دیپلمات: همکاری‌های امنیتی "چین و افغانستان" افزایش می‌یابد
دیپلمات نوشت: از سال 2001 میلادی بدین سو، چین تنها روابط دیپلماتیک و اقتصادی با افغانستان داشت اما پس از تشکیل حکومت وحدت ملی هر 2 کشور به همکاری‌های امنیتی روی آوردند و اکنون گزارش‌ها از افزایش این همکاری‌های امنیتی و دفاعی حکایت دارد.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش سرویس بین الملل حجم همکاری‌های امنیتی، رابط قوی دیپلماتیک و همکاری اقتصادی بین چین و افغانستان پس از نخستین سفر «محمد اشرف غنی» به پکن در ماه اکتبر سال 2014 میلادی صورت گرفت.
سفری که توسط «شی جین پینگ» با گرمی استقبال شد و خود رییس جمهور چین برای استقبال از غنی به فرودگاه آمد.
دیپلمات نوشت: از سال 2001 میلادی بدین سو چین تنها روابط دیپلماتیک و اقتصادی با افغانستان داشت اما پس از ایجاد حکومت وحدت ملی هر 2 کشور به همکاری‌های امنیتی روی آوردند و اکنون گزارش‌ها از افزایش این همکاری‌های امنیتی و دفاعی حکایت دارد.
تعهد و حمایت امنیتی و دفاعی چین با افغانستان ازسوی بعضی افغانستانی‌ها بیش از حد گفته شده اما یک چیزی که واضح است اینکه این شروع حمایت دولت چین از نیروهای امنیتی افغانستان است.
اما کمک‌های بیشتر نظامی چین به افغانستان شاید دشوار باشد اگر پکن واقعاً بخواهد یک بخش کمربند امنیتی‌اش را مستحکم کند.
یک دلیل همکاری چین با افغانستان نگرانی پکن از گسترش نفوذ داعش در افغانستان و اجازه ندادن پناهگاه‌های امن برای شورشیان اویغور در مناطق مرزی این کشور با افغانستان است.
روابط دوستانه چین و افغانستان در منطقه
این گزارش می‌افزاید: روابط سیاسی،فرهنگی،اقتصادی و تجاری پکن و کابل بر می‌گردد به زمانیکه راه ابریشم در قرن نهم از طریق افغانستان به چین ارتباط داشت.
همچنین چین که بعد از جنگ جهانی دوم به تازگی از جنگ‌های داخلی نجات یافته بود و به تدریج در فکر تمرکز قوای نظامی و ملی افتاد و در فکر تعیین سرحدات خود شد، برای اولین بار با افغانستان در دهه ششم قرن 20 خطوط سرحدی امضا کرد.
هم چنین در جریان جنگ سرد بین بلوک شرق و غرب چین به دنبال تقویت روابط دیپلماتیک واقتصادی‌اش با افغانستان شد و قراردادهایی را نیز دراین زمینه امضا کرد؛ اما با این همه چین هیچگاه روابط دفاعی و امنیتی با افغانستان نداشته اما به تعداد کمی همکاری نظامی داشته است.
دیپلمات نوشت: همچنین دراین مدت روابط سیاسی، فرهنگی و اقتصادی بین کشور به صورت محدود باقی ماند و گسترش نیافت.
چین نیز در پروژه بزرگ بهره‌برداری از معدن «مس عینک» که در حدود 4 میلیارد و 4 صد میلیون دلار در آن سرمایه گذاری شده فعال است.
فراز و نشیب‌های روابط چین و افغانستان
ازسوی دیگر تازمان هجوم ارتش شوروی سابق در افغانستان درسال 1979 روابط چین با افغانستان فراز و نشیب‌های داشته اما با آغاز این حمله چین نخستین کمک نظامی خود را را نه به دولت افغانستان بلکه به گروه مجاهدین در این کشور کرد.
پکن از این حمله شوری در افغانستان شوکه شده بود و نگران محاصره شدن مرزهایش توسط مسکو بود؛ درحالی که دیگر هم پیمانان سابقش مانند ویتنام و کامبوج نیز در اداره مسکو بود.
در31 دسامبر سال 1979 وزیر خارجه چین به سفیر پیشین شوروی گفته بود که افغانستان همسایه چین است و این هجوم ارتش سرخ به افغانستان یک تهدید جدی به منافع امنیت ملی پکن به شمار میرود و چین دراین باره نگران هست.
حتی معاون وزیر دفاع چین اعلام کرد که پکن با تمام قدرت در کنار مردم افغانستان خواهد ایستاد و هم چنین بازی‌های المپیک مسکو درسال 1980 را تحریم و از قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل مبنی بر خروج این نیروها که از افغانستان صادر شد حمایت کرد.
در ادامه این گزارش آمده است: با آغاز خروج نیروهای شوروی سابق از افغانستان نگرانی‌های چین بار دیگر افزایش یافت؛ این زمانی بود که افغانستان درگیر جنگ‌های داخلی شد و پکن از هیچ یک از گروه‌های درگیر در جنگ‌های داخلی افغانستان حمایت نکرد.
نگرانی‌های عمده چین
در این زمان نگرانی عمده چین از افزایش تولید و قاچاق مواد مخدر، بنیادگرایی، تروریسم و جدایی طلبان در داخل خاک خود این کشور به ویژه در ایالت اویغور این کشور بود.
یکی از نگرانی عمده چین شکل‌گیری گروه شورشی «حرکت اسلامی ترکستان شرقی» در اویغور بود و پکن نگران بود که مبادا افغانستان به پناهگاه امن این گروه شورشی مبدل شود.
درسال 1990 افغانستان بزرگترین تولید کننده مواد مخدر در جهان را به خود اختصاص داد و براساس گزارش دفتر مبارزه با جرایم ومواد مخدر سازمان ملل متحد رشد تولید و قاچاق مواد مخدر از سال 1995 تا 2000 میلادی 2 یرابر افزایش یافت. تا زمانیکه «ملا عمر» رهبر پیشین طالبان کشت تریاک را خلاف شریعت اسلامی خواند.
درسال 1995 زمین‌های زیر کشت تریاک در افغانستان به 54 هزار هکتار زمین رسیده بود اما با این حال کشت و تولید تریاک درزمان طالبان مجاز بود و تا سال 2000 میلادی این رقم به 82000 هکتار زمین افزایش یافت؛ درسال 2001 میلادی این رقم به پایین‌ترین سطحش کاهش یافت و به 8000 هکتار زمین رسید.
در زمان حکمروایی طالبان در افغانستان، دیگر گروه‌های شورشی از کشورهای آسیای میانه وچین به ویژه از ایالت سینگ‌کیانگ به افغانستان سرازیر شدند و سرازیر شدن این گروه به افغانستان یک هشدار جدی برای کشورهای آسیای میانه و چین بود.
در همین زمان بود که پکن یک هیئت دیپلماتیک را به دیدار ملا عمر رهبر طالبان به افغانستان فرستاد تا به گروه شورشی اویغوری اجازه حملات تروریستی در داخل چین را ندهند و رهبر طالبان نیز با این مسئله موافقت کرد.
دیپلمات نوشت: اما با این همه همکاری‌های دفاعی و امنیتی بین کابل و پکن با کار آمدن حکومت وحدت ملی افزایش یافت.
فصلی جدید در روابط کابل و پکن
پس از ایجاد حکومت وحدت ملی درسال 2014 میلادی روابط دوجانبه افغانستان و چین وارد یک صفحه جدید شد و علاوه ببر همکاری‌های اطلاعاتی دوطرفه، دولت چین اعلام کرد که به حکومت افغانستان را کمک‌های نظامی می‌کند.
پیش از سفر غنی به چین در سال 2014 میلادی سفیر چین در کابل گفته بود که هر 2 کشور افغانستان و چین قربانی تروریسم و هراس افکنی هستند و پکن برای مهار کردن تهدیدهای مشترک اماده همکاری با دولت کابل است و درست این یک چراغ سبزی به دولتمردان کابل بود.
در جریان سفر اشرف غنی به چین رئیس جمهور افغانستان و رییس جمهور چین برای رویارویی با گروه شورشی حرکت اسلامی ترکستان شرقی به توافق رسیدند.
هم چنین رئیس جمهور افغانستان وعده داد که کابل اجازه نخواهد گروه‌های شورشی از خاک افغانستان تهدیداتی را متوجه چین سازند.
دقیقاً پس از سفر اشرف غنی به چین، دولت افغانستان تعداد 15 تن از شورشیان اویغور را در داخل خاک افغانستان دستگیر کرد و در ماه فوریه سال 2015 میلادی این افراد را تحویل مقامات چینی داد.
این وعده‌های حکومت افغانستان به پکن و برداشتن گام‌های اولیه از سوی کابل مقامات چین را واداشت تا همکاری‌های دفاعی و امنیتی خود را با افغانستان گسترش دهد و هم چنین چین را وادار ساخت تا از نفوذش علیه پاکستان به خاطر کشاندن طالبان به میز مذاکره استفاده کند.
بازدید وزیر امنیت چین از افغانستان
در تاریخ 30 نوامبرسال 2014 میلادی وزیر امنیت چین به افغانستان سفر کرد و دیدارهایی با مقامات عالی رتبه افغانستان ازجمله غنی داشت.
درهمین راستا منابع در درون حکومت افغانستان گفته بودند که 2 طرف برای گسترش همکاری‌های اقتصادی، تجارت، بازسازی، صلح وامنیت بحث و گفت‌وگو کردند.
نخستین تفاهمنامه همکاری‌های امنیتی بین 2 طرف در تاریخ 17 می سال 2015 میلادی در جریان سفر وزیر سابق افغانستان «نورالحق علومی» در چین به امضا رسید.
در بخشی از این تفاهمنامه دولت چین آماده همکاری‌های امنیتی و حمایت از سربازان پلیس ملی افغانستان شده است.
همچنین وزیر اسبق افغانستان گفته بود که دولت چین علاقمند تقویت همکاری‌های امنیتی با افغانستان است و هر 2 کشور با مشکلات جدید تروریسم و بنیاد گرایی مواجه هستند.
علومی دراین سفر نیز از چین خواستار همکاری جهت آموزش و تجهیز سربازان پلیس ملی افغانستان شد و طرف چینی هم متعهد بر آموزش و تجهیز این نیروها شد.
امضای همکاری‌های دفاعی
دیپلمات نوشت: پس از سقوط چند روزه «قندوز» به دست طالبان وزیران دفاع افغانستان و چین تفاهمنامه همکاری‌های دفاعی را امضا کردند.
در سفری که «معصوم استانکزی» سرپرست پیشین وزارت دفاع افغانستان به پکن داشت این تفاهمنامه بین 2 کشور امضا شد و بعدا پارلمان افغانستان نیز متن آن را تصویب کرد.
به گفته مقامات افغانستان کشورهای غربی متعهد بر کمک سلاح‌های سنگین و هواپیما با نیروهای امنیتی افغانستان هستند و چین تعهد داده که در بخش آموزش و تجهیزات نظامی افغانستان را حمایت می‌کند.
بعد از حمله انتحاری خونین کابل دولت چین با افغانستان تفاهمنامه انتقال 4 اسکنر امنیتی را با افغانستان به امضا رساند.
این تفاهم نامه در جریان سفر معاون رئیس جمهور چین از افغانستان درسال 2015 میلادی به امضا رسید.
با این حال تلاش‌های چین با غرب موفق به ایجاد گروه چهارجانبه به خاطر چگونگی پیشرفت گفتوگوهای صلح با طالبان شکل گرفت.
دقیقاً پس از برگزاری این نشست چهارجانبه افغانستان، پاکستان ،چین و آمریکا عالی‌رتبه‌ترین مقام نظامی چین یعنی رییس ستاد ارتش این کشور در29 فوریه سال 2016 میلادی از افغانستان بازدید کرد.
در این سفر رییس ستاد ارتش چین با عالی‌رتبه ترین مقامات دولت افغانستان از جمله رئیس جمهور، رئیس اجرائیه و وزیر دفاع دیدار کرد.
در این سفر وی پیشنهاد همکاری چهارجانبه را در امر مبارزه با تروریسم پیشنهاد کرد و گفت بنیادگرایی و تروریسم یک تهدید برای منطقه به شمار میرود.
/
به گزارش سرویس بین الملل حجم همکاری‌های امنیتی، رابط قوی دیپلماتیک و همکاری اقتصادی بین چین و افغانستان پس از نخستین سفر «محمد اشرف غنی» به پکن در ماه اکتبر سال 2014 میلادی صورت گرفت. سفری که توسط «شی جین پینگ» با گرمی استقبال شد و خود رییس جمهور چین برای استقبال از غنی به فرودگاه آمد.
دیپلمات نوشت: از سال 2001 میلادی بدین سو چین تنها روابط دیپلماتیک و اقتصادی با افغانستان داشت اما پس از ایجاد حکومت وحدت ملی هر 2 کشور به همکاری‌های امنیتی روی آوردند و اکنون گزارش‌ها از افزایش این همکاری‌های امنیتی و دفاعی حکایت دارد.
تعهد و حمایت امنیتی و دفاعی چین با افغانستان ازسوی بعضی افغانستانی‌ها بیش از حد گفته شده اما یک چیزی که واضح است اینکه این شروع حمایت دولت چین از نیروهای امنیتی افغانستان است.
اما کمک‌های بیشتر نظامی چین به افغانستان شاید دشوار باشد اگر پکن واقعاً بخواهد یک بخش کمربند امنیتی‌اش را مستحکم کند.
یک دلیل همکاری چین با افغانستان نگرانی پکن از گسترش نفوذ داعش در افغانستان و اجازه ندادن پناهگاه‌های امن برای شورشیان اویغور در مناطق مرزی این کشور با افغانستان است.
روابط دوستانه چین و افغانستان در منطقه
این گزارش می‌افزاید: روابط سیاسی،فرهنگی،اقتصادی و تجاری پکن و کابل بر می‌گردد به زمانیکه راه ابریشم در قرن نهم از طریق افغانستان به چین ارتباط داشت.
همچنین چین که بعد از جنگ جهانی دوم به تازگی از جنگ‌های داخلی نجات یافته بود و به تدریج در فکر تمرکز قوای نظامی و ملی افتاد و در فکر تعیین سرحدات خود شد، برای اولین بار با افغانستان در دهه ششم قرن 20 خطوط سرحدی امضا کرد.
هم چنین در جریان جنگ سرد بین بلوک شرق و غرب چین به دنبال تقویت روابط دیپلماتیک واقتصادی‌اش با افغانستان شد و قراردادهایی را نیز دراین زمینه امضا کرد؛ اما با این همه چین هیچگاه روابط دفاعی و امنیتی با افغانستان نداشته اما به تعداد کمی همکاری نظامی داشته است.
دیپلمات نوشت: همچنین دراین مدت روابط سیاسی، فرهنگی و اقتصادی بین کشور به صورت محدود باقی ماند و گسترش نیافت.
چین نیز در پروژه بزرگ بهره‌برداری از معدن «مس عینک» که در حدود 4 میلیارد و 4 صد میلیون دلار در آن سرمایه گذاری شده فعال است.
فراز و نشیب‌های روابط چین و افغانستان
ازسوی دیگر تازمان هجوم ارتش شوروی سابق در افغانستان درسال 1979 روابط چین با افغانستان فراز و نشیب‌های داشته اما با آغاز این حمله چین نخستین کمک نظامی خود را را نه به دولت افغانستان بلکه به گروه مجاهدین در این کشور کرد.
پکن از این حمله شوری در افغانستان شوکه شده بود و نگران محاصره شدن مرزهایش توسط مسکو بود؛ درحالی که دیگر هم پیمانان سابقش مانند ویتنام و کامبوج نیز در اداره مسکو بود.
در31 دسامبر سال 1979 وزیر خارجه چین به سفیر پیشین شوروی گفته بود که افغانستان همسایه چین است و این هجوم ارتش سرخ به افغانستان یک تهدید جدی به منافع امنیت ملی پکن به شمار میرود و چین دراین باره نگران هست.
حتی معاون وزیر دفاع چین اعلام کرد که پکن با تمام قدرت در کنار مردم افغانستان خواهد ایستاد و هم چنین بازی‌های المپیک مسکو درسال 1980 را تحریم و از قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل مبنی بر خروج این نیروها که از افغانستان صادر شد حمایت کرد.
در ادامه این گزارش آمده است: با آغاز خروج نیروهای شوروی سابق از افغانستان نگرانی‌های چین بار دیگر افزایش یافت؛ این زمانی بود که افغانستان درگیر جنگ‌های داخلی شد و پکن از هیچ یک از گروه‌های درگیر در جنگ‌های داخلی افغانستان حمایت نکرد.
نگرانی‌های عمده چین
در این زمان نگرانی عمده چین از افزایش تولید و قاچاق مواد مخدر، بنیادگرایی، تروریسم و جدایی طلبان در داخل خاک خود این کشور به ویژه در ایالت اویغور این کشور بود.
یکی از نگرانی عمده چین شکل‌گیری گروه شورشی «حرکت اسلامی ترکستان شرقی» در اویغور بود و پکن نگران بود که مبادا افغانستان به پناهگاه امن این گروه شورشی مبدل شود.
درسال 1990 افغانستان بزرگترین تولید کننده مواد مخدر در جهان را به خود اختصاص داد و براساس گزارش دفتر مبارزه با جرایم ومواد مخدر سازمان ملل متحد رشد تولید و قاچاق مواد مخدر از سال 1995 تا 2000 میلادی 2 یرابر افزایش یافت. تا زمانیکه «ملا عمر» رهبر پیشین طالبان کشت تریاک را خلاف شریعت اسلامی خواند.
درسال 1995 زمین‌های زیر کشت تریاک در افغانستان به 54 هزار هکتار زمین رسیده بود اما با این حال کشت و تولید تریاک درزمان طالبان مجاز بود و تا سال 2000 میلادی این رقم به 82000 هکتار زمین افزایش یافت؛ درسال 2001 میلادی این رقم به پایین‌ترین سطحش کاهش یافت و به 8000 هکتار زمین رسید.
در زمان حکمروایی طالبان در افغانستان، دیگر گروه‌های شورشی از کشورهای آسیای میانه وچین به ویژه از ایالت سینگ‌کیانگ به افغانستان سرازیر شدند و سرازیر شدن این گروه به افغانستان یک هشدار جدی برای کشورهای آسیای میانه و چین بود.
در همین زمان بود که پکن یک هیئت دیپلماتیک را به دیدار ملا عمر رهبر طالبان به افغانستان فرستاد تا به گروه شورشی اویغوری اجازه حملات تروریستی در داخل چین را ندهند و رهبر طالبان نیز با این مسئله موافقت کرد.
دیپلمات نوشت: اما با این همه همکاری‌های دفاعی و امنیتی بین کابل و پکن با کار آمدن حکومت وحدت ملی افزایش یافت.
فصلی جدید در روابط کابل و پکن
پس از ایجاد حکومت وحدت ملی درسال 2014 میلادی روابط دوجانبه افغانستان و چین وارد یک صفحه جدید شد و علاوه ببر همکاری‌های اطلاعاتی دوطرفه، دولت چین اعلام کرد که به حکومت افغانستان را کمک‌های نظامی می‌کند.
پیش از سفر غنی به چین در سال 2014 میلادی سفیر چین در کابل گفته بود که هر 2 کشور افغانستان و چین قربانی تروریسم و هراس افکنی هستند و پکن برای مهار کردن تهدیدهای مشترک اماده همکاری با دولت کابل است و درست این یک چراغ سبزی به دولتمردان کابل بود.
در جریان سفر اشرف غنی به چین رئیس جمهور افغانستان و رییس جمهور چین برای رویارویی با گروه شورشی حرکت اسلامی ترکستان شرقی به توافق رسیدند.
هم چنین رئیس جمهور افغانستان وعده داد که کابل اجازه نخواهد گروه‌های شورشی از خاک افغانستان تهدیداتی را متوجه چین سازند.
دقیقاً پس از سفر اشرف غنی به چین، دولت افغانستان تعداد 15 تن از شورشیان اویغور را در داخل خاک افغانستان دستگیر کرد و در ماه فوریه سال 2015 میلادی این افراد را تحویل مقامات چینی داد.
این وعده‌های حکومت افغانستان به پکن و برداشتن گام‌های اولیه از سوی کابل مقامات چین را واداشت تا همکاری‌های دفاعی و امنیتی خود را با افغانستان گسترش دهد و هم چنین چین را وادار ساخت تا از نفوذش علیه پاکستان به خاطر کشاندن طالبان به میز مذاکره استفاده کند.
بازدید وزیر امنیت چین از افغانستان
در تاریخ 30 نوامبرسال 2014 میلادی وزیر امنیت چین به افغانستان سفر کرد و دیدارهایی با مقامات عالی رتبه افغانستان ازجمله غنی داشت.
درهمین راستا منابع در درون حکومت افغانستان گفته بودند که 2 طرف برای گسترش همکاری‌های اقتصادی، تجارت، بازسازی، صلح وامنیت بحث و گفت‌وگو کردند.
نخستین تفاهمنامه همکاری‌های امنیتی بین 2 طرف در تاریخ 17 می سال 2015 میلادی در جریان سفر وزیر سابق افغانستان «نورالحق علومی» در چین به امضا رسید.
در بخشی از این تفاهمنامه دولت چین آماده همکاری‌های امنیتی و حمایت از سربازان پلیس ملی افغانستان شده است.
همچنین وزیر اسبق افغانستان گفته بود که دولت چین علاقمند تقویت همکاری‌های امنیتی با افغانستان است و هر 2 کشور با مشکلات جدید تروریسم و بنیاد گرایی مواجه هستند.
علومی دراین سفر نیز از چین خواستار همکاری جهت آموزش و تجهیز سربازان پلیس ملی افغانستان شد و طرف چینی هم متعهد بر آموزش و تجهیز این نیروها شد.
امضای همکاری‌های دفاعی
دیپلمات نوشت: پس از سقوط چند روزه «قندوز» به دست طالبان وزیران دفاع افغانستان و چین تفاهمنامه همکاری‌های دفاعی را امضا کردند.
در سفری که «معصوم استانکزی» سرپرست پیشین وزارت دفاع افغانستان به پکن داشت این تفاهمنامه بین 2 کشور امضا شد و بعدا پارلمان افغانستان نیز متن آن را تصویب کرد.
به گفته مقامات افغانستان کشورهای غربی متعهد بر کمک سلاح‌های سنگین و هواپیما با نیروهای امنیتی افغانستان هستند و چین تعهد داده که در بخش آموزش و تجهیزات نظامی افغانستان را حمایت می‌کند.
بعد از حمله انتحاری خونین کابل دولت چین با افغانستان تفاهمنامه انتقال 4 اسکنر امنیتی را با افغانستان به امضا رساند.
این تفاهم نامه در جریان سفر معاون رئیس جمهور چین از افغانستان درسال 2015 میلادی به امضا رسید.
با این حال تلاش‌های چین با غرب موفق به ایجاد گروه چهارجانبه به خاطر چگونگی پیشرفت گفتوگوهای صلح با طالبان شکل گرفت.
دقیقاً پس از برگزاری این نشست چهارجانبه افغانستان، پاکستان ،چین و آمریکا عالی‌رتبه‌ترین مقام نظامی چین یعنی رییس ستاد ارتش این کشور در29 فوریه سال 2016 میلادی از افغانستان بازدید کرد.
در این سفر رییس ستاد ارتش چین با عالی‌رتبه ترین مقامات دولت افغانستان از جمله رئیس جمهور، رئیس اجرائیه و وزیر دفاع دیدار کرد.
در این سفر وی پیشنهاد همکاری چهارجانبه را در امر مبارزه با تروریسم پیشنهاد کرد و گفت بنیادگرایی و تروریسم یک تهدید برای منطقه به شمار میرود.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *