تحریم هایی که قرار است دوباره وضع شود چرا برداشته شود؟
یک اشتباه راهبردی در میان برخی از مسئولین صورت گرفت و باعث شد تا بگویند تحریم های اقتصادی علیه ایران تأثیر گذاشته و باعث شده تا دیگر نتوان وضعیت را تحمل کنترل کرد.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه سیاسی ، در دولت پیشین همواره تأکید می شد که تحریم های آمریکا تأثیر آنچنانی بر اقتصاد و اوضاع مردم نداشته است.
این موضع از یک سو مناسب بود چرا که رجز خوانی برای دشمن بود و باعث می شد در داخل روحیه مردم بالا برود اما از سوی دیگر عصبانیت آمریکا را هم در پی داشت و همین عصبانیت در رفتار آنها با ایران تأثیر می گذاشت و باعث تندروی بیشتر می شد و این تندوری باعث اقدامات بیشتر علیه ایران می گشت.
به نظر می رسد منطقی ترین رفتاری که می شد در قبال آمریکا در شرایط تحریم سخت که پس از فتنه 88 شدیدتر شد، دوری جستن از برخی اظهار نظرات درباره تحریم های اقتصادی بود.
دولت دهم در ماه های آخر دوران خود تحت تأثیر فشارهای تحریم اقتصادی قرار گرفته بود، این تأثیر پذیری هم به خاطر آماده نبودن در شرایط مقابله با تحریم هایی بود که پس از فتنه 88 علیه ایران وضع شد و دولت هم بی توجه به آنها به کار خود ادامه داد.
اگر برای مقابله با تبعات تحریم ها از همان زمان برنامه ریزی می شد، اگر اظهارات تحریک کننده کمتر گفته می شد، شرایط اقتصادی می توانست در ماه های پایانی دوران دولت دهم و پس از آن دوران دولت یازهم بهتر و مناسبتر باشد.
زمانی که دولتمردان در دوره دهم ریاست جمهوری گفتند که تحریم ها تأثیر گذاشته آمریکا را وادار کرد تا فشار این تحریم ها را بیشتر کند.
اعتراف به اتفاقی که تا پیش از آن عنوان می شد هیچ تأثیری ندارد و حتی قطعنامه های شورای امنیت هم کاغذ پاره لقب می گرفت، شوک خود را بر روی اقتصاد بیمار کشور وارد کرد.
دولت یازدهم که پاستور را از دولت دهم تحویل گرفت، درباره تحریم های اقتصادی همان راه دولت پیشین را رفت.
دولت تدبیر و امید هم تحریم های اقتصادی آمریکا را دلیلی برای به نتیجه رساندن مذاکرات هسته ای آن هم با آمریکا عنوان کرد.
دولت یازدهم حتی یک تهدید دیگر را هم جدی گرفت و آن تهدید نظامی آمریکا علیه ایران بود. حتی دولت اکنون اعتقاد دارد برجام سایه جنگ را هم از سر ایران کوتاه کرد.
جدی گرفتن تحریم های اقتصادی به همراه بزرگ کردن موضوع تهدید نظامی در داخل کشور، باعث شد تا یک روند فشرده مذاکرات هسته ای ایران و آمریکا آغاز شود.
شرایط ایجاد شده پس از آن که دو دولت ادعا کردند تحریم ها فشار وارد کرده است، باعث شد دولت ها هم قافیه را ببازند، بدون این که توجه داشته باشند، ایران اسلامی از آغاز انقلاب تاکنون شدیدترین تحریم های اقتصادی را متحمل شده است و حتی در 8 سال دفاع مقدس، که فشار زیادی را بر کشور وارد ساخته بود، توانست سربلند بیرون بیاید بدون این که اجازه دهد دشمن به اهداف و خواسته های خود برسد.
اما مشکل اصلی کجا بود وهست؟ آیا تحریم ها واقعاً آن تأثیر لازم را گذاشته بود که باعث شد تا دولتمردان به آمریکا اعتماد کنند و با او بر سر میز مذاکره بنشینند؟
مشکل خودباوری است. ما هر جا توانستیم به باور برسیم که می توانیم، مشکلات را پشت سر گذاشته ایم و هر جا هم که ابراز ناتوانی کردیم، مجبور به اقدامی شدیم که ضرر آن بیشتر از سودش برای مردم و کشور بوده است.
رهبر معظم انقلاب اسلامی راهکار مقابله با تهدیدات از هر نوع را نشان داده اند. ایشان در این زمینه تأکید کرده اند؛«خودباوری که در مقابل غرب باوری قرار دارد، باید در میان کودکان و جوانان گسترش یابد و از وظایف مهم آموزش و پرورش و آموزش عالی تزریق روحیه خودباوری است.
ایشان در مقطعی دیگر درباره پیشرفت های کشور هم فرموده بودند؛«همه پیشرفت های کشور در شرایط سختی، تحریم و فشار و با همت عده ای جوان متخصص و با انگیزه که از حمایتهای مالی و معنوی سازمان یافته هم برخوردار نبودند، آغاز شد.»
برجام که به دست آمد، دولت تصور روزهای خوب را در سر داشت، تصوری که به ذهن مردم هم منتقل شده بود. اما نشد آنگونه که باید می شد. آمریکا طبق معمول بدعهدی کرد و دبه درآورد.
ایران همچنان در انتظار اجرای برجام از سوی آمریکا است و در تازه ترین اتفاقی که در حوزه توافق هسته ای افتاده قرار شده تا ایران به آمریکا نامه ای بنویسد و آنها را وادار کند تا وزارت خزانه داری آمریکا یک نامه آرامش بخش به بانک های دنیا بدهد تا این بانک ها با ایران همکاری کنند.
این موضوع را وزیر خارجه کشورمان در پایان سفر به چند کشور آمریکای لاتین گفت.
البته آقای ظریف از انتقاد نسبت به موضوع نامه آرامش بخش، آرامش خود را از دست داد و از تحلیل های منتقدین، انتقاد کرد.
وزیر امور خارجه معتقد است کسانی که صدور نامه آرامش‌بخش برای بانک‌های خارجی علاقه‌مند به همکاری با ایران را زیر سؤال برده‌اند، با طرح «حرف‌های بی‌مورد و بی‌معنی» سوءاستفاده سیاسی کرده‌اند.
اکنون اجرای برجام به نامه آرامش بخش وزارت خزانه داری آمریکا گره خورده است. موضوع این نیست، بلکه همچنان خوشبین بودن به آمریکا مهم است.
لس آنجلس تایمز در گزارشی در باره نتایج توافق هسته ای نوشته است؛ وعده های آقای روحانی که پیش از توافق هسته ای می داد، هنوز محقق نشده و ایرانیان منتظر دیدن اثرات برجام در زندگی خود هستند.
این روزنامه آمریکایی در گزارش خود نوشته است؛«وعده ها درباره شغل های جدیدتر و درآمد بالاتر، محقق نشده است. سرمایه گذاری خارجی بسیار آهسته بوده است. قیمت کالاهای پایه به گران شدن ادامه داده که خود نشانه قابل اتکایی در مشکل داشتن یک اقتصادی است که قصد دارد به دنیای بیرون وصل شود.
خبرنگار این روزنامه به نقل از یک حسابدار در بازار تهران نوشت: «از زمانی که تحریم ها برداشته شده اند، همه چیز بدتر شده است. قیمت گوشت و برخی سبزی ها دو برابر شده اند. ما فکر می کردیم اوضاع بهتر خواهد شد اما برای ما بگونه ای است که انگار هیچ توافقی بدست نیامده است.
البته درباره گزارش میدانی رسانه های خارجی آن هم آمریکایی این سوال مطرح است که انتقادات هدف دار آنها با تهیه گزارش از داخل ایران چرا با بی توجهی مسئولین دولتی روبرو می شود اما گزارش انتقادی رسانه های داخلی که از جنس دشمنی نیست، با واکنش دولت و اعضای تیم هسته ای و با توجه ویژه روبرو می گردد.
گزارشگر روزنامه آمریکایی لوس آنجلس تایمز بسیار هدفدار به سراغ مردم رفته است و سعی کرده تا نارضایتی آنها را نشان دهد..
این روزنامه آمریکایی با بیان اینکه برخی ایرانیان کار دولت روحانی در بالا بردن انتظارات برای بهبود اقتصادی را اشتباه می دانند، نوشت: «از زمانی که تحریم ها رسما برداشته شد، امیدها (برای هجوم سرمایه خارجی به ایران) ازبین رفت. یکی از بازاریان تهران می گوید کاخ سفید همواره گفته اگر ایران همکاری کند، اما ایران همه کاری کرده و تعهدات (آمریکا) اجرا نشده است.
یکی از معدود نکات مثبت گزارش این روزنامه امریکایی این است که مردم معتقدند آمریکا مقصر است چرا که با بدعهدی خود از تأثیر مثبت برجام جلوگیری کرده است.
اما زیرکانه فضای اختلاف و دوقطبی را هم ترویج می کند. آنجا که نوشته است؛ « برخی ایرانیان کار دولت روحانی در بالا بردن انتظارات برای بهبود اقتصادی را اشتباه می دانند»
شاید این حرف درست باشد اما پیگیری و طرح آن از سوی یک روزنامه آمریکایی بوی اختلاف انگیزی و فضای دو قطبی می دهد.
اجازه به رسانه های آمریکایی برای تهیه گزارش از داخل ایران، این امکان را به آنها می دهد تا بتوانند با به دست آوردن اطلاعات دقیق از اوضاع اقتصادی کشور، برنامه ریزی های خود را برای آینده علیه ایران دقیق تر بچینند.
آمریکایی ها اکنون به برجام رسیده اند، نمی خواهند که از بابت توافق هسته ای، ایران بهره ببرد، برای اعمال تحریم های تازه دنبال دلیل و بهانه می گردند.
تحریم هایی که قرار است دوباره وضع شود، چرا برداشته شود؟
انتهای پیام/
این موضع از یک سو مناسب بود چرا که رجز خوانی برای دشمن بود و باعث می شد در داخل روحیه مردم بالا برود اما از سوی دیگر عصبانیت آمریکا را هم در پی داشت و همین عصبانیت در رفتار آنها با ایران تأثیر می گذاشت و باعث تندروی بیشتر می شد و این تندوری باعث اقدامات بیشتر علیه ایران می گشت.
به نظر می رسد منطقی ترین رفتاری که می شد در قبال آمریکا در شرایط تحریم سخت که پس از فتنه 88 شدیدتر شد، دوری جستن از برخی اظهار نظرات درباره تحریم های اقتصادی بود.
دولت دهم در ماه های آخر دوران خود تحت تأثیر فشارهای تحریم اقتصادی قرار گرفته بود، این تأثیر پذیری هم به خاطر آماده نبودن در شرایط مقابله با تحریم هایی بود که پس از فتنه 88 علیه ایران وضع شد و دولت هم بی توجه به آنها به کار خود ادامه داد.
اگر برای مقابله با تبعات تحریم ها از همان زمان برنامه ریزی می شد، اگر اظهارات تحریک کننده کمتر گفته می شد، شرایط اقتصادی می توانست در ماه های پایانی دوران دولت دهم و پس از آن دوران دولت یازهم بهتر و مناسبتر باشد.
زمانی که دولتمردان در دوره دهم ریاست جمهوری گفتند که تحریم ها تأثیر گذاشته آمریکا را وادار کرد تا فشار این تحریم ها را بیشتر کند.
اعتراف به اتفاقی که تا پیش از آن عنوان می شد هیچ تأثیری ندارد و حتی قطعنامه های شورای امنیت هم کاغذ پاره لقب می گرفت، شوک خود را بر روی اقتصاد بیمار کشور وارد کرد.
دولت یازدهم که پاستور را از دولت دهم تحویل گرفت، درباره تحریم های اقتصادی همان راه دولت پیشین را رفت.
دولت تدبیر و امید هم تحریم های اقتصادی آمریکا را دلیلی برای به نتیجه رساندن مذاکرات هسته ای آن هم با آمریکا عنوان کرد.
دولت یازدهم حتی یک تهدید دیگر را هم جدی گرفت و آن تهدید نظامی آمریکا علیه ایران بود. حتی دولت اکنون اعتقاد دارد برجام سایه جنگ را هم از سر ایران کوتاه کرد.
جدی گرفتن تحریم های اقتصادی به همراه بزرگ کردن موضوع تهدید نظامی در داخل کشور، باعث شد تا یک روند فشرده مذاکرات هسته ای ایران و آمریکا آغاز شود.
شرایط ایجاد شده پس از آن که دو دولت ادعا کردند تحریم ها فشار وارد کرده است، باعث شد دولت ها هم قافیه را ببازند، بدون این که توجه داشته باشند، ایران اسلامی از آغاز انقلاب تاکنون شدیدترین تحریم های اقتصادی را متحمل شده است و حتی در 8 سال دفاع مقدس، که فشار زیادی را بر کشور وارد ساخته بود، توانست سربلند بیرون بیاید بدون این که اجازه دهد دشمن به اهداف و خواسته های خود برسد.
اما مشکل اصلی کجا بود وهست؟ آیا تحریم ها واقعاً آن تأثیر لازم را گذاشته بود که باعث شد تا دولتمردان به آمریکا اعتماد کنند و با او بر سر میز مذاکره بنشینند؟
مشکل خودباوری است. ما هر جا توانستیم به باور برسیم که می توانیم، مشکلات را پشت سر گذاشته ایم و هر جا هم که ابراز ناتوانی کردیم، مجبور به اقدامی شدیم که ضرر آن بیشتر از سودش برای مردم و کشور بوده است.
رهبر معظم انقلاب اسلامی راهکار مقابله با تهدیدات از هر نوع را نشان داده اند. ایشان در این زمینه تأکید کرده اند؛«خودباوری که در مقابل غرب باوری قرار دارد، باید در میان کودکان و جوانان گسترش یابد و از وظایف مهم آموزش و پرورش و آموزش عالی تزریق روحیه خودباوری است.
ایشان در مقطعی دیگر درباره پیشرفت های کشور هم فرموده بودند؛«همه پیشرفت های کشور در شرایط سختی، تحریم و فشار و با همت عده ای جوان متخصص و با انگیزه که از حمایتهای مالی و معنوی سازمان یافته هم برخوردار نبودند، آغاز شد.»
برجام که به دست آمد، دولت تصور روزهای خوب را در سر داشت، تصوری که به ذهن مردم هم منتقل شده بود. اما نشد آنگونه که باید می شد. آمریکا طبق معمول بدعهدی کرد و دبه درآورد.
ایران همچنان در انتظار اجرای برجام از سوی آمریکا است و در تازه ترین اتفاقی که در حوزه توافق هسته ای افتاده قرار شده تا ایران به آمریکا نامه ای بنویسد و آنها را وادار کند تا وزارت خزانه داری آمریکا یک نامه آرامش بخش به بانک های دنیا بدهد تا این بانک ها با ایران همکاری کنند.
این موضوع را وزیر خارجه کشورمان در پایان سفر به چند کشور آمریکای لاتین گفت.
البته آقای ظریف از انتقاد نسبت به موضوع نامه آرامش بخش، آرامش خود را از دست داد و از تحلیل های منتقدین، انتقاد کرد.
وزیر امور خارجه معتقد است کسانی که صدور نامه آرامش‌بخش برای بانک‌های خارجی علاقه‌مند به همکاری با ایران را زیر سؤال برده‌اند، با طرح «حرف‌های بی‌مورد و بی‌معنی» سوءاستفاده سیاسی کرده‌اند.
اکنون اجرای برجام به نامه آرامش بخش وزارت خزانه داری آمریکا گره خورده است. موضوع این نیست، بلکه همچنان خوشبین بودن به آمریکا مهم است.
لس آنجلس تایمز در گزارشی در باره نتایج توافق هسته ای نوشته است؛ وعده های آقای روحانی که پیش از توافق هسته ای می داد، هنوز محقق نشده و ایرانیان منتظر دیدن اثرات برجام در زندگی خود هستند.
این روزنامه آمریکایی در گزارش خود نوشته است؛«وعده ها درباره شغل های جدیدتر و درآمد بالاتر، محقق نشده است. سرمایه گذاری خارجی بسیار آهسته بوده است. قیمت کالاهای پایه به گران شدن ادامه داده که خود نشانه قابل اتکایی در مشکل داشتن یک اقتصادی است که قصد دارد به دنیای بیرون وصل شود.
خبرنگار این روزنامه به نقل از یک حسابدار در بازار تهران نوشت: «از زمانی که تحریم ها برداشته شده اند، همه چیز بدتر شده است. قیمت گوشت و برخی سبزی ها دو برابر شده اند. ما فکر می کردیم اوضاع بهتر خواهد شد اما برای ما بگونه ای است که انگار هیچ توافقی بدست نیامده است.
البته درباره گزارش میدانی رسانه های خارجی آن هم آمریکایی این سوال مطرح است که انتقادات هدف دار آنها با تهیه گزارش از داخل ایران چرا با بی توجهی مسئولین دولتی روبرو می شود اما گزارش انتقادی رسانه های داخلی که از جنس دشمنی نیست، با واکنش دولت و اعضای تیم هسته ای و با توجه ویژه روبرو می گردد.
گزارشگر روزنامه آمریکایی لوس آنجلس تایمز بسیار هدفدار به سراغ مردم رفته است و سعی کرده تا نارضایتی آنها را نشان دهد..
این روزنامه آمریکایی با بیان اینکه برخی ایرانیان کار دولت روحانی در بالا بردن انتظارات برای بهبود اقتصادی را اشتباه می دانند، نوشت: «از زمانی که تحریم ها رسما برداشته شد، امیدها (برای هجوم سرمایه خارجی به ایران) ازبین رفت. یکی از بازاریان تهران می گوید کاخ سفید همواره گفته اگر ایران همکاری کند، اما ایران همه کاری کرده و تعهدات (آمریکا) اجرا نشده است.
یکی از معدود نکات مثبت گزارش این روزنامه امریکایی این است که مردم معتقدند آمریکا مقصر است چرا که با بدعهدی خود از تأثیر مثبت برجام جلوگیری کرده است.
اما زیرکانه فضای اختلاف و دوقطبی را هم ترویج می کند. آنجا که نوشته است؛ « برخی ایرانیان کار دولت روحانی در بالا بردن انتظارات برای بهبود اقتصادی را اشتباه می دانند»
شاید این حرف درست باشد اما پیگیری و طرح آن از سوی یک روزنامه آمریکایی بوی اختلاف انگیزی و فضای دو قطبی می دهد.
اجازه به رسانه های آمریکایی برای تهیه گزارش از داخل ایران، این امکان را به آنها می دهد تا بتوانند با به دست آوردن اطلاعات دقیق از اوضاع اقتصادی کشور، برنامه ریزی های خود را برای آینده علیه ایران دقیق تر بچینند.
آمریکایی ها اکنون به برجام رسیده اند، نمی خواهند که از بابت توافق هسته ای، ایران بهره ببرد، برای اعمال تحریم های تازه دنبال دلیل و بهانه می گردند.
تحریم هایی که قرار است دوباره وضع شود، چرا برداشته شود؟
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *