ساروق در طواف ۷۲ تن از فرزندان اهل بیت (ع)+تصاویر

به نقل از دیار آفتاب، استان مرکزی میزبان تعداد کثیری از فرزندان و نوادگان امامان معصوم است؛ ساروق از لحاظ تاریخی دارای قدمت تاریخی است و بعضی آن را تا حدود ۳۰۰۰ سال تخمین زده اند و از چهار محله به نام های قلعه بالا، ساروق، گرگان علیا و گرگان سفلی تشکیل شده است.

شهر ساروق میزبان ۷۲ تن از فرزندان اهل بیت(ع) است، امامزادگان ۷۲ تن از نوادگان امام زین العابدین(ع)، امام محمدباقر(ع) و امام موسی کاظم(ع) هستند که به قصد زیارت امام رضا(ع) راهی مشهد بودند که در این مکان به دست ماموران بنی عباس به شهادت رسیدند.

بزرگ این قافله امامزاده علی الصالح (ع) و پسر ایشان عبدالله ثانی است که در این مکان دفن شده اند.

قدمت بنای این مقبره به سده ششم هجری بر می گردد که در سال ۱۳۱۶ به ثبت ملی می رسد.

در بقاع متبرکه امامزادگان هفتاد و دو تن محراب و کتیبه ای قدیمی در کنار زیبایی های معماری با سقف و دیوارهای روضه و اشکال هندسی زیبا و کتابت قرآن کریم به خط ثلث به چشم می خورد.

دو کتیبه متفاوت نیز به صورت خطاطی بر روی دیوار های این بقاع متبرکه نقش بسته که یکی از آنها که در زیر گنبدی درج شده قسمتی از سوره صف است و از نظر سبک شناسی نقاشی مربوط به سده هفتم و هشتم هجری قمری است.

این بنا که از خشت و گل ساخته شده است به سده ششم هجری بر می گردد و دارای دو گنبد به ارتفاع ۸ و ۶ متر است.

روی یکی از صندوق های داخل مقبره نوشته شده، شهر الله رمضان ۶۰۰ هجری قمری که البته ممکن است در این تاریخ تعمیراتی در امامزاده صورت گرفته باشد و از طرفی شجره نامه ای موجود است که دارای قدمتی ۳۰۰ ساله است.

نوع آجرهای به کار رفته در گنبدهای امامزادگان هفتاد و دو تن مربعی و دو پوش است و از نظر معماری نکته قابل توجه در باره این گنبدها این است که بنای آن ها مستطیل شکل بوده ولی بر پایه گنبدهای مربع استوار شده است.

در جنب امامزاده آب انباری وجود دارد که در گذشته برای تامین آب مورد نیاز روستا مورد استفاده بوده است.

در جوار آب انبار بقعه ای به نام چهل دختران وجود دارد که می گویند چهل نفر از دختران ساروقی برای در امان ماندن از شر دشمنان به آنجا پناه برده اند.

کربلایی کاظم ساروقی،‌ معجزه قرن هم در همین بقعه و در اثر پرداخت زکات حاصل از برداشت گندم به یکباره حافظ قرآن شد، او کشاورز بی‌سوادی که پای منبر یک روحانی متوجه اهمیت پرداخت زکات شده بود، به دلیل عدم پرداخت آن توسط صاحب زمین کار خود را رها کرد. پس از مدتی صاحب زمینی شد و نیمی از محصولات خود را به فقرا ‎داد تا اینکه این رفتارش او را به حافظ قرآن مبدل کرد.


/انتهای پیام/

: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.