زوایای پنهان سیاه کُشی در غرب وحشی + تصاویر
آمریکا، پرمدّعاترین کشوری که پیشبرد اهداف سازمان ملل متحد و رعایت حقوق انسانی را از ویژگیهای خود میخواند، هنوز به مهمترین کنوانسیونهای مرتبط با حقوق بشر نپیوسته و به بهانههای متعدد از الحاق به معاهدات حقوق بشری خودداری کرده است.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه فضای مجازی به نقل از ریشه، سالهاست که جهان، به شنیدن اخباری درباره کشتار مردم رنگینپوست آمریکا به دست پلیس سفیدپوست این کشور و بازداشت خودسرانۀ آنها به دست سیستم قضایی عادت کرده است.
آمریکا، پرمدّعاترین کشوری که پیشبرد اهداف سازمان ملل متحد و رعایت حقوق انسانی را از ویژگیهای خود میخواند، هنوز به مهمترین کنوانسیونهای مرتبط با حقوق بشر نپیوسته و به بهانههای متعدد از الحاق به معاهدات حقوق بشری خودداری کرده است، از جمله عضویت در: کنوانسیون حقوق کودک، کنوانسیون حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، پروتکل اختیاری کنوانسیون منع شکنجه، کنوانسیون بینالمللی حمایت از افراد در برابر ناپدید شدن اجباری، کنوانسیون رم در خصوص اساسنامه دیوان کیفر بینالمللی، کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان و کنوانسیون حقوق بشر بینالمللی.
اما در این میان، پدیده نژادپرستی از مصادیق بارز بیاعتنایی آمریکاییها به حقوق بشر، از آغاز به وجود آمدن این کشور و مهاجرت اروپاییها به آن سرزمین، قلع و قمع سرخپوستان بومی و زندگی مشقت بار بردگان و سیاهان به شمار میرود.
رنگینپوستانِ آمریکا با دارابودن بیش از یک سوم جمعیت گسترده آمریکا، امروز پس از گذشت چند صد سال که ظاهراً از بردگی آزاد شدهاند، نه تنها هنوز از حقوق برابر با سفیدپوستان برخوردار نیستند، بلکه به صورت هفتگی و ماهانه، آمارهایی از کشته شدن آنها به دست پلیس منتشر میگردد.
متوسط درآمد سیاه پوستان، سالانه 56 درصد سفیدپوستان است. از طرفی نرخ بیکاری سیاه پوستان نیز دو برابر سفیدپوستان است. بسیاری از سیاهان شغل ثابت و دائمی ندارند و فاقد امنیت شغلی هستند.
سیستم قضایی و انتظامی آمریکا نسبت به سیاه پوستان بیداد میکند؛ درصد بالایی از زندانیان آمریکا را سیاهان تشکیل میدهند. طبق مطالعاتی که از سال 1973 تا 1979 انجام گرفت، با بررسی 12000 مورد محکوم قضایی در ایالت جورجیا، معلوم شد که اگر سیاهپوستی یک سفیدپوست را بکشد، احتمال محکومیت وی به اعدام 7/3 برابر بیشتر است.
آلتون استرلینگ
آلتون استرلینگ "alton sterling" یک دستفروش 37 ساله سیاهپوست بود. وی روز چهارشنبه 7 ژوئیه توسط دو مأمور پلیس در ایالت لوئیزیانا کشته شد. ویدئوهای منتشر شده از لحظات قتل وی به دست پلیس آمریکا نشان میدهد پلیس از فاصله بسیار نزدیک به سینۀ آلتون شلیک کرده است.
فیلاندو کاستیل
فیلاندو کاستیل "philando castile" جوان 32 ساله دیگری است که فردای همان روز به دست یک مأمور پلیس در حومه سنت پل، مرکز ایالت مینه سوتا کشته شد.
نامزد وی ویدئویی ضبط میکند و در آن توضیح می دهد که پلیس خودروی آنها را به خاطر چراغِ شکسته نگه داشته بود ولی زمانی که فیلاندو میخواست مدارک و گواهینامهاش را دربیاورد، افسر پلیس به او شلیک میکند و او پس از دقایقی جان میسپارد.
آمریکا آبستن "یک جنگ داخلی"
انتشار فیلم کشته شدن این دو نفر مردم آمریکا را به شدت خشمگین کرد و هزاران نفر از مردم آمریکا در شهرهای مختلف این کشور در اعتراض به اقدامات نژادپرستانه پلیس آمریکا علیه سیاهپوستان به خیابانها آمدند.
رئیس پلیس شهر دالاس اعلام کرد در جریان این اعتراضات مردمی که پنجشنبه شب به وقت آمریکا برگزار شد، به 11 نفر شلیک شد که دستکم ۵ افسر پلیس به ضرب گلوله تکتیراندازهای ناشناس کشته و ۶ نفر دیگر نیز زخمی شدند. مقامات سازمان هوانوردی دالاس از منع انجام پرواز در آسمان این شهر خبر دادند.
به هم ریختگی اوضاع و خونِ به جوش آمدۀ فعالانِ مدنیِ برابریخواه، تا جایی رو به وخامت گذاشته که خبرگزاری بیلد روز گذشته عکس مظنون اصلی تیراندازی به پلیس آمریکا را منتشر و احتمال وقوع "یک جنگ داخلی در آمریکا" را تحلیل کرد.
خبرهای رسیده از این روزهای آمریکا حاکیست این کشور مدعی حقوق بشر به ویژه قلب واشنگتن، آبستن حوادث تهدیدآمیزی برای امنیت آن است.
"آمریکایىها حق ندارند درباره حقوق بشر حرف بزنند!"
بر اساس گزارشها، سالانه 33 هزار نفر در آمریکا با اسلحه به قتل میرسند و این به معنای کشته شدن 90 نفر در روز با سلاح گرم است. پلیس آمریکا در شش ماهه اول سال ۲۰۱۶، ۴۹۱ تن را کشته است که این رقم نسبت به زمان مشابه در سال گذشته که ۴۶۵ تن بوده، افزایش یافته است. اکثر این کشتهشدگان سیاهپوست هستند.
به نقل از راشاتودی در روز شنبه 19 تیر 95 حتی "ریکاردو سونگا" رئیس هیئت کارشناسان سازمان ملل درخصوص آمریکاییهای دارای نژاد آفریقایی، طی بیانیهای درباره کشتار پشت سرهم دو مرد رنگینپوست توسط پلیس آمریکا هشدار داد که سطح بالایی از نژادپرستی ساختاری و اساسی در آمریکا وجود دارد.
این کارگروه سازمان ملل تاکید کرد: استفاده بیش از حد از زور توسط پلیس علیه آمریکایی ـ آفریقاییها به یک اتفاق معمول و عادی در آمریکا تبدیل شده که در آن احتمال هدف قرار گرفتن سیاه پوستان دو برابر سفید پوستان است.
اما جالب اینجاست که مقامات آمریکایی به جای توجه به نژادپرستی حاکم بر ساختار امنیتی آمریکا و اصلاح آن، تظاهرات و اعتراضهای مردمی را محکوم میسازند.
این فرار رو به جلو مدتهاست که تنها راهبرد دولتهای روی کار آمده در ایالات متحده در برابر آپارتایدِ اوج گرفته علیه رنگینپوستان آمریکاست و ریشههای آن را باید در عصر بردهداریِ استعمار جستجو کرد؛ آن هنگام که سیاهپوستان در آبخوریها، میز مدارس، محل تردد عابر پیاده و هزاران محیط عمومی دیگر همانند جزامیها ازسایرین تفکیک میشدند.
تبعیض علیه رنگینپوستان آمریکا، با تصور عامی که ما معمولاً از واژه تبعیض داریم تفاوت بزرگی دارد: نقض حقوق رنگینپوستان در آمریکا، به نابرابری تحصیلی و شغلی و اجتماعی ختم نمیشود و هنوز مثل بدویترین جوامع بشری، جنگ بر سر رنگ پوست و نژاد جریان دارد.
بنابراین وقتی روزانه 90 نفر در این قاره با سلاح گرم به قتل میرسند، چه انتظاری میتوان از چنین تروریسم دولتی داشت که پای خود را در مداخلات نظامی و کشتارهای دامنهدار شرق و غرب عالم دراز نکند؟ وقتی مردان مسلح دولت آمریکا چنین وحشیانه با مردم کشور خودشان برخورد میکنند، به خوبی قابل تصور است که نیروهای بسیار مسلحترِ این سیستم در افغانستان، عراق و دیگر مناطق، چه کشتارها و شکنجههایی پشت سر خود دارند.
به تعبیر رهبر معظم انقلاب: هر کس دیگرى [هم] دربارۀ حقوق بشر حرف بزند، آمریکایىها حق ندارند درباره حقوق بشر حرف بزنند؛ [چون] دولت آمریکا بزرگترین نقضکنندۀ حقوق بشر در دنیا است؛ نه فقط دیروز، بلکه همین امروز!
بیانات در دیدار با مردم قم (19 دی 1392)
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
آمریکا، پرمدّعاترین کشوری که پیشبرد اهداف سازمان ملل متحد و رعایت حقوق انسانی را از ویژگیهای خود میخواند، هنوز به مهمترین کنوانسیونهای مرتبط با حقوق بشر نپیوسته و به بهانههای متعدد از الحاق به معاهدات حقوق بشری خودداری کرده است، از جمله عضویت در: کنوانسیون حقوق کودک، کنوانسیون حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، پروتکل اختیاری کنوانسیون منع شکنجه، کنوانسیون بینالمللی حمایت از افراد در برابر ناپدید شدن اجباری، کنوانسیون رم در خصوص اساسنامه دیوان کیفر بینالمللی، کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان و کنوانسیون حقوق بشر بینالمللی.
اما در این میان، پدیده نژادپرستی از مصادیق بارز بیاعتنایی آمریکاییها به حقوق بشر، از آغاز به وجود آمدن این کشور و مهاجرت اروپاییها به آن سرزمین، قلع و قمع سرخپوستان بومی و زندگی مشقت بار بردگان و سیاهان به شمار میرود.
رنگینپوستانِ آمریکا با دارابودن بیش از یک سوم جمعیت گسترده آمریکا، امروز پس از گذشت چند صد سال که ظاهراً از بردگی آزاد شدهاند، نه تنها هنوز از حقوق برابر با سفیدپوستان برخوردار نیستند، بلکه به صورت هفتگی و ماهانه، آمارهایی از کشته شدن آنها به دست پلیس منتشر میگردد.
متوسط درآمد سیاه پوستان، سالانه 56 درصد سفیدپوستان است. از طرفی نرخ بیکاری سیاه پوستان نیز دو برابر سفیدپوستان است. بسیاری از سیاهان شغل ثابت و دائمی ندارند و فاقد امنیت شغلی هستند.
سیستم قضایی و انتظامی آمریکا نسبت به سیاه پوستان بیداد میکند؛ درصد بالایی از زندانیان آمریکا را سیاهان تشکیل میدهند. طبق مطالعاتی که از سال 1973 تا 1979 انجام گرفت، با بررسی 12000 مورد محکوم قضایی در ایالت جورجیا، معلوم شد که اگر سیاهپوستی یک سفیدپوست را بکشد، احتمال محکومیت وی به اعدام 7/3 برابر بیشتر است.
آلتون استرلینگ
آلتون استرلینگ "alton sterling" یک دستفروش 37 ساله سیاهپوست بود. وی روز چهارشنبه 7 ژوئیه توسط دو مأمور پلیس در ایالت لوئیزیانا کشته شد. ویدئوهای منتشر شده از لحظات قتل وی به دست پلیس آمریکا نشان میدهد پلیس از فاصله بسیار نزدیک به سینۀ آلتون شلیک کرده است.
فیلاندو کاستیل
فیلاندو کاستیل "philando castile" جوان 32 ساله دیگری است که فردای همان روز به دست یک مأمور پلیس در حومه سنت پل، مرکز ایالت مینه سوتا کشته شد.
نامزد وی ویدئویی ضبط میکند و در آن توضیح می دهد که پلیس خودروی آنها را به خاطر چراغِ شکسته نگه داشته بود ولی زمانی که فیلاندو میخواست مدارک و گواهینامهاش را دربیاورد، افسر پلیس به او شلیک میکند و او پس از دقایقی جان میسپارد.
آمریکا آبستن "یک جنگ داخلی"
انتشار فیلم کشته شدن این دو نفر مردم آمریکا را به شدت خشمگین کرد و هزاران نفر از مردم آمریکا در شهرهای مختلف این کشور در اعتراض به اقدامات نژادپرستانه پلیس آمریکا علیه سیاهپوستان به خیابانها آمدند.
رئیس پلیس شهر دالاس اعلام کرد در جریان این اعتراضات مردمی که پنجشنبه شب به وقت آمریکا برگزار شد، به 11 نفر شلیک شد که دستکم ۵ افسر پلیس به ضرب گلوله تکتیراندازهای ناشناس کشته و ۶ نفر دیگر نیز زخمی شدند. مقامات سازمان هوانوردی دالاس از منع انجام پرواز در آسمان این شهر خبر دادند.
به هم ریختگی اوضاع و خونِ به جوش آمدۀ فعالانِ مدنیِ برابریخواه، تا جایی رو به وخامت گذاشته که خبرگزاری بیلد روز گذشته عکس مظنون اصلی تیراندازی به پلیس آمریکا را منتشر و احتمال وقوع "یک جنگ داخلی در آمریکا" را تحلیل کرد.
خبرهای رسیده از این روزهای آمریکا حاکیست این کشور مدعی حقوق بشر به ویژه قلب واشنگتن، آبستن حوادث تهدیدآمیزی برای امنیت آن است.
"آمریکایىها حق ندارند درباره حقوق بشر حرف بزنند!"
بر اساس گزارشها، سالانه 33 هزار نفر در آمریکا با اسلحه به قتل میرسند و این به معنای کشته شدن 90 نفر در روز با سلاح گرم است. پلیس آمریکا در شش ماهه اول سال ۲۰۱۶، ۴۹۱ تن را کشته است که این رقم نسبت به زمان مشابه در سال گذشته که ۴۶۵ تن بوده، افزایش یافته است. اکثر این کشتهشدگان سیاهپوست هستند.
به نقل از راشاتودی در روز شنبه 19 تیر 95 حتی "ریکاردو سونگا" رئیس هیئت کارشناسان سازمان ملل درخصوص آمریکاییهای دارای نژاد آفریقایی، طی بیانیهای درباره کشتار پشت سرهم دو مرد رنگینپوست توسط پلیس آمریکا هشدار داد که سطح بالایی از نژادپرستی ساختاری و اساسی در آمریکا وجود دارد.
این کارگروه سازمان ملل تاکید کرد: استفاده بیش از حد از زور توسط پلیس علیه آمریکایی ـ آفریقاییها به یک اتفاق معمول و عادی در آمریکا تبدیل شده که در آن احتمال هدف قرار گرفتن سیاه پوستان دو برابر سفید پوستان است.
اما جالب اینجاست که مقامات آمریکایی به جای توجه به نژادپرستی حاکم بر ساختار امنیتی آمریکا و اصلاح آن، تظاهرات و اعتراضهای مردمی را محکوم میسازند.
این فرار رو به جلو مدتهاست که تنها راهبرد دولتهای روی کار آمده در ایالات متحده در برابر آپارتایدِ اوج گرفته علیه رنگینپوستان آمریکاست و ریشههای آن را باید در عصر بردهداریِ استعمار جستجو کرد؛ آن هنگام که سیاهپوستان در آبخوریها، میز مدارس، محل تردد عابر پیاده و هزاران محیط عمومی دیگر همانند جزامیها ازسایرین تفکیک میشدند.
تبعیض علیه رنگینپوستان آمریکا، با تصور عامی که ما معمولاً از واژه تبعیض داریم تفاوت بزرگی دارد: نقض حقوق رنگینپوستان در آمریکا، به نابرابری تحصیلی و شغلی و اجتماعی ختم نمیشود و هنوز مثل بدویترین جوامع بشری، جنگ بر سر رنگ پوست و نژاد جریان دارد.
بنابراین وقتی روزانه 90 نفر در این قاره با سلاح گرم به قتل میرسند، چه انتظاری میتوان از چنین تروریسم دولتی داشت که پای خود را در مداخلات نظامی و کشتارهای دامنهدار شرق و غرب عالم دراز نکند؟ وقتی مردان مسلح دولت آمریکا چنین وحشیانه با مردم کشور خودشان برخورد میکنند، به خوبی قابل تصور است که نیروهای بسیار مسلحترِ این سیستم در افغانستان، عراق و دیگر مناطق، چه کشتارها و شکنجههایی پشت سر خود دارند.
به تعبیر رهبر معظم انقلاب: هر کس دیگرى [هم] دربارۀ حقوق بشر حرف بزند، آمریکایىها حق ندارند درباره حقوق بشر حرف بزنند؛ [چون] دولت آمریکا بزرگترین نقضکنندۀ حقوق بشر در دنیا است؛ نه فقط دیروز، بلکه همین امروز!
بیانات در دیدار با مردم قم (19 دی 1392)
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *