دوویچه وله: نیروی هوایی "افغانستان" برای مبارزه با طالبان تقویت میشود
پس از افزایش تلفات نظامیان افغانستان در جنگ با طالبان، ارتش این کشور تصمیم گرفته که نیروی هوایی خود را تقویت کند تا ضمن کاهش تلفات، بتوانند شبه نظامیان را از پای در آورد.
خبرگزاری میزان -
به گزارش سرویس بین الملل دویچه وله در گراشی درباره وضعیت نیرو هوایی ارتش افغانستان نوشت: در یک تمرین آموزشی در ولایت لوگر، ساحل دستگاه کنترل از راه دوری در دست دارد و از روی زمین هواپیمایی را به سمت هدف تعیین شده راهنمایی میکند. هدف این تمرین، آموزش هماهنگ کنندگان یا کنترل کنندگان زمینی قوای هوایی افغانستان است.
ارتش ملی افغانستان زیر فشار حملات طالبان، به صورت فزاینده روی قوای هوایی جوان این کشور اتکا میکند و همراه با نیروهای بینالمللی آموزش خلبانان و ناظران زمینی را سرعت میبخشد تا بتوانند بر مواضع دشمن حمله کنند.
قوای هوایی افغانستان که زمانی یک نیروی قوی تحت حمایت اتحاد جماهیر شوروی بود، در جریان جنگهای داخلی دهه ۱۹۹۰ و بدنبال آن در زمان حاکمیت طالبان خسارات زیادی دید.
در سال ۲۰۰۷ که نیروهای غربی ایجاد قوای هوایی افغانستان را شروع کردند، تنها چند فروند جنگنده «میگ» باقی مانده بود.
کاپیتان جیمز سمیت، سخنگوی نیروهای آمریکایی مسئول آموزش قوای هوایی افغانستان گفت: «فعلاَ تنها ۷۸ خلبان آموزش دیده و قابل دسترس در قوای هوایی افغانستان وجود دارند.»
هنوز راه درازی در پیش است. قوای هوایی افغانستان فعلاَ حدود ۱۰۰ هواپیما دارد که از این میان، ۲۷ فروند هلیکوپتر تهاجمی نوع «ام دی-۵۳۰» و ۲۰ فروند دیگر هواپیمایی پشتیبانی کوچک مانند «سوپر توکانو ای-۲۹» ساخت برزیل است که در جنگ علیه قاچاقچیان مواد مخدر در امریکای لاتین استفاده میشوند. قوای هوایی افغانستان همچنین حدود ۵۰ هواپیمای ترابری نوع «ام آی-۱۷» روسی دارد.
دیچه وله نوشت: کاپیتان سمیت گفت: «مردان بد (طالبان) میدانند که قوای هوایی افغانستان با سه پایگاهی که در کابل، قندهار و شیندند دارد، در همه نقاط کشور میتواند حمله کند. باور کنید شوخی نمیکنم! من شخصاَ هنگام شلیک در داخل طیاره «ام دی-۵۳۰» بوده ام.»
ناتو در کنار آموزش خلبانان افغانسانی همچنین تلاش میکند به تعداد کافی هماهنگ کنندگان عملیات هوایی در محل وجود داشته باشد. به این دلیل تمرینات در ولایت لوگر برگزار شده است تا چشم و گوش نیروهای زمینی، یعنی هماهنگ کنندگان تاکتیکی در روی زمین مورد آزمایش قرار بگیرند.
اندری جانسون، متخصص نیروی هوایی توضیح میدهد: شما وقتی در جنگ هستید، سخت است دریابید که در روی زمین کیست. شما باید کسی (در زمین) داشته باشید که وضعیت را به شما شرح دهد.
در ادامه این گزارش آمده است: کنترل کنندگان زمینی باید سه نکته را مشخص کنند: موقعیت خود، موقعیت دشمن و این که آیا افراد غیرنظامی نیز در منطقه حضور دارند یا خیر.
اما تقویت نیروی هوایی افغانستان با افزایش تلفات غیرقصدی از میان مردم ملکی همراه است. به گفته سازمان ملل متحد، در ۹ ماه سال جاری میلادی در نتیجه حملات هوایی ۱۳۳ تن کشته و ۱۵۹ تن دیگر زخمی شده اند که عمله قوای هوایی افغانستان مسئول دو سوم این تلفات خوانده شده اند.
ژنرال وهاب وردک، فرمانده قوای هوایی افغانستان این آمار را تاسف آور خواند و گفت: «متاسفانه طالبان اکثراَ در خانهها پنهان میشوند. ما دستور میدهیم که از بمباران خانههای مسکونی جلوگیری شود، اما در جنگ چنین چیزهایی صورت میگیرد.»
جانسون افزود: هماهنگ کنندگان زمینی قوای هوایی افغانستان عامل بزرگی برای کاهش تلفات غیرنظامیان هستند.
به پرواز درآوردن هواپیما آرزوی بسیاری از جوانان افغانستان است. در هر دوره در اکادمی نیروی هوایی افغانستان بین ۱۸۰۰ تا ۲۰۰۰ تن ثبت نام میکنند که از میان آنها، حدود ۱۰۰ جوان ۱۸ تا ۲۶ ساله در مرحله نخست انتخاب میشوند. آنها سپس از سوی ریاست امنیت ملی افغانستان مورد بررسی بسیار شدید قرار میگیرند.
در این اکادمی همچنین شش خانم درس میخوانند و امیدوارند که مسیر نیلوفر رحمانی را تعقیب کنند. کاپیتان رحمانی نخستین خلبانی بود که در سال ۲۰۱۳ فارغ شد.
/
ارتش ملی افغانستان زیر فشار حملات طالبان، به صورت فزاینده روی قوای هوایی جوان این کشور اتکا میکند و همراه با نیروهای بینالمللی آموزش خلبانان و ناظران زمینی را سرعت میبخشد تا بتوانند بر مواضع دشمن حمله کنند.
قوای هوایی افغانستان که زمانی یک نیروی قوی تحت حمایت اتحاد جماهیر شوروی بود، در جریان جنگهای داخلی دهه ۱۹۹۰ و بدنبال آن در زمان حاکمیت طالبان خسارات زیادی دید.
در سال ۲۰۰۷ که نیروهای غربی ایجاد قوای هوایی افغانستان را شروع کردند، تنها چند فروند جنگنده «میگ» باقی مانده بود.
کاپیتان جیمز سمیت، سخنگوی نیروهای آمریکایی مسئول آموزش قوای هوایی افغانستان گفت: «فعلاَ تنها ۷۸ خلبان آموزش دیده و قابل دسترس در قوای هوایی افغانستان وجود دارند.»
هنوز راه درازی در پیش است. قوای هوایی افغانستان فعلاَ حدود ۱۰۰ هواپیما دارد که از این میان، ۲۷ فروند هلیکوپتر تهاجمی نوع «ام دی-۵۳۰» و ۲۰ فروند دیگر هواپیمایی پشتیبانی کوچک مانند «سوپر توکانو ای-۲۹» ساخت برزیل است که در جنگ علیه قاچاقچیان مواد مخدر در امریکای لاتین استفاده میشوند. قوای هوایی افغانستان همچنین حدود ۵۰ هواپیمای ترابری نوع «ام آی-۱۷» روسی دارد.
دیچه وله نوشت: کاپیتان سمیت گفت: «مردان بد (طالبان) میدانند که قوای هوایی افغانستان با سه پایگاهی که در کابل، قندهار و شیندند دارد، در همه نقاط کشور میتواند حمله کند. باور کنید شوخی نمیکنم! من شخصاَ هنگام شلیک در داخل طیاره «ام دی-۵۳۰» بوده ام.»
ناتو در کنار آموزش خلبانان افغانسانی همچنین تلاش میکند به تعداد کافی هماهنگ کنندگان عملیات هوایی در محل وجود داشته باشد. به این دلیل تمرینات در ولایت لوگر برگزار شده است تا چشم و گوش نیروهای زمینی، یعنی هماهنگ کنندگان تاکتیکی در روی زمین مورد آزمایش قرار بگیرند.
اندری جانسون، متخصص نیروی هوایی توضیح میدهد: شما وقتی در جنگ هستید، سخت است دریابید که در روی زمین کیست. شما باید کسی (در زمین) داشته باشید که وضعیت را به شما شرح دهد.
در ادامه این گزارش آمده است: کنترل کنندگان زمینی باید سه نکته را مشخص کنند: موقعیت خود، موقعیت دشمن و این که آیا افراد غیرنظامی نیز در منطقه حضور دارند یا خیر.
اما تقویت نیروی هوایی افغانستان با افزایش تلفات غیرقصدی از میان مردم ملکی همراه است. به گفته سازمان ملل متحد، در ۹ ماه سال جاری میلادی در نتیجه حملات هوایی ۱۳۳ تن کشته و ۱۵۹ تن دیگر زخمی شده اند که عمله قوای هوایی افغانستان مسئول دو سوم این تلفات خوانده شده اند.
ژنرال وهاب وردک، فرمانده قوای هوایی افغانستان این آمار را تاسف آور خواند و گفت: «متاسفانه طالبان اکثراَ در خانهها پنهان میشوند. ما دستور میدهیم که از بمباران خانههای مسکونی جلوگیری شود، اما در جنگ چنین چیزهایی صورت میگیرد.»
جانسون افزود: هماهنگ کنندگان زمینی قوای هوایی افغانستان عامل بزرگی برای کاهش تلفات غیرنظامیان هستند.
به پرواز درآوردن هواپیما آرزوی بسیاری از جوانان افغانستان است. در هر دوره در اکادمی نیروی هوایی افغانستان بین ۱۸۰۰ تا ۲۰۰۰ تن ثبت نام میکنند که از میان آنها، حدود ۱۰۰ جوان ۱۸ تا ۲۶ ساله در مرحله نخست انتخاب میشوند. آنها سپس از سوی ریاست امنیت ملی افغانستان مورد بررسی بسیار شدید قرار میگیرند.
در این اکادمی همچنین شش خانم درس میخوانند و امیدوارند که مسیر نیلوفر رحمانی را تعقیب کنند. کاپیتان رحمانی نخستین خلبانی بود که در سال ۲۰۱۳ فارغ شد.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *