رونمایی از "مرکز رسانه حلب" در واشنگتن!/ هدایت تروریست‌ها از قلب آمریکا+عکس
نکته‌ای که قابل بحث و مورد توجه است منبعی است که رسانه‌های خارجی به نقل از آن، تصویر و خبر مربوط به عمران را منتشر کرده‌اند: "مرکز رسانه حلب".
خبرگزاری میزان -
به نقل از اتاق خبر 24، نامی از تروریست نمی‌آورند مگر اینکه تروریست را به نیروهای ارتش و حامیان دولت نسبت دهند یا اینکه بگویند پیکارجو (پیکارجویان داعش)!
اوضاع را به گونه‌ای پیش می‌برند تا آن کسی را که می‌خواهند مقصر نشان دهند و القا کنند به مخاطبشان، به همین دلیل است که ما در امور کشورها دخالت می‌کنیم و مالیات‌های شما را به تاراج می‌بریم. فیلم‌سازی، صحنه‌سازی، عکس‌سازی و خلاصه همه کار برای اهریمن سازی بشار اسد، روسیه و ایران.
تصویری از پسربچه بینوای سوری را منتشر می‌کنند و اشک می‌ریزند تا "به اجبار" به شهروندان اروپایی و آمریکایی تلقین کنند اوضاع سوریه بخاطر دولت بشار اسد این گونه است و حملات هوایی روسیه این کودک را به این روز انداخته است و ما فقط قصد کمک داریم.
چند روز پیش رسانه‌های خارجی و به تبع آن رسانه‌های داخلی تصویری از پسر 5 ساله سوری اهل حلب به نام "عمران دنقوش" را سرتیتر اخبار خود قرار دادند.
رسانه‌های خارجی مدعی شدند که این کودک در بمباران هوایی روسیه مجروح شده است اما سخنگوی وزارت دفاع روسیه با تکذیب شدید این ادعا گفت که به هیچ وجه در منطقه «القاطرجی» (منطقه ای که رسانه‌هایی چون الجزیره محل پیدا شدن «عمران دنقوش» را در آن‌جا ذکر می‌کنند) بمبارانی صورت نگرفته است و ما دقت بالایی در عدم هدف قرار دادن مناطق مسکونی داریم.
اینکه واقعا حقیقت ماجرا چیست در این گزارش بحثی درخصوص آن نمی‌شود اما بد نیست کسانی که دور این کودک جمع شده‌اند و نقش مادری دلسوز را برایش بازی می‌کنند بیشتر بشناسیم ...
عکاسی که این عکس را گرفته و منتشر کرده و در اختیار رسانه‌های حامی خود قرار داده تا اشک تمساح آنها جاری شود شخصی است به نام "محمود رسلان".
رسانه‌های داخلی پیشتر درباره هویت این عکاس‌خبرنگار اطلاع رسانی کرده‌اند. همانطور که عکس‌های وی نشان می‌دهد "رسلان" یار غار تروریست‌های جنبش نورالدین زنکی، یکی از گروه‌های منتسب به ارتش آزاد سوریه است که بطور کل در حلب و حومه شمالی و غربی آن فعالیت دارد. این گروه با وجود آن که در بسیاری از موارد در کنار جبهه تروریستی النصره در حال فعالیت است، اما همچنان پرچم مخالفان میانه رو را بالا نگه داشته و از حمایت‌های ترکیه و آمریکا برخوردار است.
اما سیاه‌نمایی تا جایی پیش می‌رود که شخصی به نام "مصطفی الصاروق" که در کنار محمود رسلان از عمران فیلم گرفته است، در مصاحبه با سی‌ان‌ان می‌گوید: «ما هر روز شاهد چنین صحنه‌های دردناکی در حلب هستیم. جنگنده‌ها و نیروهای دولتی همه جا را بمباران می‌کنند آنها حتی نیروهای امدادی را هم می‌کشند که قصد کمک به شهروندان را دارند.»
تروریست‌های جنبش نورالدین زنکی همان جنایتکاران وحشی هستند که چندی پیش سر کودک فلسطینی در حلب را بریدند و خندیدند...
انگار در آن زمان خبری از رسلان و رسانه‌های خارجی نبود تا این جنایت هولناک و آن خنده‌های شیطانی را منعکس کنند.
نمونه دیگری از سکوت رسانه‌های خارجی حامی آمریکا و ترویست‌ها را ماه گذشته (ماه جولای) شاهد بودیم؛ زمانی که ارتش آمریکا 73 شهروند سوری را در شهر "منبج" استان حلب به خاک و خون کشید ولی صدای مدعیان حامی حقوق بشر درنیامد.
اما نکته‌ای که اکنون قابل بحث و مورد توجه است منبعی است که رسانه‌های خارجی به نقل از آن، تصویر و خبر مربوط به عمران را منتشر کرده‌اند: مرکز رسانه حلب(the Aleppo Media Center) .
مرکز رسانه حلب پروژه‌ای است تحت نظارت اداره مهاجران سوریه Syrian Expatriates Organization (SEO) متشکل از شهروندان آمریکایی سوری الاصل واقع در خیابان "K" در ایالت واشنگتن آمریکا. خیابانی که مرکز لابی‌های سیاسی آمریکاست و به خاطر حضور اندیشکده‌های سیاسی و رفت و آمد سیاستمداران شهرت دارد.
اداره مهاجران سوریه که اعضای هیئت مدیره آن را پزشکان آمریکایی تشکیل می‌دهند طی چند سال گذشته سرمایه هنگفتی حدود 500 هزار دلار از افرادی که هویت آنها دقیقا مشخص نیست دریافت کرده است. همچنین نهادهای دولتی آمریکا مانند (USAID) نمایندگی ایالات متحده برای توسعه بین‌المللی و National Endowment for Democracy (NED) نیز سرمایه‌هایی را در اختیار این اداره قرار داده‌اند.
شواهد حاکی بر آن است که اداره مهاجران سوریه از ابتدا نقش مهمی در ایجاد درگیری‌های سوریه داشته است به طوری که در سال 2011 مجموعه‌ای از پیام‌ها و نوشته‌ها تحت عنوان "پیام آزادی" در وبسایت این نهاد درج شد تا سوری‌ها را ترغیب کند برای رسیدن به آزادی و دموکراسی تلاش کنند و بجنگند. این نهاد در همان زمان کمپینی با همان عنوان "پیام آزادی" تشکیل داد و از این طریق، پیامک های "آزادی بخش" را به هزاران شهروند سوری که بیشتر ساکن دو شهر بزرگ دمشق و حلب بودند ارسال کرد. SEO در ژوئن 2012 توانست 400 هزار پیام در حمایت از شورش و به اصطلاح آزادی ارسال کند. به عبارت دیگر این نهاد توانست از قلب آمریکا هر اقدامی انجام دهد تا شهروندان سوریه به شورش علیه دولت منتخب برانگیزند.
هرچند از این قبیل توطئه ها منجر به جنگ داخلی در سوریه شد و راه را برای نقشه‌های شوم آمریکا و همپیمانانش باز کرد اما می‌بینیم که 5 سال از آغاز جنگ می‌گذرد و دولت بشار اسد همچنان بر سر کار است.
شایان ذکر است که SEO تنها یکی از 5 نهاد دست‌نشانده جنگ‌طلب در آمریکاست که نام خود را "ائتلاف برای سوریه دموکراتیک" گذاشته‌اند. این گروه ائتلافی متشکل از 5 سازمان آمریکایی-سوری است که هدف آنها تلاش برای سرنگونی دولت قانونی سوریه و شخص بشار اسد است:
این در حالی است که بودجه (SETF) یکی دیگر از نهادهای ضد دولت سوریه ازسوی وزارت امور خارجه آمریکا تامین می‌شود.
پروژه‌ای که در این گزارش به آن اشاره شد تنها گوشه‌ای دیگر از توطئه‌های آمریکا علیه کشورهای منطقه به خصوص سوریه و عراق را نشان می‌هد که در تلاش برای به آشوب کشیدن منطقه هستند. اما وقتی نقشه آنها برملا می‌شود گویا جنگ دیگری این بار علیه کسانی به راه می‌اندازند که آنها را سد راه خود می‌بینند تا آنها را مقصر اصلی جلوه دهند و خود را از هر گونه سرزنشی مبرا سازند.
اوضاع را به گونه‌ای پیش می‌برند تا آن کسی را که می‌خواهند مقصر نشان دهند و القا کنند به مخاطبشان، به همین دلیل است که ما در امور کشورها دخالت می‌کنیم و مالیات‌های شما را به تاراج می‌بریم. فیلم‌سازی، صحنه‌سازی، عکس‌سازی و خلاصه همه کار برای اهریمن سازی بشار اسد، روسیه و ایران.
تصویری از پسربچه بینوای سوری را منتشر می‌کنند و اشک می‌ریزند تا "به اجبار" به شهروندان اروپایی و آمریکایی تلقین کنند اوضاع سوریه بخاطر دولت بشار اسد این گونه است و حملات هوایی روسیه این کودک را به این روز انداخته است و ما فقط قصد کمک داریم.
چند روز پیش رسانه‌های خارجی و به تبع آن رسانه‌های داخلی تصویری از پسر 5 ساله سوری اهل حلب به نام "عمران دنقوش" را سرتیتر اخبار خود قرار دادند.
رسانه‌های خارجی مدعی شدند که این کودک در بمباران هوایی روسیه مجروح شده است اما سخنگوی وزارت دفاع روسیه با تکذیب شدید این ادعا گفت که به هیچ وجه در منطقه «القاطرجی» (منطقه ای که رسانه‌هایی چون الجزیره محل پیدا شدن «عمران دنقوش» را در آن‌جا ذکر می‌کنند) بمبارانی صورت نگرفته است و ما دقت بالایی در عدم هدف قرار دادن مناطق مسکونی داریم.
اینکه واقعا حقیقت ماجرا چیست در این گزارش بحثی درخصوص آن نمی‌شود اما بد نیست کسانی که دور این کودک جمع شده‌اند و نقش مادری دلسوز را برایش بازی می‌کنند بیشتر بشناسیم ...
عکاسی که این عکس را گرفته و منتشر کرده و در اختیار رسانه‌های حامی خود قرار داده تا اشک تمساح آنها جاری شود شخصی است به نام "محمود رسلان".
رسانه‌های داخلی پیشتر درباره هویت این عکاس‌خبرنگار اطلاع رسانی کرده‌اند. همانطور که عکس‌های وی نشان می‌دهد "رسلان" یار غار تروریست‌های جنبش نورالدین زنکی، یکی از گروه‌های منتسب به ارتش آزاد سوریه است که بطور کل در حلب و حومه شمالی و غربی آن فعالیت دارد. این گروه با وجود آن که در بسیاری از موارد در کنار جبهه تروریستی النصره در حال فعالیت است، اما همچنان پرچم مخالفان میانه رو را بالا نگه داشته و از حمایت‌های ترکیه و آمریکا برخوردار است.
اما سیاه‌نمایی تا جایی پیش می‌رود که شخصی به نام "مصطفی الصاروق" که در کنار محمود رسلان از عمران فیلم گرفته است، در مصاحبه با سی‌ان‌ان می‌گوید: «ما هر روز شاهد چنین صحنه‌های دردناکی در حلب هستیم. جنگنده‌ها و نیروهای دولتی همه جا را بمباران می‌کنند آنها حتی نیروهای امدادی را هم می‌کشند که قصد کمک به شهروندان را دارند.»
تروریست‌های جنبش نورالدین زنکی همان جنایتکاران وحشی هستند که چندی پیش سر کودک فلسطینی در حلب را بریدند و خندیدند...
انگار در آن زمان خبری از رسلان و رسانه‌های خارجی نبود تا این جنایت هولناک و آن خنده‌های شیطانی را منعکس کنند.
نمونه دیگری از سکوت رسانه‌های خارجی حامی آمریکا و ترویست‌ها را ماه گذشته (ماه جولای) شاهد بودیم؛ زمانی که ارتش آمریکا 73 شهروند سوری را در شهر "منبج" استان حلب به خاک و خون کشید ولی صدای مدعیان حامی حقوق بشر درنیامد.
اما نکته‌ای که اکنون قابل بحث و مورد توجه است منبعی است که رسانه‌های خارجی به نقل از آن، تصویر و خبر مربوط به عمران را منتشر کرده‌اند: مرکز رسانه حلب(the Aleppo Media Center) .
مرکز رسانه حلب پروژه‌ای است تحت نظارت اداره مهاجران سوریه Syrian Expatriates Organization (SEO) متشکل از شهروندان آمریکایی سوری الاصل واقع در خیابان "K" در ایالت واشنگتن آمریکا. خیابانی که مرکز لابی‌های سیاسی آمریکاست و به خاطر حضور اندیشکده‌های سیاسی و رفت و آمد سیاستمداران شهرت دارد.
اداره مهاجران سوریه که اعضای هیئت مدیره آن را پزشکان آمریکایی تشکیل می‌دهند طی چند سال گذشته سرمایه هنگفتی حدود 500 هزار دلار از افرادی که هویت آنها دقیقا مشخص نیست دریافت کرده است. همچنین نهادهای دولتی آمریکا مانند (USAID) نمایندگی ایالات متحده برای توسعه بین‌المللی و National Endowment for Democracy (NED) نیز سرمایه‌هایی را در اختیار این اداره قرار داده‌اند.
شواهد حاکی بر آن است که اداره مهاجران سوریه از ابتدا نقش مهمی در ایجاد درگیری‌های سوریه داشته است به طوری که در سال 2011 مجموعه‌ای از پیام‌ها و نوشته‌ها تحت عنوان "پیام آزادی" در وبسایت این نهاد درج شد تا سوری‌ها را ترغیب کند برای رسیدن به آزادی و دموکراسی تلاش کنند و بجنگند. این نهاد در همان زمان کمپینی با همان عنوان "پیام آزادی" تشکیل داد و از این طریق، پیامک های "آزادی بخش" را به هزاران شهروند سوری که بیشتر ساکن دو شهر بزرگ دمشق و حلب بودند ارسال کرد. SEO در ژوئن 2012 توانست 400 هزار پیام در حمایت از شورش و به اصطلاح آزادی ارسال کند. به عبارت دیگر این نهاد توانست از قلب آمریکا هر اقدامی انجام دهد تا شهروندان سوریه به شورش علیه دولت منتخب برانگیزند.
هرچند از این قبیل توطئه ها منجر به جنگ داخلی در سوریه شد و راه را برای نقشه‌های شوم آمریکا و همپیمانانش باز کرد اما می‌بینیم که 5 سال از آغاز جنگ می‌گذرد و دولت بشار اسد همچنان بر سر کار است.
شایان ذکر است که SEO تنها یکی از 5 نهاد دست‌نشانده جنگ‌طلب در آمریکاست که نام خود را "ائتلاف برای سوریه دموکراتیک" گذاشته‌اند. این گروه ائتلافی متشکل از 5 سازمان آمریکایی-سوری است که هدف آنها تلاش برای سرنگونی دولت قانونی سوریه و شخص بشار اسد است:
این در حالی است که بودجه (SETF) یکی دیگر از نهادهای ضد دولت سوریه ازسوی وزارت امور خارجه آمریکا تامین می‌شود.
پروژه‌ای که در این گزارش به آن اشاره شد تنها گوشه‌ای دیگر از توطئه‌های آمریکا علیه کشورهای منطقه به خصوص سوریه و عراق را نشان می‌هد که در تلاش برای به آشوب کشیدن منطقه هستند. اما وقتی نقشه آنها برملا می‌شود گویا جنگ دیگری این بار علیه کسانی به راه می‌اندازند که آنها را سد راه خود می‌بینند تا آنها را مقصر اصلی جلوه دهند و خود را از هر گونه سرزنشی مبرا سازند.
/انتهای پیام/
:
انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای
آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *