پرده برداری از اقدامات هولناک یک گروه افراطی در تگزاس/ بیرون راندن ارواح شیطانی با تجاوز و شکنجه در کلاسهای درس!/ شیطان درون را باید زیر مشت و لگد گرفت!
خبرگزاری آسوشیتد پرس در گزارشی، مصاحبه و گفته پیروان سابق جنبش «کلام ایمان» علیه هوادارانش که بیشتر آنان نوجوانان و کودکان بوده‌اند را منتشر کرده است که این گفته‌ها پرده از آزار و اذیت و شکنجه‌های این گروه برمی‌دارد.
به گزارش گروه بین‌الملل ، خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی نوشت: با وعده صلح درونی و زندگی ابدی، آنها به این شهر کوچک در دامنه کوه‌های «بلو ریج» آمدند اما آنچه که پیروان جنبش «قدرت کلام» به آن رسیدند سالهایی از ترس و وحشت بود.حدود 43 نفر از اعضای سابق جنبش قدرت کلام مطالب زیر را به صورت جداگانه به آسوشیتد پرس گفته‌اند: کشیشان، هواداران این جنبش را به صورت معمول تحت شدیدترین شکنجه‌ها از جمله خفه‌کردن، زیرمشت و لگد گرفتن و پرتاب از دیوارهای بلند قرار می‌دادند که به زعم آنها با این شیوه‌های خشونت‌آمیز هوای نفسانی و شیطانی از گناهکاران رانده می‌شود و این افراد به صورت کامل «پاکسازی» روانی خواهند شد. قربانیان این جنبش نوجوانان و کودکان و حتی نوزادانی بودند که با شور و نشاط زیاد، فریاد می‌زدند، گریه می‌کردند.
«کاترین» 27 ساله که حدود 12 سال از عمر خود را در کلیساهای این جنبش گذرانده می‌گوید: در طول این سال ها افراد بسیاری را دیدم که مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفتند و شیاطین را صدا می‌زدند.
این جنبش علاوه بر این، اعضای خود را در جلساتی قرار می‌داد که در این جلسات نوعی یورش کلامی برای چندین ساعت صورت می گرفت و به اعتقاد رهبران جنبش قدرت کلام، این اقدام برای بیرون راندن ارواح پلید و روح شیطانی انجام می‌شده است.
آسوشیتد پرس به عنوان بخشی از این بررسی، صدها سند درباره اجرای قانون و دادگاه و اسناد آسایش کودکان را مورد بررسی قرار داده است.
علاوه بر این آسوشیتدپرس ده ها نفر از شاگردان این جنبش که بعد از ترک کلیسا پراکنده شده‌اند را مورد ردیابی قرار داده است.
مصاحبه شوندگان می‌گویند که رهبران جنبش قدرت کلام ، در راستای جلوگیری از تحقیقات به وسیله مجریان قانون و سرویس‌های خدمات اجتماعی و خنثی کردن این تحقیقات، به قربانیان خود پول پرداخت می‌کردند و نیز والدین آنها را وادار به دروغ گفتن می‌کردند.
برخی از اعضای سابق این جنبش گفته‌اند که قربانیان برای مداوای مصدومیت‌های خود مانند قطع عضو و شکستگی و دیگر موارد حق نداشتند به پزشکان بیرون از کلیسا مراجعه کنند.
علاوه بر این برخی اعضای سابق نیز گفته‌اند که قربانیان این جنبش و به خصوص قربانیانی که زیر سن قانونی قرار داشته‌اند مورد آزار و اذیت جنسی قرار می‌گرفتند.
در گذشته «جیم ویلی» به شدت آزار و اذیت اعضای این جنبش را انکار و ادعا کرده بود که از این قربانیان بنا به قانون کلیسا محافظت به عمل آروده می‌شده است. ویلی و جاش فارمر وکیل وی بارها درخواست آسوشیتد پرس برای مصاحبه درباره اینگونه آزار و اذیت‌ها را رد کرده‌اند.
یکی از اعضای سابق نیز گفته که این آزار و اذیت‌ها همیشه وجود داشتند و کودکان از خانواده‌های خود جدا و به خانه سران این جنبش برده می‌شدند و مورد انواع شکنجه‌ها قرار می‌گرفتند و برخی مواقع این کودکان برای ده ها سال از خانواده‌های خود جدا می‌شدند.
در طول سال ها فعالیت جنبش قدرت کلام، برخی از قربانیان این جنبش مانند بدترین گناهکاران شکنجه‌هایی را دریافت می‌کرده‌اند.
یکی از پیروان این جنبش گفته است که معلمان مدارس در کلیساهای این جنبش شاگردان خود را تشویق می‌کردند تا به دلیل خیالبافی، خندیدن و دیگر رفتارها که سران این جنبش اینگونه رفتارها را به شیاطین نسبت داده بودند، همکلاسی‌های خود را مورد ضرب و شتم قرار دهند.
«ریک کوپر» 61 ساله که 20 سال را به عنوان یکی از سران این جنبش گذرانده و 20 شاگرد تربیت کرده، در این کلاس‌ها می‌گفته است: تنها فریاد زدن بر سر شیاطین کافی نیست و شما باید این شیاطین را مورد ضرب و شتم قرار دهید.
جنبش کلام ایمان از دهه 1990 تاکنون بارها به وسلیه مجریان قانون و سرویس‌های اجتماعی و رسانه‌ها مورد بررسی قرار گرفته اما به دلیل عدم همکاری پیروان این جنبش، بررسی‌ها نتیجه‌ای در بر نداشته است.
برخی از اعضای سابق این جنبش اما دلیل دیگری برای عدم همکاری و سکوت چندین ساله خود بیان کرده‌اند: تهدید به مرگ از سوی «جیم ویلی» در صورت خیانت به کلیسا.
این جنبش در سال 1979 به وسیله جیم ویلی یک معلم ریاضی و همسرش «سم» که یک فروشنده ماشین های دست دوم بوده به راه افتاده است.
بیشتر کسانی که با آسوشیتد پرس مصاحبه کرده‌اند می‌گویند: ویلی برای کنترل کشیشان پیرو خود قوانین سختی بر زندگی آنان وضع کرد برای مثال آنان حق ازدواج و یا داشتن فرزند را ندارند، کسی حق شکایت و یا اعتراض کردن به قدرت و ریاست وی را ندارد و در صورت عدم تبعیت از این قوانین، خاطیان با تحقیر و یا حتی تنبیه بدنی مواجه می‌شدند.
تحت رهبری جیم ویلی، این جنبش با پیروان انگشت شمار به یک فرقه با 750 عضو تبدیل شد و این فرقه در مجموعه‌ای به مساحت 35 هکتار و تحت تدابیر شدید امنیتی و دیواری از درختان ضخیم قرار داشت.
کسانی که در دو سمینار سالانه این گروه شرکت می‌کردند تشویق به نقل مکان به «اسپیندال» در کارولینای شمالی می‌شدند. مکانی در میانه جاده میان شارلوت و اشویل .
اعضای سابق در مصاحبه‌های خود گفته‌اند در پی جابجایی، و دوری از خانواده‌ها و اقوام و باور این مطلب به ویلی یک پیامبر است، پیروان این فرقه از ترک این گروه و نیز فاش کردن اسرار آن واهمه داشتند.
تهدیدهای ویلی مبنی بر مجازات خائنین، اعضای سابق این گروه ابراز امیدواری کرده‌اند که در صورت صحبت درباره این گروه مورد حفاظت قرار گیرند.
«جان کوپر» یکی از اعضای این گروه می‌گوید: بیشتر عمرم را در ترس گذرانده‌ام اما دیگر نمی‌ترسم، اما بسیاری از پیروان این گروه گفته‌اند که این خاطرات و رویاها از زندگی آنان بیرون نخواهد رفت و آنها به خاطر اعضای خانواده خود که در این گروه هستند نگرانند.
«دنیل کوردس» 22 ساله گفته است که در حالیکه سه چهارم از عمر خود را در این گروه گذرانده دچار زخم‌های عمیق روانی شده است.
سه سال پیش که وی خواستار دیدار با خانواده خود شده بود، والدینش در را به روی وی بستند اما او در حال حاضر می‌گوید: من به خانواده‌ام نیاز دارم و آنها رفته‌اند.
«ریک کوپر» که فرزندش در این فرقه وارد شده می‌گوید: شما از تمام دنیا جدا شده‌اید و تنها چیزی که می‌دانید و می‌شناسید جیم ویلی و فرقه او است.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *