فقدان نهادهای نظارتی مشکل چاپ کتاب در "افغانستان" است
یک شاعر افغانستانی درباره قانون انتشار کتاب در افغانستان می‌گوید: در این کشور، کتاب بعد انتشار مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و عدم نظارت قبل از چاپ، باعث انتشار کتاب‌های بی‌کیفیت و مخاطب‌گریزی شده است.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش سرویس بین الملل امان‌الله میرزایی یک شاعر افغانستانی که بیش از یک دهه تجربه سرودن شعر سنتی و آزاد را در کارنامه ادبی خود دارد، با اشاره به وضعیت انتشار کتاب در افغانستان، نبود نهادهای نظارتی بر چاپ در این کشور را دلیل مهمی بر ورود آثار بی‌کیفیت به بازار کتاب و مخاطب‌گریزی می‌داند.
وی توضیح می‌دهد: در افغانستان کتاب به‌راحتی منتشر می‌شود و هر فردی که بخواهد می‌تواند کتابش را بدون منع خاصی چاپ نماید.
این شاعر افغانستانی گفت: نبود نظارت شاید در نگاه اول نشان از آزادی باشد اما مشکلات بسیاری ایجاد کرده که مهم‌ترینِ آنها بی‌اعتمادی مخاطبان به آثار منتشرشده و قهر خوانندگان از کتاب است.
این شاعر عنوان کرد: این قهر بیش از هر چیزی دامن شعر را گرفته چون داستان هنوز همچنان مخاطبان جدی و پیگیر خودش را دارد و به دلیل جذابیت‌هایش از آن استقبال می‌کند اما به مجموعه‌های شعر توجهی ندارد و حاضر نیست برای خرید مجموعه شعر پول بدهد.
میرزایی شعر امروز افغانستان را متفاوت از دهه‌های قبل ارزیابی کرد و گفت: از دهه 80 نسل جدیدی از شاعران در افغانستان پا به عرصه شاعری گذاشتند که نسلی متفاوت بودند. این نسل به دلیل ارتباطات اینترنتی و ارتباط با شاعران ایرانی به‌نوعی به ادبیات توجه و توانستند از موضوعاتی مثل جنگ و مهاجرت فاصله بگیرند و به زندگی روزمره هم بپردازند.
روزنامه قدس به نقل از این شاعر افغانستانی نوشت: این گسترش موضوعی در ادبیات و بویژه شعر، نوید ادبیات رو به پیشرفت را برای افغانستان می‌دهد.
/
به گزارش سرویس بین الملل امان‌الله میرزایی یک شاعر افغانستانی که بیش از یک دهه تجربه سرودن شعر سنتی و آزاد را در کارنامه ادبی خود دارد، با اشاره به وضعیت انتشار کتاب در افغانستان، نبود نهادهای نظارتی بر چاپ در این کشور را دلیل مهمی بر ورود آثار بی‌کیفیت به بازار کتاب و مخاطب‌گریزی می‌داند. وی توضیح می‌دهد: در افغانستان کتاب به‌راحتی منتشر می‌شود و هر فردی که بخواهد می‌تواند کتابش را بدون منع خاصی چاپ نماید.
این شاعر افغانستانی گفت: نبود نظارت شاید در نگاه اول نشان از آزادی باشد اما مشکلات بسیاری ایجاد کرده که مهم‌ترینِ آنها بی‌اعتمادی مخاطبان به آثار منتشرشده و قهر خوانندگان از کتاب است.
این شاعر عنوان کرد: این قهر بیش از هر چیزی دامن شعر را گرفته چون داستان هنوز همچنان مخاطبان جدی و پیگیر خودش را دارد و به دلیل جذابیت‌هایش از آن استقبال می‌کند اما به مجموعه‌های شعر توجهی ندارد و حاضر نیست برای خرید مجموعه شعر پول بدهد.
میرزایی شعر امروز افغانستان را متفاوت از دهه‌های قبل ارزیابی کرد و گفت: از دهه 80 نسل جدیدی از شاعران در افغانستان پا به عرصه شاعری گذاشتند که نسلی متفاوت بودند. این نسل به دلیل ارتباطات اینترنتی و ارتباط با شاعران ایرانی به‌نوعی به ادبیات توجه و توانستند از موضوعاتی مثل جنگ و مهاجرت فاصله بگیرند و به زندگی روزمره هم بپردازند.
روزنامه قدس به نقل از این شاعر افغانستانی نوشت: این گسترش موضوعی در ادبیات و بویژه شعر، نوید ادبیات رو به پیشرفت را برای افغانستان می‌دهد.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *