گاردین:"افغانستان" با آشفتگی داخلی دست به گریبان است
گاردین در گزارش نوشت: حکومت افغانستان با آشفتگی داخلی دست به گریبان است و در راستای احیای دوباره اقتصاد و ایجاد اشتغال‌زایی برای جوانانی که دست به سفرهای طولانی و خطرناک می‌زنند با شکست مواجه شده است.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش سرویس بین الملل گاردین نوشت: اتحادیه اروپا از کابل می‌خواهد که حدود 80 هزار پناهجوی افغانستانی را که قرار است از این اتحادیه اخراج شوند بپذیرد و گرنه با کاهش کمک های مالی این اتحادیه مواجه خواهد شد.
گفته می‌شود که اتحادیه اروپا بخشی از کمک‌های مالی‌شان را به افغانستان به مسئله حساس پناهجویان در این کشور مشروط سازد.
در همین حال حکومت افغانستان با آشفتگی داخلی دست به گریبان است و در راستای احیای دوباره اقتصاد و ایجاد اشتغال‌زایی برای جوانانی که دست به سفرهای طولانی و خطرناک می‌زنند با شکست مواجه شده است.
جذب دوباره 80 هزار پناهجوی اخراجی افغانستانی به این کشور یک چالش جدی برای دولت افغانستان خواهد بود در حالیکه از آغاز سال 2016 میلادی تاکنون حدو 5 هزار پناهجوی افغانستانی بصورت دواطلبانه به کشورشان بازگشته‌اند.
تمیور شاران تحلیلگر ارشد گروه بین‌المللی بحران در افغانستان گفت: چنین فشارهای بر دولت افغانستان غیرمنطقی است و کابل قادر به پاسخگویی و پذیرش دوباره این تعداد افراد نیست.
این گزارش می‌افزاید: درسال گذشته میلادی افغانستانی‌ها دومین گروه بزرگ پناهجویان بودند که وارد اتحادیه اروپا شدند و در این سال بین 170 تا 196 هزار نفر از شهروندان این کشور درخواست پناهندگی به کشورهای اروپایی داده بودند.
در نشست 2 روزه بروکسل در تاریخ 4 اکتبر، انتظار می‌رود که کمک‌کنندگان بین‌المللی سالانه حدود 4 میلیاد دلار به دولت افغانستان تعهد نمایند.
فشارها بر دولت افغانستان بخشی از یک استراتژی گسترده‌ای اتحادیه اروپا است که می‌خواهد کمک های مالی را مشروط به پذیریش مهاجران اخراجی از این قاره بکند.
بهترین نمونه‌اش توافق چند ماه پیش ترکیه و اتحادیه اروپا برای حل معضل پناهجویان است.
چند ماه قبل اتحادیه اروپا و ترکیه درباره نحوه کند کردن جریان مهاجرت از این کشور به اروپا به توافق رسیده بودند.
طبق این توافق، ترکیه 3 میلیارد یورو و برخی مشوق‌های سیاسی دریافت می‌کند تا در ازای آن، کنترل مرزهایش را افزایش دهد و پناهجویان کنونی را در خاک خود نگهدارد و کشورهای دیگری که شامل این استراتژی هستند، اتیوپی، نیجریه، لبنان و لیبی می‌باشد.
اتحادیه اروپا نیز معاملات مشابه را با کشورهای اریتره و سودان درنظر گرفته است، دولت‌هایی که به جنایت علیه بشریت و جنایات جنگی متهم هستند.
اما در افغانستان تحلیلگران هشدار می‌دهند که اتحادیه اروپا مردم را به یک مکان خطرناکی دوباره باز میفرستد.
یوسف یک شهروند افغانستانی است که در سال 2011 میلادی کشورش را ترک کرده است، پدر وی در جریان حکومت کمونیستی درسال 1980 یک افسر پلیس بوده و یوسف 28 ساله خود نیز یک کمونیست است و تهدیدهایی را در افغانستان دریافت کرده و نزدیک بوده که از سوی طالبان کشته شود.
در ابتدا وی به روسیه می‌رود و سپس در اوایل سال 2016 میلادی یوسف روسیه را ترک کرده و خودش را به نروژ می‌رساند.
در نروژ پناهندگی وی پذیرفته نمی‌شود و به وی اعلام می‌شود که باید به افغانستان برگرد. یوسف در تاریخ 19 سپتامبر به کابل می‌رسید.
یوسف می‌گوید که زندگی کردن در این جا خیلی سخت است، من مشکل شخصی با طالبان دارم و از جانب مردم در جامعه نیز نگران هستم چون مسیحیت دراین کشور هیچ ارزشی ندارد.
به گفته شاران تحلیلگر ارشد گروه بین المللی بحران، افغانستان کاملاً ناامن است ومنطق اتحادیه اروپا این است که این افراد می‌تواند در سایر نقاط افغانستان جایگزین شوند نه در مناطقی که محل زندگی قبلی‌شان بوده است.
این تحلیلگر ارشد گروه بین المللی بحران می گوید وضعیت امنیتی وخیم است. شهرها، شهرستان‌ها و بزرگراه‌ها که یک ماه پیش امن بودند اما حالا نیستند.
حملات طالبان در افغانستان رو به افزایش است و تلفات غیرنظامیان نیز سیر صعودی به خود گرفته است و پیش از این سازمان ملل متحد نیز اعالم کرده بود که در سال گذشته میلادی براثر خشونت‌ها در این کشور 11 هزار نفرکشته و زخمی شده‌اند.
شاران می‌گوید در حالیکه شهرهای بزرگ امن است اما زندگی کردن در این شهرها دشوار است، دریافت شغل اغلب از طریق ارتباطات اجتماعی به دست می‌آید و بسیاری از پناهجویان پیش از مهاجرت به طرف کشورهای اروپایی برای سال‌های زیادی در ایران و پاکستان زندگی کرده‌اند.
«عبدالغفور»، مدیرموسسه مشورت‌دهی و پشتیبانی مهاجرین در افغانستان که خود زمانی در نروژ درخواست پناهندگی داده بود، می گوید اکثر کسانیکه از کشورهای اروپایی اخراج می‌شوند در افغانستان باقی نخواهند ماند، در عوض دوباره شانس رفتن به کشورهای اروپایی را امتحان خواهند کرد و یا در کشورهای همسایه مانند ایران و پاکستان پناهنده خواهند شد.
به گفته عبدالغفور بعضی از عودت‌کنندگان بلافاصله با خطرات جدیدی مواجه می‌شوند و حمله اخیر بر یک مهمانخانه خارجی‌ها در کابل در نزدیک همان هتلی رخ داد که شماری از عودت کنندگان در آنجا اقامت داشتند.
عبدالغفور می‌گوید در این حمله تمام شیشه‌های این هتل شکسته بود و خانواده‌ها از تخت خواب‌شان به پایین پرتاب شده بودند.
این گزارش تصریح می‌کند که اتحادیه اروپا نیز گفته است که از بدترشدن وضعیت امنیتی و تهدیدهایی که متوجه اخراجی‌ها می‌شود آگاهی کامل دارد و این را نیز می‌داند که افغانستان از تشدید حملات تروریستی و افزایش تلفات افراد غیرنظامی رنج می‌برد.
این گزارش تاکید می‌کند که با این وجود این اتحادیه می‌خواهد که 80 هزار نفر هرچه زودتر و در آینده نزدیک دوباره به افغانستان بازگردانده شوند.
در همین حال یک مقام اتحادیه اروپا به گاردین گفت: درباره این گزارش درز شده اظهارنظری نمی‌کند اما اتحادیه اروپا و دولت افغانستان یک گفت‌وگوی سازنده درخصوص مسئله پناهجویان افغانستانی آغاز کرده‌اند.
/
به گزارش سرویس بین الملل گاردین نوشت: اتحادیه اروپا از کابل می‌خواهد که حدود 80 هزار پناهجوی افغانستانی را که قرار است از این اتحادیه اخراج شوند بپذیرد و گرنه با کاهش کمک های مالی این اتحادیه مواجه خواهد شد. گفته می‌شود که اتحادیه اروپا بخشی از کمک‌های مالی‌شان را به افغانستان به مسئله حساس پناهجویان در این کشور مشروط سازد.
در همین حال حکومت افغانستان با آشفتگی داخلی دست به گریبان است و در راستای احیای دوباره اقتصاد و ایجاد اشتغال‌زایی برای جوانانی که دست به سفرهای طولانی و خطرناک می‌زنند با شکست مواجه شده است.
جذب دوباره 80 هزار پناهجوی اخراجی افغانستانی به این کشور یک چالش جدی برای دولت افغانستان خواهد بود در حالیکه از آغاز سال 2016 میلادی تاکنون حدو 5 هزار پناهجوی افغانستانی بصورت دواطلبانه به کشورشان بازگشته‌اند.
تمیور شاران تحلیلگر ارشد گروه بین‌المللی بحران در افغانستان گفت: چنین فشارهای بر دولت افغانستان غیرمنطقی است و کابل قادر به پاسخگویی و پذیرش دوباره این تعداد افراد نیست.
این گزارش می‌افزاید: درسال گذشته میلادی افغانستانی‌ها دومین گروه بزرگ پناهجویان بودند که وارد اتحادیه اروپا شدند و در این سال بین 170 تا 196 هزار نفر از شهروندان این کشور درخواست پناهندگی به کشورهای اروپایی داده بودند.
در نشست 2 روزه بروکسل در تاریخ 4 اکتبر، انتظار می‌رود که کمک‌کنندگان بین‌المللی سالانه حدود 4 میلیاد دلار به دولت افغانستان تعهد نمایند.
فشارها بر دولت افغانستان بخشی از یک استراتژی گسترده‌ای اتحادیه اروپا است که می‌خواهد کمک های مالی را مشروط به پذیریش مهاجران اخراجی از این قاره بکند.
بهترین نمونه‌اش توافق چند ماه پیش ترکیه و اتحادیه اروپا برای حل معضل پناهجویان است.
چند ماه قبل اتحادیه اروپا و ترکیه درباره نحوه کند کردن جریان مهاجرت از این کشور به اروپا به توافق رسیده بودند.
طبق این توافق، ترکیه 3 میلیارد یورو و برخی مشوق‌های سیاسی دریافت می‌کند تا در ازای آن، کنترل مرزهایش را افزایش دهد و پناهجویان کنونی را در خاک خود نگهدارد و کشورهای دیگری که شامل این استراتژی هستند، اتیوپی، نیجریه، لبنان و لیبی می‌باشد.
اتحادیه اروپا نیز معاملات مشابه را با کشورهای اریتره و سودان درنظر گرفته است، دولت‌هایی که به جنایت علیه بشریت و جنایات جنگی متهم هستند.
اما در افغانستان تحلیلگران هشدار می‌دهند که اتحادیه اروپا مردم را به یک مکان خطرناکی دوباره باز میفرستد.
یوسف یک شهروند افغانستانی است که در سال 2011 میلادی کشورش را ترک کرده است، پدر وی در جریان حکومت کمونیستی درسال 1980 یک افسر پلیس بوده و یوسف 28 ساله خود نیز یک کمونیست است و تهدیدهایی را در افغانستان دریافت کرده و نزدیک بوده که از سوی طالبان کشته شود.
در ابتدا وی به روسیه می‌رود و سپس در اوایل سال 2016 میلادی یوسف روسیه را ترک کرده و خودش را به نروژ می‌رساند.
در نروژ پناهندگی وی پذیرفته نمی‌شود و به وی اعلام می‌شود که باید به افغانستان برگرد. یوسف در تاریخ 19 سپتامبر به کابل می‌رسید.
یوسف می‌گوید که زندگی کردن در این جا خیلی سخت است، من مشکل شخصی با طالبان دارم و از جانب مردم در جامعه نیز نگران هستم چون مسیحیت دراین کشور هیچ ارزشی ندارد.
به گفته شاران تحلیلگر ارشد گروه بین المللی بحران، افغانستان کاملاً ناامن است ومنطق اتحادیه اروپا این است که این افراد می‌تواند در سایر نقاط افغانستان جایگزین شوند نه در مناطقی که محل زندگی قبلی‌شان بوده است.
این تحلیلگر ارشد گروه بین المللی بحران می گوید وضعیت امنیتی وخیم است. شهرها، شهرستان‌ها و بزرگراه‌ها که یک ماه پیش امن بودند اما حالا نیستند.
حملات طالبان در افغانستان رو به افزایش است و تلفات غیرنظامیان نیز سیر صعودی به خود گرفته است و پیش از این سازمان ملل متحد نیز اعالم کرده بود که در سال گذشته میلادی براثر خشونت‌ها در این کشور 11 هزار نفرکشته و زخمی شده‌اند.
شاران می‌گوید در حالیکه شهرهای بزرگ امن است اما زندگی کردن در این شهرها دشوار است، دریافت شغل اغلب از طریق ارتباطات اجتماعی به دست می‌آید و بسیاری از پناهجویان پیش از مهاجرت به طرف کشورهای اروپایی برای سال‌های زیادی در ایران و پاکستان زندگی کرده‌اند.
«عبدالغفور»، مدیرموسسه مشورت‌دهی و پشتیبانی مهاجرین در افغانستان که خود زمانی در نروژ درخواست پناهندگی داده بود، می گوید اکثر کسانیکه از کشورهای اروپایی اخراج می‌شوند در افغانستان باقی نخواهند ماند، در عوض دوباره شانس رفتن به کشورهای اروپایی را امتحان خواهند کرد و یا در کشورهای همسایه مانند ایران و پاکستان پناهنده خواهند شد.
به گفته عبدالغفور بعضی از عودت‌کنندگان بلافاصله با خطرات جدیدی مواجه می‌شوند و حمله اخیر بر یک مهمانخانه خارجی‌ها در کابل در نزدیک همان هتلی رخ داد که شماری از عودت کنندگان در آنجا اقامت داشتند.
عبدالغفور می‌گوید در این حمله تمام شیشه‌های این هتل شکسته بود و خانواده‌ها از تخت خواب‌شان به پایین پرتاب شده بودند.
این گزارش تصریح می‌کند که اتحادیه اروپا نیز گفته است که از بدترشدن وضعیت امنیتی و تهدیدهایی که متوجه اخراجی‌ها می‌شود آگاهی کامل دارد و این را نیز می‌داند که افغانستان از تشدید حملات تروریستی و افزایش تلفات افراد غیرنظامی رنج می‌برد.
این گزارش تاکید می‌کند که با این وجود این اتحادیه می‌خواهد که 80 هزار نفر هرچه زودتر و در آینده نزدیک دوباره به افغانستان بازگردانده شوند.
در همین حال یک مقام اتحادیه اروپا به گاردین گفت: درباره این گزارش درز شده اظهارنظری نمی‌کند اما اتحادیه اروپا و دولت افغانستان یک گفت‌وگوی سازنده درخصوص مسئله پناهجویان افغانستانی آغاز کرده‌اند.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *