لزوم خانهتکانی در فدراسیون هندبال/ حمایت از فرد دو تابعیتی، بزرگترین اشتباه مهدوی
در زمان مهدوی حمایتها زیادی از یک فرد دو تابعیتی انجام شد و در نهایت دود این حمایت به چشم هندبال ایران رفت و باید گفت بزرگترین اشتباه مهدوی همین مسئله بود.
خبرگزاری میزان -
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، در شرایطی مهلت ثبتنام نامزدها برای ریاست فدراسیون هندبال به پایان رسید که به جز علیرضا رحیمی سایر نامزدها شانس چندانی برای پیروزی در انتخابات این فدراسیون ندارند. این در حالی است که ابوالحسن مهدوی هم در انتخابات ثبت نام کرده بود و اگر وی از نامزدی خود انصراف نمیداد میشد پیشبینی کرد که یک انتخابات دو قطبی برگزار شود و حتی احتمال این که این انتخابات به دور دوم کشیده شود وجود داشت.
اما همه این احتمالات با نامه رحیمی به وزارت ورزش تغییر پیدا کرد. رئیس اسبق فدراسیون هندبال در این نامه اعلام کرد که اگر مهدوی به دنبال نامزدی برای ریاست فدراسیون هندبال باشد وی کنارهگیری خواهد کرد تا فضای انتخابات دو قطبی نشود. وی دلیل این تصمیمش را ایجاد وفاق و همدلی در خانواده هندبال عنوان کرد و گفت: «در چنین فضایی، به منظور رسیدن هندبال به ایدهآلها، باید از منیتها گذشت و ما بودن را مشق کرد».
نامهای که رحیمی به سلطانیفر ارسال کرد واکنشهای مختلفی را در پی داشت. با کنارهگیری مهدوی از انتخابات فدراسیون هندبال این موضوع مطرح شد که آیا دلیل این کنارهگیری نامه مهدوی بوده است یا خیر. در این میان یک نکته اساسی و مهم وجود دارد، چرا رحیمی تصور کرده اگر دو رقیب جدی در انتخابات فدراسیون هندبال وجود داشته باشد در جامعه هندبال ایران دودستگی ایجاد خواهد شد؟ آنهم در شرایطی که هدف از برگزاری انتخابات فدراسیونها این است که رئیس فدراسیون در یک فضای رقابتی انتخاب شود و خرد جمعی بتواند یک انتخاب اصلح انجام دهد.
در این که مهدوی در زمان ریاستش در فدراسیون هندبال نتوانست انتظارات را برآورده کند و با کولهباری از اشتباهات از این فدراسیون استعفا داد شکی وجود ندارد اما این مسئله دلیلی نمیشود که اجازه حضور او در انتخابات داده نشود زیرا اگر روال بر این باشد که فضای انتخابات فدراسیونها به سمتوسوی تک قطبی پیش برود همان بهتر که به دوران انتصاب روسای فدراسیونها برگردیم. بدون شک رحیمی به این نکته واقف بود که اگر مهدوی در انتخابات فدراسیون هندبال شرکت نکند سایر نامزدها نمیتوانند رقیب جدی برای او محسوب شود و بر همین اساس نامه مذکور را برای وزیر ورزش نوشت.
از همین الان میتوان پیشبینی کرد که رحیمی با یک رای قاطع رئیس فدراسیون هندبال شود. در این بین توقعات هندبالیها از او بسیار بالا است و مشخص نیست وی میتواند این توقعات را برآورده کند یا خیر چون هندبال ایران مدتهاست در حال پسرفت است، پسرفتی که مسئولان فعلی فدراسیون هندبال نقش پررنگ در آن داشتند. شنیده میشود رحیمی قصد دارد از یک دوتابعیتی هم حمایت کند. حمایتی که در زمان مهدوی هم انجام شد و در نهایت دود این حمایت به چشم هندبال ایران رفت و باید گفت بزرگترین اشتباه مهدوی همین مسئله بود.
باید دید در وهله اول رحیمی میتواند در انتخابات فدراسیون هندبال آرای لازم را کسب کند یا خیر که البته بعید است وی نتواند در این انتخابات موفق شود اما آنچه مسلم است هر کدام از نامزدها که بتواند رئیس فدراسیون هندبال شود باید یک خانهتکانی اساسی در فدراسیون هندبال انجام دهد. خانهتکانی که تمام حوزهها اعم از کمیتهها و دبیری فدراسیون را در بر بگیرد و در رابطه با حمایت یا عدم حمایت از افراد دو تابعیتی هم یک تصمیم درست اتخاذ شود.
انتهای پیام/
اما همه این احتمالات با نامه رحیمی به وزارت ورزش تغییر پیدا کرد. رئیس اسبق فدراسیون هندبال در این نامه اعلام کرد که اگر مهدوی به دنبال نامزدی برای ریاست فدراسیون هندبال باشد وی کنارهگیری خواهد کرد تا فضای انتخابات دو قطبی نشود. وی دلیل این تصمیمش را ایجاد وفاق و همدلی در خانواده هندبال عنوان کرد و گفت: «در چنین فضایی، به منظور رسیدن هندبال به ایدهآلها، باید از منیتها گذشت و ما بودن را مشق کرد».
نامهای که رحیمی به سلطانیفر ارسال کرد واکنشهای مختلفی را در پی داشت. با کنارهگیری مهدوی از انتخابات فدراسیون هندبال این موضوع مطرح شد که آیا دلیل این کنارهگیری نامه مهدوی بوده است یا خیر. در این میان یک نکته اساسی و مهم وجود دارد، چرا رحیمی تصور کرده اگر دو رقیب جدی در انتخابات فدراسیون هندبال وجود داشته باشد در جامعه هندبال ایران دودستگی ایجاد خواهد شد؟ آنهم در شرایطی که هدف از برگزاری انتخابات فدراسیونها این است که رئیس فدراسیون در یک فضای رقابتی انتخاب شود و خرد جمعی بتواند یک انتخاب اصلح انجام دهد.
در این که مهدوی در زمان ریاستش در فدراسیون هندبال نتوانست انتظارات را برآورده کند و با کولهباری از اشتباهات از این فدراسیون استعفا داد شکی وجود ندارد اما این مسئله دلیلی نمیشود که اجازه حضور او در انتخابات داده نشود زیرا اگر روال بر این باشد که فضای انتخابات فدراسیونها به سمتوسوی تک قطبی پیش برود همان بهتر که به دوران انتصاب روسای فدراسیونها برگردیم. بدون شک رحیمی به این نکته واقف بود که اگر مهدوی در انتخابات فدراسیون هندبال شرکت نکند سایر نامزدها نمیتوانند رقیب جدی برای او محسوب شود و بر همین اساس نامه مذکور را برای وزیر ورزش نوشت.
از همین الان میتوان پیشبینی کرد که رحیمی با یک رای قاطع رئیس فدراسیون هندبال شود. در این بین توقعات هندبالیها از او بسیار بالا است و مشخص نیست وی میتواند این توقعات را برآورده کند یا خیر چون هندبال ایران مدتهاست در حال پسرفت است، پسرفتی که مسئولان فعلی فدراسیون هندبال نقش پررنگ در آن داشتند. شنیده میشود رحیمی قصد دارد از یک دوتابعیتی هم حمایت کند. حمایتی که در زمان مهدوی هم انجام شد و در نهایت دود این حمایت به چشم هندبال ایران رفت و باید گفت بزرگترین اشتباه مهدوی همین مسئله بود.
باید دید در وهله اول رحیمی میتواند در انتخابات فدراسیون هندبال آرای لازم را کسب کند یا خیر که البته بعید است وی نتواند در این انتخابات موفق شود اما آنچه مسلم است هر کدام از نامزدها که بتواند رئیس فدراسیون هندبال شود باید یک خانهتکانی اساسی در فدراسیون هندبال انجام دهد. خانهتکانی که تمام حوزهها اعم از کمیتهها و دبیری فدراسیون را در بر بگیرد و در رابطه با حمایت یا عدم حمایت از افراد دو تابعیتی هم یک تصمیم درست اتخاذ شود.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *