بحران پس از گروه های تکفیری در منطقه چیست؟
کردهای منطقه راه اشتباهی را می روند، راهی که آنها را سال ها از میان جنگ و آتش و خون رها نخواهد کرد.
خبرگزاری میزان -
به نقل از اتاق خبر 24، کردهای عراق، سوریه و ترکیه سال هاست که ساز جدایی می نوازند. این ساز را دیگران کوک کرده اند و نوازنده آن هم کردهای منطقه هستند.
چهار کشور ایران، ترکیه، عراق و سوریه دارای مناطق کردنشین هستند. مردمان این مناطق در برخی از مقاطع و مواقع سعی داشته اند تا خودمختاری، فدرالی و یا استقلال کامل از دولت مرکزی داشته باشند.
خاورمیانه
این ایده از سوی کشورهای فرامنطقه ای بیشتر پیگیری می شود تا مردم بخش های کردنشین این چهار کشور، هرگاه آرامش در این مناطق حاکم می شود، دستی از بیرون به دخالت و تحریک می پردازد.
رژیم اسرائیل که خود با توطئه و دسیسه انگلیس و آمریکا به شمایل یک کشور در آمد، در منطقه بیشترین تحریک و برنامه را برای ایجاد یک کردستان واحد انجام داده و می دهد.
شرایط کنونی منطقه غرب آسیا که مناطق کردنشین را هم در بر می گیرد، برای اجرای برنامه تجزیه برخی کشورهای منطقه آماده است.
اقلیم کردستان عراق که اکنون در شرایط خودمختاری قرار دارد، خود یکی از عواملی است که به این موضوع دامن می زند.
اخبار و اطلاعات موثقی وجود دارد که این خطه از خاک عراق با رایزنی های مقامات این منطقه با سران رژیم جعلی اسرائیل، کمک های فکری و تسلیحاتی زیادی را دریافت کرده است.
اسرائیل برای این که اتفاق تجزیه در منطقه بیفتد از همه امکانات خود برای شکل گیری به کار گرفته و خواهد گرفت.
ترکیه که سال هاست با کردهای کشورش درگیر است، در بحران منطقه به ویژه سوریه یکی از کشورهایی است که باعث آن بوده است.
اکنون اوضاع بحران به گونه ای در حال حرکت است که آنکارا تصور می کند می تواند از بخشی از سرزمین سوریه تکه ای را صاحب شود.
چشم تنگ دنیا دوست مقامات ترکیه به ویژه اردوغان به منطقه اسکندرون سوریه است.
بخشی از استان‌های حسکه، رقه و حلب را کردستان سوریه می گویند، امتداد این بخش از خاک سوریه به سوی غرب، به دریای مدیترانه می رسد.
داشتن راه دریایی، همیشه برای کشورهای دنیا مهم بوده است و برای آنهایی که از این ویژگی برخوردار نبودند، حسرت و حسادت را در پی داشته است.
اگر بر فرض کردستان واحد شکل بگیرد، تنها راه آبی این خطه انتهای منطقه کردستان سوریه است.
این منطقه که به اسکندرون معروف است، سنگینی چشم طمع ترکیه را بر روی خود دارد.
اما چرا ترکیه به این منطقه چشم دوخته و می خواهد مالکیت آن را پس از بحران سوریه به دست بگیرد؟
ترکیه به خاطر شرایطی که در منطقه کردنشین خود دارد، وضعیت نامناسبی را سپری می کند. سال هاست دولت مرکزی با پ ک ک درگیر جنگ است. مناطق کردنشین ترکیه به مانند یک منطقه جنگی در آمده اند. اما هنوز دولتمردان این کشور نتوانسته اند این معضل را حل کنند.
چندی پیش یک افسر عالیرتبه اطلاعاتی رژیم اسرائیل گفته بود که منطقه کردنشین ترکیه هم جزو سیاست های تجزیه آمریکا و رژیم صهیونیستی است.
او حتی ادعا کرده بود که این موضوع به دولت ترکیه هم اعلام شده و اردوغان هم با آن مخالفتی نداشته است. این افسر اسرائیلی ادعا کرده که ترکیه در ازای موافقت با جدایی منطقه کردستان خود، غربی ترین نقطه کردستان سوریه را می خواهد.
این منطقه جایی است که به دریا راه دارد. ترکیه با این کار می خواهد دسترسی کردها به دریای آزاد را ببندد. داشتن چنین امتیازی برای کردها، آنها را برای مراودات دریایی یاری می کند.
کردستان ترکیه نام غیر رسمی بخش شرقی ترکیه است که ساکنان آن کرد هستند. این منطقه با مساحتی حدود ۲۳۰ هزار کیلومتر مربع، ۳۰ درصد از خاک ترکیه است؛ حدود دوسوم کردهای ترکیه در جنوب شرقی و شرق ترکیه (موسوم به کردستان ترکیه) سکونت دارند. جمعیت کردهای ترکیه بیش از ۲۲ میلیون نفر تخمین زده می‌شود.
اما آیا اردوغان تن به جدایی کردستان ترکیه در قبال منطقه اسکندرون و محلی که کردهای سوریه به دریا راه دارند، می دهد؟
شاید اردوغان می خواهد سرزمین کردنشین ترکیه را از سر خود باز کند، اما در مقابل بخش دیگری را صاحب شود.
اکنون کردهای سوریه از حمایت آمریکا برخوردار هستند، این حمایت ها باعث شده است تا آنها بتوانند شرایط را به نفع خود رقم بزنند.
اما در این میان نقش بارزانی ها از همه پررنگتر است. سرکردگان اقلیم کردستان عراق با سوء استفاده از موقعیت دولت مرکزی عراق، همچون یک کشور مستقل عمل می کنند. در حالی که بر اساس قانون اساسی عراق آنها در اداره اقلیم کردستان عراق باید تابع قانون اساسی و دولت مرکزی باشند.
خرید سلاح و تجهیزات نظامی بارزانی ها از رژیم اسرائیل و دولت آمریکا موضوعی است که در وضعیت کنونی بسیار مهم است.
سلاح ها و مهمات دریافت شده در انبارهای متعلق به بارزانی ها همگی دپو شده است در حالی که عراق در وضعیت جنگ با گروه تروریستی تکفیری داعش است. حتی این سلاح ها و مهمات به نیروهای پیشمرگه هم داده نشده است.
دپوی مهمات و تسلیحات نظامی از سوی مقامات اقلیم کردستان عراق برای چیست؟
بارزانی ها به خوبی می دانند که پس از پایان فتنه تروریست های تکفیری در منطقه، نوبت به یک بحران دیگر خواهد رسید.
بحرانی که این بار از سوی مناطق کردنشین به ویژه در عراق، سوریه و ترکیه آغاز خواهد شد و ایران را هم درگیر خواهد کرد.
بارزانی ها به خوبی می دانند در آن شرایط برای افزایش نفوذ و قدرت خود در میان کردهای دیگر مناطق نیازمند قدرت نظامی هستند به همین خاطر تسلیحات و تجهیزات نظامی دریافت کرده از اسرائیل و آمریکا را برای آینده نه چندان دور ذخیره کرده است.
اقلیم کردستان عراق که به صورت خانوادگی اداره می شود، خود را برای جنگ آینده بر سر قدرت آماده می کند.
هر یک از مناطق کردنشین ظرفیت مستقل شدن را ندارد و از پیش هم هدف و برنامه بر این بود که مناطق کردنشین کشورهای منطقه تجزیه و تبدیل به کشور شود.
پیش بینی می شود میان این مناطق برای کسب قدرت یک جنگ طولانی شکل بگیرد. جنگی که شاید سال ها به درازا بکشد.
برای این که منطقه دچار بحران دیگری نشود، هماهنگی میان مقامات دولت های کشورهای ایران، ترکیه، عراق و سوریه برای جلوگیری از توطئه تجزیه بسیار لازم و واجب است.
ایران، عراق و سوریه به هیچ عنوان با تجزیه موافق نیستند. جمهوری اسلامی ایران قاطعانه با تجزیه سوریه و عراق مخالف است. این مخالفت از بروز چنین فاجعه ای جلوگیری کرده و ادامه آن هم از آن جلوگیری خواهد کرد.
جمهوری اسلامی ایران به هیچ قیمتی اجازه نمی دهد که حتی بخشی از سرزمین خود با توطئه و دسیسه اسرائیل و آمریکا دستخوش تجزیه شود. برای جلوگیری از این اتفاق هر کار که لازم باشد انجام خواهد داد.
این قدرت و توان در حوزه نظامی و دفاعی که با دستور رهبر معظم انقلاب باید به فاز تهاجمی هم برسد، با بهره گرفتن از تنها بخشی از توانمندی های خود می تواند یک بحران دیگر را سرکوب کند.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
چهار کشور ایران، ترکیه، عراق و سوریه دارای مناطق کردنشین هستند. مردمان این مناطق در برخی از مقاطع و مواقع سعی داشته اند تا خودمختاری، فدرالی و یا استقلال کامل از دولت مرکزی داشته باشند.
خاورمیانه
این ایده از سوی کشورهای فرامنطقه ای بیشتر پیگیری می شود تا مردم بخش های کردنشین این چهار کشور، هرگاه آرامش در این مناطق حاکم می شود، دستی از بیرون به دخالت و تحریک می پردازد.
رژیم اسرائیل که خود با توطئه و دسیسه انگلیس و آمریکا به شمایل یک کشور در آمد، در منطقه بیشترین تحریک و برنامه را برای ایجاد یک کردستان واحد انجام داده و می دهد.
شرایط کنونی منطقه غرب آسیا که مناطق کردنشین را هم در بر می گیرد، برای اجرای برنامه تجزیه برخی کشورهای منطقه آماده است.
اقلیم کردستان عراق که اکنون در شرایط خودمختاری قرار دارد، خود یکی از عواملی است که به این موضوع دامن می زند.
اخبار و اطلاعات موثقی وجود دارد که این خطه از خاک عراق با رایزنی های مقامات این منطقه با سران رژیم جعلی اسرائیل، کمک های فکری و تسلیحاتی زیادی را دریافت کرده است.
اسرائیل برای این که اتفاق تجزیه در منطقه بیفتد از همه امکانات خود برای شکل گیری به کار گرفته و خواهد گرفت.
ترکیه که سال هاست با کردهای کشورش درگیر است، در بحران منطقه به ویژه سوریه یکی از کشورهایی است که باعث آن بوده است.
اکنون اوضاع بحران به گونه ای در حال حرکت است که آنکارا تصور می کند می تواند از بخشی از سرزمین سوریه تکه ای را صاحب شود.
چشم تنگ دنیا دوست مقامات ترکیه به ویژه اردوغان به منطقه اسکندرون سوریه است.
بخشی از استان‌های حسکه، رقه و حلب را کردستان سوریه می گویند، امتداد این بخش از خاک سوریه به سوی غرب، به دریای مدیترانه می رسد.
داشتن راه دریایی، همیشه برای کشورهای دنیا مهم بوده است و برای آنهایی که از این ویژگی برخوردار نبودند، حسرت و حسادت را در پی داشته است.
اگر بر فرض کردستان واحد شکل بگیرد، تنها راه آبی این خطه انتهای منطقه کردستان سوریه است.
این منطقه که به اسکندرون معروف است، سنگینی چشم طمع ترکیه را بر روی خود دارد.
اما چرا ترکیه به این منطقه چشم دوخته و می خواهد مالکیت آن را پس از بحران سوریه به دست بگیرد؟
ترکیه به خاطر شرایطی که در منطقه کردنشین خود دارد، وضعیت نامناسبی را سپری می کند. سال هاست دولت مرکزی با پ ک ک درگیر جنگ است. مناطق کردنشین ترکیه به مانند یک منطقه جنگی در آمده اند. اما هنوز دولتمردان این کشور نتوانسته اند این معضل را حل کنند.
چندی پیش یک افسر عالیرتبه اطلاعاتی رژیم اسرائیل گفته بود که منطقه کردنشین ترکیه هم جزو سیاست های تجزیه آمریکا و رژیم صهیونیستی است.
او حتی ادعا کرده بود که این موضوع به دولت ترکیه هم اعلام شده و اردوغان هم با آن مخالفتی نداشته است. این افسر اسرائیلی ادعا کرده که ترکیه در ازای موافقت با جدایی منطقه کردستان خود، غربی ترین نقطه کردستان سوریه را می خواهد.
این منطقه جایی است که به دریا راه دارد. ترکیه با این کار می خواهد دسترسی کردها به دریای آزاد را ببندد. داشتن چنین امتیازی برای کردها، آنها را برای مراودات دریایی یاری می کند.
کردستان ترکیه نام غیر رسمی بخش شرقی ترکیه است که ساکنان آن کرد هستند. این منطقه با مساحتی حدود ۲۳۰ هزار کیلومتر مربع، ۳۰ درصد از خاک ترکیه است؛ حدود دوسوم کردهای ترکیه در جنوب شرقی و شرق ترکیه (موسوم به کردستان ترکیه) سکونت دارند. جمعیت کردهای ترکیه بیش از ۲۲ میلیون نفر تخمین زده می‌شود.
اما آیا اردوغان تن به جدایی کردستان ترکیه در قبال منطقه اسکندرون و محلی که کردهای سوریه به دریا راه دارند، می دهد؟
شاید اردوغان می خواهد سرزمین کردنشین ترکیه را از سر خود باز کند، اما در مقابل بخش دیگری را صاحب شود.
اکنون کردهای سوریه از حمایت آمریکا برخوردار هستند، این حمایت ها باعث شده است تا آنها بتوانند شرایط را به نفع خود رقم بزنند.
اما در این میان نقش بارزانی ها از همه پررنگتر است. سرکردگان اقلیم کردستان عراق با سوء استفاده از موقعیت دولت مرکزی عراق، همچون یک کشور مستقل عمل می کنند. در حالی که بر اساس قانون اساسی عراق آنها در اداره اقلیم کردستان عراق باید تابع قانون اساسی و دولت مرکزی باشند.
خرید سلاح و تجهیزات نظامی بارزانی ها از رژیم اسرائیل و دولت آمریکا موضوعی است که در وضعیت کنونی بسیار مهم است.
سلاح ها و مهمات دریافت شده در انبارهای متعلق به بارزانی ها همگی دپو شده است در حالی که عراق در وضعیت جنگ با گروه تروریستی تکفیری داعش است. حتی این سلاح ها و مهمات به نیروهای پیشمرگه هم داده نشده است.
دپوی مهمات و تسلیحات نظامی از سوی مقامات اقلیم کردستان عراق برای چیست؟
بارزانی ها به خوبی می دانند که پس از پایان فتنه تروریست های تکفیری در منطقه، نوبت به یک بحران دیگر خواهد رسید.
بحرانی که این بار از سوی مناطق کردنشین به ویژه در عراق، سوریه و ترکیه آغاز خواهد شد و ایران را هم درگیر خواهد کرد.
بارزانی ها به خوبی می دانند در آن شرایط برای افزایش نفوذ و قدرت خود در میان کردهای دیگر مناطق نیازمند قدرت نظامی هستند به همین خاطر تسلیحات و تجهیزات نظامی دریافت کرده از اسرائیل و آمریکا را برای آینده نه چندان دور ذخیره کرده است.
اقلیم کردستان عراق که به صورت خانوادگی اداره می شود، خود را برای جنگ آینده بر سر قدرت آماده می کند.
هر یک از مناطق کردنشین ظرفیت مستقل شدن را ندارد و از پیش هم هدف و برنامه بر این بود که مناطق کردنشین کشورهای منطقه تجزیه و تبدیل به کشور شود.
پیش بینی می شود میان این مناطق برای کسب قدرت یک جنگ طولانی شکل بگیرد. جنگی که شاید سال ها به درازا بکشد.
برای این که منطقه دچار بحران دیگری نشود، هماهنگی میان مقامات دولت های کشورهای ایران، ترکیه، عراق و سوریه برای جلوگیری از توطئه تجزیه بسیار لازم و واجب است.
ایران، عراق و سوریه به هیچ عنوان با تجزیه موافق نیستند. جمهوری اسلامی ایران قاطعانه با تجزیه سوریه و عراق مخالف است. این مخالفت از بروز چنین فاجعه ای جلوگیری کرده و ادامه آن هم از آن جلوگیری خواهد کرد.
جمهوری اسلامی ایران به هیچ قیمتی اجازه نمی دهد که حتی بخشی از سرزمین خود با توطئه و دسیسه اسرائیل و آمریکا دستخوش تجزیه شود. برای جلوگیری از این اتفاق هر کار که لازم باشد انجام خواهد داد.
این قدرت و توان در حوزه نظامی و دفاعی که با دستور رهبر معظم انقلاب باید به فاز تهاجمی هم برسد، با بهره گرفتن از تنها بخشی از توانمندی های خود می تواند یک بحران دیگر را سرکوب کند.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *