علیه السلام أَنَّهُ قَالَ مَنْ قَالَ یَوْمَ الْجُمُعَةِ بَعْدَ صَلَاةِ الْغَدَاةِ اللَّهُمَّ اجْعَلْ صَلَوَاتِ مَلَائِکَتِکَ وَ حَمَلَةِ عَرْشِکَ وَ جَمِیعِ خَلْقِکَ وَ سَمَائِکَ وَ أَرْضِکَ وَ أَنْبِیَائِکَ وَ رُسُلِکَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لَمْ یُکْتَبْ عَلَیْهِ ذَنْبٌ سَنَةً ؛ امام صادق (علیه السلام) فرمود :کسی که روز جمعه بعد از نماز صبح بگوید : خدایا! درود ملائکه‌ات و حمله عرشت و همه خلقت و آسمانت و زمینت و انبیاء و رسولانت را بر محمد و آل محمد قرار بده گناه یک سال بر او نوشته نمی‌شود. (بحارالأنوار ج 86، ص 354)

 

صَلَاةُ یَوْمِ الْأَرْبِعَاءِ وَ بِإِسْنَادِهِ أَیْضاً قَالَ مَنْ صَلَّی یَوْمَ الْأَرْبِعَاءِ أَرْبَعَ رَکَعَاتٍ یَقْرَأُ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ الْحَمْدَ وَ الْإِخْلَاصَ وَ سُورَةَ الْقَدْرِ مَرَّةً وَاحِدَةً تَابَ اللَّهُ عَلَیْهِ مِنْ کُلِّ ذَنْبٍ وَ زَوَّجَهُ بِزَوْجَةٍ مِنَ الْحُورِ الْعِینِ ، امام معصوم (علیه السلام)  فرمودند: کسی که نماز گزارد در روز چهارشنبه به چهار رکعت که در هر رکعت سوره حمد و اخلاص و قدر را یک بار بخواند خداوند از هر گناهی از او بر می‌گردد و حور العین را به همسری او در می‌آورد. (بحارالأنوار ج 87، ص 279)

عن أبی عبد الله الصادق جعفر بن محمد علیه السلام قال من استغفر الله عز و جل بعد العصر سبعین مرة غفر الله له ذلک الیوم سبعمائة ذنب فإن لم یکن له فلأبیه فإن لم یکن لأبیه فلأمه فإن لم یکن لأمه فلأخیه فإن لم یکن لأخیه فلأخته فإن لم یکن لأخته فللأقرب فالأقرب؛ امام صادق (علیه السلام) فرمودند: کسی که طلب استغفار کند از خداوند عز وجل بعد از نماز عصر هفتاد مرتبه خداوند در آن روز هفتصد گناه می‌بخشد. پس اگر برای او (گناه) نباشد برای پدرش می‌بخشد و اگر برای پدرش (گناه) نباشد برای مادرش می‌بخشد و اگر نبوده باشد برای مادرش پس برای برادرش می‌بخشد و اگر برای برادرش نباشد برای خواهرش و اگر برای خواهر هم گناهی نبود برای نزدیک به او... (الأمالی‌للصدوق، ص 255)

 

أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ أَنَا ضَامِنٌ لِمَنْ کَانَ مِنْ شِیعَتِنَا إِذَا قَرَأَ فِی صَلَاةِ الْغَدَاةِ مِنْ یَوْمِ الْخَمِیسِ هَلْ أَتَی عَلَی الْإِنْسَانِ ثُمَّ مَاتَ مِنْ یَوْمِهِ أَوْ لَیْلَتِهِ أَنْ یَدْخُلَ الْجَنَّةَ آمِناً به غیرِ حِسَابٍ عَلَی مَا فِیهِ مِنْ ذُنُوبٍ وَ عُیُوبٍ وَ لَمْ یَنْشُرِ اللَّهُ لَهُ دِیوَانَ الْحِسَابِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ لَا یُسْأَلَ مَسْأَلَةَ الْقَبْرِ وَ إِنْ عَاشَ کَانَ مَحْفُوظاً مَسْتُوراً مَصْرُوفاً عَنْهُ آفَاتُ الدُّنْیَا کل‌ها وَ لَمْ یَتَعَرَّضْ لَهُ شَیْ‌ءٌ مِنْ هَوَامِّ الْأَرْضِ إِلَی الْخَمِیسِ الثَّانِی إِنْ شَاءَ تَعَالَی ، امام صادق (علیه السلام) فر مودند :من ضامنم برای کسی که از شیعیان ما است که در نماز صبح روز پنج شنبه بخواند (سوره) هل اتی علی الانسان سپس بمیرد در روز یا شبش اینکه در بهشت وارد می‌شود ایمن و بدون حساب در آنچه در او از گناه و عیوب بوده روز قیامت دیوان حساب او باز نمی‌شود (یا انتشار نمی‌یابد) سوالهای قبر پرسیده نمی‌شود؛ و اگر زنده ماند محفوظ ومستور می‌ماند. از او آفات دنیا باز دارنده می‌شود. و متعرض او (حوادث) چیزی از شن ریزه های زمین نمی‌شود تا روز پنج شنبه دوم اگر خدا بخواهد. (مستدرک‌الوسائل، ج 4، ص 209)