اوباما ننگ امضای قانون "ایسا" را نپذیرفت/چگونه تحریم‎های آمریکا علیه ایران وارد دهه سوم خود شد؟

به گزارش گروه بین‌الملل ،باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا مصوبه مجلس نمایندگان و سنای این کشور در رابطه با تمدید تحریم‌ها علیه ایران را امضا نکرد، هرچند این مصوبه بدون امضای رئیس جمهور آمریکا هم به قانون تبدیل شد.

نمایندگان مجلس سنای ایالات متحده آمریکا روز 11 آذر ماه  با 99 رای مثبت و بدون هیچ رای مخالفی طرح تمدید 10 ساله قانون تحریم‌های ایران موسوم به «قانون ایسا» را تصویب کردند. 

این طرح برای تبدیل شدن به قانون، ظرف 10 روز کاری باید به امضای باراک اوباما، رئیس‌ جمهور آمریکا می‌رسید، اما با توجه به اکثریت آرای مثبت مجلس نمایندگان و سنا، وتوی رئیس جمهور آمریکا بدون اثر بود.

کاخ سفید پیشتر گفته بود که به احتمال زیاد باراک اوباما «قانون ایسا» را امضا خواهد کرد، با این حال با رسیدن مهلت نهایی (14 دسامبر)، اوباما این قانون را امضاء نکرد.

در همین رابطه جاش ارنست، سخنگوی کاخ سفید روز پنجشنبه گفت که اوباما تصمیم گرفت که این تمدیدها بدون امضای او قانونی شود. 

وی مدعی شد: «رئیس جمهوری از تمام امکانات ضروری برای چشم پوشی از اجرای تحریم‌هایی که در راستای اجرای بخشی از توافق هسته‌ای برداشته شده بودند استفاده کرد.»

همچنین اریک شولتز، سخنگوی کاخ سفید نیز دو هفته پیش با ادعای اینکه قانون تحریم‌های ایران تداخلی با برجام ندارد گفته بود: «انتظار می رود باراک اوباما طرح تمدید قانون تحریم‌های ایران برای 10 سال را امضا کند، ولی این مصوبه به وزیر امور خارجه اختیار می‌دهد تازمانی که ایران به تعهدات خود در چارچوب برجام پایبند باشد، تحریم‌های هسته‌ای را از این مجموعه حذف کند.» 

شولتز افزوده بود: «ما از قبل هم گفته‌ایم که تمدید قانون تحریم‌های ایران ضرورتی ندارد، بلکه برعکس هدف ما این بوده است که از اجرای درست و کامل توافق با ایران اطمینان حاصل کنیم.»

قانون تحریم‌های ایران و لیبی در سال 1996 در دولت بیل کلینتون و به بهانه واهی برنامه هسته‌ای و اقدامات ایران در حمایت از تروریسم تصویب شد.

طبق این قانون – که در زمان تصویب به نام «قانون داماتو» شناخته می‌شد- سرمایه‌گذاری بیشتر از 40 میلیون دلار در صنایع ایران به ویژه در صنایع انرژی برای شرکت‌های آمریکایی و دیگر کشورها ممنوع است.