شایستهسالاری درمان درد "جوانان افغانستان"
استاد دانشگاه کابل شایستهسالاری را درمان درد جوانان دانست و با اشاره به تلاش برخی دستهای پنهان برای ترویج ارزشهای غیربومی، گفت: دشمنان ملت و دولت در تلاش تفرقهافکنی بین مردم این کشور هستند.
به گزارش سرویس بین الملل سیدآقا موسوینژاد استاد دانشگاه کابل، با اظهار نگرانی از افزایش مجدد مهاجرت جوانان به کشورهای خارجی، شایستهسالاری در نظام و ادارات دولتی را راه برونرفت از این چالش خواند.
موسوینژاد افزود: کشوری که حدود 4 دهه جنگ را تجربه کرده، در ابعاد مختلف دچار فرو پاشیدگی و معضلاتی است، اما در مورد وضعیت اجتماعی افغانستان باید گفت که اکنون فقر، بیکاری و فساد در کشور بیداد میکند.
وی با اشاره به چالشهای فرهنگی موجود در افغانستان، تصریح کرد: دستهای پنهانی تلاش میکنند تا ارزشهای جامعه را دستخوش تغییر ساخته و به تدریج ارزشهای غیر بومی را جایگزین آن کنند.
این استاد دانشگاه گفت: افغانستان کشوری است که 36 درصد جمعیت آن زیر خط فقر زندگی کرده، فاقد معیارهای حداقل معیشتی بوده و مردم آن درآمد روزانه کمتر از یک دلار دارند که در کل با 3 میلیون معتاد این بحران تشدید میشود.
وی تأکید کرد: فساد و بیسوادی چالشهای دیگری بوده که جامعه افغانستان با آن مواجه است، زیرا اکنون بیش از 50 درصد مردم بیسواد هستند.
سیدآقا موسوینژاد تصریح کرد: 30 درصد دانشآموزان افغانستانی همزمان با تحصیل مشغول کار نیز هستند، از سویی دیگر افغانستان دومین کشوری است که با مرگ سالانه ۲۵ هزار زن به دلیل عدم دسترسی به خدمات بهداشتی میزان بالای مرگ و میر مادران را دارد.
موسوینژاد در بخش دیگر سخنان خود خاطر نشان کرد: فرار جوانان بویژه تحصیل کردگان، خود بیانگر بحران مدیریتی و اجتماعی در کشور است، زیرا جوانان آموزشدیده اکنون در افغانستان هیچ امیدی نداشته و در تلاش هستند تا با پذیرش تمام خطرات و عواقب ناگوار به کشورهای اروپایی برسند.
وی افزود: موتور محرک یک کشور نیروی جوان و تحصیل کرده آن است که با این نیروها میتوانند نابسامانیهای آن کشور را سامان بدهد، اما زمانیکه کشوری خالی از نیروی جوان و متخصص شود، فقر سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و علمی برای آن کشور بوجود میآید.
موسوینژاد جنگ، بیثباتی، فقر، تروریسم، فساد و تبعیض را از عواملی دانست که در نابسامانیهای اجتماعی افغانستان تاثیرگذار بوده و سبب ناامیدی مجدد جوانان طی سالهای گذشته شده است.
وی افغانستان را درگیر با مشکلات عمیق و بنیادین خواند و گفت: نظام افغانستان از لحاظ نیروی انسانی فرسوده بوده و نیازمند حضور بیشتر جوانان در نظام و ادارات دولتی است.
این استاد دانشگاه کابل گفت: در حوزه سیاسی نیز مشکلات زیادی در افغانستان وجود داشته که از گزینش و استخدام بر مبنای قومیت، گروه و حزب شروع تا عدم شایستهسالاری و تخصصگرایی وجود دارد.
وی تصریح کرد: تنها افرادی می توانند در بدنه دولت و سازمانهای دولتی راه یابند که مرتبط با گروه یا حرب خاصی باشند، در نتیجه نیروهای تحصیل کرده دچار ناامیدی شدید شده و برای آینده بهتر که ممکن سرابی بیش نباشد، از کشور خارج میشوند.
موسوینژاد درمان درد مهاجرت جوانان از افغانستان را شایستهسالاری دانست و گفت: گزینش و انتخاب بر اساس شایستگی به وجود آورنده امید برای مردم بویژه نسل جوان است.
وی افزود: تنظیم راهکار درست برای انتخاب و عزل افراد در ادارات دولتی، شایستهسالاری، عدم نگاههای قومی و نگاههای تنگنظرانه سبب کاهش میزان مهاجرت جوانان خواهد شد.
این استاد دانشگاه کابل با اشاره به حضور افراد غیر متخصص در ادارات تخصصی، گفت: اگر چالشهای کنونی حل نشده و انتخابها بر اساس شایستهسالاری انجام نشود، فرار جوان ادامه پیدا کرده که در کل سبب بروز چالشهای چندوجهی خواهد شد.
موسوینژاد در ادامه سخنان خود گفت: با توجه به چالشها و بسترهای آن در کشور، اگر دولت وحدت ملی بخواهد، میتواند تمام این چالشها را رفع کند.
وی تصریح کرد: به عنوان یک جوان و استاد دانشگاه که با جامعه علمی کشور همکار هستم، پیشنهادم به دولت افغانستان این است که مبارزه با فساد اداری، رابطهسالاری، ارتقای ظرفیت نیروی انسانی را در اولویت قرار داده و در اداره امور از مدرسه تا دانشگاه و دیگر نهادهای مهم و مختلف کشور، از نیروهای متخصص استفاده کند.
وی تأکید کرد: از سوییهم افغانستانیها با رویکرد وحدتگرایانه و وحدت به سمت حل مشکلات حرکت کنند، زیرا اکنون دشمنان افغانستان به روشهای مختلف در تلاش ایجاد تفرقه بین مردم هستند.
سیدآقا موسوینژاد در بخش پایانی سخنان خود خاطرنشان کرد: با توجه به چالشهای فوق، اکنون جوامع اسلامی بویژه افغانستان با گسترش افراطیگری به عنوان یک چالش امنیتی و فرهنگی مواجه است، چالشی که جنگ، ترور، تعصبات قومی و مذهبی از آبشخور افراطیگری تغذیه میکند.
وی همچنین تصریح کرد: افغانستانیها به صورت جدی با افراطیگری دست به گریبان بوده و با توجه به تجارب تلخ گذشته و حال، امیدواریم دولت و ملت افغانستان، همانند مشکلات امنیتی به این موضوع نیز توجه جدی داشته باشد.
/
موسوینژاد افزود: کشوری که حدود 4 دهه جنگ را تجربه کرده، در ابعاد مختلف دچار فرو پاشیدگی و معضلاتی است، اما در مورد وضعیت اجتماعی افغانستان باید گفت که اکنون فقر، بیکاری و فساد در کشور بیداد میکند.
وی با اشاره به چالشهای فرهنگی موجود در افغانستان، تصریح کرد: دستهای پنهانی تلاش میکنند تا ارزشهای جامعه را دستخوش تغییر ساخته و به تدریج ارزشهای غیر بومی را جایگزین آن کنند.
این استاد دانشگاه گفت: افغانستان کشوری است که 36 درصد جمعیت آن زیر خط فقر زندگی کرده، فاقد معیارهای حداقل معیشتی بوده و مردم آن درآمد روزانه کمتر از یک دلار دارند که در کل با 3 میلیون معتاد این بحران تشدید میشود.
وی تأکید کرد: فساد و بیسوادی چالشهای دیگری بوده که جامعه افغانستان با آن مواجه است، زیرا اکنون بیش از 50 درصد مردم بیسواد هستند.
سیدآقا موسوینژاد تصریح کرد: 30 درصد دانشآموزان افغانستانی همزمان با تحصیل مشغول کار نیز هستند، از سویی دیگر افغانستان دومین کشوری است که با مرگ سالانه ۲۵ هزار زن به دلیل عدم دسترسی به خدمات بهداشتی میزان بالای مرگ و میر مادران را دارد.
موسوینژاد در بخش دیگر سخنان خود خاطر نشان کرد: فرار جوانان بویژه تحصیل کردگان، خود بیانگر بحران مدیریتی و اجتماعی در کشور است، زیرا جوانان آموزشدیده اکنون در افغانستان هیچ امیدی نداشته و در تلاش هستند تا با پذیرش تمام خطرات و عواقب ناگوار به کشورهای اروپایی برسند.
وی افزود: موتور محرک یک کشور نیروی جوان و تحصیل کرده آن است که با این نیروها میتوانند نابسامانیهای آن کشور را سامان بدهد، اما زمانیکه کشوری خالی از نیروی جوان و متخصص شود، فقر سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و علمی برای آن کشور بوجود میآید.
موسوینژاد جنگ، بیثباتی، فقر، تروریسم، فساد و تبعیض را از عواملی دانست که در نابسامانیهای اجتماعی افغانستان تاثیرگذار بوده و سبب ناامیدی مجدد جوانان طی سالهای گذشته شده است.
وی افغانستان را درگیر با مشکلات عمیق و بنیادین خواند و گفت: نظام افغانستان از لحاظ نیروی انسانی فرسوده بوده و نیازمند حضور بیشتر جوانان در نظام و ادارات دولتی است.
این استاد دانشگاه کابل گفت: در حوزه سیاسی نیز مشکلات زیادی در افغانستان وجود داشته که از گزینش و استخدام بر مبنای قومیت، گروه و حزب شروع تا عدم شایستهسالاری و تخصصگرایی وجود دارد.
وی تصریح کرد: تنها افرادی می توانند در بدنه دولت و سازمانهای دولتی راه یابند که مرتبط با گروه یا حرب خاصی باشند، در نتیجه نیروهای تحصیل کرده دچار ناامیدی شدید شده و برای آینده بهتر که ممکن سرابی بیش نباشد، از کشور خارج میشوند.
موسوینژاد درمان درد مهاجرت جوانان از افغانستان را شایستهسالاری دانست و گفت: گزینش و انتخاب بر اساس شایستگی به وجود آورنده امید برای مردم بویژه نسل جوان است.
وی افزود: تنظیم راهکار درست برای انتخاب و عزل افراد در ادارات دولتی، شایستهسالاری، عدم نگاههای قومی و نگاههای تنگنظرانه سبب کاهش میزان مهاجرت جوانان خواهد شد.
این استاد دانشگاه کابل با اشاره به حضور افراد غیر متخصص در ادارات تخصصی، گفت: اگر چالشهای کنونی حل نشده و انتخابها بر اساس شایستهسالاری انجام نشود، فرار جوان ادامه پیدا کرده که در کل سبب بروز چالشهای چندوجهی خواهد شد.
موسوینژاد در ادامه سخنان خود گفت: با توجه به چالشها و بسترهای آن در کشور، اگر دولت وحدت ملی بخواهد، میتواند تمام این چالشها را رفع کند.
وی تصریح کرد: به عنوان یک جوان و استاد دانشگاه که با جامعه علمی کشور همکار هستم، پیشنهادم به دولت افغانستان این است که مبارزه با فساد اداری، رابطهسالاری، ارتقای ظرفیت نیروی انسانی را در اولویت قرار داده و در اداره امور از مدرسه تا دانشگاه و دیگر نهادهای مهم و مختلف کشور، از نیروهای متخصص استفاده کند.
وی تأکید کرد: از سوییهم افغانستانیها با رویکرد وحدتگرایانه و وحدت به سمت حل مشکلات حرکت کنند، زیرا اکنون دشمنان افغانستان به روشهای مختلف در تلاش ایجاد تفرقه بین مردم هستند.
سیدآقا موسوینژاد در بخش پایانی سخنان خود خاطرنشان کرد: با توجه به چالشهای فوق، اکنون جوامع اسلامی بویژه افغانستان با گسترش افراطیگری به عنوان یک چالش امنیتی و فرهنگی مواجه است، چالشی که جنگ، ترور، تعصبات قومی و مذهبی از آبشخور افراطیگری تغذیه میکند.
وی همچنین تصریح کرد: افغانستانیها به صورت جدی با افراطیگری دست به گریبان بوده و با توجه به تجارب تلخ گذشته و حال، امیدواریم دولت و ملت افغانستان، همانند مشکلات امنیتی به این موضوع نیز توجه جدی داشته باشد.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *