اتحاد استراتژیکی که باید رسمی شود

به گزارش گروه سیاسی ، توافق هسته ای میان ایران و آمریکا، برای کاخ سفید یک توافق یک وجهی نبود بلکه آنها توقع داشتند که پس از برجام جمهوری اسلامی ایران به سوی آمریکا گرایش پیدا کند.

جالب اینجاست که کشورهای عربی مرتجع منطقه تلاش بسیاری کردند تا چنین اتفاقی نیفتد. سران سعودی و رژیم اسرائیل برای این که حتی توافق هسته ای حاصل نشود کارشکنی های زیادی انجام دادند.

تصور سران مرتجع عربی منطقه بر این بود که آمریکا به ایران باج و امتیاز داده است در حالی که لغو تحریم های غیر قانونی و ظالمانه در قبال محدودیت هایی که ایران برای فعالیت هسته ای خود بر اساس برجام پیاده کرد، بسیار ناقابل بود که البته هنوز هم تعهدات آمریکا در برجام اجرا نشده است.

اما پروژه ایران هراسی به ایران ستیزی ارتقاء یافت و اکنون می بینیم که علیرغم توافق هسته ای که با شعار دروغ رفع خطر ایران هسته ای به دست آمد، دشمنی های آمریکا و همپیمانان او با ایران رو به فزونی است.

بحران منطقه و حتی برجام و نوع رفتار آمریکا در لا به لای توافق هسته ای باعث شد تا یک همگرایی میان ایران و روسیه شکل بگیرد.

بحرانی که آمریکا و اذناب او در منطقه به وجود آورده اند، هم تهدید ایران است و هم تهدیدی برای روسیه، در این بحران آیا امکان داشت که ایران یا حتی روسیه به آمریکا و سیاست های او گرایش پیدا کنند؟

چنین اتفاقی امضای شکست قطعی ایران و روسیه را در پی داشت.

اما اکنون که ایران و روسیه در مبارزه با گروه های تروریستی تکفیری وهابی در یک راه قرار گرفته اند و این راه آنها را به یک ائتلاف و اتحاد رسانده است، آمریکا از چنین اتحادی ناخرسند است.

برای این که اتحاد میان دو کشور باقی بماند و از گزند توطئه و فتنه های آمریکا در امان باشد، نیازمند هوشیاری دو طرف است. هم ایران و هم روسیه باید در مقابل توطئه هایی که برای بر هم زدن این ائتلاف اقدام می کند، واکنشی منطقی و حساب شده از خود داشته باشند.

ایجاد اختلاف میان ایران و روسیه یکی از ابزاری است که آمریکا از آن بهره می برد.

رسانه های آمریکایی و غربی در این زمینه فعالیت می کنند و سعی دارند تا در اتحادی که میان ایران و روسیه شکل گرفته است، فتنه گری کنند.

آنها القاء می کنند که همکاری دو کشور در بحران های غرب آسیا عمیق و استراتژیک نیست، بلکه این اتحاد و همکاری پس از چندی به یک رقابت شدید میان دو کشور تبدیل می شود.

در تازه ترین تحلیلی که از سوی رسانه های آمریکایی در همین زمینه منتشر شده، نیوزویک مجله آمریکایی نوشته است؛ اگرچه اخیراً روسیه به صورتی پایدار و محکم با محور شیعه به رهبری ایران در خاورمیانه متحد شده است اما روابط روسیه و ایران با همکاری استراتژیک آن ها اغلب متفاوت به نظر می رسد.

شاید روسیه در حال بازیابی اقتدار جهانی خود است و ابتدا از منطقه آغاز کرده اما بدون همکاری جمهوری اسلامی ایران دستیابی به موفقیت حتی در زمینه بازگشت به اوج منطقه ای ممکن نیست.
ضمن این که از ویژگی ها و قابلیت های ایران خبر دارد برای همین است که روی جمهوری اسلامی حساب کرده است.

روسیه از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون دیده است که آمریکا از ایران چه عذابی کشیده و این تنها به خاطر وجود اقتداری است که در ایران دیده می شود، پس هیچگاه خود را مقابل ایران قرار نخواهد داد بلکه با همگرایی و اتحاد با ایران سعی خواهد کرد منافع آمریکا را به خطر بیندازد تا منافع دو کشور تأمین شود.

دو کشور علاوه بر همکاری های نزدیک سیاسی و نظامی، باید همکاری های اقتصادی و مبادلات تجاری خود را هم افزایش دهند.

اکنون این روابط اقتصادی در سطح پایینی قرار دارد در حالی که زمینه های اقتصادی فراوانی میان دو کشور وجود دارد که باید ارتقاء یابد.

غرب برای جمهوری اسلامی ایران قابل اعتماد نیست حتی نمی توان به کشورهای اروپایی هم اعتماد کرد چرا که همه آنها از آمریکا تبعیت می کنند.

روسیه هم نمی تواند به آمریکا وغرب اعتماد داشته باشد آنها در ماجرای اوکراین دست به تحریم روسیه زدند و آمریکا هم چنین اقدامی علیه روسیه انجام داد.

البته روسیه هم از نزدیکتر شدن ایران به غرب نگران است به همین خاطر سعی می کند تا با همگرایی با ایران و اتحاد دو کشور از این امر جلوگیری کند.

در هر حال نمی توان روابط آینده ایران و روسیه را اتحاد پایان یافته و تبدیل شده به یک رقابت پنداشت، رقابت این دو در منطقه همانطور که هر دو کشور هم به آن آگاه هستند، هم برای دو طرف مضر خواهد بود و هم منطقه، علاوه بر این باعث قدرت گرفتن آمریکا و کشورهای همپیمان او خواهد شد که نه خوشایند روسیه است و نه ایرانف اکنون زمان بستن یک پیمان استراتژیک و اعلام رسمی آن از سوی دو طرف است. پیمانی که باید به ثبت برسد.این پیمان استراتژیک باید همه ابعاد همکاری ها را در نظر بگیرد.

انتهای پیام/