بازی هند با کارت "بلوچستان پاکستان" برای مهار پکن و اسلام آباد

به گزارش سرویس بین الملل تحولات در کشمیر در حالی رخ می دهد که سال گذشته نارندرا مودی نخست وزیر هند در نیمه راه سفرش به منطقه توقفی در اسلام آباد داشت و با نواز شریف همتای پاکستانی خود وارد گفت و گو شد و بسیاری تصورشان بر این بود که این دیدار می تواند به یک دهه دوری دو کشور از یکدیگر پایان دهد.

اما امروز هندوستان بر این باور است که چهار تروریست اخیرا به منطقه کشمیر تحت کنترل این کشور یورش برده و 18 سرباز هندی از جمله چند نیروی نظامی این کشور را به قتل رسانده و سپس به پاکستان پناهنده شده اند.

پاکستانی ها البته این مسئله را رد می کنند و بر این باورند که هند در برخی از حوادث تروریستی در این کشور که جان دهها نفر را گرفته بی تاثیر و بدون نقش نبوده است.

گفتنی است؛ در این میان روابط دو کشور به سمت تیرگی فزاینده می رود و کم توجهی رهبران دو کشور به یکدیگر در اجلاس مجمع عمومی امسال سازمان ملل متحد و تلاش برای منزوی سازی یکدیگر نیز کاملا مشهود بود.

در مقابل این دو کشور، بازیگر دیگری به نام چین وجود دارد که به شدت از درگیری میان هند و پاکستان، دو کشور مهم آسیای جنوبی ناخرسند است و وزارت خارجه اش در بیانیه ای خواستار خویشتنداری طرفین در خصوص اختلافات پیش آمده بویژه در زمینه کشمیر شده است.

امروز اما موضوع مناقشات پاکستان و هندوستان بیش از گذشته برای پکن اهمیت دارد و بروز درگیری و ناامنی برای آنها باعث ناامنی برای چین خواهد شد.

این ناامنی عرصه های مختلف نظامی، سیاسی و امنیت ملی را در بر می گیرد و طبیعی است که چین بخواهد در مورد ماجرای کشمیر مداخله کند.

چینی ها بزرگترین طرح اقتصادی موسوم به کریدور اقتصادی چین و پاکستان را در چارچوب برنامه احیای راه ابریشم به ارزش 46 میلیارد دلار با اسلام آباد به اجرا گذاشته اند و ناآرامی های منطقه باعث می شود تا این طرح ها ناکام بماند.

از سوی دیگر نباید فراموش کرد که ناامنی ها اگر به مناطق مختلف پاکستان از جمله بندر گوادر این کشور کشانده شود که صدها چینی در آن کار می کنند، ممکن است آنها را در معرض خطر حملات تروریستی قرار دهد.

در عین حال ناامن شدن آسیای جنوبی ممکن است دامنه اش به منطقه مرزی با سین کیانگ در شمال غرب چین کشیده شود؛ منطقه ای که از دیدگاه پکن افراطیون و برخی تروریست ها خواستار جداسازی آن از خاک چین هستند.

به همین علت دیده می شود که چین و پاکستان برای جلوگیری از ناامنی های فزاینده برای اجرای کریدور اقتصادی و به منظور تامین جان کارگران چینی به توافق می رسند که 460 میلیون دلار معادل یک درصد از بودجه این راهرو اقتصادی را به تامین امنیت این نیروها و این طرح ها اختصاص دهند.

هندی ها در این میان از همان اول با این کریدور اقتصادی که به چین امکان می دهد از آبهای غربی این کشور عبور کند و گذرگاهی از طریق پاکستان بدست آورد، مخالف بودند و این منطقه را تحت قلمرو خود می دانند.

به همین سبب روزنامه ساوت چاینا هنگ کنگ می نویسد که هندی ها علاقه زیادی دارند تا با بلوچستان پاکستان بیشتر نزدیک شوند زیرا این همان نقطه و مکانی است که خارج از کنترل پاکستانی ها بوده و این برای چین ناخوشایند خواهد بود.
 
برای پاکستانی ها بلوچستان اهمیت زیادی دارد و البته برای چینی ها اهمیت این منطقه به دلیل بودن بندر ثروتمند گوادور در آن به مراتب بیشتر از اهمیت هند بر کشمیر است.
 
امروز بسیاری از رهبران بلوچستان که با پاکستان مخالف هستند و به چین نظر خوبی ندارند در تلویزیون هند ظاهرا می شوند و این کشور حتی اشاراتی داشته است مبنی بر اینکه احتمال دارد به «براهماداق بوگتی» یکی از رهبران بلوچ و مخالف دولت پاکستان پناهندگی سیاسی بدهد. این نشان می دهد هندی ها بر بازی با کارت بلوچستان برای مهار پاکستان و چین تمرکز کرده اند.
با این حساب چین در حال حاضر به توصیه های دوستانه بسنده کرده است تا حتی الامکان به مناسبات خود با این دو کشور همسایه لطمه نزند و باید امیدوار باشد تا این روابط تیره در یک مسیر هوشمندانه بار دیگر به روابط عادی و سالم و پایدار تبدیل شود.