فعال فرهنگی مهاجران افغانستان: در حادثه "پلاسکو" با ملت ایران خون شریکیم
محمد سرور رجائی فعال فرهنگی مهاجران افغانستان نوشت: ما در حادثه پلاسکو داغداریم، خونشریکیم، ملت یگانه هستیم و یگانه خواهیم ماند.
خبرگزاری میزان -
به گزارش سرویس بین الملل محمدسرور رجایی نویسنده و فعال فرهنگی مهاجران در یادداشتی برای روزنامه شهر آرا نوشت: آوار شدن ناگهانی و بهتآور برج قدیمی پلاسکوی تهران بار دیگر بیرحمی و ناپایداری روزگار را یادآور شد. سوگمندانه دیدیم که جمعی از خوبان روزگار و انسانهای فداکار آتشنشان غیرتمندانه بر دل آتش رفتند و جاودانه شدند.
در ادامه این یادداشت آمده است: دیدیم فداکاری غیورمردانی را که پنجه در پنجه آتش انداختند و خود را فدا کردند، اما نگذاشتند آوار اندوهمان بیش از این سنگین شود. ما هنوز نمیدانیم که چند نفر از این ناجیان بهشتی زیر آوار ماندهاند. آیا تاکنون زنده هستند یا جام گوارای شهادت را سر کشیدهاند؟
اما این را با یک حساب سرانگشتی میدانیم که در برجی ١٧طبقهای با 5٩٠ واحد اداری-صنعتی که دیگر نیست صدها نفر، شاید هم هزاران نفر، مشغول به کار بودند. اگر فداکاری و جانفشانی آنها نمیبود، فاجعه دردناکتر از حالا میبود؛ دهها خانواده دیگر در سوگ عزیزی عزادار میشدند. پیش از این میدانستم که شمار زیادی از هموطنان مهاجرم بیشتر در بخش خیاطی در این ساختمان مشغول به کار هستند.
با توجه بر اینکه صنف خیاطان برای تمام شدن کارهای روی دستشان شبهای پنجشنبه شبکاری میکنند تا روز پنجشنبه زودتر به خانههایشان بروند، یقینا، در آغاز آتشسوزی برج قدیمی پلاسکو صدها نفر که شاید دهها نفرشان از مهاجران افغانستان بودهاند حضور داشتهاند. ایمان دارم آنهایی که نجات یافتهاند زندگیشان را مدیون خون شهدای عزیز آتشنشان هستند.
نویسنده در ادامه مینویسد: همانگونه که ملت سرفراز ایران داغدار سروقامتانشان در این فاجعه هولناک هستند ملت قدرشناس افغانستان -با اینکه از سرنوشت چند تن از هموطنانشان که به عنوان نیروی خدماتی روزها در پاساژ مشغول کار بودند و شبها از ساختمان مراقبت میکردند خبر ندارند و احتمال میدهند که آنها نیز از شمار قربانیان این فاجعه باشند- باز هم همدلی و همدردی و غمشریکی خود را نشان دادند.
گروههای مختلف مهاجران افغانستانی با نشر بیانیه و کارهای گرافیکی و هنری در رسانهها و در فضاهای مجازی نشان دادند که ما نیز داغداریم، ملت یگانه هستیم و یگانه خواهیم ماند.
ما خونشریکیم، همانگونه که در هشت سال دفاع مقدس بودیم، در عرصههای مختلف سازندگی و در میدان قیام بودیم. امروز هم در برج قدیمی پلاسکو شاهد این غمشریکی و خونشریکی هستیم. تسلیت عمیق ما را پذیرا باشید.
/
در ادامه این یادداشت آمده است: دیدیم فداکاری غیورمردانی را که پنجه در پنجه آتش انداختند و خود را فدا کردند، اما نگذاشتند آوار اندوهمان بیش از این سنگین شود. ما هنوز نمیدانیم که چند نفر از این ناجیان بهشتی زیر آوار ماندهاند. آیا تاکنون زنده هستند یا جام گوارای شهادت را سر کشیدهاند؟
اما این را با یک حساب سرانگشتی میدانیم که در برجی ١٧طبقهای با 5٩٠ واحد اداری-صنعتی که دیگر نیست صدها نفر، شاید هم هزاران نفر، مشغول به کار بودند. اگر فداکاری و جانفشانی آنها نمیبود، فاجعه دردناکتر از حالا میبود؛ دهها خانواده دیگر در سوگ عزیزی عزادار میشدند. پیش از این میدانستم که شمار زیادی از هموطنان مهاجرم بیشتر در بخش خیاطی در این ساختمان مشغول به کار هستند.
با توجه بر اینکه صنف خیاطان برای تمام شدن کارهای روی دستشان شبهای پنجشنبه شبکاری میکنند تا روز پنجشنبه زودتر به خانههایشان بروند، یقینا، در آغاز آتشسوزی برج قدیمی پلاسکو صدها نفر که شاید دهها نفرشان از مهاجران افغانستان بودهاند حضور داشتهاند. ایمان دارم آنهایی که نجات یافتهاند زندگیشان را مدیون خون شهدای عزیز آتشنشان هستند.
نویسنده در ادامه مینویسد: همانگونه که ملت سرفراز ایران داغدار سروقامتانشان در این فاجعه هولناک هستند ملت قدرشناس افغانستان -با اینکه از سرنوشت چند تن از هموطنانشان که به عنوان نیروی خدماتی روزها در پاساژ مشغول کار بودند و شبها از ساختمان مراقبت میکردند خبر ندارند و احتمال میدهند که آنها نیز از شمار قربانیان این فاجعه باشند- باز هم همدلی و همدردی و غمشریکی خود را نشان دادند.
گروههای مختلف مهاجران افغانستانی با نشر بیانیه و کارهای گرافیکی و هنری در رسانهها و در فضاهای مجازی نشان دادند که ما نیز داغداریم، ملت یگانه هستیم و یگانه خواهیم ماند.
ما خونشریکیم، همانگونه که در هشت سال دفاع مقدس بودیم، در عرصههای مختلف سازندگی و در میدان قیام بودیم. امروز هم در برج قدیمی پلاسکو شاهد این غمشریکی و خونشریکی هستیم. تسلیت عمیق ما را پذیرا باشید.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *