رجایی: ادبیات كودك افغانستان زخمی‌ترین ادبیات جهان است

وی با طرح سوالی از رجایی گفت: ارتباط اندیشمندان ادیب با كودك و نوجوان چگونه است؟ چقدر اندیشمندان ادیب سعی می كنند یك اثر خوب را برای كودك و نوجوان افغان ایجاد كنند؟

محمد سرور رجایی در پاسخ به سوال نیك طلب گفت: اولین نشریه كودكان افغانستان تقریبا حدود 100 سال پیش در به مدیریت مردی كه پدر روزنامه نگاری افغانستان لقب گرفت، زنده یاد محمود ترزی به نام «سراج الطفال» راه اندازی شد، از آن زمان فعالیت های ادبی در این زمینه آغاز شد.

وی تصریح كرد: افغانستان در طی تغییراتی كه در بخش سیاسی، اجتماعی و اقتصادی شد، تغییراتی نیز در حوزه ادبیات و هنر اتفاق افتاد كه به نگاه دولتی اداره می شد، نگاهی كه زیر نظر سیاست اتحاد جماهیر شوروی بود، بعد از سرنگون شدن طالبان نشریه ای راه اندازی شد در حوزه كودك و نوجوان، ولی اگر به نشریه های ایران كه در مورد ادبیات كودك ونوجوان افغانستان نوشته شده است توجه كنیم می بینیم كه بسیار پر بار تر از نشریاتی است كه در خود افغانستان منتشر می شود یا در كشور های دیگر شكل گرفت، در ایران مجله «طراوت»، «پرواز» و حتی نشریه «منتظران كوچك» در شهر ورامین منتشر شد كه هیچ كس از این ها خبر ندارد.

وی افزود: رسانه هایی كه در افغانستان داریم برخی از آن ها اگر توجهی به ادبیات كودك و نوجوان ندارند ولی به موضوع كودكان می پردازند كه تلویزیون طلوع است اما آن ها برنامه را به صرف اینكه فقط برنامه داشته باشند می سازند ولی هیچ ثمره ای برای كودكان ندارد. نشریاتی دیگر در مزار شریف، هرات، بشاور پاكستان با موضوع كودك و نوجوان منتشر شده است، و این موضوع نشانگر این است كه خوشبختانه توجه مردم به ادبیات كودك و نوجوان افغانستان جلب شده است.

سرور رجایی ادامه داد: كودكان كشور ما همان‌قدر كه با منطقه جغرافیایی افغانستان آشنا هستند با منطقه جغرافیایی ایران نیز آشنا شدند، این یعنی یگانگی فرهنگ این دو كشور و اشتراك تاریخی ما است. به نظر من ادبیات كودك و نوجوان افغانستان هیچ تفاوتی با ادبیات كودك و نوجوان ایران ندارد.

وی خطاب به مسئولان ایرانی گفت: من گلایه ای از مسئولان فرهنگی ایران دارم آن هم اینكه بیش از 30 سال است كه مهاجرین افغانستانی حضور دارند، و همراه با ایرانیان در مكتب ها و مدرسه ها درس می خوانند، آیا سزاوار نبود كه داستان یا شعری برای افغانستان منتشر می كردند!

بابك نیك طلب در ادامه این نشست گفت: متاسفانه افرادی وجود ندارند كه خودشان را وقف ادبیات كودك و نوجوان افغانستان بكنند،  و می دانم كه افغان ها این انتظار را داشتند كه ایرانی ها كتاب های زیادی را بنویسند، اما برخی از افراد وجود دارند كه واقعا خودشان را وقف ادبیات كودك و نوجوان كرده‌اند.

سرور رجایی گفت: ما افغانستانی های مهاجر كاری فراتر از حد خود انجام می دهیم و سختی ها را تحمل می كنیم. اگر من همه چیزم را فدای كارم نكنم نمی توانم زندگی بكنم.

بابك نیك طلب ادامه داد: ان‌شاءالله دفتر كودك و نوجوان افغانستان در ایران بتوانیم راه اندازی كنیم و بیشتر بتوانیم بچه ها را جذب كنیم و بتوانند در انجمن كودك و نوجوان حضور پیدا بكنند.

حسن نوروزی طی مقاله ای كه نگاشته بود گفت: ما طبق نوشته هایی كه از افراد ایرانی و افغانی وجود دارد همگی یك هدف و یك ریشه دارند و موضوع مشترك دارند، در هر كجای این جهان پهناور كه باشیم به همان زبان صحبت می كنیم كه بیدل و مولوی و حافظ در سفته اند.

وی تصریح كرد: ما در دوره ای به سر می بریم كه بسیاری از مفاهیم در دولت ها دچار تغییر شده اند این یكی از تبعات جهانی شدن است. افق های تاریخی آن قدر مشترك و همه جانبه است كه می‌توانیم درك متقابل داشته باشیم. با این نگرش فرهنگی تاریخی می توانیم راهكار های علمی را شناسایی و حمایت كنیم.