روابط ایران و روسیه آینه دق برخی کشورها

به گزارش گروه سیاسی ، بحران های منطقه غرب آسیا باعث شکل گیری ائتلاف های گوناگونی شد، مهمترین ائتلافی که ایجاد شد، همپیمانی ایران و روسیه در بحران سوریه است.

شاید میان اهداف تهران و مسکو در سوریه اختلافاتی وجود داشته باشد، اما اشتراک نظر دو کشور بیشتر از اختلافات است.

تاکنون این ائتلاف توانسته است از سقوط دولت قانونی بشار اسد جلوگیری کند و گروه های تروریستی تکفیری را در شرایط تضعیف قرار دهد که این خود دستاورد بزرگی در منطقه و صحنه بین الملل است.
هر یک از کشورهای ایران و روسیه به خاطر پیروزی هایی که در منطقه به دست آورده اند مدیون هم هستند، باید پذیرفت که روسیه یا ایران به تنهایی نمی توانستند بحران سنگینی مانند سوریه را مهار کنند، بحرانی که پشت سر آن کشورهایی همچون آمریکا، ترکیه، عربستان سعودی و حتی رژیم اسرائیل قرار دارند.

تحولات و بحران غرب آسیا بر روی بسیاری از معادلات و محاسبات تأثیر گذاشت، این تأثیرات هم مثبت بود و هم منفی.

وجه مثبت آن بیشتر برای ایران و روسیه بود و وجه منفی آن برای کشورهای حامی تروریست ها و آنهایی که اصرار داشتند باید بشار اسد سرنگون شود.

آمریکا تاکنون به خاطر نقش منفی که در سوریه بازی می کرد بیشترین زیان را دیده است.

عربستان، ترکیه و دیگر کشورهای مرتجع عربی منطقه هر کدام به اندازه نقش منفی خود زیان دیده اند.

در این میان خیلی ها از همگرایی و همپیمانی ایران و روسیه بسیار ناخرسند هستند و برای این که این ائتلاف را به هم بزنند هر کاری انجام می دهند.

آمریکا که در سوریه بازنده اصلی است، سعی دارد تا در دوران ریاست جمهوری ترامپ خود را به روسیه نزدیکتر کند تا بتواند با نفوذ و تأثیر خود تهران و مسکو را از هم دور سازد.

در دوران اوباما روابط آمریکا و روسیه تیره شده بود و علت آن هم اختلاف شدیدی بود که درباره سوریه و بحران منطقه میان آن دو وجود داشت. بحران اوکراین و دخالت آمریکا و تحریم هایی که علیه روسیه وضع شده را نباید نادیده گرفت.

همراهی روسیه با ایران در بحران سوریه و باز شدن پای مسکو به منطقه، به هیچ وجه خوشایند آمریکایی ها نبود.

کاخ سفید مسبب ورود روسیه به منطقه را ایران می داند در حالی که تصور می کرد با توافق هسته ای، دست و پای ایران هم بسته خواهد شد و دیگر می تواند در غرب آسیا و خلیج فارس به راحتی جولان دهد.

اما نه تنها اینگونه نشد بلکه نقش ایران در سوریه و عراق، با حضور روسیه پررنگ تر هم شد و اکنون یکی از تصمیم گیرندگان اصلی درباره آینده منطقه جمهوری اسلامی ایران است.

باید به این نکته توجه داشت که آمریکا گرچه یک ابر قدرت است اما از آن سوی دنیا به منطقه آمده و سعی دارد آن را تحت سلطه خود داشته باشد در حالی که در منطقه کشور قدرتمند و مقتدری همچون جمهوری اسلامی ایران قرار دارد.

ضمن این که روسیه هم در نزدیکی همین منطقه است، اما سیاستی که روسیه دنبال می کند، سلطه بر منطقه نیست بلکه جلوگیری از نفوذ هر چه بیشتر آمریکا و همگرایی با کشورهای همسو است.

ایران و روسیه به همین خاطر می توانند روی هم حساب کنند و این همگرایی به نفع هر دو کشور تمام خواهد شد همانطور که تاکنون هم شده است.

نمی توان تصور کرد که روسیه و آمریکا در دوران ترامپ بتوانند از یک روابط بسیار صمیمانه برخوردار شوند و این روابط بر مناسبات تهران و مسکو هم تأثیر گذار باشد، چرا که تضادها و اختلافات بسیار گسترده ای میان این دو کشور وجود دارد که مانع بزرگی بر سر راه آنها است، پس به همین خاطر می توان گفت آمریکا نمی تواند باعث تیره شدن روابط تهران و مسکو شود.
روسیه بیش از هر چیز در منطقه به یک کشور با ثبات، قدرتمند و مقتدر مانند ایران نیاز دارد تا بتواند با ائتلاف با آن موانع مشترک دو کشور از سر راه برداشته شود، کشوری با ویژگی های ایران در منطقه یافت نمی شود.

حتی ترکیه از این که دو کشور ایران و روسیه به هم نزدیک شده و روابط راهبردی برقرار کرده اند اگر نگوییم ناخرسند است، حسادت در آن دیده می شود، این کشور پس از آن که در بحران منطقه خود را شکست خورده یافت تلاش کرد تا علیرغم تیرگی روابط با روسیه بر سر اتفاقاتی همچون سرنگون کردن جنگنده روسیه، روابط خود را عادی کند و حتی به فراتر از آن هم ببرد.

آنکارا اکنون همان نقشی را بازی می کند که روسیه خواهان آن است، ترکیه هر چند یک کشور غربی و وابسته به آمریکا و اروپا است اما به خاطر سیاست هایی که غرب در قبال اردوغان پیاده کرد گرایش خود را به سوی شرق بیشتر کرد تا بتواند شرایط دشوار ایجاد شده برای خود را تغییر دهد.

بهترین کاری که می توانست انجام دهد این بود که احتلافات خود را با ایران و روسیه کم کند و کمی خود را با آنها هماهنگ سازد.

اما روسیه به خوبی می داند و باید بداند که ترکیه همچون جمهوری اسلامی ایران از استقلال سیاسی برخوردار نیست. این نقطه ضعف ترکیه است و اگر بار دیگر غرب و آمریکا روی خوش به آن نشان دهند دوباره به همان سمت گرایش پیدا خواهد کرد.

اکنون که روسیه در معادلات منطقه دست بالا را دارد و این تفوق با حضور ایران به وجود آمده دیگر نیازی به آمریکایی ندارد که در صدد تضعیف هر چه بیشتر این کشور است.

آمریکایی ها چشم دیدن کشوری قدرتمند و مستقل مانند جمهوری اسلامی ایران و روسیه را ندارند.

انتهای پیام/