حضور ایران در مذاکرات مربوط به "افغانستان"،یک ضرورت است

به گزارش سرویس بین الملل رستم شاه مهمند که پس از سقوط رژیم طالبان و آغاز بکار دولت حامد کرزی رئیس جمهوری وقت افغانستان، نخستین سفیر پاکستان در کابل بود، روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت: حضور ایران به عنوان یکی از همسایگان کلیدی افغانستان که از روابط سیاسی دوستانه و مناسبات اقتصادی و تجاری گسترده با افغانستان برخوردار است و بیش از سه دهه است که میلیون ها تبعه افغان را در خاک خود پناه داده، در هر اقدام یا روند منطقه ای یا بین المللی برای کمک به صلح و ثبات افغانستان، کاملا ضروری و مهم است.

این دیپلمات پاکستانی گفت: به هیچ وجه نمی توان نقش ایران را در کمک به صلح و ثبات افغانستان و فراهم کردن مسیر مذاکرات صلح میان دولت کابل و طالبان نادیده گرفت.
رستم شاه مهمند در خصوص نشست سه جانبه ای که روز گذشته با حضور نمایندگانی از پاکستان، چین و روسیه درباره مسائل افغانستان و با هدف کمک به روند مذاکرات صلح این کشور به میزبانی مسکو و بدون حضور نماینده ای از افغانستان برگزار شد، همچنین گفت: هرگونه تلاشی برای کمک به حل مسایل افغانستان، بدون حضور خود این کشور هیچ نتیجه ای به دنبال نخواهد داشت و دیگران نمی توانند بدون حضور نماینده ای از افغانستان، برای این کشور و یا درباره ضعیت آن تصمیم بگیرند.

وجود افغانستان به عنوان یک کشور مستقل باید در مذکرات منطقه ای یا بین المللی در باره مسائل این کشور به رسمیت شناخته شود و خود این کشور باید بخشی از مذکرات باشد.
 
وی درعین حال حضور آمریکا در روند مذاکرات صلح فغانستان را نیز از آن جهت ضروری دانست که تعداد زیادی از نیروهای آمریکایی در افغانستان حضور دارند و هرگونه تلاش برای کمک به شرایط نه چندان مطلوب افغانستان، خواسته یا ناخواسته مشمول حضور نیروهای بیگانه و سرنوشت آنها در این کشور نیز می شود. آمریکایی ها با داشتن 10 هزار نیرو در افغانستان ودر اختیار داشتن مهم ترین پایگاه های این کشور، نقشی غیرقابل انکار در شرایط کنونی افغانستان دارند.
 
رستم شاه مهمند افزود: اگر کسانی به دنبال فرمولی برای کمک به حل مسائل افغانستان هستند، باید فرمولی طراحی کنند که بتواند با در نظر گرفتن حضور قدرتمند و غیرقابل انکار شبه نظامیان در افغانستان، حداقل بخشی از خواسته ها آنان را تامین کند و راه حلی عملی و قابل اجرا برای پایان دادن به خشونت در این کشور باشد.

وی با اشاره به برگزار شدن پنج دوره نشست بی حاصل گروه چهارجانبه متشکل از آمریکا، پاکستان، چین و افغانستان در طول یک سال اخیر، گفت: همزمان با انجام آن نشست ها، آمریکا از یک سو ادعا می کرد که خواستار تعامل با طالبان است اما از طرف دیگر اقدام به کشتن رهبر طالبان کرد که باعث شد تمام روند مذاکرات صلح متوقف شود و همه چیز به نقطه اول بازگردد.
 
چند ماه پیش، همزمان با اوج برگزاری نشست های گروه چهارجانبه صلح افغانستان، یک فروند هواپیمای بدون سرنشین آمریکا، خودروی حامل ملا اختر منصور رهبر وقت طالبان را در خاک پاکستان هدف قرار داد و با کشته شدن رهبر طالبان، تمام تلاش های گروه چهارجانبه برای متقاعد کردن طالبان برای حضور در پای میز مذاکرات صلح، بی نتیجه ماند.

سفیر پیشین پاکستان در کابل تاکید کرد: خواسته اصلی طالبان افغانستان به عنوان شرط حضور در پای میز مذاکرات صلح، خروج نیروهای بیگانه از این کشور و تعیین یک جدول زمانی و برنامه مشخص برای این کار است.

پاکستان و چین به عنوان دو عضو از گروه شکست خورده چهار جانبه، با همراهی روسیه که این روزها نقش پررنگ تری در تحولات منطقه از جمله در حوزه مبارزه با تروریسم ایفا می کند، به دبنال طراحی فرمول جدیدی برای کمک به روند مذاکرات صلح افغانستان هستند؛ 'فرمولی منهای آمریکا' که شاید بتواند با حضور خود افغانستان و برخی دیگر از بازیگران اثرگذار منطقه از جمله ایران، کلید قفل قدیمی بر اختلافات طالبان و دولت کابل باشد.

دولت روسیه اخیرا ارتباط هایی را با طالبان افغانستان آغاز کرده و این ارتباط ها و تماس ها با توجه به رسانه ای شدن و اعلام شدن آن از سوی مقامات مسکو، بر کسی پوشیده نیست.

چینی ها هم از ماه ها پیش ارتباط هایی با طالبان افغانستان داشتند و یکی دو بار در چند ماه اخیر، هیاتی از اعضای ارشد طالبان برای انجام گفت و گوهایی، به چین سفر کردند.

رفت و آمد هیات های مختلف طالبان افغانستان به پاکستان هم در مدت یک سال اخیر، چند بار انجام شده و آخرین بار، بیش از یک ماه پیش یک هیات سه نفره از طالبان، سفری حدود 10 روز به پاکستان داشت.
 
فرمول سه جانبه جدید، از کشورهایی تشکیل شده که با طالبان در تماس هستند و خصومت چندانی بین آنها دیده نمی شود. با توجه به این مهم، می توان به نتیجه بخش بودن تلاش های گروه جدید پاکستان، چین، روسیه برای متقاعد کردن طالبان به حضور در پای میز مذاکرات صلح با دولت کابل امیدوار بود.