پیشنهاد میزان به سازمان لیگ/ مدیران باشگاهی پاسخگوی ولخرجی خود باشند!
وقتی این همه پول هدر می‌رود چرا مدیران و مربیان پاسخگوی خریدهای بی کیفیتشان نباشند؟
خبرگزاری میزان - 
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، رقم هایی که امروز در فوتبال ایران پرداخت می‌شود، به شکل خیره کننده‌ای بالاتر از سطح اقتصادی باشگاه‌های فوتبال و اقتصاد فوتبال ایران است. باشگاه‌هایی که در طول یک سال شاید از تبلیغات دور زمین و بلیت فروشی یک میلیارد تومان هم به دست نیاورند و از طریق اسپانسر هم عایدی چندانی نداشته باشند و اگر دستشان در جیب یک کارخانه نباشد از پس پرداخت حقوق پرسنل خود هم برنیایند اما قیمت بازیکنانشان یک میلیارد است. در حقیقت مدت‌هاست تناسبی بین سطح درآمدی باشگاه‌ها با سطح هزینه‌ها دیده نمی‌شود و باشگاه‌ها هر سال تراز تجاری منفی را ثبت می‌کنند.
اما مشکل اصلی اینجاست که این پرداخت‌های غیر متعارف نه حساسیتی را به دنبال دارند و نه مورد پیگیری قرار می‌گیرند. بالا رفتن قیمت این بازیکنان نه توجیه ورزشی دارد و نه توجیه عقلانی و بارها و بارها صدای مسئولان ورزش هم در آمده که چرا بازیکنی که فصل قبل 150 میلیون قرارداد بسته باید در فصل بعد 950 میلیون قرارداد ببندد!
از سوی دیگر در بسیاری از موارد هم شاهد این هستیم که این خریدهای بسیار پر سر و صدا و جنجالی از همان اول مشکوک هستند و انگار پای شرکایی در داخل باشگاه در میان است که از گران کردن بازیکن سود می‌برند وگرنه هیچ باشگاهی از گران خریدن بازیکن سود نمی‌برد! بزرگترین دلیلی که این تجارت پرسود در باشگاه‌ها رواج پیدا کرده، این است که در این گونه ترانسفرها هیچ فردی مسئولیت قبول نمی‌کند و حتی اگر ثابت شود که قرارداد‌ها با زد و بند مالی بسته شده کسی بابتش پاسخگو نیست. بارها و بارها شاهد این بودیم که مدیران و مربیانی، وارد باشگاهی شده‌اند و میلیاردها تومان قرارداد بسته‌اند و دست آخر هم به راحتی باشگاه را ترک کرده‌اند و حاصل کارشان جز بدهی چیزی نباشد!
برای برطرف شدن این مشکلات چند پیشنهاد داریم که امیدواریم مورد مطالعه و استفاده مسولان سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال قرار بگیرد.
* در مورد کلیه نقل و انتقالات مدیرعامل باید پاسخگو باشد و جبران ضرر باشگاه را انجام دهد یعنی اگر یک بازیکن جذب شد و با او برای دو سال مبلغ دو میلیارد تومان قرارداد بستند و بازیکن هم سر از سکوها در آورد، مدیرعامل باشگاه مجبور به پاسخگویی و همچنین جبران ضرر باشگاه باشد. اینگونه نباشد که گرفتن پست در باشگاه چراغ سبزی برای ورود به جرگه میلیاردرها باشد!
* در مورد خرید بازیکنان خارجی علاوه بر مدیرعامل، سرمربی هم باید پاسخگوی کمیته فنی فدراسیون فوتبال یا سازمان لیگ باشد. یعنی وقتی بازیکن خارجی با کلی حرف و حدیث و با مبلغی بسیار گران به فوتبال ایران می‌آید و بعد مشخص می‌شود که کیفیت فنی لازم را ندارد، مدیرعامل و سرمربی ناچار به تامین ضرر مالی باشگاه شوند تا بساط تایید فنی بازیکنان خارجی بی‌کیفیت خیلی زود جمع شود!
* باشگاه‌هایی که در فیفا به دلیل پرداخت نکردن پول بازیکن خارجی، پرونده انضباطی شان باز شود، تا دو سال حق جذب بازیکن خارجی نداشته باشند. وقتی یک باشگاه پشت سر هم بازیکنانی خارجی‌ای را جذب می‌کند که می‌آیند و سه ماه می‌مانند و بعد هم می‌روند شکایت می‌کنند، یعنی مدیران این باشگاه یا توان جذب بازیکن خارجی با کیفیت را ندارند و یا اینکه از پس پرداخت تعهدات مالی بر نمی‌آیند. در نتیجه بهترین کار این است که این باشگاه‌ها با محدودیت مواجه شوند. استقلال و پرسپولیس در سال‌های اخیر بیشترین مبالغ را به بازیکنانی پرداخت کرده‌اند که اصلا برای این تیم‌ها بازی نکرده‌اند! این مشکوک نیست؟
* مربیانی هستند که بازیکنان بی کیفیت را جذب می‌کنند. از این پس میزان عملکرد هر بازیکن در طول فصل باید از سوی کمیته فنی فدراسیون فوتبال یا سازمان لیگ مورد بررسی قرار بگیرد تا مشخص شود که چرا مربیان، بازیکنانی را جذب می‌کنند که ابدا از آنها بهره‌ای نمی‌گیرند و به آنها میدان نمی‌دهند!
مطمئن باشید اگر مدیران و مسولان باشگاه و همچنین اعضای کادرفنی متوجه باشند که با جذب کردن بازیکن ضعیف یا گران خریدن بازیکن ارزان قیمت، چه به صورت سهوی و چه به صورت عمدی ناچار به پرداخت جریمه می‌شوند آیا شاهد این همه خرید بی‌کیفیت خواهیم بود؟
* برای مربیانی که از تیم‌های پایه بازیکن می‌گیرند یا از لیگ‌های پایین تر بازیکن خوب جذب می‌کنند امتیاز مثبتی در نظر گرفته شود که روی افزایش قیمت قرارداد آنها اثرگذار باشد. به عبارت دیگر مربیانی که کارشان را در زمینه استعدادیابی درست انجام می‌دهند مورد تشویق قرار می‌گیرند.
انتهای پیام/
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، رقم هایی که امروز در فوتبال ایران پرداخت می‌شود، به شکل خیره کننده‌ای بالاتر از سطح اقتصادی باشگاه‌های فوتبال و اقتصاد فوتبال ایران است. باشگاه‌هایی که در طول یک سال شاید از تبلیغات دور زمین و بلیت فروشی یک میلیارد تومان هم به دست نیاورند و از طریق اسپانسر هم عایدی چندانی نداشته باشند و اگر دستشان در جیب یک کارخانه نباشد از پس پرداخت حقوق پرسنل خود هم برنیایند اما قیمت بازیکنانشان یک میلیارد است. در حقیقت مدت‌هاست تناسبی بین سطح درآمدی باشگاه‌ها با سطح هزینه‌ها دیده نمی‌شود و باشگاه‌ها هر سال تراز تجاری منفی را ثبت می‌کنند.اما مشکل اصلی اینجاست که این پرداخت‌های غیر متعارف نه حساسیتی را به دنبال دارند و نه مورد پیگیری قرار می‌گیرند. بالا رفتن قیمت این بازیکنان نه توجیه ورزشی دارد و نه توجیه عقلانی و بارها و بارها صدای مسئولان ورزش هم در آمده که چرا بازیکنی که فصل قبل 150 میلیون قرارداد بسته باید در فصل بعد 950 میلیون قرارداد ببندد!
از سوی دیگر در بسیاری از موارد هم شاهد این هستیم که این خریدهای بسیار پر سر و صدا و جنجالی از همان اول مشکوک هستند و انگار پای شرکایی در داخل باشگاه در میان است که از گران کردن بازیکن سود می‌برند وگرنه هیچ باشگاهی از گران خریدن بازیکن سود نمی‌برد! بزرگترین دلیلی که این تجارت پرسود در باشگاه‌ها رواج پیدا کرده، این است که در این گونه ترانسفرها هیچ فردی مسئولیت قبول نمی‌کند و حتی اگر ثابت شود که قرارداد‌ها با زد و بند مالی بسته شده کسی بابتش پاسخگو نیست. بارها و بارها شاهد این بودیم که مدیران و مربیانی، وارد باشگاهی شده‌اند و میلیاردها تومان قرارداد بسته‌اند و دست آخر هم به راحتی باشگاه را ترک کرده‌اند و حاصل کارشان جز بدهی چیزی نباشد!
برای برطرف شدن این مشکلات چند پیشنهاد داریم که امیدواریم مورد مطالعه و استفاده مسولان سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال قرار بگیرد.
* در مورد کلیه نقل و انتقالات مدیرعامل باید پاسخگو باشد و جبران ضرر باشگاه را انجام دهد یعنی اگر یک بازیکن جذب شد و با او برای دو سال مبلغ دو میلیارد تومان قرارداد بستند و بازیکن هم سر از سکوها در آورد، مدیرعامل باشگاه مجبور به پاسخگویی و همچنین جبران ضرر باشگاه باشد. اینگونه نباشد که گرفتن پست در باشگاه چراغ سبزی برای ورود به جرگه میلیاردرها باشد!
* در مورد خرید بازیکنان خارجی علاوه بر مدیرعامل، سرمربی هم باید پاسخگوی کمیته فنی فدراسیون فوتبال یا سازمان لیگ باشد. یعنی وقتی بازیکن خارجی با کلی حرف و حدیث و با مبلغی بسیار گران به فوتبال ایران می‌آید و بعد مشخص می‌شود که کیفیت فنی لازم را ندارد، مدیرعامل و سرمربی ناچار به تامین ضرر مالی باشگاه شوند تا بساط تایید فنی بازیکنان خارجی بی‌کیفیت خیلی زود جمع شود!
* باشگاه‌هایی که در فیفا به دلیل پرداخت نکردن پول بازیکن خارجی، پرونده انضباطی شان باز شود، تا دو سال حق جذب بازیکن خارجی نداشته باشند. وقتی یک باشگاه پشت سر هم بازیکنانی خارجی‌ای را جذب می‌کند که می‌آیند و سه ماه می‌مانند و بعد هم می‌روند شکایت می‌کنند، یعنی مدیران این باشگاه یا توان جذب بازیکن خارجی با کیفیت را ندارند و یا اینکه از پس پرداخت تعهدات مالی بر نمی‌آیند. در نتیجه بهترین کار این است که این باشگاه‌ها با محدودیت مواجه شوند. استقلال و پرسپولیس در سال‌های اخیر بیشترین مبالغ را به بازیکنانی پرداخت کرده‌اند که اصلا برای این تیم‌ها بازی نکرده‌اند! این مشکوک نیست؟
* مربیانی هستند که بازیکنان بی کیفیت را جذب می‌کنند. از این پس میزان عملکرد هر بازیکن در طول فصل باید از سوی کمیته فنی فدراسیون فوتبال یا سازمان لیگ مورد بررسی قرار بگیرد تا مشخص شود که چرا مربیان، بازیکنانی را جذب می‌کنند که ابدا از آنها بهره‌ای نمی‌گیرند و به آنها میدان نمی‌دهند!
مطمئن باشید اگر مدیران و مسولان باشگاه و همچنین اعضای کادرفنی متوجه باشند که با جذب کردن بازیکن ضعیف یا گران خریدن بازیکن ارزان قیمت، چه به صورت سهوی و چه به صورت عمدی ناچار به پرداخت جریمه می‌شوند آیا شاهد این همه خرید بی‌کیفیت خواهیم بود؟
* برای مربیانی که از تیم‌های پایه بازیکن می‌گیرند یا از لیگ‌های پایین تر بازیکن خوب جذب می‌کنند امتیاز مثبتی در نظر گرفته شود که روی افزایش قیمت قرارداد آنها اثرگذار باشد. به عبارت دیگر مربیانی که کارشان را در زمینه استعدادیابی درست انجام می‌دهند مورد تشویق قرار می‌گیرند.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *