۴ درصد مردم به وسواس مبتلا هستند
مدیر گروه روانپزشکی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، وسواس را یک نابسامانی روانپزشکی دانست که حدود ۳ تا ۴ درصد در میان افراد جامعه دیده میشود.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه فضای مجازی ، فربد فدائی در گفتگو با خبرگزاری سلامت اظهار داشت: وسواس به عنوان یکی از نابسامانیهای روانی و رفتاری در جامعه شیوع بسیاری دارد و موجب زحمات زیادی برای بیمار و خانواده اش می شود و در برخی مواقع مورد سوءتفاهم قرار می گیرد.
وی تأکید کرد: به طور تقریبی زنان و مردان به صورت یکسان به این وضعیت مبتلا می شوند و معمولا وسواسها در سنین نوجوانی و جوانی شروع می شود؛ حال اگر وسواس بعد از ۴۰ سالگی رخ دهد امری نادر است و باید به فکر بیماری مغزی بود که نیازمند بررسی فرد از لحاظ وضعیت مغزی می باشد.
وی با اشاره به اینکه ارث دخالت قابل توجهی در وسواس دارد، افزود: وسواس به دو صورت وجود دارد، فکرهای وسواسی یعنی افکار مزاحم و راجعه ای که فرد به رغم اشراف بر بیهودگی آنها نمی تواند از ذهن خارجشان کند، برای نمونه این فکر که مبادا صحبت من موجب ناراحتی دوستم شده باشد.
این متخصص اعصاب و روان بیان داشت: گاهی از اوقات وسواس به صورت عملی دیده می شود یعنی تشریفاتی که فرد می داند زائد و غیر ضروری است را انجام می دهد و در صورت عدم انجام دچار اضطراب شدید خواهد شد. برای نمونه به هر چیزی که دست می زند باید دست های خود را با آب و صابون بشوید.
وی خاطرنشان کرد: در بسیاری از اوقات افکار وسواسی موجب ایجاد رفتارهای وسواسی می شود، فردی که یک فکر وسواسی به سراغش می آید نظیر این که مادر من زن بداخلاقی است و بعد احساس گناه می کند و برای خارج کردن این فکر از ذهنش دست های خود را می شوید. البته ارتباط بین این دو موضوع ناخودآگاه است.
وی اذعان داشت: در اکثر اوقات فکر و رفتار وسواسی با یکدیگر دیده می شود، از آنجا که به طور معمول خانواده ها نسبت به وسواس آگاهی زیادی ندارند، فکر می کنند که خود شخص تمایل به انجام این کارها دارد بنابراین با سخت گیری، سرزنش و توبیخ فرد می خواهند مانع وی شوند در حالی که چنین کارهای موجب افزایش وسواس های فرد خواهد شد.
این روانپزشک گفت: بهترین درمان وسواس مراجعه به روانپزشک است تا بعد از تشخیص درمان مناسب نیز آغاز شود، درمان دارویی به دلیل میزان اثربخشی سریع تر، برجا گذاشتن نتیجه کامل و همچنین ارزان بودن جزء بهترین درمان ها به شمار می رود.
وی اظهار داشت: بنابراین مصرف داروها می تواند در عرض دو ماه بهبود قابل توجهی را ایجاد نماید، البته ۲۰درصد از بیماران به درمان های دارویی پاسخ نمی دهند و روش دیگر درمان روش های شناخت درمانی و رفتاردرمانی است که البته جلسات متعددی را ایجاد می کند تا فرد بتواند با عامل وسواس خود مقابله نماید.
فدائی گفت: در بسیاری از اوقات هم ترکیبی از درمان های دارویی و درمان های روانی نتیجه مطلوبی را برای فرد به ارمغان می آورد.
عضو هیأت مدیره انجمن علمی روانپزشکان ایران یادآور شد: بسیاری از اوقات نیاز به ادامه درمان برای مدت طولانی است اما گاهی از اوقات پس از این که نشانه ها به صورت کامل رفع شد، می توان به تدریج دارو را کم کرد و امیدوار بود که حال فرد بدون دارو خوب شده باشد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *