آیا وقتی اظهارنامه ای برای ما ارسال و ابلاغ میشود، حتماً باید به آن جواب دهیم؟
پاسخ دادن به اظهار نامه ضرورتی ندارد اما به منظور احتراز از برخی عواقب احتمالی احتیاط حکم میکند که بنویسیم «تکذیب میشود» و اگر مایل به دادن پاسخ باشیم باید طبق شرایطی عمل کنیم.
به گزارش خبرنگار گروه حقوقی و قضایی ، در ارتباط با اظهار نامهها گاهی این سوال پیش میآید که آیا وقتی اظهارنامهای برای ما ارسال و ابلاغ میشود، حتماً باید به آن جواب دهیم؟ که مصطفی سرخیل یک حقوقدان در این باره میگوید: ارسال اظهارنامه – جز در مواردی که به حکم قانون لازم است – صلاح نیست، بنابراین پاسخ دادن به اظهارنامه را هم جایز نمی پنداریم. البته احتیاط حکم می کند به منظور احتراز از برخی عواقب احتمالی ناخوشایند پس از خواندن دقیق اظهارنامه و آگاهی از مفاد آن در ستون پاسخ بنویسیم «تکذیب میشود».
اگر علیرغم این توصیه، در موردی مایل به دادن پاسخ باشیم باید به یکی از دو طریق زیر عمل کنیم:
لف) در حضور مأمور ابلاغ، در ستون جواب، مطالب خود را بنویسیم. این اقدام به چند دلیل قابل توصیه نیست:
اولاً – معمولاً مأمور ابلاغ نمی تواند مدت زیادی معطل شود تا ما پاسخ خود را بنویسیم.
ثانیاً – طبعاً پاسخی که به این ترتیب نوشته می شود، دقیق و حساب شده نیست و خطر اینکه ضمن آن مطلبی به ضرر خودمان بنویسیم زیاد است. پس بهتر است طریق دوم را برگزینیم.
طی اظهارنامۀ دیگری جواب اظهارنامه ابلاغ شده را بدهیم. در این حالت در قسمت موضوع اظهارنامه خواهیم نوشت: «پاسخ اظهارنامۀ شمارۀ ..... مورخ ......» نحوۀ تنظیم و ارسال پاسخ همان است که قبلاً بیان کردیم.
آیا موارد دیگری را میتوان جایگزین اظهارنامه کرد؟
گاهی، مسایلی که پیش می آید چنان فوریت داد که حتی ارسال اظهارنامه، از نظر فوریت موضوع، وافی به مقصود نیست. در این گونه موارد می توانیم مطلب خود را از طریق پست تصویری به طرف ابراز و اظهار کنیم و نسخه ای از برگ ارسالی را هم خودمان داشته باشیم تا بعدها بتوانیم به آنها استناد کنیم. یعنی شرحی را که نوشته ایم به وسیلۀ پست تصویری برای طرف می فرستیم و در عین حال از ادارۀ پست می خواهیم نسخه ای از آن را هم به خود ما بدهد.
استفاده از پست تصویری در کلیۀ مواردی که مقام یا مقاماتی از انجام وظایف قانونی خود امتناع می کنند و در عین حال حاضر نیستند نامه یا لایحه یا شکایت شما را بپذیرند و دستور ثبت آن را بدهند، می تواند مفید باشد. چون به این ترتیب مقام مورد بحث نمیتواند ادعا کند که ما به او چیزی نگفته یا ننوشته ایم یا مراجعه ای به او نداشته ایم.
البته فراموش نشود که پست تصویری جای اظهارنامه را نمی گیرد و حالت ابلاغ رسمی را ندارد. بنابراین در هر مورد که از این وسیله استفاده می کنیم بهتر است به طور همزمان اظهارنامه هم بفرستیم.
اگر علیرغم این توصیه، در موردی مایل به دادن پاسخ باشیم باید به یکی از دو طریق زیر عمل کنیم:
لف) در حضور مأمور ابلاغ، در ستون جواب، مطالب خود را بنویسیم. این اقدام به چند دلیل قابل توصیه نیست:
اولاً – معمولاً مأمور ابلاغ نمی تواند مدت زیادی معطل شود تا ما پاسخ خود را بنویسیم.
ثانیاً – طبعاً پاسخی که به این ترتیب نوشته می شود، دقیق و حساب شده نیست و خطر اینکه ضمن آن مطلبی به ضرر خودمان بنویسیم زیاد است. پس بهتر است طریق دوم را برگزینیم.
طی اظهارنامۀ دیگری جواب اظهارنامه ابلاغ شده را بدهیم. در این حالت در قسمت موضوع اظهارنامه خواهیم نوشت: «پاسخ اظهارنامۀ شمارۀ ..... مورخ ......» نحوۀ تنظیم و ارسال پاسخ همان است که قبلاً بیان کردیم.
آیا موارد دیگری را میتوان جایگزین اظهارنامه کرد؟
گاهی، مسایلی که پیش می آید چنان فوریت داد که حتی ارسال اظهارنامه، از نظر فوریت موضوع، وافی به مقصود نیست. در این گونه موارد می توانیم مطلب خود را از طریق پست تصویری به طرف ابراز و اظهار کنیم و نسخه ای از برگ ارسالی را هم خودمان داشته باشیم تا بعدها بتوانیم به آنها استناد کنیم. یعنی شرحی را که نوشته ایم به وسیلۀ پست تصویری برای طرف می فرستیم و در عین حال از ادارۀ پست می خواهیم نسخه ای از آن را هم به خود ما بدهد.
استفاده از پست تصویری در کلیۀ مواردی که مقام یا مقاماتی از انجام وظایف قانونی خود امتناع می کنند و در عین حال حاضر نیستند نامه یا لایحه یا شکایت شما را بپذیرند و دستور ثبت آن را بدهند، می تواند مفید باشد. چون به این ترتیب مقام مورد بحث نمیتواند ادعا کند که ما به او چیزی نگفته یا ننوشته ایم یا مراجعه ای به او نداشته ایم.
البته فراموش نشود که پست تصویری جای اظهارنامه را نمی گیرد و حالت ابلاغ رسمی را ندارد. بنابراین در هر مورد که از این وسیله استفاده می کنیم بهتر است به طور همزمان اظهارنامه هم بفرستیم.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *