فرار سرمایه و چالش سرمایه گذاری در "افغانستان"

به گزارش سرویس بین الملل یکی از دلایل مهم بیکاری فرار سرمایه از کشور است، روندی که از چند سال قبل شروع شده و به صورت شتابناکی به پیش می‌رود. 
 
شهر دوبی به محل سرمایه گذاری مطمئنی برای سرمایه داران جهان خصوصا تجاران افغانستانی مبدل شده است، در این شهر تجاری بیشترین سرمایه گذاری اتباع خارجی را ابتدا سرمایه داران روسیه دارند و مقام دوم را سرمایه گذاران ایرانی و مقام سوم را نیز سرمایه داران افغانستان به دست آوردند.
 
گفتنی است؛ سرمایه داران کشور علاقه شدیدی به سرمایه گذاری در این شهر دارند، دولتمردان امارات متحده عربی تسهیلات فراوانی را برای سرمایه گذاران خارجی در این شهر مهیا نمودند که این تسهیلات موجب جذب سرمایه از تمام جهان در این شهر گردیده است.

به گفته رييس جمهور در حال حاضر بيش از 28 ميليارد دالر سرمايه در گردش تاجران افغان در دوبي و پاکستان و جود دارد. از اين مبلغ بيش از 18 ميليارد دلار آن در دوبي سرمايه گذاری شده و نزديک به 10 ميليارد دلار آن در پاکستان. چنانچه اين پول ها به افغانستان انتقال داده شود، زمينه کار را براي هزاران نفر فراهم مي سازد و موجب رشد توليد در کشور مي گردد.

یاد آور می شود، خروج سرمايه از کشور باعث به وجود آمدن بيکاری شديد در کشور شده است و اين مسأله نگرانی های شديدی را در ميان مردم ايجاد کرده است.
 
با وجود امکانات لازم براي سرمايه گذاری در کشور در يک و نيم دهه گذشته از اين امکانات و فرصتها استفاده نگرديد. فقدان يک برنامه ريزی منظم و دقيق که ابتدا فرصت ها را مشخص و سپس فرايند سرمايه گذاری را تنظيم نمايند از مشکلات اساسي بود که مانع سرمايه گذاری در کشور گرديد.
نبود دانش اقتصادي باعث گرديد که شرايط سرمايه گذاری در کشور بهبود نيابد و کسانی هم که با خوشبينی دست به سرمايه گذاری زده بودند در نهايت مجبور به خروج سرمايه خود از کشور شدند.
سرمايه گذار نياز به حمايت جدي دولت دارد کاری که دولت ما تاکنون چنين قولی را به تاجران داده است اما در زمينه عملی ساخت آنها کاري صورت نداده است. دولت از کساني که سرمايه خود را در کشور به کار انداخت نيز حمايت نکرد و آنها را با سيلي از مشکلات گمرگی و ترانزيتی تنها گذاشت. شهرک هاي صنعتی موجود در کشور رشد ننمود و شرايط برای جذب سرمايه در اين شهرک ها نيز به سود سرمايه گذار نبود.
 
خارج شدن سرمايه ها و يا توقف سرمايه گذاري در افغانستان به عوامل گوناگونی ارتباط می گيرد، از يکطرف سرمايه گذاران و شرکت های توليدی داخلی از طرف دولت مورد حمايه قرار نگرفته و بعضاً در اثر مواجه شدن باسياست های دمپنگ و رقابت با توليدات خارجي نتوانسته اند فعاليت های خودرا دوام دهد و ناچار فعاليت های خودرا تعطيل و سرمايه های خودرا از افغانستان خارج نموده است، از سوی ديگر بی امنيتی و بي ثباتی نه تنها جريان فعاليت های شرکت ها و يا سرمايه گذاران را با مشکل مواجه ساخته، که جان و سرمايه تجاران را نيز با خطر روبرو کرده است.

امروزه افراد خانواده تاجران به شدت از سوی اختطاف گران و آدم ربايان تهديد می شود، به همين دليل بيشتر تاجران خانواده هاي خود را از ترس اختطاف گران به خارج از کشور انتقال داده اند و تمايل به سرمايه گذاري و زندگی در افغانستان را از دست داده اند.

مسأله مهم ديگر اين که در افغانستان نه تنها مديريت صحيح سرمايه گذاری ها وجود ندارد بلکه، فساد اداری، نبود سيستم منظم مالياتی، نبود زير ساخت ها و شرايط نا مساعد و... مشکلاتی اند که فرا راه سرمايه گذاری در افغانستان عرض وجود نموده و سبب توقف سرمايه گذاری و فرار سرمايه از کشور گرديده است.

خاطرنشان می شود؛ بنابراين چنانچه اقدامات جدي از سوي دولت در جهت جذب سرمايه و حمايه از سرمايه گذاری های داخلی صورت نگيرد، افغانستان با پيامدهای  فقر، ناامني، ضعف و وابستگی بيشتر مواجه خواهد شد.
/