آقای ییلدریم! کربلا را بهتر بشناس

به گزارش گروه سیاسی ، جنگ های زیادی میان ایران و عثمانی به ویژه در دوران صفویه رخ داد. که البته همه آنها از سوی شاهان عثمانی تدارک دیده می شد.

خوی تجاوز گری و کشورگشایی در وجود شاهان عثمانی رخنه کرده بود. این قدرت طلبی و تجازو و اشغال کشورهای دیگر نه تنها در بخش آسیایی بلکه به اروپا هم کشیده شده بود.

در دورانی که عثمانی ها بر این منطقه حکومت می کردند، هر روز در حال جنگ و خونریزی بودند و مردم این خطه یک روز را در آسایش و آرامش سپری نکردند.

و البته به خاطر جنگ طلبی ها و زورگویی های این خاندان، دیگران نیز از گزند رفتارهای آنها در امان نبودند.

اما در دوران صفویه به ویژه در زمان شاه عباس صفوی، کرک و پر عثمانی ها ریخت به گونه ای که شاه عباس شکست های سنگینی را به آنها وارد کرد.

سرانجامِ امپراتوری عثمانی هم که بسیار روشن است، در جنگ جهانی اول زیاده خواهی و زیاده طلبی سران عثمانی آنها را در جنگ با شکست روبرو کرد و اروپایی ها هم که تا آن زمان از عثمانی ها ذله شده بودند، فرصت را غنیمت شمرده و این امپراتوری را به زوال کشاندند و سرزمین بزرگ عثمانی تکه تکه شد و بین کشورهای قدرتمند اروپایی تقسیم گشت.

طرح معروف سایکس – پیکو برای نقشه جغرافیای منطقه پیاده شد و از دل این نقشه چند کشور دیگر بیرون آمد.

اما چرا درباره عثمانی و سرنوشتی که این امپراتوری دچار آن شد نوشتیم؟ به بخشی از تاریخ باز می گردد که بازگو کردن آن هم به خاطر هشداری است که نخست وزیر ترکیه بن علی ییلدیریم به ایران داده است.

ابتدا آن واقعه تاریخی را برایتان بازگو کنیم سپس هشداری که نخست وزیر ترکیه به ایران داده است گفته می شود.

در بخشی از تاریخ دوران جنگ های ایران و عثمانی که سال ها به دراز کشید، خواندم؛ هنگامی که جنگ دو پادشاهی به محرم الحرام کشیده شد، سردار سپاه ایران در دوران صفویه به سردار سپاه دشمن پیام می فرستد که روزهای محرم است و ما در این زمان به عزاداری برای شهدای کربلا و عاشورا می پردازیم، ترک جنگ کنیم تا این عزاداری محرم برپا شود.

ناگفته نماند که در دوران عثمانی ها، شیعیان بسیاری به دست پادشاهان این امپراتوری کشته شدند به ویژه در دوران سلطان سلیم، بنا بر اسناد تاریخی در آن دوران بیش از 40 هزار تن از شیعیان سرحدات عثمانی به دستور سلیم قتل عام می شوند.

عثمانی ها با شیعیان میانه خوبی نداشتند به همین خاطر سال ها با ایران در جنگ به سر بردند.

سردار عثمانی نمی پذیرد، آنگونه که به خاطر دارم، در این باره نوشته شده بود که سپاه ایران علیرغم مخالفت عثمانی به ترک موقت جنگ، مراسم عزاداری را بر پا می کند.

در شب عاشورا سربازان ایران مشغول برگزاری عزاداری بودند. سربازان عثمانی درون قلعه ای مستقر شده بودند، صدای عزاداری سربازان ایرانی نیروهای عثمانی را به وحشت می اندازد به طوری که باعث می شود آنها از ترس و وحشت حمله ارتش ایران پا به فرار بگذارند در حالی که سربازان ایرانی مشغول عزاداری برای امام حسین(ع) و شهدای کربلا و عاشورا بودند.

اما چرا این واقعه تاریخی را بازگو کردیم برای این که بحران غرب آسیا هم اکنون با واقعه کربلا عجین گشته است.

ما به عنوان ایرانی و شیعه علوی اکنون وظیفه حراست از آرمان های حسینی را بر عهده داریم به همین خاطر است که سپاه مدافعان حرم نه تنها در دفاع از حرم ائمه اطهار (س) قیام کرده بلکه در راهی گام نهاده است که حسین بن علی (ع) آن را هموار ساخته است.

« اباعبدالله الحسین می فرمایند؛ مثل من با مثل یزید نمی‌تواند بیعت کند. سپس فرمودند که حکومت یزید به معنای نابودی و تمام شدن اسلام است.»

مفهوم سخن اباعبدالله این است که فقط حسین با یزید نیست که بیعت نمیکند بلکه مثل من با یزید بیعت نمی کند. این تکلیفی است بر دوش همه پیروان و شیعیانش که با مثل یزید نباید بیعت کرد.حکومتی هم که یزید برپا کرده بود، اسلام را نابود می کرد اگر خون سالار شهیدان در روز عاشورا و در کربلا ریخته نمی شد.

اکنون سران و دولت های کشورهایی هستند که خواسته یا ناخواسته همان مسیر یزید را می روند و به همین خاطر رفتارها و کارهای آنها هم در حال نابودی اسلام است.

آمریکا را که نمی توان در شکل گیری بحران غرب آسیا نادیده گرفت چون او نقش معاویه و یزید را دارد و سران کشورهای منطقه نقش ابن زیاد و عمر سعد را بازی می کنند.

عربستان و ترکیه در این واقعه در چه نقشی قرار گرفته اند؟ آیا می توان آنها را در زمره فرماندهان سپاه یزید قلمداد کرد؟ آیا آنها اکنون به مانند ابن زیاد و عمر سعد عمل نمی کنند؟

چرا اینگونه تشبیه می کنیم؟ به این سخن یکی از مقامات ترکیه توجه کنید.

«بن علی ییلدیریم» نخست وزیر ترکیه با ادعای اینکه دولتمردان ایران و عراق سیاست «مذهبی» و طایفه گرایی را تعقیب می کنند، گفت: این دو کشور باید نسبت به جنگ مذهبی هوشیار باشند. آن چه که ما را متحد می کند مذهب نیست بلکه دین اسلام است. در ترکیه نزاع مذهبی وجود ندارد. نمی خواهیم شاهد خلق کربلایی دیگر باشیم. نمی خواهیم شاهد ایجاد درگیری مذهبی در عالم اسلام باشیم.

نخست وزیر ترکیه با واقعه عاشورا قصد تهدید دارد یا منظورش چیزی دیگری است؟ آیا او واقعه کربلا را یک نبرد فرقه ای می داند؟

آیا او ایران و عراق را تهدید به وقوع کربلایی دیگر می کند که در آن اسلام و مسلمانی به مسلخ رفت. اما از آن واقعه چه باقی ماند؟ آیا از دل آن واقعه و خون هایی که ریخته شد، اسلام ناب و اسلام باطل تمیز داده نشد؟

ییلدیرم قصد دارد آزادگان و شیعیان را از چه چیزی بترساند؟ آیا او گمان می کند که حسین بن علی در روز عاشورا شسکت خورده است که اینگونه سخن می گوید؟

عاشورای 61 هجری گرچه با شهادت حسین و یارانش همراه بود اما پیروز میدان نبرد نابرابر، اباعبدالله بود.چه بکشیم چه کشته شویم پیروزیم و شکست معنا ندارد.

اکنون جنگ های فرقه ای را چه رژیمهایی هدایت می کنند؟ آیا غیر از این است که فرقه های تکفیری وهابی از سوی سعودی ها زاییده شده اند و برخی کشورهای دیگر از جمله ترکیه هم از آن حمایت می کنند؟

آقای ییلدریم! اگر قرار باشد عاشورایی برپا شود، عاشورایی دیگر خواهد بود و به گونه ای دیگر رقم خواهد خورد.

انتهای پیام/