"طالبان" خروج سربازان آمریکایی از افغانستان را پیششرط گفتگوهای صلح نمیداند
رئیس دفتر پیشین طالبان در گفتوگو با نیویورکتایمز اظهار داشت: دفتر طالبان در قطر خروج سربازان آمریکایی از افغانستان را پیششرط گفتگوهای صلح نمیداند.
به گزارش سرویس بین الملل سید طیب آغا در گفتگویی با نیویورک تایمز گفت: دفتر طالبان در قطر خروج سربازان آمریکایی را پیششرط گفتگوهای صلح نمیداند چراکه این پیششرط نه عملی است ونه هم عقلانی.
برای نخستین بار، این ذهنیت نزد رهبری طالبان ایجاد شده که خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان نباید دیگر یک پیششرط باشد.
رئیس دفتر پیشین طالبان در قطر و از چهرههای برجستۀ این گروه، به یک روزنامه آمریکایی گفت: طالبان میتواند بر سر موضوع خروج سربازان از افغانستان نرمش نشان دهد.
طیب آغا تصریح کرد: خیر! به هیچ وجه. ما این پیش شرط را نداریم که اول، سربازان امریکایی از افغانستان خارج شوند و پس از آن ما بر سر میز گفتگو با حکومت کابل بنشینیم. این مساله نه عملی است ونه خردمندانه. هرچند، اگر گفتگوها به سطحی میرسید که درخواست این مساله پیش میآمد، آن وقت یک زمان بندی مشخص برای خروج سربازان تعیین می کردیم. این برای ما قابل قبول بود.
به گفتۀ این مقام طالبان سال دو هزار و ده میلادی، بهترین فرصت برای آغاز جدی گفتگوهای صلح با دولت افغانستان بوده است.
رئیس پیشین دفتر طالبان در قطر در ادامه گفت: « بهترین زمان برای به ثمر رسیدن گفتگوهای صلح سال 2010 میلادی بود؛ هنگامی که ملا عمر، رهبر طالبان چراغ سبز نشان داد و نمایندگانش گفتگوهای مستقیم را با آمریکاییها آغاز کردند. هرچند، حالا هم فرصت برای گفتوگوهای صلح باقی است و میتواند این روند دو باره آغاز شود.
در ادامه این گزارش آمده است: برخی مقامهای دولتی که نخواستند نامشان فاش شود اعلام کردند: تلاشهای ابتدایی برای از سر گیری این گفتگوها آغاز شده است. اما، این مقامها به نیویورک تایمز گفتند، طالبان در گرداب بیاعتمادی داخلی و ترس از آی.اس.آی دست و پا می زنند.
پیشتر طیب آغا نیز درنامهای از ملا هبتالله خواسته بود، که پاکستان را ترک کند و دیگر از پاکستانیها دستور نگیرد.
برخی چهرههای حکومت پیشین که با برخی طالبان در تماس بودند، از موضعگیری تازه حکومت برای کشاندن طالبان به میز گفتگو انتقاد میکنند.
برای مثال، «انورالحق احدی» رهبر حزب افغان ملت و وزیر پیشین تجارت به نیویورک تایمز گفت، این که اشرف غنی طالبان را بازیچه دست آی.اس.آی می گوید، طالبان را سخت آشفته ساخته است.
نیویورک تایمز به نقل از احدی نوشت: « طالبان از این گفته اشرف غنی خشمگین شدند که گفته است، اگر ما با پاکستان معامله کنیم، آنگاه پاکستان، طالبان را به ما تسلیم خواهد کرد. طالبان آزرده خاطر شدند. صلح از راه پاکستان ناکام شد. این نوع نگاه و محاسبه اشتباه بود.
از سوی دیگر، رسانههای پاکستانی به نقل از «عمر زاخیلوال» سفیر افغانستان در اسلامآباد اعلام کردند که طالبان علاقهمند به گفتگوهای صلح هستند، حکومت نیز مدتی است با این گروه در تماس است.
به گفته زاخیلوال، دیدار رئیس امنیت ملی با نمایندگان طالبان در قطر، یکی از چندین نشستی بود که میان حکومت و طالبان تا حالا انجام شده است، اما زاخیلوال این گفتهها را رد کرد.
طالبان آزمون بزرگی در پیش دارد: این که از میان صلح با حکومت و ادامه نبرد بر ضد حکومت کدام یک را انتخاب میکند. آزمونی که نتیجۀ آن در تمام منطقه و شاید جهان احساس گردد.
پس از بیست سال فعالیت زیر نظر مستقیم دستگاه اطلاعاتی پاکستان – حالا برخی رهبران سیاسی و نظامی طالبان میخواهند با دولت افغانستان صلح کنند.
/
برای نخستین بار، این ذهنیت نزد رهبری طالبان ایجاد شده که خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان نباید دیگر یک پیششرط باشد.
رئیس دفتر پیشین طالبان در قطر و از چهرههای برجستۀ این گروه، به یک روزنامه آمریکایی گفت: طالبان میتواند بر سر موضوع خروج سربازان از افغانستان نرمش نشان دهد.
طیب آغا تصریح کرد: خیر! به هیچ وجه. ما این پیش شرط را نداریم که اول، سربازان امریکایی از افغانستان خارج شوند و پس از آن ما بر سر میز گفتگو با حکومت کابل بنشینیم. این مساله نه عملی است ونه خردمندانه. هرچند، اگر گفتگوها به سطحی میرسید که درخواست این مساله پیش میآمد، آن وقت یک زمان بندی مشخص برای خروج سربازان تعیین می کردیم. این برای ما قابل قبول بود.
به گفتۀ این مقام طالبان سال دو هزار و ده میلادی، بهترین فرصت برای آغاز جدی گفتگوهای صلح با دولت افغانستان بوده است.
رئیس پیشین دفتر طالبان در قطر در ادامه گفت: « بهترین زمان برای به ثمر رسیدن گفتگوهای صلح سال 2010 میلادی بود؛ هنگامی که ملا عمر، رهبر طالبان چراغ سبز نشان داد و نمایندگانش گفتگوهای مستقیم را با آمریکاییها آغاز کردند. هرچند، حالا هم فرصت برای گفتوگوهای صلح باقی است و میتواند این روند دو باره آغاز شود.
در ادامه این گزارش آمده است: برخی مقامهای دولتی که نخواستند نامشان فاش شود اعلام کردند: تلاشهای ابتدایی برای از سر گیری این گفتگوها آغاز شده است. اما، این مقامها به نیویورک تایمز گفتند، طالبان در گرداب بیاعتمادی داخلی و ترس از آی.اس.آی دست و پا می زنند.
پیشتر طیب آغا نیز درنامهای از ملا هبتالله خواسته بود، که پاکستان را ترک کند و دیگر از پاکستانیها دستور نگیرد.
برخی چهرههای حکومت پیشین که با برخی طالبان در تماس بودند، از موضعگیری تازه حکومت برای کشاندن طالبان به میز گفتگو انتقاد میکنند.
برای مثال، «انورالحق احدی» رهبر حزب افغان ملت و وزیر پیشین تجارت به نیویورک تایمز گفت، این که اشرف غنی طالبان را بازیچه دست آی.اس.آی می گوید، طالبان را سخت آشفته ساخته است.
نیویورک تایمز به نقل از احدی نوشت: « طالبان از این گفته اشرف غنی خشمگین شدند که گفته است، اگر ما با پاکستان معامله کنیم، آنگاه پاکستان، طالبان را به ما تسلیم خواهد کرد. طالبان آزرده خاطر شدند. صلح از راه پاکستان ناکام شد. این نوع نگاه و محاسبه اشتباه بود.
از سوی دیگر، رسانههای پاکستانی به نقل از «عمر زاخیلوال» سفیر افغانستان در اسلامآباد اعلام کردند که طالبان علاقهمند به گفتگوهای صلح هستند، حکومت نیز مدتی است با این گروه در تماس است.
به گفته زاخیلوال، دیدار رئیس امنیت ملی با نمایندگان طالبان در قطر، یکی از چندین نشستی بود که میان حکومت و طالبان تا حالا انجام شده است، اما زاخیلوال این گفتهها را رد کرد.
طالبان آزمون بزرگی در پیش دارد: این که از میان صلح با حکومت و ادامه نبرد بر ضد حکومت کدام یک را انتخاب میکند. آزمونی که نتیجۀ آن در تمام منطقه و شاید جهان احساس گردد.
پس از بیست سال فعالیت زیر نظر مستقیم دستگاه اطلاعاتی پاکستان – حالا برخی رهبران سیاسی و نظامی طالبان میخواهند با دولت افغانستان صلح کنند.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *