مصداق کالاهای مشابه چیست؟

در خصوص دعوی آقایان م.م. و غ.ف. به وکالت از الف.الف به طرفیت 1: اداره ثبت علائم تجاری 2: آقای ی.ف. با وکالت آقای م.الف. مبنی بر ابطال ثبت علامت تجاری موضوع تصدیق ثبتی شماره 162813 مورخ 21/10/87 و 154982 مورخ 5/1/88 و الزام خوانده ردیف اول به ثبت علامت تجاری آ. موضوع اظهارنامه 188111664 جهت تولید خرید و فروش و بسته بندی و پخش و عرضه رب گوجه فرنگی در طبقات 29 و 35 و 39 .

توضیح اینکه در خصوص الزام اداره خوانده به ثبت علامت تجاری آ. برای سایر محصولات موضوع اظهارنامه مذکور به جز رب گوجه فرنگی طی دادنامه شماره 1656 مورخ 30/11/91 صادره از شعبه 12 دادگاه تجدیدنظر استان مورد تأیید قرار گرفته و حکم به نفع موکل صادر شده است.

دادگاه از توجه به توضیحات وکلای خواهان به شرح دادخواست و صورت‌جلسه دادرسی و توجهاً به ایرادات و مدافعات وکیل خوانده دوم اولاً در مورد ایراد امر مختومه با استناد به دادنامه صادره از شعبه 12 دادگاه تجدیدنظر نظر به اینکه دعوی سابق ابطال تصدیق ثبتی 145663 موضوع علامت آ. بوده و متفاوت از دعوی حاضر است.

از طرفی دعوی الزام خوانده اول به ثبت علامت موضوع اظهارنامه 188111664 فقط برای محصول رب گوجه فرنگی به لحاظ تعارض آن با حق قانونی خوانده دوم ناشی از ثبت علامت ذیل شماره 162813 که ابطال نگردیده در دعوی سابق هم تقاضای ابطال آن نشده بود مردود اعلام گردید.

با توجه به اینکه ابطال تصدیق ثبتی اخیر در دعوی حاضر به اعتبار سابقه استفاده مستمر درخواست شده لذا ایراد امر مختومه غیروارد و مردود اعلام می‌گردد اما در ماهیت نظر به اینکه از سوی وکیل خوانده درخواست اصول مستندات پیوست درخواست شده اما اصول آن‌ها از سوی وکلای خواهان ارائه نگردیده مستنداً به ماده 96 قانون آئین دادرسی مدنی آن قسمت از مستندات خواهان که مورد ایراد و انکار وکیل خوانده قرار گرفت از عداد دلایل خارج می‌گردد.

اما نظر به اینکه عمده دلیل خواهان محتویات پرونده 90/237 و دادنامه های صادره از این دادگاه به شماره 786 مورخ 20/9/90 و 269 مورخ 5/4/1391 و نیز دادنامه قطعی 1656 مورخ 30/11/1391 شعبه 12 دادگاه تجدیدنظر استان است که به‌موجب آن با احراز سبق استفاده مستمر خواهان از علامت آ. مالکیت مقدم خواهان تثبیت و بر این اساس حکم به ابطال علامت خوانده موضوع تصدیق ثبتی 145663 صادر گردیده است.

مع الوصف دادگاه با اتکاء به دادنامه های صادره قطعی مذکور دعوی خواهان را وارد و ثابت تشخیص داده مستنداً به بندهای الف و ز ماده 32 و 40 و 41 از قانون ثبت اختراعات طرح های صنعتی و علائم تجاری حکم به ابطال ثبت علامت موضوع گواهی نامه های 162813 و 154982 متعلق به خوانده دوم و الزام خوانده اول به ثبت علامت موضوع اظهارنامه خواهان جهت تولید و خرید و فروش و بسته بندی و نیز عرضه رب گوجه فرنگی در طبقات 29 و 35 و 39 صادر و اعلام می‌دارد رأی صادره حضوری و ظرف مهلت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر تهران می‌باشد.

رئیس شعبه 3 دادگاه عمومی حقوقی تهران

تجدیدنظرخواهی آقای ی.ف. با وکالت آقای م.الف. به طرفیت الف.الف با وکالت آقایان م.م. و غ.ف. نسبت به دادنامه شماره 01247 -11/12/92 صادره از شعبه سوم دادگاه عمومی حقوقی تهران می‌باشد. 

بر اساس دادنامه موصوف، دعوی تجدیدنظرخوانده به خواسته ابطال ثبت علامت تجاری کلمه آ. به فارسی موضوع تصدیق ثبتی شماره 162813-21/10/87 و 154982-15/1/88 و الزام اداره ثبت علائم تجاری به ثبت علامت تجاری آ. موضوع اظهارنامه شماره 188111664 جهت تولید، خرید و فروش، بسته بندی، پخش و عرضه رب گوجه فرنگی در طبقات 29، 35 و 39 با اتکاء به دادنامه های سابق الصدور آن دادگاه و نیز دادنامه قطعی شماره 1656-30/11/91 این دادگاه مورد پذیرش قرار گرفته، حکم بر محکومیت خواندگان به شرح خواسته صادر شده است. 

اینک با بررسی محتویات و مستندات پرونده اولاً- در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ی.ف. نسبت به آن قسمت از دادنامه بدوی متضمن صدور حکم به ابطال تصدیق ثبتی شماره 162813-21/10/87، نظر به اینکه در این مرحله ایراد موجه و مدللی که با یکی از جهات تجدیدنظرخواهی منطبق بوده و مؤثر در نقض و بی‌اعتباری دادنامه معترض‌عنه گردد از سوی تجدیدنظرخواه اقامه نشده و نظر به اینکه علامت تجاری «آ.» جهت محصول رب گوجه فرنگی قبلاً در مالکیت شرکت مواد غذایی الف. بوده و مستمراً از علامت مذکور استفاده می‌کرده و متعاقباً کارخانه آن شرکت به تجدیدنظرخوانده واگذار شده و از آن پس اتحادیه مذکور مبادرت به تولید رب گوجه فرنگی با علامت تجاری «آ.» کرده است.

نظر به اینکه علامت تجاری آ. در تاریخ 7/2/83 از سوی تجدیدنظرخواه جهت تولید، بسته بندی آبلیمو و کنستانتره در طبقات 29 و 32 درخواست ثبت شده که در تاریخ 14/5/83 علامت مذکور به نام آن اتحادیه ثبت شده و ثبت مؤخر علامت مذکور با توجه به مشابه بودن محصولات و اینکه در یک سبد کالا قرار می‌گیرند اشتباه مصرف کنندگان عادی را در تشخیص تولید کنندگان آن‌ها در پی خواهد داشت در نتیجه تصدیق ثبتی مبحوث عنه به لحاظ مغایرت با حق مکتسب و مقدم تجدیدنظرخوانده قابل حمایت نمی‌باشد. 

بنا به مراتب مذکور، به تجویز ماده 358 قانون آئین دادرسی مدنی، ضمن رد اعتراض، دادنامه تجدیدنظرخواسته در این بخش تأیید و استوار می‌گردد. 

ثانیاً- تجدیدنظرخواهی معترض نسبت به قسمت دیگر دادنامه بدوی متضمن صدور حکم به ابطال تصدیق ثبتی شماره 154982-5/1/88 که موضوع آن علامت تجاری «کلمه آ. به فارسی» جهت توزیع و خرید و فروش و بسته بندی و عرضه زعفران در طبقات 35-39 می‌باشد وارد و موجه بوده و این بخش از دادنامه معترض‌عنه مخدوش و غیر قابل تأیید است.

زیرا با توجه به تفاوت محصول موضوع تصدیق ثبتی مبحوث عنه (زعفران) با محصولات تولیدی تجدیدنظرخوانده احتمال اشتباه مصرف کنندگان عادی منتفی است فلذا به استناد ماده 358 قانون آئین دادرسی مدنی، ضمن پذیرش تجدیدنظرخواهی، این بخش از دادنامه بدوی که در مخالفت با موازین قانونی و مستندات پرونده صادر شده نقض، به استناد ماده 197 قانون مرقوم، حکم به بطلان دعوی ابطال تصدیق ثبتی شماره 154982-5/1/88 صادر و اعلام می‌گردد. این رأی قطعی است.

رئیس شعبه 12 دادگاه تجدیدنظر استان تهران مستشار دادگاه