تاثیر قند مصرفی بر مغز
یک مطالعه نشان می دهد مغز ما در کنترل گرسنگی نقش مهمی به عهده دارد و سلول های مغز بیشترین میزان قند را در قیاس با دیگر اعضای بدن مصرف می کنند که مسئول سوخت و ساز و ایجاد حس گرسنگی در انسان هستند.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش گروه فضای مجازی به نقل از ایرنا، پژوهش های اخیر دانشمندان آلمانی نشان می دهد که مغز قند مصرفی خود را از خون دریافت می کند. این امر می تواند به پیشرفت هایی در درمان دیابت و مقابله با چاقی بینجامد.
بر اساس پژوهش های محققان دانشگاه مونیخ، مغز انسان که بیش از هر عضو دیگری قند مصرف می کند، کنترل سوخت و ساز و ایجاد حس گرسنگی در بدن را به عهده دارد. پیش از این دانشمندان تصور می کردند که حرکت قند به سوی مغز فرایندی کاملا منفعل است.
پژوهش های تازه اما نشان می دهند که سلول های مغز نقش بسیار مهم تری از آنچه پیش از این تصور می شد، در تنظیم سوخت و ساز بدن دارند. این نتیجه گیری می تواند راه درمان بسیاری از بیماری هایی را که به رژیم غذایی بستگی دارند، هموار سازد.
ماتیاس چوپ، رئیس بخش بیماری های متابولیک می گوید: «نتایج حاصل شد برای نخستین بار نشان می دهند که فرآیندهای ضروری متابولیک و رفتاری فقط توسط سلول های عصبی تنظیم نمی شوند، بلکه سلول های دیگری در مغز چون استروسیست ها نقشی مهم در این فرایند ایفا می کنند.»
وی افزود: «این یافته تصورات پیشین ذهنی را بی اعتبار می کند و می تواند پاسخی برای این پرسش باشد که چرا تاکنون یافتن درمان مناسب و بی خطر برای بیماری دیابت و چاقی تا این حد مشکل بوده است.»
پژوهشگران با استفاده از توموگرافی تابش پوزیترون ( تصویربرداری سه بعدی از عملکردهای بدن) نشان داده اند که عملکرد هورمون هایی چون انسولین و لپتین باعث تنظیم قند مصرفی مغز می شوند.
محققان دریافته اند، فقدان گیرنده های انسولین روی سطح استروسیست ها که باعث کاهش فعالیت سلول های عصبی می شود، فرایند جذب غذا و سوخت و ساز توسط مغز را محدود می کند.
پژوهشگران معتقدند درک بهتر تاثیرات متقابل سلول های عصبی و آستروسیست ها ما را به کشف روش های جدیدی برای کنترل اعتیاد به قند سوق می دهد و در نتیجه درمان مناسب تری برای مشکل چاقی و دیابت فراهم می آورند.
بنا به گزارش سازمان جهانی بهداشت، شمار مبتلایان به دیابت طی 35 سال گذشته چهار برابر شده است. در راستای اهداف توسعه پایدار 150 کشور جهان در نظر دارند تا سال 2030 بیماری های غیرواگیردار نظیر دیابت را تا یک سوم کاهش دهند.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
بر اساس پژوهش های محققان دانشگاه مونیخ، مغز انسان که بیش از هر عضو دیگری قند مصرف می کند، کنترل سوخت و ساز و ایجاد حس گرسنگی در بدن را به عهده دارد. پیش از این دانشمندان تصور می کردند که حرکت قند به سوی مغز فرایندی کاملا منفعل است.
پژوهش های تازه اما نشان می دهند که سلول های مغز نقش بسیار مهم تری از آنچه پیش از این تصور می شد، در تنظیم سوخت و ساز بدن دارند. این نتیجه گیری می تواند راه درمان بسیاری از بیماری هایی را که به رژیم غذایی بستگی دارند، هموار سازد.
ماتیاس چوپ، رئیس بخش بیماری های متابولیک می گوید: «نتایج حاصل شد برای نخستین بار نشان می دهند که فرآیندهای ضروری متابولیک و رفتاری فقط توسط سلول های عصبی تنظیم نمی شوند، بلکه سلول های دیگری در مغز چون استروسیست ها نقشی مهم در این فرایند ایفا می کنند.»
وی افزود: «این یافته تصورات پیشین ذهنی را بی اعتبار می کند و می تواند پاسخی برای این پرسش باشد که چرا تاکنون یافتن درمان مناسب و بی خطر برای بیماری دیابت و چاقی تا این حد مشکل بوده است.»
پژوهشگران با استفاده از توموگرافی تابش پوزیترون ( تصویربرداری سه بعدی از عملکردهای بدن) نشان داده اند که عملکرد هورمون هایی چون انسولین و لپتین باعث تنظیم قند مصرفی مغز می شوند.
محققان دریافته اند، فقدان گیرنده های انسولین روی سطح استروسیست ها که باعث کاهش فعالیت سلول های عصبی می شود، فرایند جذب غذا و سوخت و ساز توسط مغز را محدود می کند.
پژوهشگران معتقدند درک بهتر تاثیرات متقابل سلول های عصبی و آستروسیست ها ما را به کشف روش های جدیدی برای کنترل اعتیاد به قند سوق می دهد و در نتیجه درمان مناسب تری برای مشکل چاقی و دیابت فراهم می آورند.
بنا به گزارش سازمان جهانی بهداشت، شمار مبتلایان به دیابت طی 35 سال گذشته چهار برابر شده است. در راستای اهداف توسعه پایدار 150 کشور جهان در نظر دارند تا سال 2030 بیماری های غیرواگیردار نظیر دیابت را تا یک سوم کاهش دهند.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *