باید منتظر ظهور یک «مزدور» جدید باشیم؟/ وقتی پولادگر با بزرگان مشکل دارد
آیا «هادی افشار» و «علی نصرآزادانی» هم استعفا می دهند؟ و یا باید منتظر ظهور یک مزدور جدید باشیم.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، تیم ملی تکواندو ایران با کسب نتایج ضعیف در رقابت‌های جایزه بزرگ باکو و حذف در مرحله گروهی جام جهانی، روند نزولی خود را ادامه داد.
پس از بازی‌های المپیک 2016 ریو بود که فدراسیون تکواندو با چالشی بزرگ مواجه شد و مسئولان این فدراسیون با مزدور خطاب کردن این و آن سعی در برداشتن فشار از روی دوش خود بودند. پس از گذشت چند ماه و برگزاری چندین جلسه فنی سرانجام «مهدی بی‌باک» مربی تیم ملی تکواندو از کادر فنی کنار رفت تا بدین ترتیب تمام نقش‌های اصلی این ناکامی بزرگ در سمت خود باقی بمانند.
اما قضیه به همینجا ختم نشد و با دو شکست بزرگ در رقابت‌های جایزه بزرگ باکو و جام جهانی، این تیم بار دیگر با یک ناکامی بزرگ مواجه شد و این‌بار در همان ابتدا مدیر سازمان تیم‌های ملی از سمت خود کناره گیری کرد تا مرد همیشه در سفر تکواندو ایران دیگر جایی در این سیستم نداشته باشد.
اما سوال اینجاست که با ادامه این سیر نزولی چه کسان دیگری از این فدراسیون کنار می روند؟ آیا نفر بعدی «بیژن مقانلو» است؟ آیا «هادی افشار» و «علی نصرآزادانی» هم استعفا می دهند؟ و یا باید منتظر ظهور یک مزدور جدید باشیم که تقصیرها را گردن او بیندازیم!
باید پذیرفت که تمام عوامل در ناکامی یک مجموعه مقصر هستند و نقش اصلی را در کسب این نتایج ضعیف، رئیس فدراسیون بازی می‌کند.
شکی نیست که «محمدپولادگر» در سال‌های اخیر یکی از موفقترین روسای فدراسیون ورزشی بوده اما اینکه چرا سیستم مدیریت او به گونه‌ای است که تقریبا تمام بزرگان تکواندو با او سر ناسازگاری دارند، سوالی است که هنوز جوابی برایش پیدا نشده.
چرا هادی ساعی، مجید افلاکی، بهزاد خداداد، حسن ملکی و ... نباید با فدراسیون همکاری داشته باشند؟ مگر غیر از این است که این نفرات بزرگان تکواندوی ایران هستند و می‌توانند با تفکرات خود خون تازه‌ای به این مجموعه تزریق کنند، پس چرا باید هر روز شاهد افت تکواندو باشیم و چشم‌هایمان را روی این نتایج اسفبار ببندیم؟
اما سوال اصلی اینجاست که چرا مسئولان ورزش کشور در قبال این نتایج سکوت کرده و هیچ حرکتی نمی کنند. شاید وزارت ورزش برای تکواندو ارزشی قائل نیست که این چنین در قبال اتفاقات اخیر خود را بی تفاوت نشان داده اما بهتر است مسئولان ورزش کشور بدانند که تکواندو ایران که سال‌ها از قدرت‌های اصلی جهان به شمار می‌رفت این روزها مانند بازی مار و پله عمل کرده و تا به مقصد نزدیک می‌شود، نیش خورده و به خانه اول باز می‌گردد.
بی‌تردید تمام دوستداران ورزش کشور منتظر هستند تا عکس العمل مسئولان ورزش در خصوص این رشته پرطرفدار را ببینند و امیدوارم هرچه به صلاح تکواندو ایران است، اتفاق بیافتد.
انتهای پیام/
پس از بازی‌های المپیک 2016 ریو بود که فدراسیون تکواندو با چالشی بزرگ مواجه شد و مسئولان این فدراسیون با مزدور خطاب کردن این و آن سعی در برداشتن فشار از روی دوش خود بودند. پس از گذشت چند ماه و برگزاری چندین جلسه فنی سرانجام «مهدی بی‌باک» مربی تیم ملی تکواندو از کادر فنی کنار رفت تا بدین ترتیب تمام نقش‌های اصلی این ناکامی بزرگ در سمت خود باقی بمانند.
اما قضیه به همینجا ختم نشد و با دو شکست بزرگ در رقابت‌های جایزه بزرگ باکو و جام جهانی، این تیم بار دیگر با یک ناکامی بزرگ مواجه شد و این‌بار در همان ابتدا مدیر سازمان تیم‌های ملی از سمت خود کناره گیری کرد تا مرد همیشه در سفر تکواندو ایران دیگر جایی در این سیستم نداشته باشد.
اما سوال اینجاست که با ادامه این سیر نزولی چه کسان دیگری از این فدراسیون کنار می روند؟ آیا نفر بعدی «بیژن مقانلو» است؟ آیا «هادی افشار» و «علی نصرآزادانی» هم استعفا می دهند؟ و یا باید منتظر ظهور یک مزدور جدید باشیم که تقصیرها را گردن او بیندازیم!
باید پذیرفت که تمام عوامل در ناکامی یک مجموعه مقصر هستند و نقش اصلی را در کسب این نتایج ضعیف، رئیس فدراسیون بازی می‌کند.
شکی نیست که «محمدپولادگر» در سال‌های اخیر یکی از موفقترین روسای فدراسیون ورزشی بوده اما اینکه چرا سیستم مدیریت او به گونه‌ای است که تقریبا تمام بزرگان تکواندو با او سر ناسازگاری دارند، سوالی است که هنوز جوابی برایش پیدا نشده.
چرا هادی ساعی، مجید افلاکی، بهزاد خداداد، حسن ملکی و ... نباید با فدراسیون همکاری داشته باشند؟ مگر غیر از این است که این نفرات بزرگان تکواندوی ایران هستند و می‌توانند با تفکرات خود خون تازه‌ای به این مجموعه تزریق کنند، پس چرا باید هر روز شاهد افت تکواندو باشیم و چشم‌هایمان را روی این نتایج اسفبار ببندیم؟
اما سوال اصلی اینجاست که چرا مسئولان ورزش کشور در قبال این نتایج سکوت کرده و هیچ حرکتی نمی کنند. شاید وزارت ورزش برای تکواندو ارزشی قائل نیست که این چنین در قبال اتفاقات اخیر خود را بی تفاوت نشان داده اما بهتر است مسئولان ورزش کشور بدانند که تکواندو ایران که سال‌ها از قدرت‌های اصلی جهان به شمار می‌رفت این روزها مانند بازی مار و پله عمل کرده و تا به مقصد نزدیک می‌شود، نیش خورده و به خانه اول باز می‌گردد.
بی‌تردید تمام دوستداران ورزش کشور منتظر هستند تا عکس العمل مسئولان ورزش در خصوص این رشته پرطرفدار را ببینند و امیدوارم هرچه به صلاح تکواندو ایران است، اتفاق بیافتد.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *