به گزارش گروه اقتصاد ، رشد تجارت بین‌المللی و جریان‌های سرمایه و پیوستگی اقتصادی فزاینده در دو دهه گذشته، تمایل به هماهنگ‌سازی استانداردهای حسابداری را در میان کشورها افزایش داده است.
تعداد زیادی از کشورها استفاده از استانداردهای بین‌المللی حسابداری را پذیرفته‌اند. استانداردهای مذکور با افزایش قابلیت مقایسه و کیفیت اطلاعات مالی موجب شفافیت اطلاعاتی می‌شود. از یک طرف به سرمایه‌گذاران در اتخاذ تصمیمات اقتصادی آگاهانه‌تر کمک می‌کند و از طرف دیگر با کاهش شکاف اطلاعاتی بین دارندگان اطلاعات و سرمایه‌گذاران، موجب تقویت پاسخگویی می‌شود.
در یک بازار سرمایه یکپارچه، منطق وجود مجموعه واحدی از استانداردها، مقایسه‌پذیری و درک گزارشگری مالی را بهبود می‌بخشد.
استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS)، زبان مشترک برای جهانی‌سازی فعالیت‌های مالی است.
استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی از طریق یک فرایند بین‌المللی مشورتی که اشخاص و سازمان‌های علاقه‌مند در سرتاسر جهان را درگیر می‌کند و زیر نظر بنیاد IFRS تدوین می‌شوند. تاکنون 147 کشور در این بنیاد پذیرفته شده‌اند.
برخی مزایای پذیرش استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS) شامل افزایش شفافیت تقویت پاسخگویی ،مشارکت در کارایی اقتصاد است.
مهم ترین دلایل پذیرش و به کارگیری استانداردهاى بین‌المللى گزارشگرى مالى هم شامل این موارد است:
- بسترسازی اجرای سیاست‌های دولت برای توسعه بازار سرمایه در حوزه جذب سرمایه‌گذاری خارجی در بازار اوراق بهادار؛
- فراهم کردن امکان تشکیل بورس بین‌المللی؛
- کمک به سرمایه‌گذاران در تنوع بخشی به سرمایه‌گذاری در بورس‌های مختلف جهان؛
- امکان پذیرش شرکتها در بورس سایر کشورها و پذیرش متقابل شرکت‌های‌خارجی در بورس ایران؛
- داشتن مجموعه استانداردهای حسابداری با کیفیت و جهانی در راستای افزایش شرکت‌های چندملیتی، جهانی شدن تجارت و تامین نیازهای مالی؛
- فراهم کردن امکان استفاده موثرتر از فناوریهایی چون XBRL جهت افزایش شفافیت اطلاعات؛
- ارتقای جایگاه شفافیت اطلاعاتی کشور از منظر بین‌المللی.
اقدامات سازمان بورس و اوراق بهادار
سازمان بورس و اوراق بهادار به منظور به کارگیری این استاندارد مهم، مکاتباتی را از سال 1389 با وزیر وقت امور اقتصادی و دارایی و سازمان حسابرسی آغاز کرد که به تصویب مصوبه‌ای در مجمع عمومی سازمان حسابرسی منجر شد.
همچنین پرسشنامه‌ای برای شرکتها به منظور ارزیابی میزان آشنایی و تخصص، توانایی و امکانات، تجربه، انتظارات، هزینه‌ها، موانع و مشکلات احتمالی شرکتها در به کارگیری IFRS ارسال و پس از جمع‌آوری، نتایج آن تحلیل شد و مورد استفاده قرار گرفت.
در ادامه، این سازمان اقدام به تشکیل چهار کارگروه تخصصی و پایگاه الکترونیکی اختصاصی در این زمینه نموده و دوره‌های آموزشی برگزار کرده است.