دخترانی که علیه الشباب می‌جنگند+تصاویر
سومالی مدت هاست که درگیر منازعات قبیله‌ای بوده و بر اثر نابودی محصولات کشاورزی در جریان جنگ‌ها یکی از بدترین انواع قحطی در جهان را به خود دیده است در چنین بستری بود که گروه تروریستی الشباب با اعلام وفاداری به القاعده کنترل بخش‌های بزرگی از آن کشور را در دست گرفت.
خبرگزاری میزان -
آفتاب نیوز به نقل از نشریه فارین پالسی نوشت: زنان در سومالی به نبرد تن به تن با بنیادگرایان عضو گروه الشباب می روند و گزارشی میدانی از وضعیت عملیات و مبارزات آنان ارائه می دهند.
«ساعت نه و نیم صبح است؛ در گوشه‌ای متروک از سومالی ستوان «ژولیت اوویمانا» در حال آزمایش یک تانک است. او و سایرین از گروه مبارزاتی اوگاندا ۱۸ در منطقه جنگ‌زده تنها یک هفته به سر برده‌اند اما در حال حاضر در حال آماده‌باش هستند. شبه نظامیان الشباب پیشتر حمله‌ای علیه پایگاه‌های مشابه انجام داده بودند که به کشته شدن ۱۰۰ سرباز انجامید. امروز صبح اما وضعیت آرام است. اوویمانا یکی از ۵۰۰ زنی است که از اوگاندا در قالب نیروهای اتحادیه افریقا که در حدود ۱۷ هزار نفر را شامل می‌شوند برای تامین امنیت در شاخ افریقا و ملل ساکن در آنجا اعزام شده است. وظیفه اصلی آنان مبارزه علیه الشباب است. آنان تا سال گذشته از مشارکت در عملیات نظامی امریکایی‌ها منع شده بودند. با این حال، در سومالی زنان صلح‌بان سال‌هاست که مشغول نبرد هستند.»
در ادامه این گزارش آمده است: تجاوز جنسی تهدیدی غیرقابل اجتناب علیه زنان در این نقطه از جهان بوده است. وظیفه این زنان مشخص است: جلوگیری از ارتکاب احتمالی خشونت جنسی علیه غیر‌نظامیان از سوی همکاران مرد خود. آنان هم‌چنین در جهت آموزش برابری جنسیتی در میان شهروندان سومالیایی نیز تلاش می‌کنند.»
این نشریه در ادامه اشاره می‌کند نزدیک به سه دهه است که سومالی از دوران فروپاشی رژیم دیکتاتوری در سال ۱۹۹۱ میلادی به این سو اسیر جنگ‌سالاران محلی و منازعات قبیله‌ای خونین بوده است و بر اثر نابودی محصولات کشاورزی در جریان جنگ‌ها یکی از بدترین انواع قحطی در جهان را به خود دیده است. در چنین بستری بود که گروه تروریستی الشباب با اعلام وفاداری به القاعده کنترل بخش‌های بزرگی از آن کشور از جمله بخشی از موگادیشو پایتخت را نیز در دست گرفته است.»
نیروهای اتحادیه آفریقا در سومالی (امیسوم) برای نخستین‌بار در سال ۲۰۰۷ میلادی تحت شورای صلح و امنیت اتحادیه آفریقا برای محافظت از زیر ساخت و مقام‌های دولتی سومالی و هم‌چنین برای ارائه کمک‌های بشردوستانه مستقر شده‌اند. ماموریت امیسوم اکنون اقدام علیه شورش ضدصلح می‌باشد. آنان با ستیزه‌جویان الشباب مقابله می‌کنند.
فارین پالسی اشاره می‌کند که استقرار نیروهای حافظ صلح زنان بخشی از استراتژی رسمی سازمان ملل برای مبارزه با خشونت جنسی بوده است که در قطعنامه ۳۲۵ شورای امنیت مصوب سال ۲۰۰ میلادی درباره ماموریت‌های صلح‌بانی و تضمین جلوگیری از خشونت مبتنی بر جنسیت بیان شده بود.
فارین پالسی در ادامه اشاره می‌کند که حضور زنان در این واحد‌ها اهمیت زیادی دارد چرا که تاریخ نشان داده زنان در تمدن‌سازی تاثیرگذار هستند. این نشریه اشاره می‌کند که نسبت زنان در گروه امیسوم از اوگاندا کمی بیش از میانگین ۶.۶ درصد مشارکت زنان است. این نشریه اشاره می‌کند که ۳۰ درصد از این زنان در موقعیت‌های مبارزاتی و عملیاتی عمل می‌کنند و احتمالا در آینده نزدیک بیش‌تر آنان به مقام رهبری و فرماندهی می‌رسند.
این نشریه در ادامه اشاره می‌کند که صلح در موگادیشو شکننده است و در ماه ژوئیه گذشته دو بمبگذار انتحاری سعی کردند تا به مقر نیروهای امیسوم حمله کنند که در جریان آن حمله ۱۴ تن کشته شدند. فارین پالسی اشاره می‌کند که در میانه جنگ، دولت در پارلمان پیش‌نویس طرحی علیه خشونت جنسی تهیه شده است و قرار است برای انتخابات عمومی آینده سهیمه‌ای ۳۰ درصدی برای زنان در پارلمان درنظر گرفته شود. این نشریه به نقل از تانیا چوپرا که یک پیمانکار همکار با زنان سازمان ملل در سومالی است می‌گوید که در برخی از مناطق زنان در این کشور از نظر اقتصادی بیش‌تر درگیر شده‌اند چرا که شوهران‌شان یا در حال مبارزه‌اند و یا فوت کرده‌اند.
این نشریه اشاره می‌کند که شواهدی از ماموریت‌های قبلی نشان داده شده که زنان صلح‌بان از کشورهای دیگر در کشوری خاص تلاش می‌کنند برای مثال در لیبریا همه زنان تشکیل‌دهنده واحد پلیس از هندوستان بودند. در آن زمان سن افسران پلیس در آن منطقه از ۱۳ سال تا ۲۱ سال بوده‌اند. «ایمان المان» که کاپیتان نیروهاست و در بلندپایه‌ترین مقام در ارتش ملی سومالی قرار دارد می‌گوید که در مرکز، مادرش برای قربانیان تجاوز جنسی کار می‌کرده است و آن برخی از دختران به او می‌گفتند که از نظر جسمی دختران ناتوان از انجام ماموریت‌های مشابه مردان هستند و او به آنان می‌گفته که در گوگل جست‌وجو کنند و ببینند که چه تعداد بدنسازان زن وجود دارند.
او می‌گوید زمانی که به خدمت داوطلبانه سربازی در سن ۱۹ سالگی رفت تنها دو زن در گردان ۳۵۰ سرباز بودند. او می‌گوید پس از یک سال مبارزه با الفاظ زشت به‌کار‌برده‌شده توسط همکاران مردش خود به خط مقدم جبهه حنگ علیه الشباب رفت و بدلیل دستاوردهایش در سطح ملی برسمیت شناخته شد. او می‌گوید به تدریج دختران بیش‌تری به ارتش سومالی می‌پیوندند تا با الشباب مبارزه کنند. او می‌گوید راهی طولانی برای استخدام زنان به عنوان نیروی حرفه‌ای وجود دارد. او می‌گوید ۱۶ هزار سرباز اغلب ماه‌ها بدون حقوق کمتر خدمت می‌کنند و وضعیت پادگان نیز خوب نیستند. او می‌گوید اگر صلح می‌خواهیم نیازمند رهبری زنان هستیم. او می‌افزاید: «چشم‌اندزا برای زنان در این منطقه تیره و تار بوده است؛ یک نفر از هر ۱۲ زن وضع حمل‌کننده جان خود را از دست داده است و نزدیک بیش از نیمی از ختران سومالیایی در سن ۱۸ سالگی محبور به ازواج می‌شوند.»
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
«ساعت نه و نیم صبح است؛ در گوشه‌ای متروک از سومالی ستوان «ژولیت اوویمانا» در حال آزمایش یک تانک است. او و سایرین از گروه مبارزاتی اوگاندا ۱۸ در منطقه جنگ‌زده تنها یک هفته به سر برده‌اند اما در حال حاضر در حال آماده‌باش هستند. شبه نظامیان الشباب پیشتر حمله‌ای علیه پایگاه‌های مشابه انجام داده بودند که به کشته شدن ۱۰۰ سرباز انجامید. امروز صبح اما وضعیت آرام است. اوویمانا یکی از ۵۰۰ زنی است که از اوگاندا در قالب نیروهای اتحادیه افریقا که در حدود ۱۷ هزار نفر را شامل می‌شوند برای تامین امنیت در شاخ افریقا و ملل ساکن در آنجا اعزام شده است. وظیفه اصلی آنان مبارزه علیه الشباب است. آنان تا سال گذشته از مشارکت در عملیات نظامی امریکایی‌ها منع شده بودند. با این حال، در سومالی زنان صلح‌بان سال‌هاست که مشغول نبرد هستند.»
در ادامه این گزارش آمده است: تجاوز جنسی تهدیدی غیرقابل اجتناب علیه زنان در این نقطه از جهان بوده است. وظیفه این زنان مشخص است: جلوگیری از ارتکاب احتمالی خشونت جنسی علیه غیر‌نظامیان از سوی همکاران مرد خود. آنان هم‌چنین در جهت آموزش برابری جنسیتی در میان شهروندان سومالیایی نیز تلاش می‌کنند.»
این نشریه در ادامه اشاره می‌کند نزدیک به سه دهه است که سومالی از دوران فروپاشی رژیم دیکتاتوری در سال ۱۹۹۱ میلادی به این سو اسیر جنگ‌سالاران محلی و منازعات قبیله‌ای خونین بوده است و بر اثر نابودی محصولات کشاورزی در جریان جنگ‌ها یکی از بدترین انواع قحطی در جهان را به خود دیده است. در چنین بستری بود که گروه تروریستی الشباب با اعلام وفاداری به القاعده کنترل بخش‌های بزرگی از آن کشور از جمله بخشی از موگادیشو پایتخت را نیز در دست گرفته است.»
نیروهای اتحادیه آفریقا در سومالی (امیسوم) برای نخستین‌بار در سال ۲۰۰۷ میلادی تحت شورای صلح و امنیت اتحادیه آفریقا برای محافظت از زیر ساخت و مقام‌های دولتی سومالی و هم‌چنین برای ارائه کمک‌های بشردوستانه مستقر شده‌اند. ماموریت امیسوم اکنون اقدام علیه شورش ضدصلح می‌باشد. آنان با ستیزه‌جویان الشباب مقابله می‌کنند.
فارین پالسی اشاره می‌کند که استقرار نیروهای حافظ صلح زنان بخشی از استراتژی رسمی سازمان ملل برای مبارزه با خشونت جنسی بوده است که در قطعنامه ۳۲۵ شورای امنیت مصوب سال ۲۰۰ میلادی درباره ماموریت‌های صلح‌بانی و تضمین جلوگیری از خشونت مبتنی بر جنسیت بیان شده بود.
فارین پالسی در ادامه اشاره می‌کند که حضور زنان در این واحد‌ها اهمیت زیادی دارد چرا که تاریخ نشان داده زنان در تمدن‌سازی تاثیرگذار هستند. این نشریه اشاره می‌کند که نسبت زنان در گروه امیسوم از اوگاندا کمی بیش از میانگین ۶.۶ درصد مشارکت زنان است. این نشریه اشاره می‌کند که ۳۰ درصد از این زنان در موقعیت‌های مبارزاتی و عملیاتی عمل می‌کنند و احتمالا در آینده نزدیک بیش‌تر آنان به مقام رهبری و فرماندهی می‌رسند.
این نشریه در ادامه اشاره می‌کند که صلح در موگادیشو شکننده است و در ماه ژوئیه گذشته دو بمبگذار انتحاری سعی کردند تا به مقر نیروهای امیسوم حمله کنند که در جریان آن حمله ۱۴ تن کشته شدند. فارین پالسی اشاره می‌کند که در میانه جنگ، دولت در پارلمان پیش‌نویس طرحی علیه خشونت جنسی تهیه شده است و قرار است برای انتخابات عمومی آینده سهیمه‌ای ۳۰ درصدی برای زنان در پارلمان درنظر گرفته شود. این نشریه به نقل از تانیا چوپرا که یک پیمانکار همکار با زنان سازمان ملل در سومالی است می‌گوید که در برخی از مناطق زنان در این کشور از نظر اقتصادی بیش‌تر درگیر شده‌اند چرا که شوهران‌شان یا در حال مبارزه‌اند و یا فوت کرده‌اند.
این نشریه اشاره می‌کند که شواهدی از ماموریت‌های قبلی نشان داده شده که زنان صلح‌بان از کشورهای دیگر در کشوری خاص تلاش می‌کنند برای مثال در لیبریا همه زنان تشکیل‌دهنده واحد پلیس از هندوستان بودند. در آن زمان سن افسران پلیس در آن منطقه از ۱۳ سال تا ۲۱ سال بوده‌اند. «ایمان المان» که کاپیتان نیروهاست و در بلندپایه‌ترین مقام در ارتش ملی سومالی قرار دارد می‌گوید که در مرکز، مادرش برای قربانیان تجاوز جنسی کار می‌کرده است و آن برخی از دختران به او می‌گفتند که از نظر جسمی دختران ناتوان از انجام ماموریت‌های مشابه مردان هستند و او به آنان می‌گفته که در گوگل جست‌وجو کنند و ببینند که چه تعداد بدنسازان زن وجود دارند.
او می‌گوید زمانی که به خدمت داوطلبانه سربازی در سن ۱۹ سالگی رفت تنها دو زن در گردان ۳۵۰ سرباز بودند. او می‌گوید پس از یک سال مبارزه با الفاظ زشت به‌کار‌برده‌شده توسط همکاران مردش خود به خط مقدم جبهه حنگ علیه الشباب رفت و بدلیل دستاوردهایش در سطح ملی برسمیت شناخته شد. او می‌گوید به تدریج دختران بیش‌تری به ارتش سومالی می‌پیوندند تا با الشباب مبارزه کنند. او می‌گوید راهی طولانی برای استخدام زنان به عنوان نیروی حرفه‌ای وجود دارد. او می‌گوید ۱۶ هزار سرباز اغلب ماه‌ها بدون حقوق کمتر خدمت می‌کنند و وضعیت پادگان نیز خوب نیستند. او می‌گوید اگر صلح می‌خواهیم نیازمند رهبری زنان هستیم. او می‌افزاید: «چشم‌اندزا برای زنان در این منطقه تیره و تار بوده است؛ یک نفر از هر ۱۲ زن وضع حمل‌کننده جان خود را از دست داده است و نزدیک بیش از نیمی از ختران سومالیایی در سن ۱۸ سالگی محبور به ازواج می‌شوند.»
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *