شبیه سازی سیاره زهره در روی زمین
از آن زمان محققین آزمایشات خود را طولانی تر کرده و انواع فلزات، سرامیک، سیم، تور، فلز آبکاری و وسایل الکترونیک را در معرض شرایط زهره قرار داده تا ببینند چه چیزی دوام می آورد و چه چیزی به غبار بدل می شود.
لوری آرنت، مدیر تاسیسات GEER ناسا گفته
است "در مارس ۲۰۱۵ به حدود ۱۰۰ روز را در سطح زهره گذراندیم و طولانی ترین
مورد آن ۴۲ روز به طول انجامیده است.”
انگیزه آنها از این کار چیست؟ اینکه یاد بگیرند چگونه فضاپیمایی بسازند که بتواند ماه ها یا حتی سال ها در زهره دوام آورد، به عوض اینکه فورا نابود شود.
گوستاو کاستا، شیمی دانی که با این پروژه کار می کند، گفته است "یکی از آخرین کاوشگرانی که به ناهید رفت Venera 13 بود(در سال ۱۹۸۲)، و تنها توانست ۲ ساعت و هفت دقیقه دوام آورد.”
تا زمانی که یک کاوشگر مدرن وارد اتمسفر غلیظ این سیاره شود و سطح آن را کشف کند، GEER بهترین راه برای پاسخ به این پرسش است که زهره چطور جایی است.
کاستا می گوید "این مثل جهنمی در روی زمین است.واقعا مکان خشنی است.”
زهره دو قلوی مرگبار زمین است
زهره دومین سیاره پس از خورشید بوده و بسیار به زمین شباهت دارد. زهره سنگی است و حدود ۸۲ درصد جرم و ۹۰ درصد جاذبه سطح زمین را دارد. این سیاره همچنین جو پایداری داشته و در مدار قابل سکونت به دور خورشید می گردد(جایی که آب می تواند به حالت مایع وجود داشته باشد).
محققین تصور می کنند که این سیاره اقیانوس
های گرم و کم عمق داشته است که حدود ۲ میلیارد سال مناسب زندگی بوده اند.
۱٫۲ میلیارد سال برای ظهور و رشد حیات کافی است. اما با این حال این آب از
بین رفته، کربن دی اکسید اتمسفر را مسدود کرده و به این دلیل باعث گرم شدن
سیاره شده و آن را برشته کرده است.
به طور مختصر، زهره بدترین مکان قابل تصور در منظومه شمسی است اما در عین حال شبیه سیاره خود ماست. ما این مساله را به لطف یک دو جین ماموریت موفقیت آمیز در آنجا می دانیم، که شامل هشت مدارگرد و ده لندر است که اکثر آنها توسط اتحاد جماهیر شوروی پرتاب شده اند.
داده های منعکس شده توسط این فضاپیمایان نشان می دهند که هوای سطح زهره متشکل از ۹۷ درصد کربن دی اکسید است، حدود ۱۰۰ برابر غلیظ تر از اتمسفر زمین، و دمای وحشتناک ۸۶۴ درجه فارنهایت(۴۶۲ درجه سلسیوس) دارد. این دما دو برابر دمای مورد نیاز برای مشتعل شدن چوب است و به راحتی می تواند سرب را ذوب کند.
سطح مریخ چگونه است
هر چیزی را که محققین از داده ها در مورد سطح زهره می دانستند، در یک اتاق ۸۰۰ لیتری قرار داده اند. یک ماشین مخلوط کن که گازهای شناخته شده در زهره را ترکیب کرده و آنها را گرم می کند. لئا ناکلی، مهندس ارشد در GEER می گوید "این اتاق دو و نیم روز طول می کشد که گرم شود و پنج روز طول میکشد تا خنک شود.”
کاستا می گوید چیزی که از کار با GEER درک
کرده است این است که اتمسفر زهره تا چه حد عجیب است. مخلوطی از سیال بحرانی
است. سیال بحرانی همزمان مانند گاز و مایع رفتار می کند.
اگر شما قهوه بدون کافئین بنوشید، از آن سود میبرید: سیال بحرانی کربن دی اکسید عموما دانه های قهوه را می شوید، در داخل نفوذ کرده و بیشتر کافئین آن را از بین می برد.
همین اتفاق برای فلزات و وسایل الکترونیکی می افتد که البته در مورد فضاپیما اتفاق خوبی نیست. آلیاژهای ضد زنگ فولادی غربال خواهند شد تا به فلزاتی برسند که به شکل مواد معدنی سیاه رنگ هستند.
کاستا می گوید قدم زدن در زهره مانند قدم زدن در هوایی به ضخامت یک استخر آب، در دمایی برابر ۱۰۰ متر زیر آب و به نحو مرگباری داغ است. یک نسیم با سرعت چند مایل بر ساعت، حسی مانند هل دادن امواج و برخورد با صخره ها خواهد داشت.