پایان ماموریت 40 روزه یک بانو
اگر امروز بعد از 1400سال تمام ماجرای عاشورا با جزئیات در سراسر جهان نقل مجالس است و برای بزرگداشت اربعین شهدای کربلا بزرگترین اجتماع بشری روی کره ی زمین به وجود می آید، یعنی ماموریت آل الله به فرماندهی عقیله ی بنی هاشم به درستی انجام شده است.
به نقل از اتاق خبر 24، اعتبار اربعين امام حسين (علیه السلام) از قديم الايام ميان شيعيان و در تقويم تاريخی وفاداران به امام حسين (علیه السلام) شناخته شده بوده است. نخستين مسأله ای كه در ارتباط با « اربعين» جلب توجه می كند، تعبير اربعين در متون دينی است.
بايد توجه داشت كه در نگرش صحيح دينی، اعداد نقش خاصی به لحاظ عدد بودن، در القای معنا و منظوری خاص ندارند؛ به اين صورت كه كسی نمی تواند به صرف اين كه در فلان مورد يا موارد، عدد هفت يا دوازده يا چهل يا هفتاد به كار رفته ، استنباط و استنتاج خاصی داشته باشد.
يكی از تعبيرهای رايج عددی، تعبير اربعين است كه در بسياري از موارد به كار رفته است. يك نمونه آن كه سن‌ّ رسول خدا (صلی الله علیه واله) در زمان مبعوث شدن، چهل بوده است. گفته شده كه عدد چهل در سن انسانها، نشانه بلوغ و رشد فكری است.
در قرآن آمده است «ميقات» موسی با پروردگارش در طی چهل روز حاصل شده است. در نقل است كه، حضرت آدم چهل شبانه روز بر روی كوه صفا در حال سجده بود. در باره بنی اسرائيل هم آمده كه برای استجابت دعای خود چهل شبانه روز ناله و ضجّه می كردند. در نقلی آمده است كه اگر كسی چهل روز خالص برای خدا باشد، خداوند او را در دنيا زاهد كرده و راه و چاه زندگي را به او می آموزد و حكمت را در قلب و زبانش جاری می كند. بدين مضمون روايات فراوانی وجود دارد. چله نشينی صوفيان هم درست يا غلط، از همين بابت بوده است.
اينها نمونه ای از نقل هايی بود كه عدد اربعين در آنها به كار رفته است.
ماموریتی چهل روزه
مأموريتی كه اسيران كربلا دست كم در مدت چهل روز آغاز مأموريت به عهده داشتند بسيار سخت و چالشی و مهم بود. وقتی اسيران مأموريت ابلاغ رسالت عاشورايی را به عهده گرفته بودند از نظر روحی می بايست بسيار متزلزل باشند؛ دشمن در اوج بود و مست غروری كه با شهادت امام حسین علیه السلام به دست آورده بودند و اهل بيت، زنان و فرزندان اسيری بودند كه سرهای شهدا در پيشاپيش ايشان در حركت بودند. با اين همه، شكست اين پيروزی می بايست در همان روز آغاز می شد و مأموريت آن بود كه آنان را در اوج قدرت به حضيض ذلت بكشاند. اين گونه است كه حضرت زينب(س) در همان آغاز حركت عملی تبليغی خويش را شروع می كند و سخنانی را در قتلگاه بر زبان مي راند كه دل های شاد را غمگين و مغروران پيروز را خوار می گرداند. آنانی كه دست پر به خود نگريستند دستان خويش را تهی يافتند و شرمسار از خود و خدا و زن و بچه خويش گشتند.
مأموريت چهل روزه اهل بيت چنان تأثير گذار بود كه به تعبيری تلاش های بيست و چندساله معاويه و يا پنجاه ساله نفاق جديد، هباء منثور مانند پنبه به دست پنبه زنان و حلاجان ماهر و كاركشته اهل بيت پيامبر (ص) زده شد. اين گونه است كه نظام ولايی و نگرش های برخاسته از آن دوباره چون جوانه ای از ميان خاكستر بيرون زد و يا چون ققنوسی از درون آتش كشته شدگان سربرآورد.
سخنان و كارهايی كه اسيران كردند همانند فرآيندی است كه انسان در چهل سال بدان می رسد؛ اين چهل روزه بود كه كار چهل و پنجاه سال را كرد و اصلاحاتی را به انجام رساند و زمينه برای اصلاحات دايمی فراهم شد و جامعه با اين شيوه آموخت كه همواره نيازمند اصلاحات دايمی است تا عناصر منكر دور ريخته شود و عناصر معروف جايگزين آن شود.
جایگاه اربعین در نگاه رهبر معظم انقلاب
اهمیت اربعین از کجاست؟ صرف اینکه چهل روز از شهادت شهید می گذرد، چه خصوصیتی دارد؟ اربعین خصوصیتش به خاطر این است که در اربعین حسینی یاد شهادت حسین زنده شد و این چیز بسیار مهمی است. شما فرض کنید اگر این شهادت عظیم در تاریخ اتفاق می افتاد یعنی حسین بن علی و بقیه شهیدان در کربلا شهید می شدند، اما بنی امیه موفق می شدند همانطور که خود حسین را و یاران عزیزش را از صفحه روزگار برافکندند و جسم پاکشان را در زیر خاک پنهان کردند، یاد آنها را هم از خاطره نسل بشر در آن روز و روزهای بعد محو کنند. ببینید در این صورت آیا این شهادت فایده ای برای عالم اسلام داشت؟ یا اگر هم برای آن روز یک اثری می گذاشت، آیا این خاطره در تاریخ هم، برای نسله ای بعد هم، برای گرفتاری ها و سیاهی ها و تاریکی ها و یزیدی های دوران آینده تاریخ هم اثری روشنگر و افشا کننده داشت؟ اگر حسین علیه السلام شهید می شد، اما مردم آن روز و مردم نسلهای بعد نمی فهمیدند که حسین شهید شده، آیا این خاطره چه اثری و چه نقشی می توانست در رشد و سازندگی و هدایت و برانگیزانندگی ملتها و اجتماعات و تاریخ بگذارد؟
اساساً اهمیت اربعین در آن است که در این روز، با تدبیر الهى خاندان پیامبر(ص)، یاد نهضت حسینى براى همیشه جاودانه شد و این کار پایه گذارى گردید. اگر بازماندگان شهدا و صاحبان اصلى، در حوادث گوناگون از قبیل شهادت حسین بن على( علیه السّلام) در عاشورا به حفظ یاد و آثار شهادت کمر نبندند، نسله اى بعد، از دستاورد شهادت استفاده ى زیادى نخواهند برد.
درست است که خداى متعال، شهدا را در همین دنیا هم زنده نگه مى دارد و شهید به طور قهرى در تاریخ و یاد مردم ماندگار است؛ اما ابزار طبیعى اى که خداى متعال براى این کار - مثل همه ى کارها - قرار داده است، همین چیزى است که در اختیار و اراده ى ماست. ما هستیم که با تصمیم درست و بجا، مى توانیم یاد شهدا و خاطره و فلسفه ى شهادت را احیا کنیم و زنده نگهداریم.
اگر زینب کبرى (س) و امام سجاد (ص) در طول آن روزهاى اسارت چه در همان عصر عاشورا در کربلا و چه در روزهاى بعد در راه شام و کوفه و خود شهر شام و بعد از آن در زیارت کربلا و بعد عزیمت به مدینه و سپس در طول سال هاى متمادى که این بزرگواران زنده ماندند مجاهدات و تبیین و افشاگرى نکرده بودند و حقیقت فلسفه عاشورا و هدف حسین بن على و ظلم دشمن را بیان نمى کردند، واقعه ى عاشورا تا امروز، جوشان و زنده و مشتعل باقى نمى ماند.
از بیانات حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالى) 29/ 06/ 1368
ماحصل یادداشت بالا میتواند در اهمیت تبلیغات خلاصه شود. باشکوه ترین حماسه ی تاریخ بشر در بخشی از تاریخ صدر اسلام اتفاق می افتد و خون های زیادی به ناحق و به طور وحشتناکی ریخته میشود. تقدیر الهی چنین مینماید. اما اگر ماموریت تبلیغی بازماندگان این جنگ نا برابر نبود چه بسا از حیث اثربخشی خون های پاک و معطر شهدای بی بدیل کربلا هدر شده بود.
اگر امروز بعد از 1400سال تمام ماجرای عاشورا با جزئیات در سراسر جهان نقل مجالس است و برای بزرگداشت اربعین شهدای کربلا بزرگترین اجتماع بشری روی کره ی زمین به وجود می آید، یعنی ماموریت آل الله به فرماندهی عقیله ی بنی هاشم به درستی به پایان رسیده است.
/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
بايد توجه داشت كه در نگرش صحيح دينی، اعداد نقش خاصی به لحاظ عدد بودن، در القای معنا و منظوری خاص ندارند؛ به اين صورت كه كسی نمی تواند به صرف اين كه در فلان مورد يا موارد، عدد هفت يا دوازده يا چهل يا هفتاد به كار رفته ، استنباط و استنتاج خاصی داشته باشد.
يكی از تعبيرهای رايج عددی، تعبير اربعين است كه در بسياري از موارد به كار رفته است. يك نمونه آن كه سن‌ّ رسول خدا (صلی الله علیه واله) در زمان مبعوث شدن، چهل بوده است. گفته شده كه عدد چهل در سن انسانها، نشانه بلوغ و رشد فكری است.
در قرآن آمده است «ميقات» موسی با پروردگارش در طی چهل روز حاصل شده است. در نقل است كه، حضرت آدم چهل شبانه روز بر روی كوه صفا در حال سجده بود. در باره بنی اسرائيل هم آمده كه برای استجابت دعای خود چهل شبانه روز ناله و ضجّه می كردند. در نقلی آمده است كه اگر كسی چهل روز خالص برای خدا باشد، خداوند او را در دنيا زاهد كرده و راه و چاه زندگي را به او می آموزد و حكمت را در قلب و زبانش جاری می كند. بدين مضمون روايات فراوانی وجود دارد. چله نشينی صوفيان هم درست يا غلط، از همين بابت بوده است.
اينها نمونه ای از نقل هايی بود كه عدد اربعين در آنها به كار رفته است.
ماموریتی چهل روزه
مأموريتی كه اسيران كربلا دست كم در مدت چهل روز آغاز مأموريت به عهده داشتند بسيار سخت و چالشی و مهم بود. وقتی اسيران مأموريت ابلاغ رسالت عاشورايی را به عهده گرفته بودند از نظر روحی می بايست بسيار متزلزل باشند؛ دشمن در اوج بود و مست غروری كه با شهادت امام حسین علیه السلام به دست آورده بودند و اهل بيت، زنان و فرزندان اسيری بودند كه سرهای شهدا در پيشاپيش ايشان در حركت بودند. با اين همه، شكست اين پيروزی می بايست در همان روز آغاز می شد و مأموريت آن بود كه آنان را در اوج قدرت به حضيض ذلت بكشاند. اين گونه است كه حضرت زينب(س) در همان آغاز حركت عملی تبليغی خويش را شروع می كند و سخنانی را در قتلگاه بر زبان مي راند كه دل های شاد را غمگين و مغروران پيروز را خوار می گرداند. آنانی كه دست پر به خود نگريستند دستان خويش را تهی يافتند و شرمسار از خود و خدا و زن و بچه خويش گشتند.
مأموريت چهل روزه اهل بيت چنان تأثير گذار بود كه به تعبيری تلاش های بيست و چندساله معاويه و يا پنجاه ساله نفاق جديد، هباء منثور مانند پنبه به دست پنبه زنان و حلاجان ماهر و كاركشته اهل بيت پيامبر (ص) زده شد. اين گونه است كه نظام ولايی و نگرش های برخاسته از آن دوباره چون جوانه ای از ميان خاكستر بيرون زد و يا چون ققنوسی از درون آتش كشته شدگان سربرآورد.
سخنان و كارهايی كه اسيران كردند همانند فرآيندی است كه انسان در چهل سال بدان می رسد؛ اين چهل روزه بود كه كار چهل و پنجاه سال را كرد و اصلاحاتی را به انجام رساند و زمينه برای اصلاحات دايمی فراهم شد و جامعه با اين شيوه آموخت كه همواره نيازمند اصلاحات دايمی است تا عناصر منكر دور ريخته شود و عناصر معروف جايگزين آن شود.
جایگاه اربعین در نگاه رهبر معظم انقلاب
اهمیت اربعین از کجاست؟ صرف اینکه چهل روز از شهادت شهید می گذرد، چه خصوصیتی دارد؟ اربعین خصوصیتش به خاطر این است که در اربعین حسینی یاد شهادت حسین زنده شد و این چیز بسیار مهمی است. شما فرض کنید اگر این شهادت عظیم در تاریخ اتفاق می افتاد یعنی حسین بن علی و بقیه شهیدان در کربلا شهید می شدند، اما بنی امیه موفق می شدند همانطور که خود حسین را و یاران عزیزش را از صفحه روزگار برافکندند و جسم پاکشان را در زیر خاک پنهان کردند، یاد آنها را هم از خاطره نسل بشر در آن روز و روزهای بعد محو کنند. ببینید در این صورت آیا این شهادت فایده ای برای عالم اسلام داشت؟ یا اگر هم برای آن روز یک اثری می گذاشت، آیا این خاطره در تاریخ هم، برای نسله ای بعد هم، برای گرفتاری ها و سیاهی ها و تاریکی ها و یزیدی های دوران آینده تاریخ هم اثری روشنگر و افشا کننده داشت؟ اگر حسین علیه السلام شهید می شد، اما مردم آن روز و مردم نسلهای بعد نمی فهمیدند که حسین شهید شده، آیا این خاطره چه اثری و چه نقشی می توانست در رشد و سازندگی و هدایت و برانگیزانندگی ملتها و اجتماعات و تاریخ بگذارد؟
اساساً اهمیت اربعین در آن است که در این روز، با تدبیر الهى خاندان پیامبر(ص)، یاد نهضت حسینى براى همیشه جاودانه شد و این کار پایه گذارى گردید. اگر بازماندگان شهدا و صاحبان اصلى، در حوادث گوناگون از قبیل شهادت حسین بن على( علیه السّلام) در عاشورا به حفظ یاد و آثار شهادت کمر نبندند، نسله اى بعد، از دستاورد شهادت استفاده ى زیادى نخواهند برد.
درست است که خداى متعال، شهدا را در همین دنیا هم زنده نگه مى دارد و شهید به طور قهرى در تاریخ و یاد مردم ماندگار است؛ اما ابزار طبیعى اى که خداى متعال براى این کار - مثل همه ى کارها - قرار داده است، همین چیزى است که در اختیار و اراده ى ماست. ما هستیم که با تصمیم درست و بجا، مى توانیم یاد شهدا و خاطره و فلسفه ى شهادت را احیا کنیم و زنده نگهداریم.
اگر زینب کبرى (س) و امام سجاد (ص) در طول آن روزهاى اسارت چه در همان عصر عاشورا در کربلا و چه در روزهاى بعد در راه شام و کوفه و خود شهر شام و بعد از آن در زیارت کربلا و بعد عزیمت به مدینه و سپس در طول سال هاى متمادى که این بزرگواران زنده ماندند مجاهدات و تبیین و افشاگرى نکرده بودند و حقیقت فلسفه عاشورا و هدف حسین بن على و ظلم دشمن را بیان نمى کردند، واقعه ى عاشورا تا امروز، جوشان و زنده و مشتعل باقى نمى ماند.
از بیانات حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالى) 29/ 06/ 1368
ماحصل یادداشت بالا میتواند در اهمیت تبلیغات خلاصه شود. باشکوه ترین حماسه ی تاریخ بشر در بخشی از تاریخ صدر اسلام اتفاق می افتد و خون های زیادی به ناحق و به طور وحشتناکی ریخته میشود. تقدیر الهی چنین مینماید. اما اگر ماموریت تبلیغی بازماندگان این جنگ نا برابر نبود چه بسا از حیث اثربخشی خون های پاک و معطر شهدای بی بدیل کربلا هدر شده بود.
اگر امروز بعد از 1400سال تمام ماجرای عاشورا با جزئیات در سراسر جهان نقل مجالس است و برای بزرگداشت اربعین شهدای کربلا بزرگترین اجتماع بشری روی کره ی زمین به وجود می آید، یعنی ماموریت آل الله به فرماندهی عقیله ی بنی هاشم به درستی به پایان رسیده است.
/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *