آقای اردوغان! اشتباهات سلطان سلیمان را تکرار نکن
اگر از نظر تاریخی بخواهیم حساب کنیم از عراق گرفته تا هندوستان، ترکیه، آسیای میانه و قفقاز، و بسیاری سرزمین های دیگر متعلق به ایران بوده است.
به گزارش گروه بین الملل ، آیا می توان سابقه تاریخی را ملاک مالکیت بر سرزمینی دانست؟
مرزها و جغرافیا تغییرات زیادی کرده است، جنگ های زیادی شکل گرفته و باعث شده از پس این تغییرات کشورهای تازه شکل بگیرد که سال هاست وجود دارند.
به صرف این که یک کشوری مانند ترکیه اکنون ادعا می کند که منطقه موصل از نظر تاریخی متعلق به ترکیه بوده است، آیا مجوزی برای مداخله و اعزام نیروی نظامی به عراق است؟
اگر چنین ادعای رجب طیب اردوغان را باور کنیم و بپذیریم، پس ما هم به عنوان ایران می توانیم ادعا کنیم از نظر تاریخی ترکیه متعلق به ایران بوده است پس باید پس داده شود.
گاهی اوقات از سوی برخی شخصیت های سیاسی کشورها سخنانی بر زبان رانده می شود که شاید توقع آن را از یک کودک هم نداشته باشیم، اما می بینیم که بدون این که پیش از بیان آن مطلب تفکری بر روی آن صورت گرفته باشد، بر زبان جاری می شود.
البته همانطور که در تحلیل های گذشته هم نوشته شد، پیش بینی می شد که دولتمردان ترکیه چشم طمع به سوی بخش هایی از سرزمین عراق دوخته اند، که موصل بخشی از سهم خواهی ترکیه در منطقه است.
اصرار ترکیه برای مشارکت در نبرد آزادسازی موصل به همین خاطر است، حتی اشتون کارتر وزیر دفاع آمریکا در سفر غیر منتظره به عراق و ترکیه نتوانست بغداد را برای موافقت با حضور ترکیه در این عملیات وادار کند.
هر چند سفر اشتون کارتر برای این بود تا نشان دهد که خواهان حرکت در مسیر قوانین بین الملل است اما اگر پس از این مذاکرات، ترکیه وارد عمل شد، هیچ مسئولیتی بر دوش آمریکا نیست.
البته کاخ سفید تمایل زیادی دارد که ارتش ترکیه خود را در عراق درگیر کند و وارد عمل شود، چرا که بار حضور آمریکا را کمتر می کند و از سوی دیگر زمینه برای تجزیه منطقه که اکنون شامل عراق و سوریه می شود، محیا می گردد.
حال در این بین و در میانه دعوا، ترکیه نرخ تعیین می کند و می گوید از نظر تاریخی موصل متعلق به ترکیه بوده است!
رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه این موضع را در سخنرانی خود مطرح کرد و افزود: از اینکه ما به کشورهای همسایه توجه نشان می دهیم، تعجب می کنند، در حالی که این مناطق در گذشته بخشی از خاک ما بوده است. ترکیه در شرق و غرب گسترده بود و بالکان را نیز شامل می شد.
وی افزود: تاریخ تکرار می شود و توطئه ها هم به همان شیوه تکرار می شود، ولی ما تجزیه مجدد را نخواهیم پذیرفت. ما تاریخ و خاطرات مشترک با کشورهای همسایه را فراموش نخواهیم کرد. نسل های آینده هم این مسئله را فراموش نخواهند کرد.
اردوغان ادامه داد: مشکلات و موانع هر چه هم که بزرگ باشد، اجازه نخواهیم داد میراث موجود ما در کشورهای همسایه از بین برود و آن را فراموش نخواهیم کرد. ما فقط در برابر خدا سر خم می کنیم و در برابر هیچ کسی تسلیم نخواهیم شد.
اردوغان در حالی ادعا کرده است که به مرزهای موجود کشورهای همسایه احترام می گذارد که یک چشم او به سوی سوریه است و چشم دیگرش عراق را گرفته است.
ترکیه در بحران سوریه چشم به منطقه ادلب دارد و در عراق هم موصل را زیر سر دارد. مخالفت های دولت و ملت دو کشور سوریه و عراق به خاطر غیر قابل اعتماد بودن سیاست های اعمالی آنکارا در منطقه است.
ترکیه اکنون خود را با دخالت در امور سوریه و عراق درگیر کرده است اگر این درگیری وخیم تر شود، علیرغم وجود مشکلاتی که بغداد و دمشق دارند، درگیر شدن در دو جبهه برای ترکیه بسیار دشوار خواهد بود علاوه بر این که اوضاع سیاسی داخلی این کشور هم تعریف آنچنانی ندارد و پس از کودتای نافرجام بسیار شکننده شده است.
موضوع مهم در بیانات اردوغان در این است که اگر جلوی اشتهای او گرفته نشود، فردا ادعا خواهد کرد که ایران هم از نظر تاریخی متعلق به ترکیه بوده است!!!
اشتهای سیری ناپذیر قدرت طلبی رجب طیب اردوغان مانند آدم پر خوری می ماند که روزی لقمه در گلوی او گیر خواهد کرد و خفه خواهد شد.
اگر ترکیه حسن نیت داشت و به طور واقعی قصد کمک به سوریه و عراق را در سر می پروراند، چرا نباید این دو کشور با حضور و کمک های آنکار موافقت کنند؟
البته همه این کارهایی که در حاشیه جنگ در سوریه و عراق انجام می شود به خاطر کمرنگ کردن نقش ایران در حل بحران های منطقه ای است.
آمریکا می خواهد برای این منظور خود، ترکیه را به جای ایران قالب کند در حالی که ایران خود پا به این عرصه نگذاشته بلکه با درخواست رسمی دولت ها و ملت های دو کشور به آنها کمک می کند.
تفاوت ایران با ترکیه در این است که ایران منطقی و معقول تصمیم می گیرد و مردم کشورهای منطقه به ویژه عراق و سوریه هم به خاطر اتخاذ سیاست های دوستانه و دلسوزانه با ایران همراه هستند اما ترکیه اراده ای از خود ندارد و هر گاه اربابش آمریکا دستور دهد وارد عمل می شود.
تفاوت ایران با ترکیه در این است که جمهوری اسلامی خواهان یکپارگی کشورهای منطقه غرب آسیا و مخالف تجزیه است در حالی که اقدامات ترکیه به تجزیه منطقه دامن می زند.
ترکیه باید درک کند که با طناب پوسیده آمریکا وارد چاه نشود و خود را هلاک تکه زمینی از خاک سوریه و عراق نکند. زمان عثمانی هم پایان یافته است. آنها هم اشباهات بزرگی کردند که ترکیه عثمانی تکه تکه شد؛ آقای اردوغان شما اشتباه سلطان سلیمان را تکرار نکن.
مرزها و جغرافیا تغییرات زیادی کرده است، جنگ های زیادی شکل گرفته و باعث شده از پس این تغییرات کشورهای تازه شکل بگیرد که سال هاست وجود دارند.
به صرف این که یک کشوری مانند ترکیه اکنون ادعا می کند که منطقه موصل از نظر تاریخی متعلق به ترکیه بوده است، آیا مجوزی برای مداخله و اعزام نیروی نظامی به عراق است؟
اگر چنین ادعای رجب طیب اردوغان را باور کنیم و بپذیریم، پس ما هم به عنوان ایران می توانیم ادعا کنیم از نظر تاریخی ترکیه متعلق به ایران بوده است پس باید پس داده شود.
گاهی اوقات از سوی برخی شخصیت های سیاسی کشورها سخنانی بر زبان رانده می شود که شاید توقع آن را از یک کودک هم نداشته باشیم، اما می بینیم که بدون این که پیش از بیان آن مطلب تفکری بر روی آن صورت گرفته باشد، بر زبان جاری می شود.
البته همانطور که در تحلیل های گذشته هم نوشته شد، پیش بینی می شد که دولتمردان ترکیه چشم طمع به سوی بخش هایی از سرزمین عراق دوخته اند، که موصل بخشی از سهم خواهی ترکیه در منطقه است.
اصرار ترکیه برای مشارکت در نبرد آزادسازی موصل به همین خاطر است، حتی اشتون کارتر وزیر دفاع آمریکا در سفر غیر منتظره به عراق و ترکیه نتوانست بغداد را برای موافقت با حضور ترکیه در این عملیات وادار کند.
هر چند سفر اشتون کارتر برای این بود تا نشان دهد که خواهان حرکت در مسیر قوانین بین الملل است اما اگر پس از این مذاکرات، ترکیه وارد عمل شد، هیچ مسئولیتی بر دوش آمریکا نیست.
البته کاخ سفید تمایل زیادی دارد که ارتش ترکیه خود را در عراق درگیر کند و وارد عمل شود، چرا که بار حضور آمریکا را کمتر می کند و از سوی دیگر زمینه برای تجزیه منطقه که اکنون شامل عراق و سوریه می شود، محیا می گردد.
حال در این بین و در میانه دعوا، ترکیه نرخ تعیین می کند و می گوید از نظر تاریخی موصل متعلق به ترکیه بوده است!
رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه این موضع را در سخنرانی خود مطرح کرد و افزود: از اینکه ما به کشورهای همسایه توجه نشان می دهیم، تعجب می کنند، در حالی که این مناطق در گذشته بخشی از خاک ما بوده است. ترکیه در شرق و غرب گسترده بود و بالکان را نیز شامل می شد.
وی افزود: تاریخ تکرار می شود و توطئه ها هم به همان شیوه تکرار می شود، ولی ما تجزیه مجدد را نخواهیم پذیرفت. ما تاریخ و خاطرات مشترک با کشورهای همسایه را فراموش نخواهیم کرد. نسل های آینده هم این مسئله را فراموش نخواهند کرد.
اردوغان ادامه داد: مشکلات و موانع هر چه هم که بزرگ باشد، اجازه نخواهیم داد میراث موجود ما در کشورهای همسایه از بین برود و آن را فراموش نخواهیم کرد. ما فقط در برابر خدا سر خم می کنیم و در برابر هیچ کسی تسلیم نخواهیم شد.
اردوغان در حالی ادعا کرده است که به مرزهای موجود کشورهای همسایه احترام می گذارد که یک چشم او به سوی سوریه است و چشم دیگرش عراق را گرفته است.
ترکیه در بحران سوریه چشم به منطقه ادلب دارد و در عراق هم موصل را زیر سر دارد. مخالفت های دولت و ملت دو کشور سوریه و عراق به خاطر غیر قابل اعتماد بودن سیاست های اعمالی آنکارا در منطقه است.
ترکیه اکنون خود را با دخالت در امور سوریه و عراق درگیر کرده است اگر این درگیری وخیم تر شود، علیرغم وجود مشکلاتی که بغداد و دمشق دارند، درگیر شدن در دو جبهه برای ترکیه بسیار دشوار خواهد بود علاوه بر این که اوضاع سیاسی داخلی این کشور هم تعریف آنچنانی ندارد و پس از کودتای نافرجام بسیار شکننده شده است.
موضوع مهم در بیانات اردوغان در این است که اگر جلوی اشتهای او گرفته نشود، فردا ادعا خواهد کرد که ایران هم از نظر تاریخی متعلق به ترکیه بوده است!!!
اشتهای سیری ناپذیر قدرت طلبی رجب طیب اردوغان مانند آدم پر خوری می ماند که روزی لقمه در گلوی او گیر خواهد کرد و خفه خواهد شد.
اگر ترکیه حسن نیت داشت و به طور واقعی قصد کمک به سوریه و عراق را در سر می پروراند، چرا نباید این دو کشور با حضور و کمک های آنکار موافقت کنند؟
البته همه این کارهایی که در حاشیه جنگ در سوریه و عراق انجام می شود به خاطر کمرنگ کردن نقش ایران در حل بحران های منطقه ای است.
آمریکا می خواهد برای این منظور خود، ترکیه را به جای ایران قالب کند در حالی که ایران خود پا به این عرصه نگذاشته بلکه با درخواست رسمی دولت ها و ملت های دو کشور به آنها کمک می کند.
تفاوت ایران با ترکیه در این است که ایران منطقی و معقول تصمیم می گیرد و مردم کشورهای منطقه به ویژه عراق و سوریه هم به خاطر اتخاذ سیاست های دوستانه و دلسوزانه با ایران همراه هستند اما ترکیه اراده ای از خود ندارد و هر گاه اربابش آمریکا دستور دهد وارد عمل می شود.
تفاوت ایران با ترکیه در این است که جمهوری اسلامی خواهان یکپارگی کشورهای منطقه غرب آسیا و مخالف تجزیه است در حالی که اقدامات ترکیه به تجزیه منطقه دامن می زند.
ترکیه باید درک کند که با طناب پوسیده آمریکا وارد چاه نشود و خود را هلاک تکه زمینی از خاک سوریه و عراق نکند. زمان عثمانی هم پایان یافته است. آنها هم اشباهات بزرگی کردند که ترکیه عثمانی تکه تکه شد؛ آقای اردوغان شما اشتباه سلطان سلیمان را تکرار نکن.
نظرات بینندگان
ترکیه دست از پاچه خواری کشورهای غربی بر نمی داره تا پوزش به خاک مالیده نشده
اخه ترکیه...تو چی داری که لات بازی در میاری...
توهم باعث ابراز چنین حرف هایی از سوی دیوانه ای که حامی تکفیری هاست می شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *