فاجعه بارترین ریزش آسمانخراش ها در طول تاریخ
ساختمان پلاسکو نخستین ساختمان بلند مرتبه ایران محسوب می‌شود که در پی حادثه آتش‌سوزی و در عرض چند ثانیه در برابر دید همگان فرو ریخت؛ اگرچه ابعاد این حادثه تلخ باعث ناراحتی و رنجش خاطر اذهان عمومی شد، ولی پیش‌تر نیز حوادث مشابهی برای ساختمان‌های بلند و مشهور در اقصی نقاط جهان به وقوع پیوسته است. برای اطلاع بیشتر در مورد این حوادث در ادامه مطلب همراه کجارو باشید.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه فضای مجازی ؛ ریزش ساختمان‌های بلند مرتبه یکی از ناگوارترین حوادث تاریخ محسوب می‌شود، ولی در مقابل اهمیت ایمن‌سازی و رعایت نکات ایمنی را در حوزه فنی و مهندسی برجسته‌تر می‌کند. شاید در نگاه اول تخریب این سازه‌های غول‌پیکر بتنی در کمتر از ۱۰ ثانیه غیر قابل باور به نظر برسد، ولی در هنگام وقوع موجب می‌شود تا نفس در سینه‌ها حبس شده و ناظران در بهت و حیرت فرو بروند. به گفته کارشناسان اصلی‌ترین دلیل وقوع چنین اتفاق‌هایی عامل انسانی و رعایت نکردن استانداردهای لازم است. در پی وقوع حادثه ساختمان پلاسکو در تهران در ادامه به برخی حوادث مشابه در اقصی نقاط جهان خواهیم پرداخت.
ساختمان رونان پوینت (Ronan Point)، لندن، انگلیس
در تاریخ ۱۶ می سال ۱۹۶۸ بخشی از ساختمان نوبنیاد و ۲۲ طبقه رونان پوینت در شرق لندن باعث حیرت همگان شد. یکی از نجات‌یافتگان، این حادثه را چنین بازگو کرده است:
من در طبقه هجدهم این ساختمان زندگی می‌کردم و صبح روز حادثه مشغول آماده کردن چای بودم که ناگهان صدای انفجار گاز به گوشم رسید و سپس طبقه‌های بالا دومینو‌وار یکی پس از دیگری شروع به ریزش کردند. نکته جالب توجه اینکه عملیات ساختمانی ۵ روز پیش از حادثه به اتمام رسیده بود، و با وجود سکونت حدود ۲۶۰ نفر در آن، هیچ از طبقه‌ها مجهز به تاسیسات لازم نبودند. البته با وجود شدت حادثه فقط ۴ کشته و ۱۷ زخمی برجای ماند.
اگرچه این ساختمان بعدها مورد بازسازی قرار گرفت ولی شبهه بزرگی در ذهن همگان در مورد ایمنی ساختمان‌های بلند مرتبه در خصوص ایمنی و رعایت استاندارد در مواقع آتش‌سوزی یا نشت گاز ایجاد شد.
برج‌های های لند (Highland)، سلانگور، مالزی
در ساعت ۱:۳۵ مورخه ۱۱ دسامبر ۱۹۹۳ بلوک شماره ۱ مجتمع مسکونی های‌لند در اثر رانش زمین فرو ریخت. به گفته شاهدان عینی ساختمان با حرکت آهسته و سکوت مرگباری در برابر دید همگان با خاک یکسان شد. این ساختمان ۱۲ طبقه در منطقه‌ای نزدیک به کوالالامپور (پایتخت مالزی) قرار داشت و علت اصلی سقوط آن ضعف در طراحی سیستم لوله‌کشی عنوان شد.
دامنه این حادثه زمانی وسیع‌تر شد که شرکت ساختمانی دیگری اقدام به عملیات ساختمانی در جوار این مجتمع کرده و در نتیجه فرسایش تدریجی باعث مسدود شدن برخی از لوله‌ها و انشعاب‌‌ها شد. علاوه بر این، بارش بی‌وقفه باران در طی ۱۰ روز باعث فشار بیشتر بر لوله‌ها شده و ترکیدگی لوله‌ها به همراه آب محتوی خاک رس باعث فرو ریختن ساختمان شد.
در پی این حادثه عملیات امداد و نجات آغاز شد و تعداد بسیاری از ساکنان در روز نخست نجات یافتند؛ ولی عملیات جستجو برای مدت ۱۲ روز ادامه یافت و منجر به یافتن ۴۸ جسد از زیر آوار شد. البته به منظور کاهش تلفات بلوک‌های ۲ و ۳ مجتمع تخلیه شدند.
ساختمان دهلی، دهلی‌نو، هند
در پانزدهم نوامبر سال ۲۰۱۰، باران‌های موسمی و طغیان رودخانه موجب تخریب ساختمانی در دهلی‌نو شد. در پی این حادثه ناگوار ۶۷ نفر کشته و بیش از ۱۵۰ نفر زخمی شدند. در این ساختمان چند طبقه کارگران مهاجری از مناطق روستایی با حداقل دستمزد برای تامین مخارج زندگی و به صورت غیر قانونی در این ساختمان ساکن بودند.
عملیات نجات در طول شب با استفاده از سگ‌های زنده‌یاب ادامه یافت و در طول این مدت خانواده‌های این افراد مضطرب منتظر دریافت خبری از بستگان خود بودند.
برج اسکای‌لاین (Skyline Plaza)، ویرجینیا، آمریکا
در دوم مارس سال ۱۹۷۳ این برج مسکونی واقع در چهارراه بیلی (Bailey) ویرجینیا فرو ریخت و به تلی از گرد و خاک تبدیل شد. نکته جالب توجه اینکه در زمان این حادثه عملیات ساختمانی هنوز به پایان نرسیده بود و طبق برنامه ساخت‌وساز تا ماه آگوست داشت. طبق بررسی‌های کارشناسی علت حادثه جابجایی ستون‌های بتنی در طبقه بیست دوم و وزن زیاد طبقه بیست و چهارم عنوان شد. در نتیجه، طبقه‌های پایین توان مقاومت در برابر فشار وارده از بالا را نداشته و همین مسئله باعث شکسته شدن ستون‌ها و تخریب ساختمان شد. در پی این حادثه، ۱۴ کارگر ساختمانی کشته و ۳۴ نفر نیز زخمی شدند.
هتل رویال پلازا، ناخون راتچاسیما (Nakhon Ratchasima)، تایلند
حوالی ساعت ۱۰ صبح روز سیزدهم آگوست ۱۹۹۳ ساختمان هتل رویال پلازا در کمتر از ۱۰ ثانیه فرو ریخت. در واقع، هر طبقه در مدت ۱/۶ ثانیه تخریب شد. در اثر این حادثه ناگهانی ۱۳۷ نفر از اهالی ساختمان کشته و ۲۲۷ نفر نیز زخمی شدند.
بلافاصله عملیات امداد و نجات با امید به یافتن نشانی از حیات آغاز شد و افراد محبوس در زیر آوار از طریق تلفن‌های همراه درخواست کمک کردند. این تلاش‌ها ادامه یافت تا اینکه در پانزدهم آگوست زنی بادار از زیر تلی از آهن نجات پیدا کرد. از آنجایی‌که در زمان وقوع حادثه جلسه شرکت نفتی تایلند و نیز تعدادی دیگر از جلسه‌ها و سمینارها بصورت همزمان در حال برگزاری بود، آمار تلفات نیز افزایش یافت.
مجرمان این حادثه از جمله مالک هتل، مهندس و معمار هتل به جرم افزودن ۳ طبقه غیر مجاز در سال ۱۹۹۰ از سوی پلیس بازداشت شدند. همچنین، ذخیره مقدار متنابهی آب در بالای پشت بام نیز از عوامل دیگر این حادثه عنوان شد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *