"دولت افغانستان" ریشه حرکات ضد بشری را بخشکاند
آیتالله قربانعلی محقق کابلی با اشاره به حادثه تروریستی انفجار در کابل که ۳۱۱ کشته و زخمی بر جا گذاشت، گفت: دشمنان وحدت و یکپارچگی ملت قهرمان افغانستان باید بدانند که این ملت با مقوله شهادت آشنایی و انسی دیرینه دارد.
خبرگزاری میزان -
به گزارش سرویس بین الملل آیت الله قربانعلی محقق کابلی استاد حوزه علمیه قم با صدور پیامی ضمن محکومیت حادثه تروریستی کابل که منجر به کشته و زخمی شدن ۳۱۱ نفر از مردم افغانستان شد این رویداد را بخشی از برنامه دشمنان برای عدم وحدت افغانستان دانست.
متن کامل پیام وی بدین شرح است.
بسمه تعالی
مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الْأَرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا (مائده:32)
خبر حادثه انفجار تروریستی شهر کابل و به تبع آن شهادت جمعی از هموطنان عزیز، قلب اینجانب را محزون و مالامال از اندوه کرد. در ابتدا شهادت این عزیزان را خدمت ملت عزیز و عدالتخواه افغانستان و خانوادههای داغدار این شهدا تسلیت و تعزیت عرض میکنم.
از خداوند متعال برای آن شهدا علو درجات و برای بازماندگانشان صبر جمیل و اجر جزیل آرزومندم. شفای عاجل مجروحان این حادثه را نیز از خداوند متعال آرزومندم.
به پاس بزرگداشت شهدای این حادثه و همدردی با بازماندگان آنان روزهای یکشنبه و دوشنبه سوم و چهارم ماه اسد را در داخل و خارج افغانستان عزای عمومی اعلام میکنم. ضمناً بر خود لازم میبینم با استفاده از فرصت نکاتی را به دولت و ملت متذکر شوم:
1. دشمنان وحدت و یکپارچگی ملت قهرمان افغانستان باید بدانند که این ملت با مقوله شهادت آشنایی و انسی دیرینه دارد. سالهای جهاد علیه تجاوز ابرقدرت شرق (شوروی سابق) به سرزمین افغانستان و شهادت تعداد زیادی از مجاهدان مدافع مکتب اسلام نشانگر خوی شهادت طلبی این ملت است. بنابراین حوادث کور تروریستی مانند آنچه در روز گذشته و ماههای اخیر رخ داده است نمیتواند این وحدت، یکدلی و همدلی را آسیب رساند.
2. اعتراض مسالمت آمیز، حق هر شهروندی در جامعه است، اینگونه اعتراضات، مسیر و راهی بی هزینه برای مطرح کردن خواستههای یک ملت است. دولتهای حاکم بر جوامع نیز باید این شیوه اعتراضی را پذیرفته و مراتب امنیت این قبیل حرکتها را تأمین نمایند.
با توجه به اینکه برنامهریزی و اطلاع رسانی تظاهرات 2 اسد 1395 کابل از مدتها قبل انجام شده بود، طبیعتاً دولت از آن آگاهی کامل داشته است. بنابراین عدم تأمین امنیت آن، سؤال بزرگی است که باید مسئولان امر بدان پاسخ دهند.
3. حوادث مشابه تروریستی ماههای گذشته نشان میدهد که گویا دولت در تأمین امنیت ملت خود با نارساییهای جدی رو به رو است و گویی اراده ای محکم برای پایان این قبیل حوادث ندارد. از آنجا که تأمین امنیت ملت و سرزمین از وظایف اولیه ی هر دولتی است بنابر این از مسئولان دولتی تأمین امنیت می خواهم که در برخورد با حوادثی از این دست اراده محکم و جدی داشته باشد و ریشههای این قبیل حرکات ضد بشری و ناجوانمردانه را بخشکانند.
4. کارشناسان دولتی در تعریف و اجرای پروژه های توسعهای حتماً باید مصلحت ملت و عدم تبعیض قومی و ... را نیز در نظر بگیرند و مبادا با تعریف و اجرای پروژههایی که چیزی جز نارضایتی جامعه را در پی ندارد خود عاملی بحران زا برای جامعه باشند.
5. از ملت سوگوار، عزادار و عدالتخواه افغانستان نیز میخواهم که در همه حال وحدت؛ یکدلی و همبستگی خود را حفظ کنند و از تشتت و پراکندگی بپرهیزند زیرا که تفرقه رهاوردی جز نکبت و بد بختی نخواهد داشت ملت عزیز و قهرمان باید با هوشیاری کامل در برخورد با مسائل جامعه از نیروی درایت و خرد بهره گیری کنند و مبادا اقداماتی احساسی را که پیامدی جز پشیمانی به دنبال ندارد، سرلوحه اقدامات خود قرار دهند.
از اقداماتی همچون وهن و موضع گیریهای خصمانه به خصوص در فضای مجازی علیه یکدیگر جداً پرهیز کنند. ملت عزیز افغانستان چه شیعه، چه سنی، چه مسلمان و چه غیر مسلمان به یاد داشته باشید که همه متعلق به سرزمینی واحد به نام افغانستان هستیم پس باید برای عزت و سربلندی این سرزمین بیش از پیش هوشیار باشیم و در آبادانی آن بکوشیم و خواستههای مشروع ملت باید از راه مذاکره و گفتوگو حل و فصل گردد و مردم را به آرامش دعوت میکنیم.
در پایان بار دیگر این حادثه مصیبت بار و هولناک را خدمت ملت عزیز و عدالتخواه افغانستان و خانواده های عزادار تسلیت عرض میکنم و از خداوند متعال علو درجات برای آن شهدای عزیز و صبر و أجر جمیل برای بازماندگان آرزومندم. خداوند متعال مجروحان این حادثه را نیز شفای عاجل عنایت فرماید.
/
متن کامل پیام وی بدین شرح است.
بسمه تعالی
مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الْأَرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا (مائده:32)
خبر حادثه انفجار تروریستی شهر کابل و به تبع آن شهادت جمعی از هموطنان عزیز، قلب اینجانب را محزون و مالامال از اندوه کرد. در ابتدا شهادت این عزیزان را خدمت ملت عزیز و عدالتخواه افغانستان و خانوادههای داغدار این شهدا تسلیت و تعزیت عرض میکنم.
از خداوند متعال برای آن شهدا علو درجات و برای بازماندگانشان صبر جمیل و اجر جزیل آرزومندم. شفای عاجل مجروحان این حادثه را نیز از خداوند متعال آرزومندم.
به پاس بزرگداشت شهدای این حادثه و همدردی با بازماندگان آنان روزهای یکشنبه و دوشنبه سوم و چهارم ماه اسد را در داخل و خارج افغانستان عزای عمومی اعلام میکنم. ضمناً بر خود لازم میبینم با استفاده از فرصت نکاتی را به دولت و ملت متذکر شوم:
1. دشمنان وحدت و یکپارچگی ملت قهرمان افغانستان باید بدانند که این ملت با مقوله شهادت آشنایی و انسی دیرینه دارد. سالهای جهاد علیه تجاوز ابرقدرت شرق (شوروی سابق) به سرزمین افغانستان و شهادت تعداد زیادی از مجاهدان مدافع مکتب اسلام نشانگر خوی شهادت طلبی این ملت است. بنابراین حوادث کور تروریستی مانند آنچه در روز گذشته و ماههای اخیر رخ داده است نمیتواند این وحدت، یکدلی و همدلی را آسیب رساند.
2. اعتراض مسالمت آمیز، حق هر شهروندی در جامعه است، اینگونه اعتراضات، مسیر و راهی بی هزینه برای مطرح کردن خواستههای یک ملت است. دولتهای حاکم بر جوامع نیز باید این شیوه اعتراضی را پذیرفته و مراتب امنیت این قبیل حرکتها را تأمین نمایند.
با توجه به اینکه برنامهریزی و اطلاع رسانی تظاهرات 2 اسد 1395 کابل از مدتها قبل انجام شده بود، طبیعتاً دولت از آن آگاهی کامل داشته است. بنابراین عدم تأمین امنیت آن، سؤال بزرگی است که باید مسئولان امر بدان پاسخ دهند.
3. حوادث مشابه تروریستی ماههای گذشته نشان میدهد که گویا دولت در تأمین امنیت ملت خود با نارساییهای جدی رو به رو است و گویی اراده ای محکم برای پایان این قبیل حوادث ندارد. از آنجا که تأمین امنیت ملت و سرزمین از وظایف اولیه ی هر دولتی است بنابر این از مسئولان دولتی تأمین امنیت می خواهم که در برخورد با حوادثی از این دست اراده محکم و جدی داشته باشد و ریشههای این قبیل حرکات ضد بشری و ناجوانمردانه را بخشکانند.
4. کارشناسان دولتی در تعریف و اجرای پروژه های توسعهای حتماً باید مصلحت ملت و عدم تبعیض قومی و ... را نیز در نظر بگیرند و مبادا با تعریف و اجرای پروژههایی که چیزی جز نارضایتی جامعه را در پی ندارد خود عاملی بحران زا برای جامعه باشند.
5. از ملت سوگوار، عزادار و عدالتخواه افغانستان نیز میخواهم که در همه حال وحدت؛ یکدلی و همبستگی خود را حفظ کنند و از تشتت و پراکندگی بپرهیزند زیرا که تفرقه رهاوردی جز نکبت و بد بختی نخواهد داشت ملت عزیز و قهرمان باید با هوشیاری کامل در برخورد با مسائل جامعه از نیروی درایت و خرد بهره گیری کنند و مبادا اقداماتی احساسی را که پیامدی جز پشیمانی به دنبال ندارد، سرلوحه اقدامات خود قرار دهند.
از اقداماتی همچون وهن و موضع گیریهای خصمانه به خصوص در فضای مجازی علیه یکدیگر جداً پرهیز کنند. ملت عزیز افغانستان چه شیعه، چه سنی، چه مسلمان و چه غیر مسلمان به یاد داشته باشید که همه متعلق به سرزمینی واحد به نام افغانستان هستیم پس باید برای عزت و سربلندی این سرزمین بیش از پیش هوشیار باشیم و در آبادانی آن بکوشیم و خواستههای مشروع ملت باید از راه مذاکره و گفتوگو حل و فصل گردد و مردم را به آرامش دعوت میکنیم.
در پایان بار دیگر این حادثه مصیبت بار و هولناک را خدمت ملت عزیز و عدالتخواه افغانستان و خانواده های عزادار تسلیت عرض میکنم و از خداوند متعال علو درجات برای آن شهدای عزیز و صبر و أجر جمیل برای بازماندگان آرزومندم. خداوند متعال مجروحان این حادثه را نیز شفای عاجل عنایت فرماید.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *