هافینگتون‌پست: ترامپ از آمادگی "طالبان" برای پایان جنگ افغانستان استفاده کند
هافینگتون پست نوشت: با ابراز تمایل طالبان به مذاکره مستقیم با آمریکا ترامپ بایستی از این فرصت استفاده کرده و به جنگ افغانستان پایان دهد.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش سرویس بین الملل نیک کامرنی استاد اقتصاد دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در یادداشتی برای هافینگتون پست نوشت: گرچه جنگ افغانستان در جریان مبارزات انتخاباتی سال 2016 به فراموشی سپرده شد اما این جنگ، طولانی‌ترین جنگ در تاریخ آمریکا به شمار می‌رود.
در این یادداشت آمده است: پس از 16 سال جنگ با مشارکت ناتو، این نبرد پایان‌ناپذیر به نظر می‌رسد بدون آنکه صلح یا اتمامی برای آن متصور باشد، جنگ بین آمریکا/ ناتو و طالبان بوده است.
در اصل، طالبان بسیاری از شهرها و ولایات را بدون جنگ تصرف کرد، چون ساکنان شهرها از آنها استقبال کردند؛ دلیل این استقبال نیز سرخوردگی آنها از درگیری‌های داخلی بود، درست همانند مردم آمریکا که سرخورده از نظام سیاسی ایجاد شده در واشنگتن بودند و این مسئله منجر به پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات سال 2016 شد.
در زمان کنترل طالبان بر افغانستان، حادثه 11 سپتامبر توسط بن لادن اتفاق افتاد که این امر منجر به تغییر نظام افغانستان در 7 اکتبر سال 2001 شد. دولت بعدی این کشور که توسط آمریکا سرکار آمد نتوانست با طالبان صلح کند.
نویسنده در ادامه می‌نویسد: لازم به گفتن نیست که ترامپ باید جنگ افغانستان را به اتمام رساند، چون دلیلی برای ادامه آن وجود ندارد. درگیر شدن اعضای ناتو در جنگ افغانستان غیرقانونی بود. پیمان آتلانتیک شمالی در ابتدا و در سال 1949، شامل 12 عضو بود و مأموریت آن نیز دفاع جمعی بر ضد تهدید اتحاد جماهیر شوروی، برای حفاظت از اروپا بود.
در حال حاضر تعداد اعضای این سازمان به 28 کشور رسیده است. طبق ماده 5 این پیمان، هر نوع حمله به هر یک از اعضا، حمله به همه اعضا تلقی می‌شود. اما اتحاد جماهیر شوروی هرگز به اعضای ناتو حمله نکرد و بنابراین، این ماده تا زمان حمله آمریکا به افغانستان محقق نشد.
آمریکا به اعضای ناتو و چند کشور غیر عضو در ناتو، مثل کره، فشار آورد تا در جنگ افغانستان مشارکت کنند. اما همانطور که در عملکرد نیروهای بریتانیایی مستقر در هلمند و نیروهای فرانسوی مستمر در ولایات جنوبی افغانستان مشخص شد، شرکت ناتو در نبرد افغانستان یک شکست تراژدیک بود.
علاوه بر این، شهروندان فرانسه و انگلیس در مخالفت با جنگ افغانستان تظاهرات کردند و به دولت‌های خود فشار وارد کردند تا سربازان خود را از این کشور خارج کنند؛ درخواستی که به شکل شتابزده‌ای از سوی این دولت‌ها اجابت شد.
از سوی دیگر، حضور ناتو در جنگ افغانستان کاملاً غیر قانونی بود چون افغانستان به هیچ یک از کشورهای عضو این سازمان حمله نکرده و بنابراین ماده 5 پیمان ناتو در مورد افغانستان محقق نشده بود. از لحاظ تاریخی، افغانستان رابطه خوبی با کشورهای اروپایی داشته است.
در جریان مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا، دونالد ترامپ وعده داد که کمک مالی به ناتو را کاهش داده یا آن را قطع نماید. ترامپ باید از این اهرم برای تعریف دوباره سیاست آمریکا در افغانستان استفاده کند.
کامرنی در پایان می‌نویسد: در حال حاضر به نظر می‌رسد که طالبان مهیای صلح بوده، تمایل به مذاکره با آمریکا دارد و آماده است امتیازات زیادی از جمله حذف حضور داعش و سایر گروهای شورشی عرب از خاک افغانستان و همچنین پایان دادن به سیاست‌های دوگانه پاکستان در قبال منافع آمریکا بدهد و اینها فرصتی است که ترامپ نباید برای پایان دادن به جنگ آن را از دست بدهد.
/
به گزارش سرویس بین الملل نیک کامرنی استاد اقتصاد دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در یادداشتی برای هافینگتون پست نوشت: گرچه جنگ افغانستان در جریان مبارزات انتخاباتی سال 2016 به فراموشی سپرده شد اما این جنگ، طولانی‌ترین جنگ در تاریخ آمریکا به شمار می‌رود. در این یادداشت آمده است: پس از 16 سال جنگ با مشارکت ناتو، این نبرد پایان‌ناپذیر به نظر می‌رسد بدون آنکه صلح یا اتمامی برای آن متصور باشد، جنگ بین آمریکا/ ناتو و طالبان بوده است.
در اصل، طالبان بسیاری از شهرها و ولایات را بدون جنگ تصرف کرد، چون ساکنان شهرها از آنها استقبال کردند؛ دلیل این استقبال نیز سرخوردگی آنها از درگیری‌های داخلی بود، درست همانند مردم آمریکا که سرخورده از نظام سیاسی ایجاد شده در واشنگتن بودند و این مسئله منجر به پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات سال 2016 شد.
در زمان کنترل طالبان بر افغانستان، حادثه 11 سپتامبر توسط بن لادن اتفاق افتاد که این امر منجر به تغییر نظام افغانستان در 7 اکتبر سال 2001 شد. دولت بعدی این کشور که توسط آمریکا سرکار آمد نتوانست با طالبان صلح کند.
نویسنده در ادامه می‌نویسد: لازم به گفتن نیست که ترامپ باید جنگ افغانستان را به اتمام رساند، چون دلیلی برای ادامه آن وجود ندارد. درگیر شدن اعضای ناتو در جنگ افغانستان غیرقانونی بود. پیمان آتلانتیک شمالی در ابتدا و در سال 1949، شامل 12 عضو بود و مأموریت آن نیز دفاع جمعی بر ضد تهدید اتحاد جماهیر شوروی، برای حفاظت از اروپا بود.
در حال حاضر تعداد اعضای این سازمان به 28 کشور رسیده است. طبق ماده 5 این پیمان، هر نوع حمله به هر یک از اعضا، حمله به همه اعضا تلقی می‌شود. اما اتحاد جماهیر شوروی هرگز به اعضای ناتو حمله نکرد و بنابراین، این ماده تا زمان حمله آمریکا به افغانستان محقق نشد.
آمریکا به اعضای ناتو و چند کشور غیر عضو در ناتو، مثل کره، فشار آورد تا در جنگ افغانستان مشارکت کنند. اما همانطور که در عملکرد نیروهای بریتانیایی مستقر در هلمند و نیروهای فرانسوی مستمر در ولایات جنوبی افغانستان مشخص شد، شرکت ناتو در نبرد افغانستان یک شکست تراژدیک بود.
علاوه بر این، شهروندان فرانسه و انگلیس در مخالفت با جنگ افغانستان تظاهرات کردند و به دولت‌های خود فشار وارد کردند تا سربازان خود را از این کشور خارج کنند؛ درخواستی که به شکل شتابزده‌ای از سوی این دولت‌ها اجابت شد.
از سوی دیگر، حضور ناتو در جنگ افغانستان کاملاً غیر قانونی بود چون افغانستان به هیچ یک از کشورهای عضو این سازمان حمله نکرده و بنابراین ماده 5 پیمان ناتو در مورد افغانستان محقق نشده بود. از لحاظ تاریخی، افغانستان رابطه خوبی با کشورهای اروپایی داشته است.
در جریان مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا، دونالد ترامپ وعده داد که کمک مالی به ناتو را کاهش داده یا آن را قطع نماید. ترامپ باید از این اهرم برای تعریف دوباره سیاست آمریکا در افغانستان استفاده کند.
کامرنی در پایان می‌نویسد: در حال حاضر به نظر می‌رسد که طالبان مهیای صلح بوده، تمایل به مذاکره با آمریکا دارد و آماده است امتیازات زیادی از جمله حذف حضور داعش و سایر گروهای شورشی عرب از خاک افغانستان و همچنین پایان دادن به سیاست‌های دوگانه پاکستان در قبال منافع آمریکا بدهد و اینها فرصتی است که ترامپ نباید برای پایان دادن به جنگ آن را از دست بدهد.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *