نامه جمعی از شخصیتها به سران قوا درباره وضعیت بافت پیرامونی حرم مطهر رضوی

در این نامه آمده است: "مستحضرید که در دهه های اخیر وضع شهر مشهد آنچناننامه جمعی از شخصیتهای دینی علمی فرهنگی و سیاسی به سران قوا درباره وضعیت بافت پیرامونی حرم مطهر رضوی در حال دگرگونی است که به دشواری می توان آن را به عنوان شهری زیارتی باز شناخت یک دلیل اساسی این بحران تخریب بیش از 40 درصد از بافت زیارتی تاریخی پیرامون حرم شریف رضوی است، ما امضاکنندگان این نامه دردمندانه توجه حضرات عالی را که بالاترین مقامهای اجرایی، تقنینی و قضایی هستید؛ به چند نکته جلب می کنیم:

1- برخی از شهرهای جهان پیرامون مرکزی قوی شکل گرفته است که گاهی این مرکز، مرکزی تجاری و اقتصادی و یا فرهنگی تاریخی است فرق است میان شهری است که مرکز آن وال استریت و منهتن باشد با شهری که مرکز آن مزار یک ولی الله است.

2- در طی قرنها هزاران مومن و شیفته فرزند پیامبر خدا(ص) این شهر را اندک اندک چنان ساختند که با زیارت، با ذکر و با دیدار آن بزرگوار متناسب باشد.

3- هرچند که ما موظفیم که بافتهای تاریخی را بهسازی کنیم اما بهسازی این بافتها با ویران کردن آنها مساوی نیست.

4- تحول در بافت پیرامون حرم مطهر رضوی امری ناگزیر است اما هر تحولی بر مبنای تصوری از وضع مطلوب صورت می گیرد.

5- توجه به منافع مادی در تعارض با حفظ سرشت فرهنگی و معنوی این بافتها نیست.

6- متاسفانه برخی از مدیران ولو با نیت خیر در پی کسب درآمد برای شهر از طریق توریسم متداول هستند و تفاوتی میان این گونه توریسم با گردشگری در شهر زیارتی قائل نیستند در صورتی که که کسب درآمد از هر راهی شایسته مشهدالرضا نیست.

7- مشهد در معرض آسیبهای اجتماعی، فرهنگی و هویتی قرار دارد و بیم آن است که در آینده ای نه چندان دور این آسیب ها گسترش یابد و نظام مادی و معنوی شهر را متلاشی کند.

امضاکنندگان این نامه با ارائه پیشنهاداتی در 8 بند فراهم آمدن مقدمات و الزامات مدیریتی-اجرایی، تقنینی و قضایی را خواستار شدند.

توقف فوری تخریب بافت پیرامون حرم مطهر رضوی، تشکیل کمیته ملی نجات این بافت در بالاترین سطح و کوتاهترین زمان ممکن، مبنا قرار گرفتن دستورات مقام معظم رهبری در فروردین 1386 و در دستور کار قرار گرفتن تثبیت یا احیای صدها کانون هویت ساز این بافت از جمله مساجد، حسینیه ها، مدارس علمیه و غیره از جمله مهم ترین موارد مطرح شده در بندهای پیشنهادی است.

نویسندگان نامه همچنین تغییر اساسی در سازمان مشاوره ای، مدیریتی و نظارتی طرح توسعه بافت، منع و طرد برخورد با شهر زیارتی مشهد به مثابه کالای اقتصادی، تدبیر امور بافت در سطح کلان و جلوگیری از سرایت "فهم غلط و هویت ستیز از توسعه" در دیگر شهرهای مذهبی کشور از جمله قم و شیراز و جلوگیری از تکرار تجربه تلخ مشهد در سایر شهرهای زیارتی نظیر نجف و کربلا را خواستار شدند.