سید حسن خمینی:شب 12 بهمن57 مهمترين شب در زندگى امام و تاریخ ایران است
حجت الاسلام سید حسن خمینی با انتشار پستی در اینستاگرام سالروز ورود امام به میهن اسلامی را در اینستاگرامش تبریک گفت.
خبرگزاری میزان -
به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی ، حجت الاسلام سید حسن خمینی، نوه و یادگار آمام در سالروز ورود امام به میهن اسلامی در اینستاگرام خود پستی منتشر کرد و نوشت:
دوازده بهمن سالروز ورود امام به ميهن اسلامى مبارك باد.
عكس مربوط به پرواز انقلاب در شب دوازده بهمن ٥٧ است. طبقه دوم هواپيماى ٧٤٧ شركت اير فرانس. امام و مرحوم دكتر صادق طباطبايى.
پدرم ، مرحوم يادگار امام نقل مى كردند كه هواپيمايى كه با آن به ايران آمدند دو طبقه بود و مسئولان هواپيما چند صندلى را در طبقه ى بالا برداشته بودند كه امام بتوانند شب را در آنجا استراحت كنند. مى گفتند وقتى جاى خواب امام را انداختم و امام به بستر رفتند، من آمدم به طبقه ى پايين ، ولى چند لحظه بعد يادم افتاد كه چيزى را جا گذاشته ام ، رفتم كه آن را بردارم ، ديدم كه امام به راحتى به خواب رفته اند و سپس دقيقاً مطابق شب هاى ديگر پس از ساعاتى براى نماز شب برخواستند.
حقيقت آن است كه همه ما شب هايى را گذرانده ايم كه فرداى آن كار مهمى داشته باشيم و مى دانيم اضطراب لازمه ى چنين شب هايى است و به همين جهت مى توانيم درك درستى از اهميت اين آسودگى و از غير عادى بودن اين آرامش و طمأنينه روحى امام پيدا كنيم. در شبى آنچنان مهم - كه تاريخ سرزمين ما را رقم زد و به جرأت مى توان گفت علاوه بر اينكه مهمترين شب در زندگى امام بوده ، در تاريخ ايران از شبهاى كم نظير به حساب مى آيد- چنين آرامش روحى تنها و تنها بر ضميرى آرام و جانى مطمئن به رحمت خدا و دلى سرشار از اعتماد به مردم مستولى مى شود.
همه كسانى كه امام را مى شناسند و از نزديك توفيق ديدار ايشان را داشته اند به خوبى واقفند كه همين آرامش كه ريشه در توكل به خدا و اعتماد به فهم و قدرت مردم داشت ، بزرگترين رمز توفيقات ايشان بود. نكته اى كه در همين عكس به خوبى هويداست.
دوازده بهمن سالروز ورود امام به ميهن اسلامى مبارك باد.
عكس مربوط به پرواز انقلاب در شب دوازده بهمن ٥٧ است. طبقه دوم هواپيماى ٧٤٧ شركت اير فرانس. امام و مرحوم دكتر صادق طباطبايى.
پدرم ، مرحوم يادگار امام نقل مى كردند كه هواپيمايى كه با آن به ايران آمدند دو طبقه بود و مسئولان هواپيما چند صندلى را در طبقه ى بالا برداشته بودند كه امام بتوانند شب را در آنجا استراحت كنند. مى گفتند وقتى جاى خواب امام را انداختم و امام به بستر رفتند، من آمدم به طبقه ى پايين ، ولى چند لحظه بعد يادم افتاد كه چيزى را جا گذاشته ام ، رفتم كه آن را بردارم ، ديدم كه امام به راحتى به خواب رفته اند و سپس دقيقاً مطابق شب هاى ديگر پس از ساعاتى براى نماز شب برخواستند.
حقيقت آن است كه همه ما شب هايى را گذرانده ايم كه فرداى آن كار مهمى داشته باشيم و مى دانيم اضطراب لازمه ى چنين شب هايى است و به همين جهت مى توانيم درك درستى از اهميت اين آسودگى و از غير عادى بودن اين آرامش و طمأنينه روحى امام پيدا كنيم. در شبى آنچنان مهم - كه تاريخ سرزمين ما را رقم زد و به جرأت مى توان گفت علاوه بر اينكه مهمترين شب در زندگى امام بوده ، در تاريخ ايران از شبهاى كم نظير به حساب مى آيد- چنين آرامش روحى تنها و تنها بر ضميرى آرام و جانى مطمئن به رحمت خدا و دلى سرشار از اعتماد به مردم مستولى مى شود.
همه كسانى كه امام را مى شناسند و از نزديك توفيق ديدار ايشان را داشته اند به خوبى واقفند كه همين آرامش كه ريشه در توكل به خدا و اعتماد به فهم و قدرت مردم داشت ، بزرگترين رمز توفيقات ايشان بود. نكته اى كه در همين عكس به خوبى هويداست.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *